Beskidy.

ruzica napisał(a):

greenrs napisał(a):Niestety, w trakcie pobytu w schronisku rozszalała się taka ulewa, że zrezygnowałem z planów przejścia na Przegibek i tą samą drogą wróciłem do Rycerki.

Też bym raczej zrobiła odwrót na Twoim miejscu.

Cóż pozostało nam pozachwycać się widokami na pięknych zdjęciach Maslinki

Zdjęcia Agi utwierdziły mnie w postanowieniu, że wycieczka musi zostać powtórzona jeszcze w tym sezonie

greenrs napisał(a):Zdjęcia Agi utwierdziły mnie w postanowieniu, że wycieczka musi zostać powtórzona jeszcze w tym sezonie

Ja mam za daleko, ale kiedyś się wybiorę. A może zimą?

Soblówka Pod Grapy-Bacówka PTTK na Rycerzowej-Wielka Rycerzowa-Przełęcz Przysłop-Soblówka Pod Grapy

Ponieważ nie udało się dojść na Rycerzową z Przegibka, musieliśmy jakoś nadrobić tę zaległość. Po Babiej Górze został nam jeden dzień wolnego, a że nie byliśmy prawie wcale zmęczeni postanowiliśmy wybrać się na krótką wycieczkę- cała pętla zajmuje ok. 3,5 godziny więc w sam raz na krótki spacerek.

Startujemy w Soblówce- początkowo mieliśmy iść żółtym szlakiem, ale zupełnie przypadkiem dojechaliśmy na ostatni parking na samym końcu wsi. Trudno, wracać się nie będziemy, idziemy szlakiem czarnym.





Jest stromo, ale dzięki temu szybko zdobywamy wysokość. Po raz pierwszy podczas tego urlopu temperatury są bardziej ludzkie- chyba ze 20 stopni mogło być. Prawie upał

Na rozstaju szlaków:



To chyba są też rejony niedawnych wycieczek koleżanki Maslinki

Idziemy w stronę bacówki, tu już nie jest stromo. Pojawia się też coraz więcej ludzi na trasie. Raz, dwa i jesteśmy przy bacówce:



Oczywiście jest zamknięta, ale okienko na wynos działa. Zamawiamy racuchy z jagodami(to będzie nasz pierwszy obiad ) Bardzo to było pyszne, trochę przypominało w smaku gofry

Siedzimy sobie zatem i odpoczywamy. Dziś dzień totalnego luzu, nigdzie nam się nie spieszy.

W końcu idziemy. Na zdjęciach Rycerzowa wygląda jak płaska łączka, a tak naprawdę jest całkiem stromo:



Wreszcie doczekaliśmy się lepszej pogody, wreszcie mamy widoki:





Widać nawet Wielkiego Rozsutca:



Idąc na Rycerzową trzeba cały czas oglądać się za siebie, bo widoki są głównie za plecami. Sam szczyt jest zalesiony, widoków zero:



Schodzimy szlakiem niebieskim biegnącym wzdłuż granicy. Jest raczej monotonnie, ale na krótkim fragmencie trzeba zejść z bardzo stromej górki. To chyba tu:



Dalej już spacerkiem dobijamy do przełęczy:



Zmieniamy kolor szlaku na zielony. Jest o wiele łagodniejszy niż czarny, którym podchodziliśmy, za to trochę błotnisty:



Końcówka, która jest asfaltowa trochę się wlecze:



No i po wycieczce. Wieczór spędzamy na kontemplacji widoków z balkonu:



Jutro przeprowadzka do Zakopanego, ale to już inna historia. Bardzo nam się podobało w Beskidzie Żywieckim, na pewno tu jeszcze wrócimy

ruzica napisał(a):To chyba są też rejony niedawnych wycieczek koleżanki Maslinki

Zgadza się 2 maja byliśmy na Małej Rycerzowej, a innym razem na Bendoszce i Praszywce.

