Babskie wakacje 2010

super wyprawa i okraszona ślicznymi fotkami
Podziwiam odwagę,
ja jakoś bezpieczniej czuję się przy takich długich wyjazdach w męskim towarzystwie
Czekam na kolejne wrażenia z pobytu
Pozdrav

smoki3 napisał(a):

Iwonab napisał(a):cdn... w weekend

To sadyzm jest po prostu

DOKŁADNIE

Weekend już blisko i nie każdy ma nieograniczony dostęp do kompa

Niezmordowane Baby Najpierw 1426 schodów a potem jeszcze pieszo na górę Srd. Już widzę moją łękotkę przyśrodkową po takim maratonie

Zdjęcia piękne.

Mam w planach w tym roku górę Srd...ale idę na łatwiznę, wjadę kolejką

Iwonab napisał(a):

Jest pod dużym wrażeniem Twojego kadrowania. Robisz świetne zdjęcia !

Pozdrawiam.
Tomasz.

fota napisał(a):Jest pod dużym wrażeniem Twojego kadrowania. Robisz świetne zdjęcia !

Pozdrawiam.
Tomasz.

Zgadzam się i czekamy czekamy, weekend nadchodzi

Witaj

relacja pierwsza klasa juz nie moge sie doczekac dalszej czesci

Późne śniadanie na tarasie pod pergolami, z których zwisają fioletowe i białe winogrona w otoczeniu licznych kwiatów.U mnie w ogrodzie kanny zakwitają we wrześniu o ile w ogóle zdążą, a tu są niezwykle bujne
Idziemy na plażę. Córka smaży się na słońcu , a my bierzemy aparat idziemy do Kupari. Kilka minut marszu i tak jak byśmy przeniosły się w czasie.
Wokół mnóstwo śladów wojny. Mury podziurawione pociskami, nie dokończone, zdewastowane hotele w których rosną chwasty, marmurowa posadzka z dziurą po wybuchu bomby, fragmenty dekoracji ścian porozrzucane na podłodze. Dłuższa chwila zadumy nad śladem ludzkich tragedii zapisanych w tym miejscu.











Wracamy myśląc o tym co zobaczyłyśmy i o tym , że istnieje inna Chorwacja.
Wieczorem spędzamy wieczór na tarasie w towarzystwie naszej gospodyni. Opowiada o teraźniejszości i przeszłości. O życiu Chorwatów obecnie i o swoich przeżyciach związanych z wojną. Mówi wyłącznie po chorwacku, ale w dużej części ją rozumiemy. Częstuje nas winem własnej roboty i dojrzałymi figami.
Pierwszy etap wyprawy się kończy. Pakujemy bagaże, sprzątamy mieszkanie i następnego dnia rano wyruszamy do Primosten. Gospodyni życzy nam bezpiecznej podróży.
Miałyśmy jechać prosto do Primosten, żeby mieć czas na znalezienie kwatery.
Ale być tak blisko i nie wyskoczyć do Bośni i Hercegowiny, nie zahaczyć choćby o Mostar? Kocham niespodzianki i lubię nagle zmieniać plany Jedziemy jednak we trójkę, więc pytam o zgodę siostrę i córkę. Siostra jest na tak, córka marudzi. Prawy kierunkowskaz i kierujemy się do Metkovic. O kurczę , długaśny korek na przejście graniczne. Ok. półtorej godziny w plecy. Ale jest czas popodziwiać aleję oleandrowo-palmową wzdłuż drogi.



Mostar, miasto które mocno ucierpiało podczas wojny na Bałkanach Znaczna część zabytków została zniszczona. W 1993 i 1994 roku Chorwaci zabili ok. 2 tys mieszkańców miasta.
Podziwiamy Stary Most( lub jak kto woli Most Turecki) dopiero niedawno odbudowany, a zniszczony w 1993 roku przez chorwacką artylerię, łączący jednym przęsłem dwa brzegi Neretwy, minarety meczetów, idziemy uliczką z pamiątkami.
Trochę wschodniego klimatu. Córcia robi zakupy, kupuje pamiątki dla znajomych, dla siebie ładną bransoletkę( taką samą w Primosten zobaczyła potem cztery razy droższą) Wiele rzeczy kosztuje tylko 1 euro (euro to waluta Bośni- nie musimy więc szukać kantoru)
Znajdujemy knajpkę z orientalnym wystrojem, w której zamawiamy obiad.
W drodze na parking wchodzimy do sklepu, chcąc kupić tutejsze piwo dla naszych facetów. Rozglądamy się, ani jednej puszki czy butelki. Pytamy sprzedawczynię. Mówi że jest i konspiracyjnie wyciąga z lodówki puszki dokładnie zasłonięte kartonami soków. Jesteśmy zdziwione a jeszcze bardziej dziwimy się, gdy je pakuje do grubej papierowej torby tak , żeby nie widać było co w niej mamy Niesiemy to piwo czując się jak przemytniczki Po powrocie z podróży zaczęłam grzebać w Internecie i się wyjaśniło. Bośnia i Hercegowina to kraj, w którym muzułmanie stanowią 40% ludności, , a Koran zabrania picia alkoholu.
Chcąc uniknąć korka na przejściu w Metkovic kierujemy się na Posusje i przekraczamy granicę w Imotski . Kierująca autem siostra pyta nagle jak w skodzie blokuje się drzwi. Skąd to nagłe pytanie?

