Beskidy.

Krótki spacer w październikowe przedpołudnie.
Pojechałem do Wieprza. Stamtąd już tylko rzut beretem do doliny Bystej, gdzie zostawiłem auto. Postanowiłem obejść dolinę otaczającymi ją grzbietami.



Najpierw jakąś dróżką w prawo w las. Wkrótce przeszła w ścieżkę, by dalej zagubić się zupełnie. A więc - wyszukuję przejścia pomiędzy gęstszymi zbiorowiskami roślinności.



Tylko z rzadka chaszczując docieram na polany, gdzie już łapię drogę.
Widoki głównie na Beskid Mały z Leskowcem na północy i na Babią Górę na wschodzie.





Wychodzę na grzbiet Kiczory
Ponad Żywcem widoczny Beskid Mały z Magurką i Czuplem. A po chwili za mną po lewej pokazuje się Skrzyczne i Klimczok z Magurką w Śląskim.





Przyjemną drogą grzbietową wędruję w kierunku południowo-wschodnim.
Jakaż to nazwa kolejnej napotkanej po drodze góry? Aha, taka rzadko występująca w Beskidach - Magurka.

Docieram do zwornika. Na niektórych mapach nazywa się Tajch, na innych oznaczony jako Skała.
Ponad grzbietem Abrahamowa widoczny Prusów.





Zapuszczam się w kilka dróżek w jedną czy drugą stronę. Śniegu jest około 30cm.





Następnie kieruję się drogą na północny-wschód i na Lachowych Młakach spotykam szlaki. Przecinam niebieski z Bystrej na Romankę i zabieram się razem z żółtym w stronę Juszczynki.







c.d.n.

Zostawiam po prawej majestatyczny masyw Romanki, a wkrótce mijam bacówkę w dobrym stanie. Na stryszku dałoby się wygodnie spać i jest nawet wygódka z sedesem.





Teraz mocno przypudrowanym, ale wciąż jednak jesiennym lasem.





Po chwili droga wyprowadza znów na bardziej otwarte tereny.





Po zmrożonych kałużach z lodem grubości jednego centymetra przechodzę w pobliżu szczytu Przypór.

Kiedy żółty szlak skręca w kierunku północnym, ja spoglądam na polany opadające na stronę doliny Bystrej.





Czasem za nogi szarpią ukryte w śniegu witki jeżyn, potem trochę kluczę stromym lasem, by w końcu natknąć się na całkiem fajną drogę.





Teraz już wygodnie schodzę do doliny.





Jeszcze około półtora kilometra drogą biegnącą jej dnem i docieram do samochodu.
Spacer był krótki, ale dostarczył mnóstwa miłych wrażeń. Bywajcie Beskidy - do następnego razu...

Ostatnie zdjęcie z klimatem

Wiosna, lato, zima - każdy z tych okresów ma swój klimat.
Jednak najpiękniejsze kolory są jesienią...

Witam.

Franz napisał(a):Najpierw postulat do autora wątku: Mariusz, może zrobiłbyś spis treści?

Nie widzę przeszkód. Kiedyś się zbiorę w sobie i zabiorę za spis.

Sporo przedreptaliście po Beskidach tej jesieni. Pięknie.
Zawsze miło zobaczyć też rodzinne strony.

Na Cieńkowie - wyciąg już prawie gotów, coś długo się z zaplataniem liny zbierają.

Na Świniorce krzesła nie ma i tak sobie myślę - niech nie będzie.

Tunel z Brennej...? Hmmm... mówi się o tym od czasów, kiedy ja jeszcze ni słowa nie mówiłem.

Był też pomysł budowy kolejki gondolowej z Węgierskiego na Hyrcę i z Hyrcy do Szczyrku Salmopola.

Był też pomysł połączenia doliny Brennej Leśnicy z drogą na Biały Krzyż.
Skończyło się na pomysłach.

Na razie miejscowości połaczyły się formalnie - w tak zwaną Beskidzką Piątkę. Na fizyczne przyjdzie jeszcze chyba sporo poczekać.

Myślę jeszcze w tym roku o Luboniu Wielkim. Jeżeli się uda, to dołączę do tytułu tematu "...i Wyspowy".
Jeżeli temat tak będzie się rozrastał, to kiedyś może trzeba będzie go podzielić...

Pozdrawiam
Interseal

Interseal napisał(a):Witam.

Nareszcie!
W końcu to Twój wątek.