A w jednym z tych domków:

ruzica napisał(a):

mieszkałam kiedyś (na studiach) przez weekend

Marta, dzięki za fajną relację z beskidzkich szlaków

Mam nadzieję, że o Tatrach też coś napiszesz

maslinka napisał(a):
Mam nadzieję, że o Tatrach też coś napiszesz

Powiem szczerze i brutalnie: Nie chce mi się

Jak się uda wyjechać do cro, to wtedy coś napiszę

W niedzielę po raz kolejny (piąty w tym sezonie) łazikowaliśmy w Beskidzie Żywieckim. Trasa częściowo zbliżona do tej, którą ostatnio pokazała Marta

5 lipca (niedziela): Soblówka - Bacówka PTTK na Rycerzowej - Mała Rycerzowa - Wiertałówka - Kotarz - Muńcuł - Kotarz - Soblówka

A tak to wygląda na mapie:



Parkujemy w centrum Soblówki, naprzeciw ładnego budynku szkoły:



Ostatnio byliśmy tu 2 maja i szliśmy wtedy żółtym szlakiem. Tym razem wybieramy szlak czarny, co oznacza trochę asfaltowania na początku. Ale towarzyszą nam piękne widoki:



Jest nieludzko gorąco, więc chowam się za każdym krzaczorem, choć na tym odcinku trasy nie ma ich zbyt wiele:



Pniemy się coraz wyżej i jest coraz ładniej:



Tatry :




Wkrótce docieramy do bacówki na Rycerzowej:



Bardzo ładny budynek:



Co chwilę pan wywołuje przez głośnik kolejne racuchy My znowu mamy własny prowiant; szukamy tylko dobrego miejsca, żeby usiąść. Może być tutaj - z widokiem na Tatry :



Jest i Mała Fatra:



A bliżej - Wielka Rycerzowa:



Jestem wniebowzięta :



Siedzimy chyba z godzinę A potem ruszamy w stronę Małej Rycerzowej. Przechodzimy przez Halę Rycerzową:



Pilsko, a za nim - Babia:



Znowu Tatry:



Wyłania się Wielki Rozsutec:



Przed tą bacówką siedzieliśmy w maju:



Ten mały fragment trasy już znamy, ale wtedy schodziliśmy do Mładej Hory, a teraz mamy przed sobą ambitny cel - wejście na Muńcuł

Przechodzimy przez Wiertałówkę.



I zaczynamy dość strome podejście. Na szlaku dużo błota:



Szczyt Muńcuła wygląda tak :



Za to kawałek dalej jest piękna polana z widokiem na Małą Fatrę:



Przed bacówką ktoś pali ognisko:



Pewnie będą tu nocować My mamy problem, bo zbliża się 18:30, a nie chcemy spać w lesie Znowu za późno wyszliśmy w góry Trudno, trzeba będzie biec

Najpierw próbujemy znaleźć zrywkę, którą zaplanowaliśmy początkowo jako zejście do Soblówki, ale jest całkowicie zarośnięta. Trudno, pójdziemy tędy samędy , choć nie lubimy tego.

Hala na Muńcole (czy też na Muńczole ) prezentuje się bardzo urokliwie:



Wrzucamy piąty bieg i lecimy z powrotem - przez szczyt Kotarza:



Na Przełęczy Kotarz z trudem odnajdujemy niebieski szlak, którym przecież szliśmy dwa miesiące temu. Coś tu się zmieniło... Krzaczory tak porosły od tego czasu, że momentami musimy się przedzierać przez niesamowity gąszcz. Szlak bardziej przypomina tor przeszkód - dochodzą jeszcze powalone drzewa i mnóstwo błota

Przed 19:30 docieramy do Soblówki:



Ufff, udało się przed zmrokiem Przeszliśmy niecałe 22 km, co zajęło nam 6 godzin. Wycieczka bardzo udana, choć męcząca ze względu na upał.

Pozdrawiam

Widzę, że sobie depczemy po piętach ostatnio Gardzicie racuchami z bacówki?

22 km. w 6 godzin, to całkiem dobre tempo. Zafascynował mnie Twój kubek ze zdjęcia. Ciekawe co w nim jest

ruzica napisał(a):Widzę, że sobie depczemy po piętach ostatnio Gardzicie racuchami z bacówki?

