Beskidy.

14 lutego (niedziela): Bystra - Chata Słowianka - Bystra (część pierwsza)

Nie spodziewaliśmy się tak pięknej pogody. Prognozy były rozbieżne, ale mieliśmy nadzieję... Dzień okazał się wspaniały, nie tylko pod względem warunków atmosferycznych. Ale po kolei

Ruszamy z Bystrej, tej za Wieprzem , nie za Bielskiem. Będziemy łazikować w Beskidzie Żywieckim. Za cel obrałam chyba mało popularne miejsce, sama przed dwoma dniami jeszcze o nim nie słyszałam Chodzi o Chatę Słowianka, o której przeczytałam niezwykle pochlebne komentarze. Poczułam, że bardzo chcę zobaczyć to miejsce.

Wycieczka podoba mi się od samego początku. Kiedy parkujemy w Bystrej, koń wesoło rży na nasz widok Piękny jest i chyba niewiele widzi przez grzywę opadającą mu na oczy :



Ruszamy :



Niebieskim szlakiem, najpierw przez miejscowość:



Niedługo wchodzimy do lasu. Miśki chyba śpią :



Jest świeżo po opadach. Zimowa bajka :



Mniej więcej w tym miejscu gubimy szlak :



który mocno odbija w prawo. Trudno byłoby się nie zgubić, bo nie ma żadnych oznaczeń (pewnie śnieg je przysypał), a my nie idziemy z nosem w telefonach...

Dobrze wydeptaną drogą idziemy cały czas prosto, nieświadomi, że oddalamy się od szlaku. Zresztą przed nami są inni turyści. Dochodzimy do pięknej polany, na której organizujemy pierwszy "piknik" :



To zdjęcie już znacie :



Wkrótce po tym, jak narysowałam serduszko, Małż mówi, że od prawie 2 km nie jesteśmy na szlaku Pyta, czy chcę wracać. Jasne, że nie Jakoś to będzie, znajdziemy zrywkę i dojdziemy do szlaku; tak, jak to zrobiliśmy w drodze na Błatnią. No cóż, dzisiaj jestem niepoprawną optymistką

Idziemy! Kierując się kobiecą intuicją , skręcam w ścieżkę odbijającą stromo w lewo. Choć Małż kręci nosem, bo przecież szlak odchodził w prawo...

Jest coraz piękniej :




Czasami idzie się mozolnie, ale dajemy radę.



Dość szybko "robimy" wysokość. Biało-niebieski świat :



Na tej polance już wiemy, że, jak zwykle , tak i teraz, należy słuchać intuicji Szczególnie mojej :



Na spokojnie możemy się napić herbaty, bo zaraz dojdziemy do szlaku.



Nie śpieszy nam się, podziwiamy zimę :




Nie wiemy, że będzie jeszcze piękniej

Wkrótce docieramy do niebieskiego szlaku, a później do rozwidlenia:



Stąd mamy już tylko 1,5 km do Chaty...

c.d.n.

greenrs napisał(a):Nie znam tego zakątka Beskidów. Wycieczka już zapisana do "zaplanowanych" Widzę, że trudno będzie zrobić pętelkę - raczej powrót tym samym szlakiem.

Korzystamy z map.cz i tam wszystkie szlaki wyglądają na krótkie Dokładnie nie liczyłam kilometrów, ale rano wydawało nam się, że spokojnie damy radę pójść na Romankę i wrócić Takie cuda to raczej nie w lutym

greenrs napisał(a):Czekam na ciąg dalszy

Mówisz i masz

Nefer napisał(a):Na Słowiance kiedyś byłem, ale wchodziliśmy od strony Żabnicy. Szlaku z Bystrego nie znam.

Chyba z Bystrej Tak mi się wydaje
Dla pewności trzeba by zapytać bardziej obeznanych w tamtym terenie.


14 lutego (niedziela): Bystra - Chata Słowianka - Bystra (część druga)

Jak na skrzydłach biegniemy w stronę chaty Coraz bardziej widokowo:



Romanka:



i Martoszka:



W sielankowy nastrój:



wdziera się charakterystyczny hałas. Niestety, miłośnicy quadów podobno upodobali sobie te rejony. Potwierdza to spotkana przed chatą para.

Maleńka rysa na idealnym obrazie nie psuje nam nastrojów. A obrazki coraz ładniejsze :




I wreszcie jest - Chata Słowianka z imponującymi soplami :



Pamiętam takie z dzieciństwa

Są i quadowcy:



Tylko przez chwilę

Czytałam, że w tym miejscu koniecznie należy spróbować grzanego piwa z miodem Nie trzeba nas do tego specjalnie zachęcać Jest przepyszne, a jaką ma piankę! :



I kosztuje tylko 10 zł

(Zdjęcie różni się od pozostałych, bo zrobione telefonem )

W Chacie nie gotują dla turystów. Prowadzą sklepik i robią grzańca Dla nas idealnie, wałówkę mamy. Można też wynająć pokój. Podobno atmosfera jest sympatyczna i bardzo domowa. Może kiedyś

A oto dokąd można się stąd udać:



Siedzi się bardzo przyjemnie, chociaż stoliki umiejscowione są w cieniu, więc, mimo wypitego grzańca, zaczynamy marznąć.