Miło, że znowu jesteś. Pozdrawiam,
Wojtek

maslinka napisał(a):... widzieliśmy w ostatni czwartek, jadąc z Wisły do Szczyrku Ale z tej wyprawy relacji nie będzie, bo była "rozrywkowo-konsumpcyjna"

Więc tradycyjnie rozminęliśmy się o 100 metrów. Ja bowiem byłem w pracy w Szczyrku właśnie, a budowa jest jakieś 100 metrów od drogi Szczyrk - Wisła.

maslinka napisał(a):...
Jak się nad tym zastanowię to... popieram

... czujesz klimat...

maslinka napisał(a):Szkoda, żeby się taki stok marnował. W ubiegłym sezonie wyciąg był bodajże nieczynny (?)
Orczyk wygląda jak wygląda, ale lepiej jak pracuje, mimo wszystko.

Chyba był nieczynny. W zasadzie to ja nie pamiętam czasów, kiedy był na ruchu. Jest to na pewno najtrudniejszy fragment trasy w Brennej. Niewykorzystany.

Franz napisał(a):

Interseal napisał(a):Witam.

Nareszcie!

Miło, że znowu jesteś. Pozdrawiam,
Wojtek

Mnie też jest miło.
Słowotoku, a raczej postotoku jednak nie obiecuję.

Pozdrawiam.

Najlepszy dowód, że Beskidy zimą są grzechu warte.
Skrzyczne jest jednak świetnym punktem widokowym.
A jak jeszcze są wyśmienite warunki pogodowe....

Witam

Widoki ze Skrzycznego piękne. Obecnie pasmo od Skrzycznego poprzez Małe Skrzyczne i Kopę Skrzyczeńską aż do Malinowskiej Skały to wielki wiatrołom i widoki w dwie strony są wyśmienite. Pamiętam jeszcze końcówką lat osiemdziesiątych był tam ciemny las, potem przetrzebione grupy drzew, a teraz zostały pnie.

Kilka lat temu idealnie widać było na 360 stopni z Malinowa, teraz młode, gęste świerki skutecznie ograniczają już widoki.

Zastanawia mnie jeszcze jedna rzecz, mianowicie duża ilość kosodrzewiny w rejonie Malinowa i Malinowskiej Skały. Nasadzenia?

Pozdrawiam

Witam.

Wczoraj zrobiliśmy sobie krótki popołudniowy spacerek pod górę Tuł w rejonie Lesznej Górnej i Dzięgielowa. Jest to chyba ostatnia znacząca górka w zachodnim pasmie Beskidu Śląskiego.
Nigdy wcześniej tam nie byłem i szczerze mówiąc zaskoczyła mnie inna niż wszędzie rośliność (duża ilość cisów) oraz przestrzenie łąk i pastwisk na których do dziś wypasane są owce (choć już pod nadzorem EU)

W załaczeniu kila zdjęć:

Szlak (czarny)zaczyna się w Goleszowie, my podjechaliśmy do Dzięgielowa i zostawiliśmy samochód na skrzyżowaniu z drogą do kamieniołomu.
Jest tam tablica informacyjna.



Wyznaczono tutaj w okolicy dwa rezerwaty, być może dlatego drzewa mają jeszcze tak piękne naturalne konary.



choć pasożyty też mają się dobrze,,,


Są tu i takie atrakcje :




ścieżka przyjemnie prowadzi nas na granicy lasu i łąk


I tablica informująca o projekcie pt. "Owca Plus"




Szlak się wypłaszcza nad nami porośnięte pasmo Tułu, widać już Małą Czantorię a schronoska nie ma...?



Utytłami od rozmazłego w słońcu błota idziemy jeszcze kawałek, już wiemy że spóźnimy się na spotkanie u znajomych.
Zawraca nas mieszkająca przy szlaku starsza Pani. Schronisko jakieś kilometr za nami .
Nie chciałem fotografować rozypującego się domku... ale zdjęcie studni przedstawia obraz całego gospodarstwa.





Rzeczywiście szlak idzie już płasko pod Tułem w kierunku Małej Czantorii, na miękkiej ziemi żadnych śladów innych stóp. Mało osób tędy chodzi.



Zawracamy. Na skróty nieoznakowaną ścieżką, gdzie spotykamy tablice rezerwatu.



Jest i "schronisko". Niestety do środka nie wejdziemy. Choć mogło być ciekawie, bo w środku właśnie odbywało się ... wesele.



Pół godzinki potrzeba na powrót do samochodu.
Spacerek zaliczony. Kiedyś tu wrócimy latem. Chcę bardzo zobaczyć akcję "Owca Plus" na żywo. Sentyment z dzieciństwa.

Pozdrawiam.

Przyjemna okolica na spacery.
Pogoda także dopisała.
Buki co prawda nie tak dekoracyjne jak jesienią ... ale za to stalaktyty były.