Barcelona, Maraton i Montserrat

Idziemy w stronę Placu Katalońskiego. Ulica, którą idziemy to Gran Via de Les Corts Catalanes, w skrócie nazywana Gran Via. Jest to najdłuższa ulica w Katalonii, ciągnąca się przez 13,1 km. Na szczęście my nie musimy jej całej pokonać. Nasza trasa po tej ulicy zamknie się na odcinku o długości 1,6 km, biegnącym wzdłuż południowo-wschodniej granicy dzielnicy Eixample.


Jest to bardzo duża dzielnica, która dzieli się na 6 stref: Dreta de l’Eixample, Antigua Esquerra de l’Eixample, Nova Esquerra de l’Eixample, Fort Pienc, Sagrada Familia i Sant Antoni. To właśnie w tej dzielnicy znajduje się mnóstwo zabytków, które przyciągającą turystów.
Słowo "eixample" w języku katalońskim oznacza "przedłużenie" i została tak nazwana z uwagi na historię swego powstania jako dzielnicy, która wyszła zza murów starej Dzielnicy Gotyckiej.
Została ona zaprojektowana przez Ildefonso Cerdá Suñer – hiszpańskiego inżyniera i urbanistę, którego celem było polepszenie warunków życia ludzi, higieny oraz transportu w mieście. Dzielnica charakteryzuje się rozległymi alejami i budynkami mieszkalnymi na planie kwadratu, nazywane "illes" lub "manzanas". W środku każdego kwadratu znajdują się podwórka, tworzące zielone oazy dla mieszkających tam ludzi.
To dość unikalny układ, nie spotykany w Europie po dziś dzień. Wszystkie ulice zbiegają się pod kątem prostym. Układ ulic i budynków jest bardzo uporządkowany.
Z góry dzielnica Eixample ta wygląda niesamowicie, jak olbrzymia szachownica.

Zdjęcie z netu


Idziemy szeroką aleją podziwiamy wspaniałe domy, od których nie mogę oderwać oczu.
To co widzę, przerosło moje oczekiwania. Jestem zauroczona tym co widzę, a to dopiero początek naszej wizyty w Barcelonie. To co będzie dalej ?.
Nastroju tej ulicy dodają cztery rzędy platanów rosnących wzdłuż chodników po obu stronach ulicy. Chodniki te są oddzielone od kamienic wąskim pasem jezdni dojazdowych.

Gdybyśmy na tym skrzyżowaniu, widocznym na zdjęciu poniżej, weszli w ulicę pomiędzy tymi dwiema kamienicami, to po przejściu około 600 metrów doszlibyśmy do naszej kwatery.
Ale było za wcześnie, żeby tam iść, więc kontynuowaliśmy nasz spacer w kierunku Placu Katalońskiego.














Doszliśmy do Pl. de la Universitat. Tutaj kończy się nasz spacer ulicą Gran Via.





Na tym placu siedliśmy przy stoliku Cerveserii Universitat, bo stwierdziliśmy, że trzeba coś zjeść. Zamówiliśmy piwo, kawę i tapasy.




Przeszliśmy taką trasę.

megidh napisał(a): Idziemy szeroką aleją podziwiamy wspaniałe domy, od których nie mogę oderwać oczu.
To co widzę, przerosło moje oczekiwania. Jestem zauroczona tym co widzę, a to dopiero początek naszej wizyty w Barcelonie. To co będzie dalej ?.

Miałam podobne odczucia. Barcelona mnie urzekła, była na dodatek prawie pusta, covidova.

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a): Idziemy szeroką aleją podziwiamy wspaniałe domy, od których nie mogę oderwać oczu.
To co widzę, przerosło moje oczekiwania. Jestem zauroczona tym co widzę, a to dopiero początek naszej wizyty w Barcelonie. To co będzie dalej ?.

Miałam podobne odczucia. Barcelona mnie urzekła, była na dodatek prawie pusta, covidova.

Nas także kiedyś urzekło to miasto i były plany na powrót ale jakoś nie idzie się zebrać

Kapitańska Baba napisał(a):

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a): Idziemy szeroką aleją podziwiamy wspaniałe domy, od których nie mogę oderwać oczu.
To co widzę, przerosło moje oczekiwania. Jestem zauroczona tym co widzę, a to dopiero początek naszej wizyty w Barcelonie. To co będzie dalej ?.

Miałam podobne odczucia. Barcelona mnie urzekła, była na dodatek prawie pusta, covidova.

Nas także kiedyś urzekło to miasto i były plany na powrót ale jakoś nie idzie się zebrać

OMG, chyba wszyscy już byli w Barcelonie .

A tak na poważnie, to Barcelona ma w sobie jakiś magnes, który mocno przyciąga.

megidh napisał(a):OMG, chyba wszyscy już byli w Barcelonie .

Ja jeszcze nie byłam Ale podejrzewam, że to tylko kwestia czasu

Piękne kamienice Tylko zadzierać głowę i podziwiać

Wzmocnieni tapasami idziemy dalej.


