Barcelona, Maraton i Montserrat

piotrf napisał(a):Miła pani , u której wynajmowaliśmy apartament poleciła nam na zakupy mały targ osiedlowy , gdzie ceny były o jedną trzecią niższe niż na tym sławnym , obleganym przez turystów z całego świata "Tam sobie popatrzcie , a kupujcie tutaj - taniej i nie trzeba tak daleko nosić zakupów "

I miała absolutną rację.

piotrf napisał(a):Tak zrobiliśmy

My nie robiliśmy zakupów na innym targu, ale w markecie Mercadona, w którym ceny były dużo niższe.

Po wyjściu z La Boquerii przeszliśmy obok kościoła Església de la Mare de Déu de Betlem. Wejście do niego jest płatne i kosztuje 3 euro.



Uliczkami Starego Miasta szliśmy w kierunku skrytek, gdzie zostawiliśmy nasze bagaże.
Po drodze oczywiście rozglądaliśmy się na wszystkie strony.






Trafiliśmy na dziedziniec kościoła Església de Santa Anna, położony pośród najbardziej ruchliwych miejsc w Barcelonie, a jednak jest tam zupełnie pusto. Turyści omijają to miejsce, jakby go w ogóle nie było. Zewsząd otoczyła nas w tym miejsc u cisza i spokój. Kościół de Santa Anna został zbudowany około 1177 roku przez Zakon Grobu Bożego w Jerozolimie. Weszliśmy z ciekawości do tego gotyckiego kościoła, który urzekł nas swą surowością, ale i pięknem. Nikt od nas nie żądał zapłaty za wejście do kościoła, które ponoć jest płatne.

Po wyjściu z kościoła dalej szliśmy uliczkami Starego Miasta, kierując się do przechowalni bagażu.






Odebraliśmy bagaże i ruszyliśmy w kierunku naszej kwatery.
Nasza trasa prowadziła przez Plac Kataloński, który został opanowany przez mnóstwo gołębi.




A potem, podczas przechodzenia przez Plaça Universitat zdarzył mi się przykry wypadek. Było już po godzinie 18-tej i na placu było sporo młodzieży. Kilku młodych mężczyzn jeździło tam na deskorolkach. Jeden z nich chciał zrobić jakąś figurę i próbował się odbić wraz z deskorolką na metalowej długiej ławce. I ta deskorolka wyleciała mu spod nóg i spadła z całą siłą na moją łydkę. Przewróciłam się. Wszyscy zaniemówili a po chwili zaczął się straszny rejwach wokół mnie. Wszyscy się nade mną nachylali, sprawdzali czy nic mi nie jest, a ja w ogóle nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Młodzi ludzie z deskorolkami stali wokoło i też nie wiedzieli, co robić. Dopytywali się, czy mogą jakoś pomóc i bardzo mnie przepraszali.
Dopiero po jakimś czasie doszłam do siebie i zaczęłam sprawdzać, w jakim stanie jest moja noga. Na szczęście nie było żadnych oznak złamania a jedynie mocne stłuczenie. Dałam radę się podnieść i mogliśmy iść dalej. Fakt że kuśtykałam, ale nie było innego wyjścia.
Doszliśmy do apartamentu i trzeba było w jakiś sposób się do niego dostać. A to proste nie było. Dostęp w tym apartamencie był możliwy przez aplikację Akiles.


Początkowe korzystanie z niej było dla nas bardzo stresujące. Pomimo wbijania kodu na klawiaturze przy drzwiach wejściowych do budynku, drzwi te nie chciały się otworzyć. Dopiero po kilku próbach stanęły otworem. Wjechaliśmy windą na drugie piętro i tam czekały na nas drzwi do apartamentu. Tam również był problem. Po wystukaniu kodu trzeba było przekręcić gałkę przy drzwiach, ale ona kręciła się we wszystkie strony a drzwi były nadal zamknięte. Na szczęście tutaj też po kilku próbach udało się wejść do środka.
Po rozlokowaniu się poszliśmy do pobliskiej Mercadony na zakupy. Koniecznie musieliśmy, oprócz artykułów spożywczych, kupić lód, żebym mogła zrobić z niego okłady na nogę.
Kupiliśmy też napoje alkoholowe, gdyż trzeba było odreagować ten dzień.
Trafiliśmy na bardzo dobrą whisky za bardzo dobrą cenę - 6 euro za 0.7 litra. Polecam, bo to naprawdę dobry trunek.


