Beskidy.

Fatamorgana napisał(a):

Iwona75 napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):"Choroba wysokościowa"?!

Ciężko powiedzieć , bo bywałam wyżej .

Pamiętam że rano kręciło mi się w głowie , a serducho łomotało jak szalone.

Tam była wtedy taka mała chatka górskiego pogotowia ( pewnie jeszcze jest...) i panowie po zmierzeniu mojego ciśnienia stwierdzili , że tym razem z wyjścia na Babią nic nie będzie.

Żartowałem.
Określenia "choroba wysokościowa" używa się również w odniesieniu do gór niskich gdy:
- ktoś nagle przyjedzie z nizin i dostaje zadyszki czy innej palpitacji serducha na ostrym powietrzu górskim
- po prostu za dużo wypije w tych górach przed wyjściem...

P.S. Widzę, że u Wuja Toma jesień pełnom gembom.

Hm...to może była ta druga opcja ?

Też żartowałam.... , pozdrawiam

Północny Szarysz w Zaduszki


"Nie pytajcie kto był przyjacielem a kto wrogiem
Tysiące bohaterów wiernych przysiędze padło w zaciętej walce
Ofiary spoczęły w rzędach grobów
Anioł śmierci przygarnął ich w niebie wolnych od nienawiści"

Inskrypcja obelisku - cmentarz nr 8 w Nowym Żmigrodzie ( Pochowano na nim 58 żołnierzy austro-węgierskich, 7 żołnierzy niemieckich oraz 149 żołnierzy rosyjskich. )


Szarysz (Šariš) , a raczej jego część północna , to od zawsze część Beskidu Niskiego . Przez dwa przesmyki tej części regionu wiódł Szlak
Bursztynowy . Dzisiaj jest to jeden z najbiedniejszych regionów Słowacji , ale w przeszłości , Zarządzany przez różne rody magnackie ( najdłużej przez potężny ród Rakoczych , tych samych , którzy w czasie potopu szwedzkiego skumali się z najeźdźcą i spalili min. zamek Kamieniec w Odrzykoniu , wraz z przyległymi osadami ) z Zamku Szaryskiego , jako ważny strategicznie i gospodarczo , należał do najbogatszych regionów Węgier.

Ciekawostką jest to , że opuszczając Šarišský hrad Rakoczy kazał podłożyć prochy i ogień celem zniszczenia warowni - czyżby tak mu się spodobało niszczenie zamków , palenie miast razem z mieszkańcami . . . Polak , Węgier , dwa bratanki . . .


Ruiny Zamku Szaryskiego warto zobaczyć . Usytuowany na sporym wzniesieniu ( Šarišský vrch - 570 m n.p.m. ) , zajmujący 4,5 hektara jeden z największych zamków warownych na Słowacji , ale nie po to przekroczyłem granicę w Barwinku w dzień zaduszny .

Jest w Szaryszu miejsc kilka , gdzie w dzień zaduszny wewnętrzny głos kazał mi zapalić lampkę na grobach bezimiennych . . .

Po drodze do Barwinka zatrzymuję się w Dukli . Za kościołem znajduje się tam cmentarz ,



. . . na który można wejść przez przez bramę późniejszego , również wojskowego cmentarza z II Wojny Światowej
Spoczywają tu uczestnicy walk o wolność tych terenów

Witaj Piotrze.

Liczę na kontynuację tematu.
Liczę też, że przywiozę niedługo własne zdjęcia i trochę wiedzy na tematy zbieżne ale i zbliżone (Halifax, Szlak Kurierski) itp...

Pozdrawiam.

Witaj Mariuszu.

Zupełnie przypadkiem znalazłem się po słowackiej stronie . Odwiozłem kolegę spotkanego na cmentarzu , gdzie postanowiliśmy odwiedzić grób innego ,, wspólnego kolegi . Tak trafiliśmy do Dukli , a potem mnie poniosło

Na temat bitwy , jaka rozegrała się na tym terenie można poczytać TU .
Napisano na ten temat wiele . Jest to dla mnie mniej ważne która wersja jest dokładniejsza , poprawniejsza politycznie itd.
Nic nie zmieni faktu śmieci tych młodych ludzi spoczywających z zbiorowych mogiłach . . .



