Barcelona, Maraton i Montserrat

Umówiliśmy się z Grześkiem, że mu zrobimy zdjęcia z Sagradą Familią za plecami. Doszliśmy do miejsca na 14-15 kilometrze biegu. Umówiliśmy się z Grześkiem, że tutaj będziemy na niego czekać, stojąc po lewej stronie trasy. Z sygnału na aplikacji wiedzieliśmy, że mamy jeszcze chwilę czasu, zanim Grzesiek tutaj dobiegnie.




Aby uatrakcyjnić trasę maratonu, tak dla biegaczy, jak i dla kibiców, na trasie maratonu organizatorzy zorganizowali 34 punkty zwane Hot Spots. W tych punktach różne grupy artystyczne dopingowały biegaczy do dalszego biegu, a jednocześnie mobilizowały oglądających biegaczy do gorętszego kibicowania. Na tej mapie widać, w których miejscach trasy znajdowały się te punkty.


Pod Sagradą Familią po raz pierwszy zobaczyliśmy taki punkt (chyba 7 z 34) i mogliśmy posłuchać bębniarzy, którzy świetnie grali na różnego rodzaju instrumentach perkusyjnych. Taki doping jest super.


Grzesiek był już blisko, więc stanęliśmy w umówionym miejscu z gotowymi do strzałów aparatami.
Jest !


Ja nagrałam filmik w zwolnionym tempie. Grzesiek podczas biegu miał telefon i też nagrywał. Połączyłam te nasze filmiki i wyszedł taki materiał.

megidh napisał(a):Ja nagrałam filmik w zwolnionym tempie. Grzesiek podczas biegu miał telefon i też nagrywał. Połączyłam te nasze filmiki i wyszedł taki materiał.

Montażystka z ciebie, Gosiu. Świetnie Ci wyszło .
Zwróciłam uwagę na biegaczy. Byłam pewna, że przy 14 km to oni będą truchcikiem biec, a mają niezłe tempo .

megidh napisał(a):Aby uatrakcyjnić trasę maratonu, tak dla biegaczy, jak i dla kibiców, na trasie maratonu organizatorzy zorganizowali 34 punkty zwane Hot Spots. W tych punktach różne grupy artystyczne dopingowały biegaczy do dalszego biegu...

Takie punkty kibicowania (dopingu) są i w Polsce praktykowane (także przy większych półmaratonach) i fajne są i z punktu widzenia kibiców, i biegaczy.
Ostatnio, jak biegłem w Wiązownie pod Warszawą, to organizatorzy biegu ogłosili konkurs z nagrodami dla najlepszej ekipy kibicowskiej. Po biegu uczestnicy półmaratonu mogli głosować, która z nich podobała im się najbardziej.

Świetne zdjęcie Bohatera z Sagradą

Nefer napisał(a):

megidh napisał(a):Aby uatrakcyjnić trasę maratonu, tak dla biegaczy, jak i dla kibiców, na trasie maratonu organizatorzy zorganizowali 34 punkty zwane Hot Spots. W tych punktach różne grupy artystyczne dopingowały biegaczy do dalszego biegu...

Takie punkty kibicowania (dopingu) są i w Polsce praktykowane (także przy większych półmaratonach) i fajne są i z punktu widzenia kibiców, i biegaczy.
Ostatnio, jak biegłem w Wiązownie pod Warszawą, to organizatorzy biegu ogłosili konkurs z nagrodami dla najlepszej ekipy kibicowskiej. Po biegu uczestnicy półmaratonu mogli głosować, która z nich podobała im się najbardziej.

W Barcelonie również był konkurs dla najlepszej grupy, ale nie wiem, która grupa zwyciężyła.

Kapitańska Baba napisał(a):Świetne zdjęcie Bohatera z Sagradą

Dzięki .

Grzegorz pobiegł dalej i widać na filmiku, który zmontowałam z jego materiału, że świetnie się bawił.



My zrobiliśmy sobie przerwę od kibicowania idąc na kawę i piwo.


Potem naszą uwagę znów zajął bieg maratoński.




Ta zawodniczka kilka razy wpadła nam w oko podczas tego biegu.


Grzegorz dobiegł do 26 kilometra w dosyć dobrej formie. Ale chłodził już swoją głowę wodą z butelki.

