Barcelona, Maraton i Montserrat

Do następnego miejsca, które chcieliśmy zobaczyć mieliśmy niecałe 500 metrów, więc po chwili byliśmy na miejscu.
To miejsce to La Monumental, czyli arena walk byków.



Arena ta została zaprojektowana w stylu neomudejar i bizantyjskim przez architekta Ignasi Mas i Martorella. Została otwarta w 1914 roku pod nazwą „El Sport”. W 1916 roku nazwę zmieniono na „Monumental”. Jej pojemność wynosi 19.582 miejsc.
Oprócz walk byków na arenie Monumental odbywały się koncenrt. Występowały tam takie gwiazdy, jak The Beatles, Rolling Stones, Bob Marley, Dire Straits i Bruce Springsteen. Arena La Monumental jest nadal używana do występów cyrkowych i innych pokazów.
W lipcu 2010 roku parlament Katalonii zagłosował za zniesieniem walk byków skutkiem tego od 1 stycznia 2012 roku walki byków zostały w Katalonii zakazane. Ostatnia walka byków w arenie Monumental miała miejsce we wrześniu 2011 roku.
W 1969 roku w Arenie Monumental otwarte zostało muzeum walk byków El Museo Taurino de Barcelona.
Muzeum posiada małą, ale interesującą wystawę historii walk byków w Barcelonie oraz kostiumy słynnych torreadorów, słynne głowy byków i inne historyczne dokumenty i przedmioty związane z walkami byków.
Chcemy to wszystko zobaczyć, więc wchodzimy na teren Areny Monumental.





Kasę biletową znajdujemy po przekroczeniu bramy w zaułku po lewej stronie.


Kupujemy bilety w cenie 6 euro od osoby dorosłej


i idziemy zwiedzać .

W tym artykule "Korrida w Hiszpanii. Czym jest corrida de toros?" można przeczytać ciekawe informacje na temat korridy.

Wchodzimy na arenę i spacerujemy po niej, zastanawiając się, jak to miejsce wyglądało wypełnione tłumem ludzi fascynujących się oglądaną walką. Pomimo tego, że miejsce jest piękne, to jednak nie potrafimy się nim cieszyć wiedząc, że każda walka kończyła się zabiciem zwierzęcia. Okrutny był ten ich los.










Opuszczamy arenę i idziemy szukać muzeum.



Na ścianie oglądamy bardzo stary plakat, wiszący tutaj od września 2011 roku. To właśnie wtedy odbyła się ostatnia walka byków w Barcelonie.

Trafiamy na kaplicę, w której torreadorzy modlili się przed walką.






Kawałek dalej widzimy sklepik z pamiątkami.


Idąc dalej mijamy nieczynny bar z pięknymi kaflami na ścianie.




Zaglądamy też do pomieszczeń znajdujących się na zapleczu areny.







Oglądamy stajnię dla koni.




Wchodzimy na widownię areny.

megidh napisał(a):La Monumental[/url], czyli arena walk byków.

Oglądam i myślę, czemu tam nie poszliśmy i nie mogę sobie przypomnieć. Może dlatego, że rok wcześniej byliśmy w Rondzie

megidh napisał(a):Idąc dalej mijamy nieczynny bar z pięknymi kaflami na ścianie.

Aż szkoda, że się taki piękny bar marnuje

Te zaplecza skojarzyły mi się z ubojnią.

A jajca na szczycie świetne, od razu przypomniała mi się moja wizyta u Daliego w Figueres.

Jakoś nie leży mi to miejsce. Te walki zawsze napawały mnie odrazą i niezrozumieniem.

Mural jest kapitalny. Poszperałam aż za nim w necie i jest stronka, gdzie można obejrzeć każdą z postaci i na dodatek jest podpisana https://callejeandoporbarcelona.com/alb ... barcelona/

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a):La Monumental[/url], czyli arena walk byków.

Oglądam i myślę, czemu tam nie poszliśmy i nie mogę sobie przypomnieć. Może dlatego, że rok wcześniej byliśmy w Rondzie

Dzięki za link. Obejrzałam i chyba faktycznie nie mieliście żadnego atutu, aby zwiedzać inną arenę w jakimkolwiek mieście.

wiola2012 napisał(a):

megidh napisał(a):Idąc dalej mijamy nieczynny bar z pięknymi kaflami na ścianie.

