Babiogórski Halloween 2009

Franz napisał(a):Mariusz! Gdzie jesteś? Rusz się - tramwaj przyjechał!

No i po ptokach. Odjechał...



Pozdrawiam,
spóźniony pasażer

Hehehee.... a więc jednak nastąpiło coś, o czym pisaliśmy z Intersealem.
Mianowicie powstała taka myśl, żeby jacyś najwięksi fani gór z tego forum uknuli jakiś górski spisek w celu wspólnego zdobycia jakiejś zacnej góry.
No i się juz stało na dobry początek.
Super!
Pogratulować wypadu a dodam jeszcze za Maslinką, że i mnie się wydało, ze nie ma co siedziec w zadumie, lecz ruszyć cztery litery z domu, no i wywiało mnie też w góry- po Intersealowych postach o pobytach w Małej Fatrze, poleciałem pożegnać jesień w tym rejonie, w ten słoneczny weekend- co się zresztą udało...
Pozostaje teraz kwestia jakiegoś wypadu w grupce. Przewodnikiem byłby oczywiście Franz, opowiadaczem Interseal, ja mogę zająć się dokumentacją foto- żeby Wojtek mógł odpocząć w końcu, natomiast w ramach upiększenia wycieczki zaprosiłbym Maslinkę...
To tak prosto z głowy, ale takie spontaniczne pomysły łaczące wspólne pasje i dobre towarzystwo z reguły mają rację bytu.

Pozdrawiam i oczywiście przyłączam się do pochwał po czytaniu waszej relacji chłopaki.
No a spektakl znad chmur był chyba najlepszą nagrodą za trud podejścia.
Też dawno nie byłem na Babiej. Ale pierwsze wejście zapamiętam na zawsze, bo była to istna zima- śniegu po biodra, torowanie solo i męka oraz chłód. Za to choiny w śniegu jak w Karkonoszach a na szczycie te niezwykłe sople na patykach i kamieniach wytargane przez wiatr z lodzie i sniegu.

Za to panoramę to miałem taką, że hej.
Uuuuch...
Dzięki Wam odświeżyłem wspomnienia.

A kto z Was śpiewał i grał na gitarze na szczycie Babiej w październikową noc zgrabiałymi z zimna palcami , przed 27 laty ?
Jeśli nie macie takich wspomnień, to póki jeszcze mogę , oferuję swoje skromne możliwości do cro-górskiej kompanii
Bo - w górach jest wszystko, co kocham ...

Dziękuję w imieniu swoim i Mariusza - wiecie, on nie odpowiada, bo ciągle jeszcze wlepia gały w horyzont - za wszystkie ciepłe słowa, za gratulacje i życzenia. Przepraszam jednocześnie,że nie wymieniam Was z imienia czy z nicka - jest Was tak wielu (ale odnotuję sobie tych, których tu zabrakło!) . Cieszymy się, że przyczyniliśmy się do miłych wspomnień, wrażeń, a zazdrośnikom pokazujemy gest Kozakiewicza, puszczając przy tym oczko.

plavac napisał(a):A kto z Was śpiewał i grał na gitarze na szczycie Babiej w październikową noc zgrabiałymi z zimna palcami , przed 27 laty ?

27 lat tem? To był... 1982r. Nie, wtedy nie.

plavac napisał(a):Jeśli nie macie takich wspomnień, to póki jeszcze mogę , oferuję swoje skromne możliwości do cro-górskiej kompanii
Bo - w górach jest wszystko, co kocham ...

Mimo posiadanych wspomnień, chętnie posłucham.
A na którą melodię grasz - Elki czy tą drugą?

plavac napisał(a):Dajcie znac jakieś 3 tyg wczesniej - poprawię trochę kondycję

Tu może być mały problem. Decyzja wspólnego Halloween zapadła na sześć i pół godziny przed rozpoczęciem przygody.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz napisał(a):....Decyzja wspólnego Halloween zapadła na sześć i pół godziny przed rozpoczęciem przygody.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Niezły spontan nie ma co Panowie Gratulacje tym większe

Fatamorgana napisał(a):opowiadaczem Interseal, ja mogę zająć się dokumentacją foto- żeby Wojtek mógł odpocząć w końcu,

Dziękuję Ci bardzo za mimowolną, szczerą ocenę zarówno moich wypocin tekstowych, jak i umiejętności fotograficznych.