Mijamy północny kraniec najsłynniejszej ulicy Barcelony La Rambla. W tym miejscu stoi kamienna kolumna zwieńczona latarniami, pod którą ułożone zostały kwiaty i znicze w hołdzie dla zmarłego niecały miesiąc wcześniej Aleksieja Nawalnego.




Chwilę postaliśmy przy tym miejscu pamięci i ruszyliśmy dalej.
Nie weszliśmy na Ramblę, bo najpierw musieliśmy pozbyć się naszych bagaży.
Tydzień przed wylotem do Barcelony wykupiłam przez internet skrytkę bagażową tutaj. Podczas przeszukiwania czeluści internetu te skrytki wydały mi się najbardziej odpowiednie cenowo. Za skrytkę w rozmiarze L ( która mieści 3 walizki kabinowe) za 1 dzień zapłaciłam 8,12 euro (podstawowa cena 7,65 euro + Card Fee 0,25 euro + Card Tax 0,22 euro). Lokalizacja tych skrytek jest bardzo korzystna, bo znajduje się przy jednej z uliczek tuż przy Placu Katalońskim.


Po wejściu do pomieszczenia ze skrytkami pani zajmująca się ich obsługą zapytała czy mamy rezerwację. Okazało się, że gdybyśmy jej nie mieli, to nie byłoby szansy na zostawienie tam bagaży, bo wszystkie skrytki były zarezerwowane. Pani wskazała nam skrytkę, do której zapakowaliśmy nasze wszystkie bagaże, które (ku naszej wielkiej uldze) zmieściły się w niej. Wbiliśmy własny kod na klawiaturze umieszczonej na drzwiczkach skrytki i już z pustymi rękami poszliśmy zwiedzać Barcelonę.

maslinka napisał(a):

megidh napisał(a):OMG, chyba wszyscy już byli w Barcelonie .

Ja jeszcze nie byłam Ale podejrzewam, że to tylko kwestia czasu

Mam nadzieję, że moją relację zachęcę Cię do wizyty w tym pięknym mieście.

maslinka napisał(a):Piękne kamienice Tylko zadzierać głowę i podziwiać

Oj szyja mnie mocno bolała od tego zadzierania głowy.

Wracając na La Ramblę zahaczyliśmy jeszcze o Hard Rock Cafe, w celu skorzystania z toalety. W tym lokalu z każdej wystawy wyglądał Leon Messi.


Wewnątrz naszą uwagę przykuła przepiękna gitara oprawiona w ramę, jak obraz.


Doszliśmy do La Rambli.
Jej początek sięga XVIII wieku, kiedy to została wyznaczona wzdłuż średniowiecznych murów Barcelony.
Słowo "rambla" w języku hiszpańskim pochodzi od arabskiego słowa ramla, które oznacza koryto potoku. Tu, gdzide dziś znajduje się La Rambla , wiele lat temu znajdowało się ujście jednej z górskich rzek.
Sercem La Rambli jest szeroki deptak ocieniony platanami, wzdłuż którego ciągną się dwie wąskie jednokierunkowe jezdnie. La Rambla ma długość 1,2 km i rozpoczyna się przy Placu Katalońskim a kończy w Port Vell. Na całej długości La Rambli można podziwiać piękne budowle. La Rambla rozdziela dwie zabytkowe dzielnice Barcelony El Raval i Barri Gòtic, leżące w obrębie starówki Ciutat Vella.


La Rambla podzielona jest na 5 odcinków o różnych nazwach. Zaczynając od Placu Katalońskiego są to: Rambla de Canaletes, Rambla dels Estudis, Rambla de les Flors (lub Sant Josep), Rambla de les Caputxins i Rambla de Santa Mònica. Jest jeszcze szósty odcinek Rambla del Mar, która wchodzi w morze.
La Rambla jest zawsze zatłoczona. Turyści a punkt honoru stawiają sobie obecność w tym miejscu.
Spacer tą najbardziej znaną ulicą Barcelony rozpoczęliśmy od pierwszego odcinka Rambla de Canaletes. Jego nazwa pochodzi od stojącej zaraz na początku alei XIX-wiecznej lampy-fontanny Font de Canaletes.


Przeszliśmy obok tej fontanny, przy której kibice sławnej drużyny FC Barcelona świętują jej największe sukcesy. Tradycja ta sięga do 1930 roku, kiedy to w budynku pod numerem 13 rozpoczęła działalność redakcja pisma sportowego Canaletes. Dziennikarze tej redakcji na tablicy wywieszanej w jednym z okien, wpisywali świeżo poznawany rezultat meczu drużyny FC Barcelona a kibice zgromadzeni wokół fontanny świętowali sukcesy lub opłakiwali porażkę.
Z Font de Canaletes wiąże się legenda - jeśli osoba przyjezdna napije się wody z jednego z jej kraników, to na pewno wróci jeszcze kiedyś do Barcelony. No my się tej wody niestety nie napiliśmy, bo fontanna nie działała. Próbowałam odkręcać kurki, ale bezskutecznie, więc chyba do Barcelony już nie wrócę .