Przed Grześkiem jeszcze długa trasa, bowiem zostało mu do przebiegnięcia jeszcze 16 km.
A my poszliśmy teraz w stronę mety, aby tam czekać na Grześka.
Najpierw przeszliśmy wzdłuż terenu znajdującego się za linią mety. Teren ten został ogrodzony barierkami i był dostępny wyłącznie dla zawodników, którzy przebiegli linię mety. Ten teren znajdował się za tymi namiotami, w których urządzono szatnie. W tych szatniach znajdowały się rzeczy tych zawodników, którzy przed biegiem oddali swoje rzeczy na przechowanie. Grzesiek nie korzystał z szatni, bo my mieliśmy jego rzeczy ze sobą. Widzieliśmy w tym miejscu sporo maratończyków, którzy już ukończyli bieg. Jedni bez żadnych oznak zmęczenia, inni dochodzący do siebie po wysiłku.






Barierki ustawione były również na ostatnim kilometrze biegu. Te przed Łukiem Triumfalnym, pod którym znajdowała się linia mety, były oblepione przez kibiców, więc tutaj też nie mieliśmy szansy stanąć.


Dlatego poszliśmy dalej, szukając miejsca dla siebie.

Miejsce do czekania na Grześka znaleźliśmy tuż obok grupy Hot Spot nr 34, czyli ostatniej na trasie.


Ponieważ spędziliśmy w tym miejscu trochę czasu, to mieliśmy możliwość poznania sporej porcji repertuaru tej grupy, który bardzo nam się podobał.


A zawodnicy cały czas biegli. Z miejsca, w którym staliśmy mieli do mety ok. 200 metrów








Waldek poszedł naprzeciw biegnących zawodników i wreszcie w oddali wypatrzył Grześka.



Po chwili Grzesiek przebiegał obok nas, ale nie słyszał naszego wołania.

Grzesiek dotarł do mety w deklarowanym czasie 4 godziny i 30 minut.


Po drugiej stronie mety został udekorowany medalem, na który w pełni zasłużył.




My w tym czasie czekaliśmy na niego poza ogrodzeniem. Gdy do nas doszedł, to odtańczył z Agą taniec zwycięzcy.


W nagrodę dostał od nas zimniuteńkie piwo, którego sobie zażyczył jeszcze przed biegiem. Ale był bardzo zaskoczony marką tego piwa, no bo jak w Barcelonie zdobyliśmy jego ulubione polskie piwo.


Ugasiwszy pragnienie pochwalił się przed nami medalem.



Po przyjęciu od nas gratulacji za ukończenie maratonu Grzesiek się przebrał, po czym obraliśmy kierunek do naszej kwatery. Pojechaliśmy metrem, żeby Grzesiek nie musiał się już męczyć.
Po dotarciu do apartamentu Grzesiek wskoczył pod prysznic a my szykowaliśmy obiad, do którego potem raczyliśmy się winem.

Bardzo miło czytało się i oglądało relację z maratonu. A ten Twój kolega Grzesiek sprawia wrażenie niezłego wariata.
No i gratki dla niego, że zakładany cel czasowy w maratonie osiągnął.

Nefer napisał(a):Bardzo miło czytało się i oglądało relację z maratonu.

Cieszę się .

Nefer napisał(a):A ten Twój kolega Grzesiek sprawia wrażenie niezłego wariata.

Nieźle to ująłeś .

Nefer napisał(a):No i gratki dla niego, że zakładany cel czasowy w maratonie osiągnął.

Dziękuję w imieniu Grześka.

Maraton nie był jedyną atrakcją tego dnia. Wieczorem wybraliśmy się jeszcze zobaczyć Poble Espanyol. u podnóża Wzgórza Montjuic, więc do przejścia mieliśmy niecałe 2 km. Aby dojść do Poble Espanyol musieliśmy przejść przez Plac Hiszpański oraz pokonać schody wzdłuż Magicznych Fontann.








Po spacerze trwającym pół godziny stanęliśmy przed bramą prowadzącą na teren Poble Espaniol.


Wchodzimy.


Wejście jest płatne, więc w kasie znajdującej się tuż za bramą po prawej stronie kupujemy bilety.


Bilet dla osoby dorosłej yw kasie kosztuje 15 euro (zakup on-line 13,50 euro).