Po powrocie do apartamentu zrobiliśmy kolację a ja w międzyczasie robiłam okłady na nogę, najpierw z rozmąconego białka z jajek a potem z lodu. I muszę wam powiedzieć, że pomogło. Następnego dnia noga już mnie nie bolała. Była napuchnięta i bardzo tkliwa, ale mogłam funkcjonować.

Współczuję sytuacji z nogą ...
Wnętrze tego kościoła co pokazałaś, bardzo mi się podoba "Moje" wnętrza, w sensie, uwielbiam surowość wnętrze, jakichkolwiek

Współczuję przygody z nogą, musiało mocno boleć
Wnętrze kościoła absolutnie genialne, w moim stylu

megidh napisał(a):Po wyjściu na Carrer de Ferran ujrzeliśmy taką gromadkę, z której jeden osobnik mnie zaczepił i nie pozwolił przejść obok siebie obojętnie. Przemiły był ten słodziak.

Cudowny, a jak się patrzy w oczy, jakby chciał, żebyś go zabrała .

piotrf napisał(a):Współczuję incydentu z deskorolkowcem , dobrze że zastosowałaś szybko starą metodę - lód z zewnątrz i whisky wewnętrznie , przy obiciu to zawsze pomaga

Ja również współczuję, mogli Ci zepsuć wycieczkę już pierwszego dnia. Metodę przytoczoną przez Piotra znam i polecam , ale o tej z białkiem to nigdy nie słyszałam.

Ja nie wiem czemu niektórzy wymyślają takie dziwne metody wejścia do apartamentu. Sądzę, że zamek musi mieć połączenie z wifi, żeby zareagował na kliknięcia w aplikacji. A jeśli byłaby awaria? Chyba, że to inaczej działa.

majkik75 napisał(a):Współczuję sytuacji z nogą ...

Kapitańska Baba napisał(a):Współczuję przygody z nogą, musiało mocno boleć

piotrf napisał(a):Współczuję incydentu z deskorolkowcem

Dzięki. Bolało, ale najbardziej w pierwszej chwili po uderzeniu. Dopiero wtedy zrozumiałam, co to znaczy zobaczyć wszystkie gwiazdy.

majkik75 napisał(a):Wnętrze tego kościoła co pokazałaś, bardzo mi się podoba "Moje" wnętrza, w sensie, uwielbiam surowość wnętrze, jakichkolwiek

Kapitańska Baba napisał(a):Wnętrze kościoła absolutnie genialne, w moim stylu

Takie wnętrza ogląda się z wielką przyjemnością. W tym kościele jest jeszcze przepiękny krużganek, ale nie znaleźliśmy do niego wejścia, czego żałuję.
Tutaj można obejrzeć więcej zdjęć z tego kościoła.

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a):Po wyjściu na Carrer de Ferran ujrzeliśmy taką gromadkę, z której jeden osobnik mnie zaczepił i nie pozwolił przejść obok siebie obojętnie. Przemiły był ten słodziak.

Cudowny, a jak się patrzy w oczy, jakby chciał, żebyś go zabrała .

Ciekawe co by na to powiedzieli jego właściciele.

wiola2012 napisał(a):

piotrf napisał(a):Współczuję incydentu z deskorolkowcem , dobrze że zastosowałaś szybko starą metodę - lód z zewnątrz i whisky wewnętrznie , przy obiciu to zawsze pomaga

Ja również współczuję, mogli Ci zepsuć wycieczkę już pierwszego dnia. Metodę przytoczoną przez Piotra znam i polecam , ale o tej z białkiem to nigdy nie słyszałam.

Metoda Piotra jest rewelacyjna. A z tą z białkiem od jajka apoznał mnie mój mąż, który w młodzieńczych latach trenował boks i nie raz miał podbite oko. Białko powoduje, że w uderzonym miejscu nie rozwija się opuchlizna.

wiola2012 napisał(a):Ja nie wiem czemu niektórzy wymyślają takie dziwne metody wejścia do apartamentu. Sądzę, że zamek musi mieć połączenie z wifi, żeby zareagował na kliknięcia w aplikacji. A jeśli byłaby awaria? Chyba, że to inaczej działa.