Weszliśmy w odcinek Rambla dels Estudis, której nazwa nawiązuje do uniwersytetu, który mieścił się dawniej właśnie tutaj.
To na tym odcinku znajduje się sklep klubu FC Barcelona, ale do niego nie zajrzeliśmy.


Bardziej interesowały nas te piękne budowle wzdłuż La Rambli z zewnątrz, niż w środku.


Kolejny odcinek to Rambla de les Flors, swoją nazwę przyjął od kwiatów (kat. flors), którymi handlowano tutaj w XIX wieku. Zresztą kwiaty są tutaj sprzedawane również obecnie.


Ten odcinek ma jeszcze drugą nazwę - Rambla de Sant Josep - która powstała w związku z mieszczącym się tutaj targiem św. Józefa (Mercat de Sant Josep) potocznie nazywanym "La Boqueria". Ten targ jest jedną z największych atrakcji turystycznych w Barcelonie.
Na razie targ oglądamy z zewnątrz, ale wrócimy tutaj później.

Dochodząc do końca Rambli de Sant Josep ujrzałam po lewej stronie wieżę Kościoła Santa María del Pí, wyłaniającą się spomiędzy nowoczesnych budowli.

Weszliśmy w obszar Rambli Kapucynów, która jest najdłuższą ze wszystkich odcinków tworzących La Ramblę. Rambla Kapucynów nazywana jest również Ramblą Centralną (Rambla Central). Ta Rambla rozpoczyna się na skwerze Plaça de la Boquería, gdzie na powierzchni chodnika znajduje się mozaika namalowana przez Joana Miro.



Ale większą uwagę niż mozaika, przyciąga w tym miejscu modernistyczna kamienica Casa de los Paraguas.
Z rogu tej kamienicy wystaje rzeźba smoka w stylu art déco. Wraz z wachlarzem i parasolem stanowi ona szyld dawnego sklepu z tym asortymentem. Cała fasada tej kamienicy ozdobiona jest orientalnymi, barwnymi zdobieniami. Całość wygląda rewelacyjnie i nie można od tej kamienicy oderwać oczu.



Kawałek dalej po prawej stronie mijamy gmach teatru operowego El Liceu, w którym wystawiane są największe opery. Ponoć można zwiedzać ten gmach, ale gdy próbowaliśmy do niego wejść, to niestety był zamknięty. Obejrzeliśmy więc go tylko z zewnątrz.

Ha! Mam wrażenie, że korzystaliśmy z tego samego "lockera" co wy To super opcja na pozbycie się bagaży na jakiś czas i swobodne poruszanie się po mieście
La Rambla ... kradną? Nas na szczęście nie, ale tak mówią na mieście
No i mam nadzieję, że będzie jedzone w La Boqueria?

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Ha! Mam wrażenie, że korzystaliśmy z tego samego "lockera" co wy To super opcja na pozbycie się bagaży na jakiś czas i swobodne poruszanie się po mieście

Po tym, jak nosiliśmy bagaż podręczny w Lizbonie obiecałam sobie, że już nigdy nie będę się tak męczyła. Skrytki bagażowe są fantastycznym rozwiązaniem dla każdego turysty i chwała temu, kto je wymyślił.

majkik75 napisał(a):La Rambla ... kradną? Nas na szczęście nie, ale tak mówią na mieście

Też czytałam i słyszałam takie ostrzeżenia, ale na szczęście ustrzegliśmy się przed kradzieżą .

majkik75 napisał(a):No i mam nadzieję, że będzie jedzone w La Boqueria?

Niestety nie jedliśmy tam .

La Rambla słynie z żywych posągów, które mieliśmy okazję oglądać od Opery aż do Kolumny Kolumba.
Pomniki (jak to pomniki) są nieruchome, ale jak wrzuci się kasę do stojących obok nich pojemników, to zaczynają się ruszać i można sobie z nimi zrobić zdjęcie.
Te pomniki (no może nie wszystkie) są niesamowite i zachwycają każdym elementem wykonania. Wszystko dopracowane do ostatniego szczegółu.




Jest tutaj też sporo artystów ulicznych.



Minęliśmy ich i poszliśmy dalej wzdłuż ogródków lokali gastronomicznych. Ale ceny w nich są nie na naszą kieszeń.
Szkoda że te platany jeszcze się nie zazieleniły, ale i tak tworzą piękny szpaler nad Ramblą.


Przeszliśmy obok budynek teatru, na wprost którego uliczni artyści oferowali swoje prace.

Melduję się!
Jak zwykle super opisy (przydatne dla innych, co bardzo cenię w Twoich relacjach) oraz fajne zdjęcia

Myślę, że do powrotu do Barcelony wystarczą same próby odkręcania kurków

Zdjęcia "świątecznych" figurek skandaliczne