Nie sądzę, żeby były lepsze od racuchów mojej babci (jedno z najlepszych wspomnień z dzieciństwa ), więc nie było sensu próbować

ruzica napisał(a):22 km. w 6 godzin, to całkiem dobre tempo.

Z godziną siedzenia pod Małą Rycerzową. Za to pod koniec biegliśmy

ruzica napisał(a):Zafascynował mnie Twój kubek ze zdjęcia. Ciekawe co w nim jest

Jak to co Piwo

Mamy 4 takie kubki ze zwierzakami. 2 kupiliśmy w zoo w Ostravie, a 2 w Zlinie. Tam one funkcjonują jako plastikowe kubki wielorazowe, do których we wszystkich knajpkach w obrębie ogrodu zoologicznego nalewają piwo. Potem je oczywiście myją, tak sądzę
Taki patent, całkiem niezły, moim zdaniem. Połączenie ekologii z bezpieczeństwem - żeby można było spacerować, bo ze szklanym kuflem to nie bardzo.

Te kubki można też kupić w sklepiku pamiątkowym, co zrobiliśmy i teraz mamy wyjazdowe "kufelki" (nie lubię pić piwa z puszki) - z pandą małą (czerwoną), hipopotamem, tygryskami i słoniem.

Tutaj, na Bendoszce, piję ze słonia :



Problemem jest to, że piwa ubywa z nich zawsze szybciej niż ze szkła czy puszki Podejrzewam, że zwierzaki podpijają

Interseal. napisał(a):

piekara114 napisał(a):Piękne to zdjęcie szczytów gęsiego (1).

To Połonina Wetlińska z Caryńską na horyzoncie.

Miałem jeszcze w planach wczesno-poranne wyjście na trójstyk granic na Krzemieńcu, ale w niedzielę nad ranem pogoda, a także mój nastrój były całkiem do niczego.

Natomiast o "normalnej" porze wejście na Tarnicę wyglądało tak:

Załącznik IMG_20200613_132452.jpg nie jest już dostępny

Nie było tak źle..... poniżej wejście na Tarnicę 02.07. od Ustrzyk Górnych przez Szeroki Wierch. Spotkaliśmy na szlaku 2 osoby. Na samej Tarnicy nie więcej niż kilkanaście - był czas i miejsce na drugie śniaadnie

Wczoraj, na odmianę, łazikowaliśmy w Beskidzie Śląskim Okazuje się, że niektóre szlaki Śląskiego są równie ciekawe jak te w Żywieckim

5 września (sobota): Węgierska Górka - Glinne (1034) - Hala Radziechowska - Glinne - Węgierska Górka (część pierwsza)

Trasa taka jak napisałam powyżej Mieliśmy pójść na Baranią, ale za długo spaliśmy Ostatecznie ruszamy po 12:00 , czerwonym szlakiem z Węgierskiej Górki, z okolic stadionu.

Przechodzimy przez most na Sole:



Ludzie się kąpią :



Pierwszą atrakcją na trasie jest Fort Waligóra, jeden z pięciu schronów bojowych Rygla Obronnego Węgierska Górka:



Powstawał w lipcu i w sierpniu 1939 roku.

Obrona Węgierskiej Górki nazywana "Westerplattem Południa" trwała trzy dni - od 1 do 3 września 1939 roku.

Widoczne ślady zniszczeń na schronie są wynikiem ostrzału z niewielkiej odległości podczas kręcenia przez Niemców filmu propagandowego.



Bardzo ciekawe miejsce! Warto na chwilę zejść ze szlaku. (Nie trzeba odchodzić daleko )

Kolejną "atrakcją" jest budowa odcinka drogi ekspresowej S1 Przybędza–Milówka:



Niestety, zmieni się krajobraz Już się zmienił...

Wchodzimy w las:



Wkrótce docieramy do przysiółka Chupki:




Wypasiona chata:



Potem jest kawałek nudnego szlaku przez las. Pniemy się w górę, czekając na widoki. Nasza cierpliwość zostaje wkrótce nagrodzona. Pod nami Węgierska Górka:



Na wprost - Królowa Beskidów :



Zdjęć Babiej będzie jeszcze dużo

Szlak zaczyna piąć się coraz ostrzej. Trochę się zasapałam :



Trzeba popracować nad kondycją, bo po wakacjach jest nieco gorzej

Wychodzimy na grzbiet:



Przyjemnie wieje Halny momentami urywa głowę , ale przynosi ulgę w upale.

