Barcelona, Maraton i Montserrat

06-03-2024
Gdy kupowałam bilety na samolot, to nie zdecydowaliśmy się na bagaż z uwagi na jego cenę. Ale 26 lutego 2024 roku, czyli 10 dni przed wylotem, otrzymałam od linii lotniczej e-mail informujący, iż tego dnia mogę kupić bagaż za jedyne 9 euro.


Zdecydowaliśmy się wykupić po jednym bagażu Priority na dwie osoby. W przeliczeniu na polską walutę zapłaciłam po 41 zł za 1 bagaż w jedną stronę. Mogliśmy kupić na naszą czwórkę jeden duży bagaż 20 kg i wtedy koszt bagażu o tej samej wadze byłby o połowę mniejszy, ale nie chcieliśmy po przylocie do Barcelony czekać na odbiór bagażu przy taśmie transportowej.

Wylot mieliśmy z lotniska Okęcie w Warszawie o godzinie 6:30, więc z Częstochowy wyjechaliśmy w nocy ok. godziny 2:00. Samochód zostawiliśmy na parkingu, którego ze względu na bardzo niemiłą obsługę nie będę polecać.
Po podwiezieniu na lotnisko zrobiłam zdjęcie miejsca, w którym po powrocie mieliśmy czekać na odbiór przez pracownika parkingu, żeby później nie zastanawiać się, gdzie się umówiliśmy.


Wylot był bardzo punktualny. O 6:30 samolot już kołował.
Losowanie miejsc było dla mnie nie do końca korzystne. Dostałam wprawdzie miejsce przy przy oknie i to nie na skrzydle, ale jednak po lewej stronie samolotu, czyli tej, której nie lubię, gdy lecimy w godzinach porannych, bo słońce świeci wtedy prosto w oczy i przez to słońce nie można zrobić fajnych zdjęć.
Nad Warszawą niebo było bardzo zachmurzone.


Potem chmury zasłaniały widoki w stronę ziemi, a słońce próbowało przedzierać się przez te chmury.



Prawie przez cały czas lecieliśmy w chmurach.



Dopiero nad Morzem Śródziemnym zrobiły się prześwity, pozwalające zobaczyć co nieco w dole.




Zbliżaliśmy się do półwyspu Iberyjskiego i Barcelona była już widoczna.


Ale że siedziałam po "niewłaściwej" stronie samolotu, to miasta z góry nie miałam okazji zobaczyć. Widzieli je ci, którzy siedzieli po prawej stronie samolotu.
Ja mogłam patrzeć jedynie na morze i na wpływający do portu w Barcelonie statek towarowy.

Cena za bagaż rewelacyjna

Kapitańska Baba napisał(a):Cena za bagaż rewelacyjna

Dokładnie tak. Szkoda tylko, że taka promocja trafiła nam się do tej pory tylko raz.

Na lotnisku El Prat wylądowaliśmy 20 minut po 9-tej. Na bagaże nie musieliśmy czekać, więc zaraz wyszliśmy na zewnątrz i zaczęliśmy szukać naszego środka transportu.

Z lotniska El Prat do centrum Barcelony można dojechać na kilka sposobów.