Fatamorgana napisał(a):wywiało mnie też w góry- po Intersealowych postach o pobytach w Małej Fatrze, poleciałem pożegnać jesień w tym rejonie, w ten słoneczny weekend- co się zresztą udało...

Mała Fatra - mówisz?.. Hmmm.. patrzę, patrzę i Cię nie widzę:



Pozdrawiam,
WojtekFranz

Franz napisał(a):Dziękuję w imieniu swoim i Mariusza - wiecie, on nie odpowiada, bo ciągle jeszcze wlepia gały w horyzont

Zejście ze szczytu po śliskich kamieniach w ciągu dalszym nastąpi? Bo przecież wiecie osiągnąć szczyt zaszczytne, ale zejść ze szczytu po euforii to jest sztuka.

jest Was tak wielu (ale odnotuję sobie tych, których tu zabrakło!)

... ok ... melduję się - z wrażenia się nie odzywałem ... ale na takie diktum... zgłaszam ,że jestem.


Pozdrawiam

Wojtku - musiałem zerknąć aż w youtub'ę,żeby wiedzieć , na jaką melodię śpiewam Harasymowicza Wyszło mi, że nie na "elkową" , więc na tą 'drugą", ale w miedzyczasie znalazłem jeszcze inną, taką "folk-rockową ", więc już nie wiem, czy moja to druga czy trzecia ... A może czwarta lub piąta ...
Więc z pełnym przekonaniem mogę powiedzieć, że śpiewam na tą melodię, której nauczyłem się w 1975 roku
Mam nadzieję, że kiedyś uda się ją wspólnie zanucić.
Pozdrawiam

W tych zimowych wejściach piękna jest samotność na szlaku, nie ma nieprzebranych tłumów wchodzących i schodzących, gwaru, jazgotu. Jak jesteś na szczycie nikt ci nie przeszkadza w "rozmowie z górami" i odkrywaniu ich na nowo, nawet jak jest się tam któryś raz.
Wasza wyprawa to pełny spontan, wielki szacunek.
Pozdrawiam
Rafał

Witam.

Po dwóch dniach wlepiania gał w horyzont, jestem. Nie zdążyłem na tramwaj, który jak zauważyli nawet co mniej spostrzegawczy i tak poleciał, sorry pojechał w przeciwną stronę...

Gest Kozakiewicza nie był ze mną konsultowany...

Ale Was tutaj...! Do tego same tuzy turystyki górskiej... i co ja biedny, mały, rozszalały himalajski słonik mogę napisać... może że jestem osłupiony.

Szydercy Wy wszyscy! Z Towarzyszem halloweenowej tułaczki włącznie!

Franz napisał(a):Nie zdradzę, który z nas wymyślił umieszczenie tej relacji w tak niewłaściwym miejscu, bo jeszcze mnie oskalpuje!

Nie zdradzę, kto na taką propozycję odpowiedział:
- To by nawet pasowało...... a jak nie to się przerzuci.

No więc się przerzuciło. Skalp na swoim miejscu.

Dziękuję wszystkim i pozdrawiam
Mariusz Interseal

Co było dalej?

Usiedliśmy po zawietrzej kamiennego murku.
Wojtek wyciągnął z czeluści swego plecaka dwa browary, z tego co pamiętam kupione w Kauflandzie.

- Mariusz napijesz się piwa niskoprocentowego? Pytam, bo niektórzy mają takie zasady, że prowadząc samochód nie piją niczego co ma alkohol...
- Ja nie mam takich zasad. Bardzo chętnie.

Charakterystyczny dźwięk i zimna puszka oparła się o moje usta.
Zimne piwko, szczyt Babiej, doborowe towarzystwo i te widoki. Czego chcieć więcej...?

