Bajerancki sierpień na Bajerach

Lednice napisał(a):Mam pytanie do Ciebie w innym wątku:
alpy-i-jadran-2015-poludniowy-tyrol-i-krk-t49581-75.html?hilit=dotrze%C4%87%20kajakiem%20mo%C5%BCe%20by%C5%82a%20tam%20Maslinka#p1675575

Nie, nie byłam na wyspie Sv. Grgur - ani kajakiem, ani w inny sposób

Sara76 napisał(a):Ps. Zdjęcie nr 1 z zajawki: gdyby nie ta kurtka to można by pomyśleć, że to każda inna pora roku tylko nie zima (piękne słońce odbijające się w jeziorku)

Kurtka też była na chwilę. W słońcu było baaardzo gorąco

DamianM napisał(a):Okolice Monachium

Następnym razem się odezwę

Franz napisał(a):Fajnie, że nie do końca zimowych.

Wiem, że nie lubisz białego Z tym, że taka zupełnie bezśnieżna zima w Alpach to raczej nienaturalna jest

maslinka napisał(a):Spełnienia marzeń w nowym roku i zapraszam do śledzenia relacji

wzajemnie Agnieszka - wszystkiego co najlepsze.

oczywiście dołączę do Was. Tym bardziej, że w zajawce widzę Hintertux .
Ja od środy będę robił szszszszszsz w Ischgl
pozdrawiam,
Michał

Mikeee napisał(a):oczywiście dołączę do Was. Tym bardziej, że w zajawce widzę Hintertux .

Zgadza się
Było to nasze drugie w życiu szusowanie na Tuxie. Tym razem zyskał sobie przydomek: Lodowa Góra

Mikeee napisał(a):Ja od środy będę robił szszszszszsz w Ischgl

Ale super! Przyjemnych szusów życzę i czekam na relację


Dzień 1 - 27 grudnia (niedziela): Jenner - część pierwsza

Podaruję sobie odcinek dojazdowy, w którym i tak niewiele by się działo i od razu przejdę do opisu niedzielnej wycieczki na szczyt Jenner.

Jest przepiękny niedzielny poranek, a zieleń trawy tak intensywna, że trudno uwierzyć, że to grudzień :



Dojeżdżamy do Berchtesgaden:







Parkujemy między przystanią statków pływających po Königssee a dolną stacją kolejki na szczyt Jenner:



Zaczniemy od tej drugiej atrakcji - idziemy na Jennerbahn:



Będziemy wjeżdżać takimi śmiesznymi dwuosobowymi wagonikami:



Jest w nich dosyć ciasno i siedzi się bokiem do kierunku jazdy

Ruszamy:



Śnieg na trasach :



Widoczki z Jennerbahn:



Stacja pośrednia:



Można tu wysiąść i iść dalej na piechotę My wjedziemy Skoro można, trzeba oszczędzać nogi, jeszcze się zmęczą na tym wyjeździe

W normalnych warunkach, przy normalnej śnieżnej zimie, śmieszne wagoniki przewoziłyby oczywiście narciarzy. Natomiast dzisiaj, przy temperaturze +9 st. (tyle będzie w południe, oczywiście w cieniu ), wiozą sporą liczbę pieszych turystów.

Niektórzy jednak wędrują:



Przynajmniej oszczędzą 22 euro, bo taki jest koszt biletu (w górę i w dół). W promocji dostajemy tańszy na stateczek po Königssee, który normalnie kosztuje 13,90 euro, a w zestawie z Jennerbahn płacimy 10 euro. Tanio nie jest, musimy się zacząć przestawiać na inne ceny

Widać brzeg jeziora i przystań:



Königssee w całej okazałości będziemy podziwiać już niedługo - ze szczytu A później z dołu, z poziomu wody

Wszędzie zielono:



Wysiadamy z wagonika i przechodzimy przez taras restauracji:



Szczyt Jenner (1874 m) przed nami, w zasięgu krótkiego spaceru:



Wyruszymy tam jednak w następnym odcinku

maslinka napisał(a):
Szczyt Jenner (1874 m) przed nami, w zasięgu krótkiego spaceru:

Pogoda fantastyczna

Spacerek raczej do tych samotnych nie będzie zaliczany....

mysza73 napisał(a):Pogoda fantastyczna

Mieliśmy 4 takie dni

piekara114 napisał(a):Spacerek raczej do tych samotnych nie będzie zaliczany....