Aerobús A2 (terminal 2) do Plaça Catalunya. Sprawny sposób przemieszczenia się do centrum. Niebieskie autobusy odjeżdżają spod terminala (z wyjścia w lewo) co kilka minut a podróż zajmuje ok 30 minut. Po drodze staje Pl. Espanya, Gran Via-Urgell, Pl. Universidad. Koszt biletu to 7,25€ w jedną stronę, 12,50€ w dwie. Bilet można kupić w automacie na przystanku lub u kierowcy. Bilety są ważne przez 90 dni od daty zakupu. Więcej info na https://aerobusbarcelona.es/
Pociąg linii R2 Norte łączy lotnisko z Barceloną (stacje Barcelona Sants, Passeig de Gràcia, Clot) i innymi miastami w Katalonii: El Prat de Llobregat czy Granollers. Na miejscu w automacie kupujemy bilet (zobacz jak poruszać się po Barcelonie), który również nam się przyda do jazdy metrem czy autobusem. Jeden przejazd ważny przez 1,15 h od chwili skasowania. Przesiadając się z pociągu na autobus czy metro należy przeciągnąć bilet przez kasownik, który zczyta ale nie skasuje w obrębie czasu. Koszt 2,55€ (bilet pojedynczy)
Metro L9 Sud, łączy lotnisko ze strefą uniwersytecką gdzie trzeba się przesiąść na linię zieloną. Metro jeździ co 7 minut i jedzie ok 25 minut z lotniska – pomiędzy Terminalami T1 i T2 a przystankiem Zona Universitària, gdzie można się przesiąść na inne linie metra. Koszt 5,50€ (bilet pojedynczy)
Autobus LINIA 46 Autobus miejski linii 46 zatrzymuje się na terminalach T1 i T2 na lotnisku w Barcelonie, odjeżdża z Barcelona-Plaza España. Bilet można kupić u kierowcy lub w automacie, który znajduje się przy wjeździe na parking terminala T2. Znajdziesz go wychodząc z budynku terminalu T2 B i przechodząc przez ulicę.
Koszt 2,55€ (bilet pojedynczy)
N18 lub N16 to nocny autobus kursujący pomiędzy Terminalem 2 a Plaça Catalunya. Koszt 1 przejazdu (BILLET SENZILL) jeżeli kupimy u kierowcy to 2,55€ (bilet pojedynczy)

Powyższe informacje pochodzą z artykułu znajdującego się pod tym linkiem. Są tam również informacje o możliwościami podróżowania po Barcelonie i okolicach.

Ale my nie musieliśmy się martwić o dojazd do centrum Barcelony, bowiem Booking zafundował nam taksówkę. Podczas rezerwacji apartamentu trafiła nam się oferta z opcją darmowej taksówki, więc z chęcią z niej skorzystaliśmy.
Myśleliśmy, że jak wyjdziemy z hali przylotów, to będzie na nas czekał kierowca taksówki z kartką z naszym nazwiskiem i w ten sposób się znajdziemy. Niestety tak nie było. Zaczęliśmy się już denerwować, że ta taksówka to jakaś ściema, no ale miałam opracowany wariant dojazdu do centrum Barcelony pociągiem R2 Norte, więc jakoś byśmy sobie dali radę. Na szczęście dostaliśmy wiadomość na Whatsapp-a z zapytaniem gdzie jesteśmy i wreszcie znaleźliśmy się z człowiekiem, pochodzącym z jakiegoś wschodniego kraju, który doprowadził nas do miejsca, do którego po chwili podjechała taksówka.


Tutaj czekaliśmy na taksówkę, a ten niski mężczyzna obok nas właśnie nas tutaj przyprowadził i czekał z nami, aż taksówka przyjedzie.


Pod ścianą, na której widać mozaikę Jeana Miro, przystanek mają Aerobusy. Nawet się nie wybrałam w pobliże tej mozaiki, żeby jej zrobić zdjęcie, bo Aerobusy skutecznie ją zasłaniały. Gdybyśmy musieli jechać do centrum Barcelony pociągiem albo metrem, to musielibyśmy iść w stronę widocznej na zdjęciu w oddali kładki/korytarza. Ten korytarz łączy lotnisko ze stacją kolejową i stacją metra. Aby dostać się na tą kładkę należy najpierw wejść do budynku lotniska, bowiem wejście na kładkę znajduje się jedynie z wnętrza budynku.


Okazało się, że ta taksówka nie była oficjalną taksówką, lecz prywatnym samochodem, za którego kierownicą siedział ciemnoskóry mężczyzna. Trochę to dziwnie wszystko wyglądało i mieliśmy nietęgie miny, no ale ostatecznie wsiedliśmy do tej taksówki. Kierowca był wesoły, więc w miarę możliwości językowych trochę z nim pożartowaliśmy.