Też się nad tym zastanawiałam. Żeby dostać się do apartamentu potrzebny był nam internet. Faktycznie, gdyby go brakło, to mielibyśmy problem.

Następnego dnia rano wstałam pierwsza i poszłam sobie zrobić kawę.
Apartament, który zajmowaliśmy, jest dwupoziomowy. Na dole jest salon, kuchnia i toaleta, zaś na górze dwie sypialnie i łazienka z toaletą.
Chwilę po mnie do salonu zszedł Waldek.
Korzystając z okazji zrobiłam kilka zdjęć pierwszego poziomu naszego apartamentu i widoków z balkonu. Górny zostawiłam sobie na potem, ale później zapomniałam, więc nie mam zdjęć z drugiego poziomu. Ale można popatrzeć tutaj.

piotrf napisał(a):Bardzo przyjemne miejsce i cenowo również przyjazne

Faktycznie cenowo ten apartament był przystępny. Za 7 nocy dla 4 osób zapłaciliśmy 1040 euro + podatek 123 euro = 1163 euro. Oczywiście z opcją bezpłatnego odwołania, gdyż inaczej nie rezerwuję. Tak więc koszt apartamentu na naszą dwójkę wyniósł 2.600 zł.

piotrf napisał(a):Jeżeli chodzi o udziwnienia przy otwieraniu drzwi - w Hiszpanii i Portugalii wynajmowaliśmy w kilkunastu miejscach apartamenty i w większości przypadków dostawaliśmy kody do zamków cyfrowych ( po otwarciu możesz je zmienić wg własnego uznania ale dobrze jest ten zmieniony kod zapamiętać ) , albo kod do skrytki z kluczem , opuszczając apartament klucz wkładasz do skrytki , zamykasz i tyle . Proste i skuteczne , po co udziwniać

Też chciałabym znać odpowiedź na to pytanie.
Do tej pory nie korzystałam ze skrytek z kluczami, ale będę miała okazję podczas najbliższego wyjazdu.

07-03-2024

Po śniadaniu ok. godz. tej wyszliśmy z apartamentu. O ile dobrze pamiętam, to przy wychodzeniu także trzeba było wbijać kod uzyskany z aplikacji, aby drzwi się zamknęły.
Nasz apartament miał bardzo dobrą lokalizację. Do trzech stacji metra różnych linii dochodziliśmy w nie więcej niż 9 minut.
Po wyjściu z apartamentu poszliśmy na stację metra Entença, na której zatrzymuje się metro L5. Tym metrem dojedziemy pod Sagradę Familię, bo właśnie jej zwiedzanie mieliśmy zaplanowane w tym dniu.



W metrze trzeba bardzo uważać na złodziei. Początkowo w wagonie było dosyć tłoczno, więc staliśmy ściśnięci obok siebie. I pomimo tego, że torebkę miałam przed sobą, to w pewnym momencie poczułam, jak jakaś ręka próbuje się do niej dostać. Odepchnęłam tą rękę i zrobiłam raban, aby ostrzec przed złodziejką, którą okazała się bardzo elegancko ubrana młoda kobieta. która wysiadła na najbliższej stacji wraz ze sporą ilością ludzi. W wagonie zrobiło się luźniej, więc mogliśmy usiąść i spokojnie dojechaliśmy do stacji Sagrada Familia.


Podczas wychodzenia z tej stacji mieliśmy okazję obejrzeć fajne mozaiki przedstawiające najbardziej znane miejsca w Barcelonie.

Łuk Triumfalny


Wieże Weneckie


Sagradę Familię


Wybrzeże Barcelony

Wyjście ze stacji metra znajduje się tuż przy świątyni.


Z tego miejsca zaczęliśmy spacer wokół Sagrady Familii.
Na mnie zrobiła olbrzymie wrażenie, natomiast Waldek stwierdził, że jest kiczowata. No cóż, każdy ma inny gust.












W parku znajdującym się obok świątyni para młoda miała sesję zdjęciową.


Kawałek dalej trafiliśmy na puszczanie baniek mydlanych.