Aż szkoda, że się taki piękny bar marnuje

Może on działa podczas tych imprez artystycznych, które się tutaj odbywają.

piekara114 napisał(a):Te zaplecza skojarzyły mi się z ubojnią.

Tak, to trafne skojarzenie. Bardzo przygnębiająco tam było.

piekara114 napisał(a):A jajca na szczycie świetne, od razu przypomniała mi się moja wizyta u Daliego w Figueres.

Budowla jest świetna i właśnie dla obejrzenia architektury tam weszliśmy. Jaja też mi się skojarzyły z twórczością Daliego.

Kapitańska Baba napisał(a):Jakoś nie leży mi to miejsce. Te walki zawsze napawały mnie odrazą i niezrozumieniem.

Jak już napisałam, nie potrafiliśmy się cieszyć wizytą w tym miejscu właśnie z uwagi na cel, któremu służyło. Dobrze że rząd kataloński zakazał organizacji walk byków. Ale nie wiem, czy ten zakaz dalej obowiązuje, bowiem Hiszpański Trybunał Konstytucyjny uchylił 20.10.2016 zakaz korridy obowiązujący od 2012 roku w autonomicznym regionie Katalonii. Jak ocenił, zakaz wprowadzony przez katalońskie władze "naruszył kompetencje państwa w kwestii ochrony dziedzictwa kulturowego".. W podlinkowanym artykule jest napisane, że "Władze regionu oświadczyły, że nie podporządkują się orzeczeniu". I faktycznie chyba się nie podporządkowali, bowiem korrida w Barcelonie nie jest organizowana.

aga_stella napisał(a):Mural jest kapitalny. Poszperałam aż za nim w necie i jest stronka, gdzie można obejrzeć każdą z postaci i na dodatek jest podpisana https://callejeandoporbarcelona.com/alb ... barcelona/

Dzięki Aniu za uzupełnienie mojej relacji. Świetna ta stronka. Można dokładnie obejrzeć namalowane postacie.
Że też na nią nie trafiłam .

Wreszcie docieramy do muzeum.


Aby się do niego dostać, trzeba wejść po schodach.




Muzeum jest malutkie, ale jest w nim sporo eksponatów.



















Opuściliśmy arenę La Monumental, w której byliśmy pół godziny.
Ostatni rzut oka na tą piękną budowlę.

Teraz kierujemy się w stronę Łuku Triumfalnego.
Po drodze wstępujemy do Biblioteki Pública Arús, znajdującej się na pierwszym piętrze tego budynku.




Biblioteka Publiczna Arús została założona w 1895 roku przez Rossenda Arúsa i Arderiu jako biblioteka ogólna, w celu kształcenia mieszkańców Barcelony. Obecnie jest to biblioteka naukowa specjalizująca się w wolnomularstwie, ruchu robotniczym, anarchizmie i świecie Sherlocka Holmesa. Przechowuje również niezwykle ważną kolekcję dziedzictwa kulturowego, na którą składają się dokumenty odnoszące się do całej ludzkiej wiedzy, przy czym przeważają prace opublikowane w XIX wieku i pierwszej tercji XX wieku.

Mieliśmy mały problem z wejściem, gdyż pani siedząca przy biurku stojącym przy wejściu nas zatrzymała, ale po wyjaśnieniu, że my tylko na chwilkę, wpuściła nas do środka.
Do biblioteki przyciągnęła nas Statua Wolności witająca wchodzących do jej wnętrza, ale wnętrze biblioteki również jest zachwycające i warte obejrzenia.

Z biblioteki do Łuku Triumfalnego jest bardzo blisko, więc po chwili jesteśmy na miejscu.


Przed łukiem Triumfalnym po prawej stronie znajduje się Monument al President Lluís Companys. Jest on hołdem dla byłego prezydenta Katalonii, Lluísa Companys, który odegrał kluczową rolę w historii regionu na początku XX wieku. Upamiętnia jego przywództwo i tragiczną egzekucję w 1940 roku przez rozstrzelanie na wzgórzu Montjuïc. Obok pomnika stoi figura poetki Conxita Julià, która jako nastolatka pisała do Companysa, gdy ten przebywał w więzieniu w latach 1934-1936.


