Beskidy.

Franz napisał(a): Pełna chronologia jest zachowana.
Ostatnia z zamieszczonych fotek jest zrobiona w 21 minut po poprzedniej, już na zejściu spod Równicy.

Tak, wiem. Od razu wyraziłem samokrytykę . To tak się dzieje, gdy się forum w pracy podgląda.

Franz napisał(a):
Wkrótce dorzucę Ci coś jeszcze. A może byś tak ten spis treści zrobił?..

Obiecać mogę, ale terminu nie podam, gdyż go nie dotrzymam.
Pozdrowienia.

Franz napisał(a):........ zadzieram głowę w górę - na korony buków ponad tabliczkami szlaków.

Lubię buki !
... i te "gołe" połyskujące "srebrną gładką skórą" ... jak i czerwień jesiennych koron ... których tyle w Twoich relacjach mogę podziwiać.

Pozdrawiam.

maslinka napisał(a):Ma w sobie to "coś". Przyciąga jak magnes

O ile w moim przypadku można uznać to przyciąganie za normalne, bo w końcu to kraina mojego dzieciństwa i miejsce niezliczonych wspomnień (do najbardziej oryginalnych muszę zaliczyć odsłuchanie ze Śp. wujem z Ostravy, na przenośnym magnetofonie szpulowym, późnym wieczorem utworu "Echoes" Pink Floyd), to w Twoim przypadku zakrawa to już na jakiś tajemniczy fenomen tej niepozornej Góry.

mariusz-w napisał(a):Lubię buki !
... i te "gołe" połyskujące "srebrną gładką skórę" ... jak i czerwień jesiennych koron ...

Buki są piękne o każdej porze, to fakt.
Już niedługo i z pąków rozwiną się delikatne, jasno zielone, pomarszczone liście. Ładnie odcinają się wtedy na stokach górskich od ich najliczniejszych w Beskidach towarzyszy, czyli świerków.
Niestety malutko już zostało tych starych, mocno rozkonarzonych, z małymi listkami , z dziuplami, i duużą ilością nasionek, które skrzętnie zbieraliśmy, by zarobić swoje pierwsze w życiu pieniądze.
Gdy skończył się skup nasion, prażyliśmy je na ognisku - to byłe nasze pierwsze prażone orzeszki ... ot takie wspomnienia... z Beskidu Śląskiego.

Pozdrawiam

Pięknie tam Mariuszu w Twoich stronach i to niezależnie od pory roku
Szkoda tylko , że odległośc od nas spora i na jednodniowy wypad dla mnie , z dreptaniem po górkach włącznie sie nie nadaje Chyba , że nam zmontuję jakąś autostradę
Jedyne wyjście , to kilkudniowy wyjazd , na który w najbliższym czasie nie mogę liczyc , ale lato zbliża się wielkimi krokami


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Szkoda tylko , że odległośc od nas spora i na jednodniowy wypad dla mnie , z dreptaniem po górkach włącznie sie nie nadaje Chyba , że nam zmontuję jakąś autostradę

Znam ten ból. Każdego roku jedziemy na jeden weekend do Jasła. Obecnie już samochodem. Kiedyś autobusem Cieszyn - Krosno, to dopiero była przygoda .

Interseal napisał(a):
O ile w moim przypadku można uznać to przyciąganie za normalne, bo w końcu to kraina mojego dzieciństwa i miejsce niezliczonych wspomnień (do najbardziej oryginalnych muszę zaliczyć odsłuchanie ze Śp. wujem z Ostravy, na przenośnym magnetofonie szpulowym, późnym wieczorem utworu "Echoes" Pink Floyd), to w Twoim przypadku zakrawa to już na jakiś tajemniczy fenomen tej niepozornej Góry.

Wiesz...są i tacy, co jeszcze tam nie byli a już ta Świniorka ich przyciąga.
To też dość tajemnicze...

Nawiasem mówiąc, Maslinka ma dar przyciągania ludzi w pewne miejsca i do pewnych rzeczy. ("Zatrzymać przeznaczenie", Świniorki, Peljesac, niektóre campy w CRO itd.).

maslinka napisał(a):Wojtku, bardzo fajna wycieczka. W dodatku w znanym mi terenie

Zwłaszcza ta zwiastująca koniec zimy aura mi się podobała.

maslinka napisał(a):Widzę, że garbusik na Trzech Kopcach stoi "Knajpka" obok była czynna? (Trzeba przywalić w patelnię przy okienku i ktoś się pojawia, ale pewnie to wiesz )

Garbusik stał, bo siostrzyczki zaparkowały i na chwilę wyszły się poopalać. Załapałem się na ten moment zanim wsiadły i odjechały.

