Beskidy.

Zgodnie z obietnicą, krótka fotorelacja z naszej górskiej wycieczki sprzed niemal 2 tygodni.

25 września (niedziela): Brenna Centrum - Horzelica - Stary Groń - Grabowa - Kotarz - Hala Jaworowa - Brenna Hołcyna - Brenna Centrum

Taka ładna pętelka Trasa niezbyt forsowna, ale też niekrótka i atrakcyjna widokowo.

Dojeżdżamy do Brennej, zostawiamy Fabiaka przy skręcie w dolinę Hołcyny



i ścieżką wzdłuż Brennicy:



idziemy pod wyciąg narciarski "Stary Groń", gdzie zaczyna się zielony szlak wiodący na szczyt, któremu orczyk zawdzięcza swoją nazwę

Trasa wiedzie na początku stromo w górę. Wędrujemy stokiem narciarskim, podziwiając widoki na pasmo Błatniej:



Stosunkowo szybko wchodzimy na Horzelicę (797 m) i robimy pierwszy postój na polance z widokiem na część doliny Leśnicy oraz kawałek Brennej, jak i Górki Małe oraz Górki Wielkie :



Stąd już bardzo blisko (i trochę w dół) na Stary Groń (792 m):



Po drodze podziwiamy z daleka Halę Jaworową, przez którą będziemy wracać:



(Z lewej wyłania się charakterystyczna iglica Skrzycznego.)

Ten widok będzie nam towarzyszył podczas całej wycieczki. Hala Jaworowa to ewenement w Beskidzie Śląskim, gdzie nie spotyka się tak wysoko położonych wielkich polan.

Nie zatrzymujemy się na Starym Groniu - za dużo ludzi. Idziemy dalej, tym razem czarnym szlakiem, w stronę Grabowej:



I teraz mała zagadka, a właściwie pytanie, bo nie znam odpowiedzi Co to za szczyt (ten z iglicą) I nie chodzi o Skrzyczne, bo to widok z okolic Starego Gronia w stronę Czantorii:





Jak tam staliśmy, byłam prawie pewna, że to Pradziad w czeskich Jesionikach, kierunek (zachodni) się zgadzał. Ale potem pomyślałam, że Pradziad jednak za daleko jest, żeby był widoczny z Brennej... Proszę o pomoc, bo mi to zabiło ćwieka

Idziemy dalej w stronę Grabowej. Niezmiennie towarzyszy nam piękny widok na Halę Jaworową:



Wkrótce docieramy do Chaty na Grabowej (która znajduje się nie na szczycie, lecz pod nim) - prywatnego schroniska, w którym chcemy się zatrzymać na małe co nieco
Przy stołach sporo ludzi:



ale myślę, że znajdziemy kawałek miejsca dla siebie.

Wnętrze chaty bardzo ciekawe i niemal całe na sprzedaż (ozdoby, rzeźby, poroża, meble):



Ale jest tak ciepło i pięknie, że pajdy chleba ze smalcem zjemy na zewnątrz Do tego oczywiście zimne piwko :



Po chwili odpoczynku i posileniu się ruszamy w dalszą drogę. Szlak prowadzi teraz lasem. Jeszcze kilka metrów i osiągniemy szczyt Grabowej (907 m):



Na szczycie wchodzimy na czerwony szlak prowadzący na Kotarz. Jednak kawałek przed Kotarzem (985 m) odbijamy w lewo i idziemy za niebieskimi znakami. Tym razem towarzyszy nam widok na Skrzyczne:



Po jakimś czasie wchodzimy wreszcie na Halę Jaworową, którą przez kilka godzin stale widzieliśmy przed sobą:



To wyjątkowo piękne miejsce! I bardzo spokojne.

Po drodze focę kwiatuszki :



Szlak wchodzi w las, zaczynamy szybko tracić wysokość Po niecałej godzinie schodzimy do doliny Hołcyny. Mijamy zamkniętą na 10 spustów przystań z rowerami wodnymi koło zapory:



i wracamy do Fabiaka

To była bardzo przyjemna wycieczka. Trasa jest o tyle fajna, że mało uczęszczana. Można zapomnieć, że jest się w Beskidzie Śląskim

Pozdrawiam Łazików
Maslinka

Interseal napisał(a):Wydaje mi się, że to Łysa Góra. Kiedyś najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, obecnie Śląsko-Morawskiego.

Dzięki A więc jednak nie Pradziad Będąc w Jesionikach, gdziekolwiek nie pojedziesz, widzisz Pradziada. Jedyna nadzieja, że go nie zobaczysz, jak na nim jesteś Sądziłam, że i z Brennej widać ten najwyższy w Czechach punkt.

Interseal napisał(a):Brak mi tylko zdjęcia legendarnej już Świniorki, która jak dłoni widoczna jest z Horzelic. .... choć widoczna jest troszeńkę nad białym paroselem ze zdjęcia z Chaty Grabowej.

Hehe, wiedziałam, że się upomnisz Przygotowałam więc suplement

Legendarna Świniorka :



I zbliżenie:

Franz napisał(a):

Interseal napisał(a):Wydaje mi się, że to Łysa Góra. Kiedyś najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, obecnie Śląsko-Morawskiego.

Przychylam się do tej opinii.

Dzięki, Wojtku! To oznacza, że Łysa Góra jest wyższa od Skrzycznego

Pozdrawiam

Witaj, Wojtku.

Zimno, ale jak pięknie!
Znowu miałeś szczęście do pogody Do widoczności zresztą też.
Fajnie zobaczyć znajome ścieżki

Pozdrawiam