Za Barwinkiem zjeżdżam w boczną , trochę zapomnianą drogę

Zaczyna padać deszcz , nad górami kłębią się gęste chmury

Na cmentarzu w Krajnej Porubce spoczywają szczątki bohaterów - żołnierzy z pierwszej wojny światowej

Prostokąt 9 x 11 metrów i szczątki 39 nieznanych żołnierzy . . .


Deszcz skutecznie przegania mnie z Porubki . Lampkę zapalam stojąc pod otwartą klapą Kangoora , po czym biegnę , stawiam płonące światełko na kamiennym brzegu kwatery i równie szybko wracam do ciepłego autka . Patrzę na mogiłę bezimiennych . . . młodzi chłopcy . . . żal
Postanawiam wrócić tu . . . bez deszczu .

Po drodze mimo sporego deszczu zjeżdżam na łąkę , gdzie moją uwagę przykuwają kapliczki
Na nieopisanym grobie zapalam kolejną lampkę . Na wiosnę będę wiedział więcej na temat tego miejsca , gdzie brzemienne jabłonie w polach i przy drodze świadczą o wcześniejszej bytności ludzi . . .

Zsuwam się po trawiastym , mokrym zboczu i wracam na drogę .
W Hunkovcach "sprawdzam stan" cerkwi , po czym kieruję się do Barwinka z dwoma pozostałymi zniczami . . .

Deszcz nieco zelżał . Jestem sam , a raczej spaceruję sam . . . oni tu są . . . strasznie ich wielu , w sporej liczbie bezimienni . . . po śmierci

piotrf napisał(a):Szarysz (Šariš) , a raczej jego część północna , to od zawsze część Beskidu Niskiego .

A mnie się Saris najbardziej z piwem kojarzy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A mnie się Saris najbardziej z piwem kojarzy.

Pierwsze skojarzenia mamy takie same



Pozdrawiam
Piotr

Ładnie Piotrze... Udało Ci się wprowadzić mnie w nastrój zadumy i nostalgii...

Pozdrawiam ciepło - Iwona

Zaduma zadumą...bardzo ciekawe miejsca.

Pozdrawiam

piotrf napisał(a): Tak trafiliśmy do Dukli , a potem mnie poniosło

... i bardzo dobrze !

Szczególnie pochwała, że zdecydowałeś się na tę wizytę mimo niesprzyjającej pogody.
... no i że się nią dzielisz !

Ciekawie ... tereny mi nieznane zupełnie.

pozdrawiam.

Iwona75 napisał(a):Ładnie Piotrze... Udało Ci się wprowadzić mnie w nastrój zadumy i nostalgii...

Dziękuję Bardzo się cieszę , że Ci się podoba
W lasach tego regionu sporo jest zapomnianych cmentarzy ( nie tych wojskowych ) , samotnych grobów , czasem można trafić na kamienne schodki , czy zawaloną ziemną piwnicę , zdziczałe , zapuszczone sady . . .
Spotykałem je dość często , bo chodzenie szlakami jakoś mnie nie kręci

Jacek S napisał(a):Zaduma zadumą...bardzo ciekawe miejsca.

Jest tego sporo w okolicy bliższej i dalszej po obu stronach granicy
Wiele odwiedziłem ( niektóre po kilka razy ) , ale kilkunastu nie udało mi się nawet zlokalizować .
Pracuję nad tym , żeby to zmienić

mariusz-w napisał(a):
Szczególnie pochwała, że zdecydowałeś się na tę wizytę mimo niesprzyjającej pogody.
... no i że się nią dzielisz !

Było całkiem ciepło i sucho , gdy wyjeżdżałem z domu
Poddałem się nastrojowi . . . potem jakoś tak . . . samo poszło

mariusz-w napisał(a):
Ciekawie ... tereny mi nieznane zupełnie.

Mnie znane dość dobrze , od dziecka się po nich włóczę na różne sposoby
Cieszę się , że Cię zainteresowały , bo wielu takich miejsc nie mamy , a i tak ulegają niekoniecznie tym dobrym zmianom , co mnie nie cieszy . . .


Pozdrawiam
Piotr