Poble Espanyol jest to miasteczko hiszpańskie, które zostało wybudowane na wystawę światową w 1929 roku. Organizatorzy wystawy stworzyli magiczne miejsce, ukazujące Hiszpanię w pigułce. Miejsce zostało zainaugurowane przez króla Hiszpanii Alfonsa XIII.
Realizacją projektu zajął się zespół składający się z dwóch architektów i dwóch artystów, którzy przez rok jeździli po Hiszpanii i wyszukiwali budowli, które chcieliby pokazać gościom wystawy światowej. Członkowie zespołu odwiedzili ponad 1600 miast i miasteczek, robiąc mnóstwo zdjęć. Na koniec wybrali 117 budynków, które zostały wybudowane w rzeczywistych rozmiarach na terenie wystawy. Teren został otoczony murem, będącym kopią średniowiecznych obwarowań miasteczka Avila. Wybrane budowle nie są najbardziej znanymi budynkami, ale takimi, które najwierniej oddają ducha różnych części Hiszpanii.
Miasteczko zajmuje powierzchnię prawie 50 tysięcy m2. W miasteczku zobaczymy rynek z ratuszem, klimatyczne kamienice i kościoły. Są tam również sklepy, restauracje, kawiarnie, muzea, punkt widokowy i romański klasztor.
Na poniższej mapie można zobaczyć podział miasteczka na cztery obszary: śródziemnomorski, południowy, środkowy i północny, oznaczone różnymi kolorami. Dzięki temu można bez problemu ustalić, a którego rejonu Hiszpani pochodzą budowle, obok których się przechodzi.

Ile Wy kilometrów zrobiliście w tej Barcelonie! Chodzicie i chodzicie Niektórzy nawet biegają Na pewno dobrze się Wam spało.

maslinka napisał(a):Ile Wy kilometrów zrobiliście w tej Barcelonie! Chodzicie i chodzicie Niektórzy nawet biegają

No jak się chce coś zobaczyć, to trzeba się nachodzić. Nie sprawdzałam wcześniej, ile kilometrów nam wybiło na liczniku, ale teraz weszłam do historii mojego zegarka i pokazały mi się takie odległości:
6 marca 2024: 17,64 km
7 marca 2024: 17,11 km
8 marca 2024: 15,10 km
9 marca 2024: 12,14 km
10 marca 2024: 19,20 km
11 marca 2024: 14,04 km
12 marca 2024: 18,19 km
13 marca 2024: 19,58 km
Razem 134 km. To chyba faktycznie sporo.
A Grześkowi to trzeba jeszcze trochę dołożyć z uwagi na przebiegnięcie trasy maratonu.

maslinka napisał(a):Na pewno dobrze się Wam spało.

Nie narzekaliśmy, tym bardziej, że przed snem jeszcze na zakończenie dnia wypijaliśmy nasz ulubiony trunek. Wystarczyło głowę przyłożyć do poduszki i już sen nas ogarniał.

Po wejściu na teren Poble Espanyol znaleźliśmy się w innym świecie. Tutaj można się poruszać wyłącznie na własnych nogach. Nie ma tam dróg dla samochodów, dzięki czemu ma się wrażenie przeniesienia w czasie.




Weszliśmy na główny plac tego sztucznego miasteczka Placa Mayor, nie mając jednak okazji obejrzeć go w całej okazałości, gdyż ustawiono na nim wielki namiot imprezowy, pod którym odbywał się jakiś piknik.
W namiocie tym przed każdym meczem FC Barcelony organizowana jest impreza przedmeczowa dla kibiców. Bilet wstępu na taką imprezę kosztuje 10 euro.



Chciałam zobaczyć ten plac, bowiem to właśnie na nim była kręcona ta scena z filmu "Pachnidło". W Poble Espanyol nakręcono więcej scen do tego filmu.



Pooglądaliśmy więc tylko kamienice ustawione wokół tego placu. Niektóre z nich zakryte były wielkimi płachtami, przedstawiającymi wizerunki kamienic znajdujących się za nimi. Widocznie kamienice te były remontowane i fajnie, że nie musieliśmy oglądać rusztowań.




Opuściliśmy plac i zagłębiliśmy się w klimatyczne uliczki.