Podczas jazdy z ciekawością rozglądaliśmy się na wszystkie strony.




Na dostanie się do apartamentu było jeszcze za wcześnie, więc podczas jazdy spytałam, czy zamiast pod kwaterę może nas zawieźć na Plac Kataloński, który od naszej kwatery był odległy o niecałe 3 km. Kierowca powiedział, że nie ma problemu i zawiózł nas na plac, ale nie ten, o który prosiłam. Zatrzymał się bowiem na placu Hiszpańskim pod hotelem Catalonia Plaza. Z tego miejsca do naszego apartamentu było 900 metrów. Prośba o dalszą jazdę nic nie dała. Kierowca twierdził, że to ten plac, na który miał nas zawieźć, więc wysiedliśmy z taksówki, zabraliśmy nasze bagaże a kierowca szybko odjechał.


No trudno, jakoś sobie poradzimy, żeby dotrzeć do Placu Katalońskiego, w pobliżu którego mieliśmy zarezerwowaną skrytkę bagażową.
Dalej poszliśmy na nogach, oglądając Plac Hiszpański, na którym będziemy jeszcze nie raz.

Kocham Barcelonę miłością pierwszą
Byłam straaasznie dawno temu, w Sagradzie nie było jeszcze co oglądać w zasadzie, więc mam nadzieję na swój wielki powrót .

Tymczasem z przyjemnością pooglądam waszą wycieczkę.

Ujawniam się z lekkim opóźnieniem, gdyż dziś dopiero wróciłam z kilkudniowego zimowiska w gronie wieloletnich przyjaciół. Bardzo się cieszę, że będę mogła śledzić Wasze kolejne odkrywanie pięknych miejsc

morgana napisał(a):Kocham Barcelonę miłością pierwszą

Ja również.

morgana napisał(a):Byłam straaasznie dawno temu, w Sagradzie nie było jeszcze co oglądać w zasadzie, więc mam nadzieję na swój wielki powrót .

Teraz już jest sporo zrobione, więc i jest co oglądać.

morgana napisał(a):Tymczasem z przyjemnością pooglądam waszą wycieczkę.

Zapraszam.

dangol napisał(a):Ujawniam się z lekkim opóźnieniem, gdyż dziś dopiero wróciłam z kilkudniowego zimowiska w gronie wieloletnich przyjaciół. Bardzo się cieszę, że będę mogła śledzić Wasze kolejne odkrywanie pięknych miejsc

Też się cieszę, że będziesz nam towarzyszyć.

Z Placu Hiszpańskiego weszliśmy w ulicę Gran Via de les Corts Catalanes, która doprowadzi nas w okolice Placu Catalońskiego.
Ale zanim poszliśmy dalej, to usiedliśmy przy stoliku Cafeterii znajdującej się naprzeciwko Arenas de Barcelona - dawnej areny walk byków a obecnie galerii handlowej. Dla mnie oczywiście kawa, pozostałe towarzystwo piwo.


Kawa, którą zamówiłam to cafe catalana. To bardziej deser niż kawa, ale bardzo mi smakowała.


Ruszyliśmy dalej, ale daleko nie uszliśmy, bowiem tuż obok cafeterii ujrzeliśmy takie cudo przed sklepikiem z różnymi pamiątkami. Oczywiście musieliśmy zapoznać się z tym ludzikiem, który nazywa się Caganer.


Caganer to postać związana ze świętami Bożego Narodzenia. Katalońskie święta nie mogą obyć się bez tej postaci. Tradycyjny Caganer przedstawia katalońskiego pasterza w białej koszuli, typowej czapce (barretina), który wypina goły tyłek i wypróżnia się, zwracając ziemi to, co z niej pochodzi i użyźniając ją na następny rok. Jest to symbol zdrowia, dobrobytu i szczęścia na Boże Narodzenie.
Obecnie oprócz tego tradycyjnego Caganera, produkowane są figurki przedstawiające znane postaci ze świata sportu, polityki, kultury czy religii. Oczywiście wszyscy z wypiętym gołym tyłkiem.