Mostar w obiektywie siostry

Witam, super relacja, dosiadam się i ja. Poludniowa Dalmacja sercu bliska, również Kotor i Perast zachwycały nas w 2008 r. A na przedostatnim zdjęciu z Mostaru widzę nasze miejsce noclegowe, będę wiernie śledzić ciąg dalszy.

Spóźniony ale dosiadam się do oglądania (na 5 rząd się załapię )
Respekt za taką samodzielną wyprawę, niech służy jak instruktażowa dla innych chętnych "babskich" wyjazdów że można

Iwonab napisał(a):Późne śniadanie na tarasie pod pergolami, z których zwisają fioletowe i białe winogrona w otoczeniu licznych kwiatów.U mnie w ogrodzie kanny zakwitają we wrześniu o ile w ogóle zdążą, a tu są niezwykle bujne
Idziemy na plażę. Córka smaży się na słońcu , a my bierzemy aparat idziemy do Kupari. Kilka minut marszu i tak jak byśmy przeniosły się w czasie.
Wokół mnóstwo śladów wojny. Mury podziurawione pociskami, nie dokończone, zdewastowane hotele w których rosną chwasty, marmurowa posadzka z dziurą po wybuchu bomby, fragmenty dekoracji ścian porozrzucane na podłodze. Dłuższa chwila zadumy nad śladem ludzkich tragedii zapisanych w tym miejscu.











Wracamy myśląc o tym co zobaczyłyśmy i o tym , że istnieje inna Chorwacja.
Wieczorem spędzamy wieczór na tarasie w towarzystwie naszej gospodyni. Opowiada o teraźniejszości i przeszłości. O życiu Chorwatów obecnie i o swoich przeżyciach związanych z wojną. Mówi wyłącznie po chorwacku, ale w dużej części ją rozumiemy. Częstuje nas winem własnej roboty i dojrzałymi figami.
Pierwszy etap wyprawy się kończy. Pakujemy bagaże, sprzątamy mieszkanie i następnego dnia rano wyruszamy do Primosten. Gospodyni życzy nam bezpiecznej podróży.
Miałyśmy jechać prosto do Primosten, żeby mieć czas na znalezienie kwatery.
Ale być tak blisko i nie wyskoczyć do Bośni i Hercegowiny, nie zahaczyć choćby o Mostar? Kocham niespodzianki i lubię nagle zmieniać plany Jedziemy jednak we trójkę, więc pytam o zgodę siostrę i córkę. Siostra jest na tak, córka marudzi. Prawy kierunkowskaz i kierujemy się do Metkovic. O kurczę , długaśny korek na przejście graniczne. Ok. półtorej godziny w plecy. Ale jest czas popodziwiać aleję oleandrowo-palmową wzdłuż drogi.



Mostar, miasto które mocno ucierpiało podczas wojny na Bałkanach Znaczna część zabytków została zniszczona. W 1993 i 1994 roku Chorwaci zabili ok. 2 tys mieszkańców miasta.
Podziwiamy Stary Most( lub jak kto woli Most Turecki) dopiero niedawno odbudowany, a zniszczony w 1993 roku przez chorwacką artylerię, łączący jednym przęsłem dwa brzegi Neretwy, minarety meczetów, idziemy uliczką z pamiątkami.
Trochę wschodniego klimatu. Córcia robi zakupy, kupuje pamiątki dla znajomych, dla siebie ładną bransoletkę( taką samą w Primosten zobaczyła potem cztery razy droższą) Wiele rzeczy kosztuje tylko 1 euro (euro to waluta Bośni- nie musimy więc szukać kantoru)
Znajdujemy knajpkę z orientalnym wystrojem, w której zamawiamy obiad.
W drodze na parking wchodzimy do sklepu, chcąc kupić tutejsze piwo dla naszych facetów. Rozglądamy się, ani jednej puszki czy butelki. Pytamy sprzedawczynię. Mówi że jest i konspiracyjnie wyciąga z lodówki puszki dokładnie zasłonięte kartonami soków. Jesteśmy zdziwione a jeszcze bardziej dziwimy się, gdy je pakuje do grubej papierowej torby tak , żeby nie widać było co w niej mamy Niesiemy to piwo czując się jak przemytniczki Po powrocie z podróży zaczęłam grzebać w Internecie i się wyjaśniło. Bośnia i Hercegowina to kraj, w którym muzułmanie stanowią 40% ludności, , a Koran zabrania picia alkoholu.
Chcąc uniknąć korka na przejściu w Metkovic kierujemy się na Posusje i przekraczamy granicę w Imotski . Kierująca autem siostra pyta nagle jak w skodzie blokuje się drzwi. Skąd to nagłe pytanie?

Mostar w obiektywie siostry

Mam pytanie. Gdzie to Kupari leży ??

I jakim aparatem robisz zdjęcia.

OJJJJJ Już mam Kupari

Zgłasza się kolejny czytelnik. fajnie powspominać przy ładnych fotkach. Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy.

Zapisuje sie do czytelni
Takie babskie wyprawy są rewelacyjne. Ja bardzo miło wspominam swoją wyprawę do Turcji choć było to wieki temu Teraz to mogę tylko o tym pomarzyć. Mąż pewnie po wielkich błaganiach by sie zgodził, ale pod warunkiem, że całą trójkę dzieci ze sobą bym wzieła

śliczne zdjęcia ! a na jednym wypatrzyłam szyld apartamentu, w któym w zeszłym roku nocowaliśmy i podobne mamy ujęcie tej ulicy


[quote="Iwonab"]
Mostar w obiektywie siostry

Milo znowu Mostar zobaczyć i to nierzadko miejsca, w które nas ie rzuciło...
nice!