Bałkańska majówka.

A więc jak już wspominałem w innych wątkach - wybraliśmy się w dwie osoby na Bałkany na krótki wypoczynek. Miało to być troszkę rekompensata braku białego szaleństwa w tym roku. Przygotowanie auta, wykupienie assistance i w drogę.

Zaczęliśmy w stolicy w piątek o 16. Kto skojarzy ten fakt dodatkowo z długim weekendem i magicznym słowem Janki, które większość mieszkańców stolicy przyprawia o dreszcz nie będzie się dziwił że wyjeżdżałem z Warszawy prawie 2h. Następnie dalsza część survivalu zwanego trasą katowicką, z miłośnikami lewego pasa i fotoradarami co 5 minut. Zakup winietki i wjazd do Czech - wreszcie chwila spokoju.

Potem absolutnie pusta autostrada do Bratysławy i po niecałych 2h jesteśmy na Węgrzech. Tutaj wybraliśmy wariant drogi 86. Raz, że z ciekawości, dwa jest krócej, trzy - z przekory Droga całkiem niezła, oprócz odcinka do Rajki, ale o tym już wielu pisało. Jak to w nocy trochę zwierząt na drodze, bardzo dużo jeży - które trzeba było omijać ale przy zerowym ruchu to nie problem, są dobrze widoczne z dość daleka, lisy czające się po krzakach. Noc była bardzo jasna - księżyc więc jechało się fajnie. Około 2 doszliśmy jednak do wniosku, że może warto by było się przespać - nie chodziło tu o zmęczenie, ale raczej chęć normalnej egzystencji turysty w dniu następnym. Podjechaliśmy do Sarvaru - noc, wszystko zamknięte na 4 spusty. Jedyny otwarty hotel - park inn oferował nocleg za 100 euro jako że zmęczenie kierowcy nie było warte, aż tyle i nie byliśmy w desperacji stwierdziliśmy, że zrobimy jeszcze jeden POM (powolny objazd miasta) i może jeszcze coś znajdziemy. Nagle... patrzę jest - w gasthousie świeci się światełko. Zatrzymuje się zaglądam, a tu dwóch Węgrów pije wino - pukam i widzę że ... piją już od dawna Po 10 minut prób pan w końcu otwiera drzwi i za 40% hotelowej ceny mamy fajny pokój z łazienką i widokiem na park z kwitnącymi kasztanami.

Budzimy się rano, parę fotek i przed siebie. Na granicy w Nagykanizsy okazało się że przejście "nie autostradowe" nie obsługuje tych z schengen i trzeba było przejechać na te autostradowe - co ciekawe celniczka zapewniła nas, że nie ma problemu bo ten odcinek jest bezpłatny. Cóż, ile w tym prawdy nie wiem... ale nikt nie robił zdjęć ani nas nie kontrolował. Wjechaliśmy do Chorwacji, autostrada, przejazd przez Karlovac i na przejście w Velika Kladusa. Co ciekawe to miasto i okolice były w czasie wojny Bośniackiej terytorium pewnego tworu o tej samej nazwie. Tworu, który powstał w pewien sposób z przedsiębiorstwa agrokomerc - największego potentata rolniczego z lat 80'tych. Był to podobno jeden z najbogatszych regionów exYU. Okolice rzeczywiście piękne, pagórkowate i widać że mocno rolnicze. W centrum miasta duży pomnik ofiar, choć miasto podobno w czasie wojny nie ucierpiało - przywódca tej "republiki" dogadywał się zarówno z Chorwatami jak i Serbami... ale w żaden sposób z rządem bośniackim mimo że region jest zamieszkały głównie przez Bośniaków.

Zostawmy jednak historię... region bardzo malowniczy, z ciekawą architekturą przypominającą w pewien sposób dawne budownictwo na Mazowszu. Przejechaliśmy przez Cazin, gdzie był festyn - dlatego nie zwiedziliśmy zamku znaleźliśmy hotel... chwila relaksu i Bihać. Przyznam się, że spodziewałem się raczej dość zapyziałego liżącego jeszcze rany miasta... a tu niespodzianka. Bardzo ciekawy most łączący wyspę na środku Uny, która to przebiega przez miasto, ładny choć zdecydowanie nie zabytkowy deptak z kinem i knajpkami, ładny zadbany park. Z typowo turystycznych atrakcji - meczet, kula i wieża kościoła katolickiego - reszta zniszczona, choć sądzę że nie w obecnej wojnie. Bardzo przyjemne miasteczko. Powrót do hotelu, przepyszna kolacja na brzegu wodospadu i za chwile następny dzień...

Sarvar:




W oddali (za parkiem) pensjonat gdzie spaliśmy:


Okolice:




Dodam że w Sarvarze są termy i dość spore kąpielisko właśnie termalne, więc jeżeli ktoś chce zrobić sobie dłuższą przerwę to polecam

Bośnia - drewniane domy, charakterystyczne dla tego regionu




Okolice Velikiej Kladusy - przy granicy z Chorwacją




Velika Kladusa




Okolice Cazina w drodze do Bihaca




Pod Bihacem


i sam Bihac

Pierwszy zasiadam i czekam na CD
Ciekawie sie zaczyna

Ja też zapisuję się do czytelni (w KMM już byłam ) i czekam na więcej fotek i wspomnień z Bałkanów