Na tym filmiku można zobaczyć proces produkcji tych figurek.

Więcej o tej postaci można przeczytać tutaj.
Popatrzyliśmy przez szybę wystawową sklepiku na "srające" figurki, ale nie wypatrzyliśmy nikogo sławnego.



Waldek dosiadł się do Caganera .


Ponieważ Święta Bożego Narodzenia były niedawno, to przy okazji Caganera opiszę jeszcze postać Świętego Mikołaja, który w Katalonii występuje pod postacią pieńka o nazwie Caga tió. Jest to kawałek pnia z wymalowaną uśmiechnięta twarzą w takiej samej czapeczce, jaką posiada Caganer, opierający się na dwóch nóżkach. Dzieci przez cały grudzień karmią go i bardzo o niego dbają. A w wigilię Bożego Narodzenia pieniek ma ich za to obdarować prezentami. Ale żeby to zrobił, to dzieci biją go kijami i śpiewają przy tym piosenkę o mniej więcej takiej treści:
Sraj pieniek sraj, słodycze nam daj.
Nie sraj śledziami, bo słonego nie jadamy.
Lepiej sraj turronem, dobrze posłodzonym.
Jak nie będziesz srać, będziemy cię prać…

Zwiedzając w następnych dniach Barcelonę trafiliśmy w dzielnicy Ciutat Vella na sklep specjalizujący się tylko w sprzedaży świątecznych figurek.

Pięknie, jest i moja ulubiona Barcelona .
Przepraszam za spóźnienie .

Ta kawa-deser mnie zainteresowała. Napiszesz coś więcej o niej?

wiola2012 napisał(a):Pięknie, jest i moja ulubiona Barcelona .

Fajnie że się cieszysz .

wiola2012 napisał(a):Przepraszam za spóźnienie .

Nie szkodzi, ważne że jesteś.

piekara114 napisał(a):Ta kawa-deser mnie zainteresowała. Napiszesz coś więcej o niej?

Kawy w tej kawie zbyt dużo nie ma. Pierwsza warstwa znajdująca się na spodzie szklanki, smakowała jak rzadki budyń waniliowo-cytrynowy. Bardzo to było smaczne. W domu jej nie robiłam, bo jedyny przepis, jaki znalazłam jest dosyć pracochłonny.
Ta kawa-deser, którą piłam w Barcelonie, była chyba łatwiejszą wersją tego przepisu, bo na wierzchu zamiast przypalonego cukru była bita śmietana posypana chyba cynamonem, ale czy na pewno, to nie pamiętam.

Zerkam i oficjalnie się melduję.
Fajne te świąteczne figurki.

megidh napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Cena za bagaż rewelacyjna

Dokładnie tak. Szkoda tylko, że taka promocja trafiła nam się do tej pory tylko raz.

Mówią , że "pierwszy raz" jest tylko raz

Co do pieńka - lepiej okładać pieniek , jak świętego , a Caganera spotkaliśmy również w Walencji , Kartagenie , a nawet ostatnio w Maladze . . .

Gosiu , melduję swoją obecność w Twojej relacji


Pozdrawiam
Piotr

aga_stella napisał(a):Zerkam i oficjalnie się melduję.
Fajne te świąteczne figurki.

No wreszcie . Już myślałam, że nie zajrzysz tutaj.

piotrf napisał(a):Gosiu , melduję swoją obecność w Twojej relacji

Miło mi, że będziesz obecny .

piotrf napisał(a):

megidh napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Cena za bagaż rewelacyjna

Dokładnie tak. Szkoda tylko, że taka promocja trafiła nam się do tej pory tylko raz.

Mówią , że "pierwszy raz" jest tylko raz

No to mógłby się trafić drugi i trzeci, i jeszcze następne. Przecież bym się nie pogniewała .