- Popatrz widać Twojego ulubieńca - rzucił Wojtek wskazując na charakterystyczny szczyt z odłamanym "nosem". Pomiędzy Tatrami i Fatrami nad chmury wystawiał na widok swój wdzięk Veľký Choč, 1608 m n.p.m.

Poprosiłem Wojtka by "przeczytał mi" Tatry od wchodu na Zachód. Nie jest to moja mocna strona, a chętnie bym się dowiedział na co patrzę...

Początkowo jeszcze udawało mi się biegać oczami po opisywanych przez Wojtka szczytach, później jednak myslałem, by powiedzieć mu jak to zrobił osiołek w Shreku - "Bracie ja tam widzę tylko jakieś białe kropki"
Zgubiłem się gdzieś na wysokości Mięguszowieckich Szczytów...


C.D.N. Muszę lecieć.... praca...

P.S. Nie wiem, jaka ma być pogoda w weekend, ale dziś z Kamiennego w Wiśle, Stoh i Wielki Rozsutec były jak na dłoni.

Interseal napisał(a):Nie zdradzę, kto na taką propozycję odpowiedział:
- To by nawet pasowało...... a jak nie to się przerzuci.

A odważyłbym się podskoczyć Ci

Lidia K napisał(a):Zejście ze szczytu po śliskich kamieniach w ciągu dalszym nastąpi? Bo przecież wiecie osiągnąć szczyt zaszczytne, ale zejść ze szczytu po euforii to jest sztuka.

To ja się już teraz przyznam.
Nic nie wspomnieliśmy o trudach zejścia z niebotycznego szczytu Babiej Góry przez jej kolejne, siejące grozę, wierszki, ponad czeluściami rozwartych przepaści, tylko oczekujących na niczego nieświadome ofiary - bo... nie schodziliśmy.

Widzieliście wszyscy tego srebrzystego ptaka, przez ludzi małej wiary zwanego helikopterem, bądź śmigłowcem. Cóż, odlecieliśmy nim w doliny...

Wiem, wiem, od razu uprzedzę złośliwe pytania niedowiarków:
- To jak w takim razie pstryknąłeś tę fotkę z Waszym pojazdem?
To akurat jest trywialne - użyłem samowyzwalacza.

Do naszej powietrznej karety podążyliśmy za strzałkami, które omal nie przysłoniły, wyłaniającego się z morza chmur, Wielkiego Chocza:



Pozdrawiam,
szybujący niczym ptacy, bądź marzenia (jak nie pada - bo jak pada, to marzenia nie szybują), upiększacz rzeczywistości

Czyli cały czas do góry, wyżej i wyżej - bez schodzenia...
Samowyzwalacza Powiadasz...

Spokój.

Interseal napisał(a):
- Popatrz widać Twojego ulubieńca - rzucił Wojtek wskazując na charakterystyczny szczyt z odłamanym "nosem". Pomiędzy Tatrami i Fatrami nad chmury wystawiał na widok swój wdzięk Veľký Choč, 1608 m n.p.m.

Franz napisał(a):
Do naszej powietrznej karety podążyliśmy za strzałkami, które omal nie przysłoniły, wyłaniającego się z morza chmur, Wielkiego Chocza:

Oba posty w tej samej minucie... Telepatia, czy jak..?

Franz napisał(a):Wiem, wiem, od razu uprzedzę złośliwe pytania niedowiarków:
- To jak w takim razie pstryknąłeś tę fotkę z Waszym pojazdem?
To akurat jest trywialne - użyłem samowyzwalacza.

W takim razie czym zrobiłeś zdjęcie podczas międzylądowania na Sokolicy? (tu wklej proszę )

Już sam nie wiem bo się pogubiłem... Czasoprzestrzeń jest u Ciebie tak mocno zakrzywiona... Przesłałeś mi bowiem zdjęcia gdzieś z rejonu Gówniaka i podczas marszu przez kosówkę czerwonym szlakiem do Krowiarek...? Może było Was dwóch?

Pozdrawiam
Towrzysz z chorobą aviacyjną