To prawda, ale widoki będą nam rekompensować brak samotności na szlaku

Pięknie widoki na relację, zasiadam.
Pozdrawiam

Zajawka extra i pierwszy odcinek także. Czekam więc na dalszy ciąg. Ten narciarski też, mimo tego że na nartach nie jeżdżę

Witaj Agnieszko
Bardzo mi się podoba zajawka "Bajeranckiego tygodnia. . . "
Dla nas odwiedziny tam były bardzo kolorowe - zielonożółte łąki na dole , fioletowobiałe skały na górze i po kilku minutach . . . zero ( prawie ) widoków na wysokie szczyty

Właśnie uzmysłowiłem sobie , że nie miałem okazji doczytać Twojej poprzedniej relacji do końca - straszne mam zaległości

Pozdrawiam
Piotr

Aguha napisał(a):Pięknie widoki na relację, zasiadam.
Pozdrawiam

Witaj, Aguha

agata26061 napisał(a):Zajawka extra i pierwszy odcinek także. Czekam więc na dalszy ciąg. Ten narciarski też, mimo tego że na nartach nie jeżdżę

Będą tylko 2 dni narciarskie, a widoki będziemy mieć zacne

piotrf napisał(a):Witaj Agnieszko
Bardzo mi się podoba zajawka "Bajeranckiego tygodnia. . . "
Dla nas odwiedziny tam były bardzo kolorowe - zielonożółte łąki na dole , fioletowobiałe skały na górze i po kilku minutach . . . zero ( prawie ) widoków na wysokie szczyty

W naszym przypadku z widokami w wyższych partiach (niższych zresztą też) było trochę lepiej

Dzień 1 - 27 grudnia (niedziela): Jenner - część druga

Chwilę przyglądamy się ptakom (Pytanie: co to za gatunek Wiecie może? ), których pełno się tu kręci:



i ruszamy w stronę szczytu Jenner.

Schronisko za naszymi plecami:



Widoki wspaniałe:





Wkrótce docieramy do tarasu widokowego:



W dole oczywiście Königssee, które niedługo zobaczymy z bliska:



Jeszcze kilka kroków do szczytu:



który jest oblegany przez ludzi:



Ale widoki zapierają dech :



Zbliżenie na kościół St. Bartholomä, do którego dopłyniemy za jakąś godzinę:





Krzyż na szczycie Jenner:



I widoczki w stronę przeciwną niż na jezioro:



Spotykamy tu też te same ptaszki:



Są dokarmiane przez turystów, więc sporo ich tu krąży.

Na szczycie robi się jeszcze bardziej tłoczno, schodzimy na taras widokowy. Trochę pozowania :





i spacerkiem ruszamy w dół, w stronę schroniska:







Na tarasie restauracji mnóstwo posilających się i opalających się turystów:



Posilają się też ptaki

Idziemy kawałek dalej, zobaczyć trasę narciarską A jednak tutaj jest trochę śniegu :



Chociaż w tym miejscu jakby gorzej :



Zbliżenie na Kehlsteinhaus (Orle Gniazdo), gdzie bywał Hitler:



Wsiadamy do małych wagoników i zjeżdżamy na parking:



a stamtąd wędrujemy w stronę przystani stateczków, które pływają po Königssee

Ładnie tam jest, ale za dużo ludzi w jednym miejscu

Lednice napisał(a):Ładnie tam jest, ale za dużo ludzi w jednym miejscu

Ludzi mnóstwo, ale trudno się dziwić - taka piękna niedziela


Dzień 1 - 27 grudnia (niedziela): Königssee i St. Bartholomä

Po zjechaniu z Jennera nasze kroki kierujemy w stronę przystani.



Okazuje się, że wspólny bilet na kolejkę i statek po Königssee trzeba wymienić w tutejszej kasie na bilet wyłącznie na statek. A później do kolejki:



Najpierw wpuszczają ludzi z wcześniejszą godziną odpłynięcia na bilecie (liczy się godzina zakupu biletu), my musimy jeszcze trochę poczekać. Załapujemy się na kolejną łódkę.

Odpływamy! Na zdjęciu garaże dla łódek:



Wyspa z figurą św. Jana Nepomucena:



Jest grudzień, więc dzień mamy krótki. Słońce z rzadka nas oświetla, ale czasami wpływamy w słoneczny blask



Trochę poruszone lusterko:



I jeszcze (podobnie poruszone) do tyłu:



Mniej więcej w połowie drogi statek się zatrzymuje. Następuje pokaz gry na trąbce w wykonaniu naszego "kapitana". Wszystko po to, żeby turyści usłyszeli, jak echo odbija się od skalnych ścian w tym właśnie miejscu.