Wstaliśmy dość rano - pyszne śniadanko w hotelowej restauracji i pędzimy w stronę granicy Chorwackiej która jest tuż tuż. Przejazd przez granicę i smutny krajobraz... opuszczone zniszczone domy, ślady wojny a w obejściach praktycznie sami starzy ludzie. Skręcamy na Zeljave - obiecałem sobie że zobaczę jak wygląda to miejsce. Na skrzyżowaniu mapka gdzie w pobliżu są zaminowane tereny. Praktycznie całą baza jest zaminowana - wycofujące się wojska serbskie zaminowały teren uprzednio wysadzając bazę w powietrze. Jako że współtowarzyszka podróży czuła się tam nieswojo przespacerowałem się tu i tam nie schodząc z asfaltowych części, podjechałem na pas startowy i powrót na drogę do Plitvic. Dodam że jadąc b.wąską asfaltową drogą po obu stronach drogi są znaki ostrzegające o zaminowaniu terenu. Niestety nie wybrałem się do bazy radarowej z której jest piękny widok na okolice - raz że nie wiedziałem jak tam trafić, dwa - wspomniałem o tym wyżej Dodam że opuszczona baza robi niesamowite wrażenie, a sama okolica to potęguje, trzeba jednak pamiętać że jest to b.przygnębiające miejsce i nie dla każdego.

Następnie Plitvice - mam niewielkie wspomnienia z bodajże 98 roku, ale ilość turystów która była teraz w maju była większa niż na przełomie lipca i sierpnia 98. Nie zmienia to faktu, że można było komfortowo zwiedzać nie przepychając się na mostkach. Pogoda była w kratkę, dość ciepło (21-23 stopnie) ale było dość zasnute niebo z przebłyskami słońca jak i krótkimi opadami. Wybraliśmy trasę 3-4h, która dzięki lekkiej modyfikacji zajęła nam ok 1h więcej. Cóż mogę opowiadać o tym miejscu? Mi się bardzo podoba, cud natury fajnie przystosowany dla turystów - zdaje się rozsądnie balansować między ruchem turystycznym a ochroną przyrody. Domyślam się, że są tu stali bywalcy tych miejsc, którzy znacznie lepiej i ciekawiej o nich opowiedzieli

cdn.

Tak blisko dawnej bazy - nie kusiło?

Czekałam na jakąś majówkową relację, a tu proszę..
Sama miałam chęć na majówkę w Cro, ale niestety za mało dni wolnych i za daleko

No proszę, ledwie zaczął się maj a już mamy nowe relacje. Teraz już tylko z górki...
Bardzo fajne fotki, zwłaszcza czarno-białe mają swój klimat. Czekamy zatem na ciąg dalszy ...

Jak miło poczytać nową relację, która umili czekanie na wyjazd

Licko Selo - przed skrętem na Zeljave
Plan pól minowych w okolicy


Miasteczko








Baza w Zeljavie - swoją drogą to zastanawiam się czy wjeżdżając na pas startowy nie znalazłem się w Bośni - tablicy nie było, ale był jakiś otwarty szlaban i rozwalony kontener.



















i jeszcze spojrzenie za siebie, na Bośnię, po lewej stronie z tego co mi się wydaje baza radarowa na wzgórzu...



Urocze Plitvice - na prawdę cud natury, jak ktoś nie był to nie warto się 2 razy zastanawiać

Po zwiedzeniu Plitvic przejechaliśmy na południe w stronę krajiny. Region dziki, opuszczony ale również piękny i tą swoją dzikością pociągający. Ciągnęło mnie tam i zrealizowałem marzenie Nie odbyło się bez przygód - po pierwszym skręcie na białą drogę w Bjelopolje niestety okazało się że droga do Donji Lapac jest remontowana i zamknięta. Zawróciliśmy przejechaliśmy jeszcze raz przez Frkasic i pojechaliśmy do Udbiny. W międzyczasie minęliśmy opuszczoną cerkiew i wiele domów w podobnym stanie. Co ciekawe, część z domów jest zburzona ale większość po prostu pusta. Wjechaliśmy do Udbiny, przejeżdżając obok poligonu. Dość smutne i zapuszczone miasteczko, ale położone pięknie - na wzniesieniu z zapierającym dech w piersiach widokiem. Pojechaliśmy znów w kierunku Donji Lapac. Minęliśmy Visuć - i to był szok. Niewielka wieś z której zostały tylko i wyłącznie ruiny i jeden odbudowany dom. Wrażenie potęgował absolutny brak ludzi i innych zabudowań w okolicy. Pojechaliśmy dalej dojechaliśmy do doliny (nie pamiętam nazwy) i skończyła się droga, tzn. droga stała się szutrowa, to nie był problem tylko leżały na niej olbrzymie kamienie więc zawróciliśmy. Trzecia próba się powiodła przejechaliśmy przez Mazin i dojechaliśmy do Gornji Lapac i dalej przez Srb i Otić do Knina. Tam mieliśmy nocleg, w hotelu Mihovil którego nie polecam ze względu na średnio miłą obsługę i cenę 40 euro za kompletnie niespecjalny pokój. Sam Knin jest raczej zaniedbanym miasteczkiem, z wieloma śladami wojny gdzie oprócz twierdzy raczej nie ma nic atrakcyjnego.
Widok na dolinę i Frkasić


Udbina - widok z drogi dojazdowej








Okolice Mazin




Gornji Lapac (okolice)


Widok na dolina gdzie znajduje się Srb


Dolina widoczna z drogi na Knin (dawna główna trasa do Dalmacji)


P.S Mam mało fotek z tych miejsc bo jakoś dziwnie się czułem robiąc zdjęcia w tych miejscach... szczególnie gdy w okolicy byli ludzie jakoś źle się czułem to robiąc.

Czekam na dalszy ciąg

Super zdjecia,czekam na dalsze-pozdrawiam

Przez Węgry jechaliśmy kilka godzin po Tobie, tą samą trasą:)0

czekam na dalszą relację majóweczki