Zostawiamy Chatę Słowianka za sobą:



W obejściu spotykamy jeszcze urocze psiaki - Ciapka i Mambę:



Czytałam o ich ciekawej historii (zwłaszcza tego pierwszego) na facebookowym profilu Chaty.

Wyznanie miłości do Ewy :



i kilka zimowych kadrów:




W następnej części dokończę opis wycieczki

mchrob napisał(a):Zazdraszczam pogody, widoków i zdjęć.

Pod każdym względem było pięknie

greenrs napisał(a):Można prowadzić statystykę (przebyte kilometry, przewyższenia itp.)

To na pewno byłoby dla nas ciekawe... Warte rozważenia

piotrf napisał(a):Grzaniec jest tam jak najbardziej uzasadniony , w przeciwieństwie do quadów

Quady do tego miejsca nie pasują. Niestety, nie wszyscy tak myślą

Dawigs napisał(a):Chwila nieuwagi a tu już dwa odcinki i to jakie. Okoliczności przyrody wspaniałe Świetne zdjęcia .

Dzięki

Dawigs napisał(a):

maslinka napisał(a):Niedaleko naszych ulubionych czeskich Jeseników

Kiedyś w miarę regularnie bywałem w Jesenikach ale ostatnio jakoś sporadycznie się to zdarza. Ale rejony piękne .

W mieście Jesenik spędzaliśmy kilka dni w okolicach sylwestra chyba... 7 razy
Było też parę jednodniowych wypadów - zimowych (narciarskich) albo wiosennych i jesiennych (łazikowych).

Nefer napisał(a):Piękne kolejne widoki. Pogoda Wam dopisała . Ja byłem tam latem i wtedy zimne piwko smakowało wybornie .

Teraz po zimnym bym zamarzła , ale latem jak najbardziej

14 lutego (niedziela): Bystra - Chata Słowianka - Bystra (część trzecia, ostatnia)

Wracamy. Szybko, bo późno się robi. Już prawie 15:00

Nie mogę jednak przestać pstrykać :





Zastanawiamy się nad powrotem zielonym szlakiem i zejściem do Brzuśnika, ale do zmroku mamy tylko trochę ponad 2 godziny. Znowu za długo rano spaliśmy Nie ma problemu. I tak nie będziemy szli tędy samędy, bo przecież tak naprawdę nie znamy niebieskiego szlaku, który szybko zgubiliśmy

Trasa jest bardzo urokliwa:



choć prawie na całej długości niezwykle wąska:



Na szczęście ktoś tu szedł przed nami Jakiś czas temu... Przez ostatnie dwie godziny marszu nie spotykamy żadnego człowieka Za to będą zwierzaki, ale za chwilę

Atrakcje na szlaku :



Szersze widoki:




Skrzyczne:



Słońce zachodzi za górę i zdjęcia wychodzą niebieskie :



Idziemy coraz szybciej, aż nagle zastygamy w bezruchu... Przed nami cztery piękne sarenki Oczywiście w tym momencie pada bateria w aparacie Sarenki rozdzielają się na dwie pary; jedna para idzie w górę. W końcu udaje mi się uwiecznić tę, która poszła w dół.

Kto widzi dwie sarenki między drzewami :



W końcu docieramy do miejsca, w którym rano zgubiliśmy szlak:



Zgodnie stwierdzamy, że nie ma w tym nic dziwnego, trudno byłoby go nie zgubić

Próbuję uporać się z lodową kulką, która utoczyła się pod moim butem :



Jest przyczepiona do paska stuptuta i nieźle się trzyma Poczułam ją dopiero pod koniec trasy, na płaskim, wcześniej mi nie przeszkadzała Chyba za szybko biegłam Teraz możemy wyhamować, przed nami ostatnie metry - przejście przez Bystrą:



Do samochodu docieramy po 5 godzinach spacerku , a zrobiliśmy ledwo 14 km. Jestem trochę rozczarowana tym wynikiem Sądziłam, że wyjdzie więcej , ale warunki były prawdziwie zimowe, więc trudno się dziwić, że wycieczka tyle nam zajęła. Trochę siedzieliśmy przed Chatą i nie tylko No i jeszcze Małż narzekał, że robię za dużo zdjęć

Było cudnie! Polecam taką trasę, a najlepiej dłuższą Następnym razem postaramy się wstać trochę wcześniej i więcej przedreptać Dni na szczęście są coraz dłuższe

Już z samochodu, uwieczniam pięknie podświetlone chmury:



Na koniec - mapka. Tym razem (na szaro) nie zaznaczałam całej trasy, tylko drogę poza (niebieskim) szlakiem, punkt startu i miejsce docelowe :



Całość wycieczki ledwo mieści się na mapie , a nie chciałam jej jeszcze bardziej pomniejszać...

Mam nadzieję, że zima będzie jeszcze długa