Rozglądamy się wokoło i widzimy, że wokół łuku są już przygotowywane metalowe fragmenty ogrodzenia, które będą tutaj rozstawione podczas niedzielnego maratonu, bowiem pod Łukiem Triumfalnym będzie meta tej imprezy.


Przechodzimy przez przejście dla pieszych i podchodzimy pod budowlę.




Łuk Triumfalny został zbudowany na Wystawę Światową, która odbywała się w Barcelonie w 1888 roku. Ciekawostką jest, że jest on jedynym na świecie łukiem triumfalnym, który nie jest związany z żadnym zwycięstwem militarnym.
Stanowił on główne wejście na imprezę, która odbywała się w miejscu, w którym obecnie znajduje się Parc de la Ciutadella.
Projekt Łuku Triumfalnego jest dziełem architekta Josepa Vilaseca i Casanovas, który był jedną z czołowych postaci ruchu modernistycznego w Katalonii.
Arc de Triomphe wybudowano z czerwonej cegły klinkierowej. Ma imponujące rozmiary 30 × 28 × 12,5 metra.
Nad wejściem znajduje się płaskorzeźba o nazwie Barcelona rep Les nacios (czyli Barcelona wita narody), która przedstawia sceny powitania gości. Ta płaskorzeźba została zaprojektowana przez Josepa Reyesa i Gurguiego. Po drugiej stronie łuku znajduje się druga płaskorzeźba o nazwie Recompensa (czyli wręczenie medali), zaprojektowana przez Josepa Limona. Po bokach łuku znajdują się płaskorzeźby nawiązujące do rolnictwa, przemysłu, handlu i sztuki.
Łuk ozdobiony jest również 12 rzeźbami aniołów. Nad wejściem znajduje się ciąg wyrzeźbionych tarcz symbolizujących ówczesne hiszpańskie prowincje. Centralna, największa tarcza symbolizuje Barcelonę.

Przechodzimy pod łukiem, pod którym jakaś para bawi turystów swym występem.


Zaraz za łukiem rozpoczyna się Passeig de Lluís Companys, nazwanym tak na cześć prezydenta, którego pomnik stoi przed Łukiem Triumfalnym.


W tym miejscu będziemy jeszcze kilka razy podczas naszego pobytu w Barcelonie.

Opuściliśmy Passeig de Lluís Companys i weszliśmy w plątaninę uliczek Starego Miasta.





Szliśmy w kierunku Muzeum Picassa, które mieści się w kilku pałacach przy Carrer Montcada 15-23 w dzielnicy Barri Gotic. Muzeum to funkcjonuje od 1963 roku, czyli powstało jeszcze za życia Pablo Picasso.
Początkowo muzeum zajmowało wnętrze gotyckiego Palau Aguilar przy Carrer Montcada 15. Z czasem muzeum się powiększało, zajmując wnętrza sąsiednich pałaców: w 1970 roku - Palau Baro de Castellet, w 1982 roku - Palau Meca a w 1999 roku - Casa Mauri i Palau Finestres.



Z dokładną historią powstania Muzeum Picassa można zapoznać się TUTAJ.
Obecnie kolekcja Muzeum Picassa składa się z blisko 4 tysięcy dzieł sztuki, które przedstawiają wszystkie etapy twórczości artysty.
Wejście do Muzeum Picassa jest płatne i obecnie bilet wstępu kosztuje 14 euro. Można je kupić na oficjalnej stronie muzeum. Jednak możliwe jest wejście do muzeum bezpłatnie w określone dni, o czym można przeczytać TUTAJ.
Jednak aby wejść bezpłatnie do muzeum należy zarezerwować sobie wejściówkę. Pod wskazanym linkiem jest informacja, że można to zrobić od poniedziałku od godziny 10:00. W marcu zeszłego roku bezpłatne wizyty odbywały się w czwartki od godziny 16:00 i rezerwacji można było dokonać cztery dni wcześniej. Skorzystaliśmy z tej możliwości dokonując rezerwacji w niedzielę. Wejściówki zostały przysłane na adres e-mail. Trochę kasy dzięki temu zaoszczędziliśmy.

Muzeum też zwiedzałam bezpłatnie. Zastanawiam się czy tu dotrzecie...

Biblioteka naprawdę przepiękna