Nie wiem, czy knajpka była czynna. Zwykle nie odczuwam potrzeby zaglądnięcia do środka.

maslinka napisał(a):

Interseal napisał(a):Świniorka rządzi!

Ma w sobie to "coś". Przyciąga jak magnes

Mnie Świniarka jakoś nie pociąga.
Generalnie, nie przepadam za Beskidem Śląskim - głównie z uwagi na zadeptanie. Wyskakuję tam tylko w takich momentach, kiedy mam w zasadzie gwarancje pustych szlaków. W tym rejonie byłem ostatnio jakieś dziesięć lat temu, więc skorzystałem z okazji, by sobie odświezyć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Interseal napisał(a):Buki są piękne o każdej porze, to fakt.
...............................
Gdy skończył się skup nasion, prażyliśmy je na ognisku - to byłe nasze pierwsze prażone orzeszki ... ot takie wspomnienia...
Pozdrawiam

Mnie do dzisiaj zdarza się je podjadać !

Pozdrawiam.

Interseal napisał(a):Buki są piękne o każdej porze, to fakt.
Już niedługo i z pąków rozwiną się delikatne, jasno zielone, pomarszczone liście. Ładnie odcinają się wtedy na stokach górskich od ich najliczniejszych w Beskidach towarzyszy, czyli świerków.

W Karkonoszach podobnie
A z Poznania trochę bliżej.



pzdr

Piotrek musiał w marcu wziąć zaległy urlop, więc zadzwonił do mnie i mówi:
- Jedziemy w góry. W środku tygodnia. Pasuje?
- Pewnie, że pasuje. Dokąd chcesz się wybrać?
- Byle w góry. Ty decyduj.

Długo się nie zastanawiałem. Padło na Beskid Śląsko-Morawski, przedłużenie Beskidu Śląskiego za czeską granicą. Czyli - trasa na Cieszyn, skąd kierujemy się na Frydlant i wjeżdżamy w góry doliną Ostravicy. Końcowy odcinek dojazdu wypada wzdłuż jeziora zaporowego Sance i zjeżdżamy w boczną dróżkę, zgodnie z przebiegiem żółtego szlaku.

Tu zostaje samochód, a my wyruszamy w trasę. Tyle, że nie szlakiem podążającym nadal doliną, tylko ruszamy na północ. Wkrótce łapiemy na polanach niebieski szlak i teraz już nim w pbliże najwyższego punktu trasy. Po prawej Lysa Hora ponad doliną Ostravicy.







Otwiera się widok na zachód, a po chwili stajemy nad stromą północną ścianą Beskidu. Za nią nie ma już nic. Na wschodzie wciąż towarzyszy nam Łysa Góra.

Tuż przed szczytem odwiedzamy symboliczny grób Johna Lennona i zaraz stajemy na wierzchołku. Smrk zdobyty.





Kontynuując trasę - teraz już czerwonym szlakiem - mijamy w pobliżu skalnego ostańca symboliczny grób Jana Palacha, studenta filozofii, który dokonał samospalenia na znak protestu przeciwko wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji.
Szlak obiera kierunek południowy i przecina stary wiatrołom. Wkrótce mijamy domek myśliwski.







Osiągamy Podolanky, skąd drogą jezdną schodzimy do doliny Celadenki. Teraz wzdłuż potoku w górę.





c.d.n.

Witam.

Więc mapa, którą kupiłeś lata temu w końcu została rozłożona .

Z rzeczy, które znam w tamtym rejonie pozostał mi w pamięci Jaworowy, Radhoszcz i Łysa Góra. Było to jednak laaata temu w ówczesnej Czechosłowacji.
Dokładnie musiał być to 1991 rok, gdyż w jakimś schronisku z satelity na MTV puszczono ówczesną nowość - "Enter Sandman" Metalliki.

Jedni muszą wykorzystać urlop, inni go nie dostają...

Pozdrawiam
Interseal M.

Interseal napisał(a):Więc mapa, którą kupiłeś lata temu w końcu została rozłożona .

Wreszcie zaczyna sie amortyzować.

Interseal napisał(a):Jedni muszą wykorzystać urlop, inni go nie dostają...

Każdemu według zasług.

Za chwilę dokończenie wycieczki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tu jeszcze zima w pełni.







Słońce, przedzierając się przez gałęzie, rzuca snopy światła na wybrane przez siebie obiekty.





Za rozdrożem przy Lhotskiej trasa staje się na sporych odcinkach lodowa.