A oto niepozornie wyglądający szczyt Glinnego (1034 m):



Siadamy na krótki popas, obowiązkowo z czymś pysznym, co przynieśliśmy ze sobą :



Jak na dłoni mamy Skrzyczne:



oraz Baranią Górę:



Zbliżenie na platformę widokową:



Dalej majaczą szczyty Małej Fatry:



Zobaczymy je znacznie dokładniej - na następnym postoju. Ale o tym w drugiej części tej krótkiej relacji

maslinka napisał(a):Pierwszą atrakcją na trasie jest Fort Waligóra, jeden z pięciu schronów bojowych Rygla Obronnego Węgierska Górka

W Węgierskiej Górce udostępniony do zwiedzania jest inny obiekt - Wędrowiec - położony przy drodze do Żabnicy. Kiedyś go zwiedzałem z prawdziwym pasjonatem. Było to naprawdę ciekawe.

A widoki beskidzkie, które serwujesz, bardzo przyjemne dla oka.

Nefer napisał(a):W Węgierskiej Górce udostępniony do zwiedzania jest inny obiekt - Wędrowiec - położony przy drodze do Żabnicy. Kiedyś go zwiedzałem z prawdziwym pasjonatem. Było to naprawdę ciekawe.

Wędrowca nie widzieliśmy, ale kiedyś przejeżdżaliśmy obok Fortu Wyrwidąb:




Węgierska Górka, przy ulicy Granicznej

No to byliście blisko "Wędrowca" .

Ten ładny kopczyk z kamieni, to Wasze dzieło, czy tylko przy nim zapozowałaś

Nefer napisał(a):No to byliście blisko "Wędrowca" .

Wygląda na to, że tak

elka21 napisał(a):Ten ładny kopczyk z kamieni, to Wasze dzieło, czy tylko przy nim zapozowałaś

Tylko zapozowałam Kopczyk już był.



5 września (sobota): Węgierska Górka - Glinne (1034) - Hala Radziechowska - Glinne - Węgierska Górka (część druga)

Z Glinnego idziemy w stronę Hali Radziechowskiej:



Po prawej otwiera się widok na Jezioro Żywieckie:



Hala Radziechowska zachwyca malowniczością:



Siadamy, tak jak inni turyści, pośród wyschniętych traw:



poniżej turystycznej wiaty:



Po lewej widzimy Babią Górę:



i Jezioro Żywieckie:



Zbliżenie na trasę narciarską na górze Żar:



Natomiast na wprost mamy taki piękny pogled:



Wyłaniają się szczyty Małej Fatry:



Cudnie tu! Niestety, trzeba wracać...



Trochę nas kusi, żeby pójść na Baranią Górę, ale jest zdecydowanie za późno. Nie zapętlimy szlaku, tylko wrócimy dokładnie tak samo, jak przyszliśmy.

Ponownie na Glinnem. Okazuje się, że i tu jest widok na Jezioro Żywieckie, czego wcześniej nie zauważyłam :



Gęsto od żagli:



Być może odbywają się jakieś regaty.

Czerwony szlak z Glinnego:



prowadzi nas z powrotem do Węgierskiej Górki. Mijamy budowę odcinka drogi S1:



To znaczy, że jesteśmy już blisko samochodu.

Kończymy wędrówkę koło 18:00. Pokonaliśmy "tylko" 18 km, co zajęło nam 5,5 godziny. Trzeba jednak do tego doliczyć dwa dość długie popasy

Na koniec - mapka z naszą trasą:



Okolice Hali Radziechowskiej tak bardzo nam się spodobały, że wczoraj znów wróciliśmy w te rejony i tym razem przedreptaliśmy aż 25 km

Ale o tym następnym razem

Dzięki za dokończenie opisu zeszłotygodniowej wycieczki.
Jestem ciekaw, gdzie tym razem zawędrowaliście.