Po grze na trąbce następuje spacerek tegoż pana z czapką po całej łajbie w celu nazbieranie centów (a może i euro), które mają być dowodem wdzięczności za ten mini koncert

Oprócz gry na trąbce pan opowiada też trochę o jeziorze, również po angielsku, chociaż zdecydowanie mniej niż w ojczystym języku. Ale to i tak postęp, bo jak płynęliśmy po Königssee 2,5 roku temu facet gadał wyłącznie po niemiecku. Albo bardziej zależy im na satysfakcji obcojęzycznych turystów , albo tym razem trafiliśmy na poliglotę

Powoli dopływamy do przystani St. Bartholomä:





Znajduje się tu kościół pielgrzymkowy pod wezwaniem św. Bartłomieja, patrona alpejskich rolników i mleczarzy. Kościół ten osiągalny jest tylko statkiem lub po długiej wędrówce przez otaczające góry. Świątynia oraz połączony z nią pałac zostały założone przez księcia proboszcza z Berchtesgaden w 1134 roku. Począwszy od 1697 roku kościół został rozbudowany w stylu barokowym z podłogą na wzór katedry salzburskiej, dwoma cebulastymi kopułami i czerwonym dachem.

Coroczna pielgrzymka do kościoła św. Bartłomieja odbywa się w sobotę po 24 sierpnia i startuje z austriackiej narciarskiej miejscowości Maria Alm (znanej nam z ubiegłorocznego szusowania ).

Stawiamy stopy na lądzie. Zimno, potrzebne będą rękawiczki:



To już nie ten "upał", co na szczycie Jenner, słoneczko zaraz powie nam: "bye, bye", a właściwie: "auf Wiedersehen"

Niektórzy porządnie już zmarzli i pakują się na łódkę, żeby popłynąć z powrotem.

Poprzednim razem popłynęliśmy również do kolejnej przystani (Salet) i odbyliśmy malowniczy spacer niemal dookoła jeziora Obersee (co można zobaczyć w podlinkowanej wyżej relacji), ale zimą można dopłynąć tylko do St. Bartholomä.

Pewnie gdy zima jest "normalna", musi tu być bajkowo. Mieliśmy nadzieję na zobaczenie tego miejsca przynajmniej trochę przyprószonego śniegiem. Niestety, nie ma na to szans.

Ale i tak jest pięknie :





Zaglądamy do kościoła:





Chcemy zjeść w tym samym lokalu, co poprzednio, w którym serwują pyszne wędzone pstrągi złowione w Königssee. Rodzina właściciela jest jedyną, która od pokoleń ma prawo do łowienia w jeziorze. Niestety na pstrągi się dzisiaj nie załapiemy - ostatni stolik zajmą nasi współpasażerowie - pani typowa Niemka, czyli kobieta o ciemnej karnacji z chustką na głowie oraz jej rodzina.

Przynajmniej zrobimy zdjęcie uwędzonym rybkom :



Na szczęście obok (w pałacu) jest restauracja, więc głodni nie będziemy.



A w holu restauracji można zobaczyć największą troć jeziorową, jaka kiedykolwiek została złowiona w Königssee:



Zdjęcie kompletnie nie oddaje jej rozmiarów, bo nie ma z czym ryby porównać. Zgodnie z informacją obok, ryba ta została złowiona 21 października 1976 roku i ważył 55 funtów, czyli około 27 kg. Całkiem nieźle!

Po obiedzie idziemy na krótki spacer.



To na ziemi to nie śnieg, tylko szadź

Jezioro spokojne jak jezioro :



Trochę śniegu jednak jest, ale tylko na skalistych zboczach masywu Watzmanna:



Po jakimś czasie jesteśmy zmarznięci, więc zmierzamy w stronę przystani:



Załapiemy się na ten statek, który właśnie płynie:



Rejs powrotny jest odrobinę nużący. Płyniemy powoli, a widoki przy zapadającym zmierzchu nie są już takie atrakcyjne.

Jednak to jeszcze nie koniec dzisiejszych atrakcji. Po zmroku pojedziemy w pewne bardzo malownicze miejsce, w które chcemy wrócić kiedyś, w ciągu dnia

Piękne widoki! Góry wyglądają tak jakby wynurzały się z jeziora, aż dech zapiera. PS. Agnieszko, Ty jak zawsze potrafisz znaleźć niesamowite miejsca na Wasze wędrówki (a i ja chętnie się z Wami powłóczę , bo do ewentualnego wyjazdu jeszcze daleko...

A tutaj czasami Bonda nie kręcili?