ALPY. Tu się oddycha latem. SPECTREkularna tyrolska lutnia

... ładne są te alpejskie miasteczka - piękne położenie i ciekawa architektura ... ...
Pozdrawiam.

Do tego są malowniczo ukwiecone, bardzo lubimy takie klimaty

Pozdrawiam

Po Dolinie Kaprun przyszedł również czas na odwiedzenie Doliny Stubach



Jedziemy a właściwiej pniemy się doliną do jej końca, czyli parkingu w Enzingerboden na wys. 1482 m



Spod jeziora Speichersee wjeżdżamy kolejką kabinową do schroniska Rudolfshutte



Po drodze mijamy ciekawiej położone jezioro Grun See









Podczas pierwszego etapu podróży można sobie także popatrzyć na kilka takowych wodospadów







Zieleni nigdy dosyć w górach, przecież gdzieś musi powstawać alpejska Milka















Na horyzoncie tama, a więc zbliżamy się do końca tego etapu podróży, wiatr świszcze w uszach, będzie zatem można pooddychać pełną piersią





Schronisko wznosi się na platformie widokowej na wys. 2315 m







Panoramy na jezioro Weissee oraz widoki na okoliczne szczyty m.in. Sonnblick 3088 m., zrobiły na nas nie maaaaaałe wrażenie











Po zaopatrzeniu się w aktualną (gratisową) mapkę spokojnie ruszamy szlakiem



Ubrani w cieplejsze stroje, czapki itp. tam wyżej, udamy się w dalszą podróż

Ostatni, trzeci etap jazdy w górę zapewnia, tym razem odkryty wyciąg krzesełkowy
Jego nazwa, czyli Doppelsesselift Medelz pochodzi od szczytu, pod który się udajemy, czyli Medelzkopf, na wys. 2760 m.



Trochę wieje ale nie jest to jakaś wichura, mamy cieplejsze stroje, zresztą letnie słonko na tej wysokości robi też swoje o czym przekonaliśmy się wieczorem w hotelu (oj były nakładane kremy u niektórych )







Teraz dopiero, z pewnej wysokości możemy zobaczyć pełną krasę jeziora Weissee





Jakby tego było mało, po drugiej stronie odsłania nam się kolejne jezioro, Tauernmoossee



A co sobie będziemy żałować, jakby i tego było mało to można sobie obejrzeć oba alpejskie jeziora razem



Okoliczne trzytysięczniki wyglądają niczym osmolone kotły śnieżne











Oczywiście na spragnionych czekają ławeczki do górskiej inhalacji







Okazuje się, że mimo przyjemnej aury, na górze jest półka skalna, płasko jakby skały zostały ucięte nożem, w japonkach nikogo nie spotkaliśmy







Widoki, fajna pogoda oraz jeziorka, skłoniły nas aby pozostać tutaj dłużej niż zakładaliśmy

Jezioro Weissee i okolica najbardziej nam się podobały, chciałbym tam kiedyś wrócić.

A na Medelzkopf weszliście

Z tymi powrotami to jest trochę tak, że owszem miejsce super i zdecydowanie odnotowane do powrotu, ale z drugiej strony temat Alp jest tak szeroki, że człowiek ciągle chce podążać dalej w inne nieodkryte obszary…

Co do Medelzkopf, to przyznam szczerze, iż na skalnej „półce” nastąpiło totalne rozleniwienie a potem nastąpił już zjazd na dół

Tak jak wspominałem pogoda nas trochę rozleniwiła, ustał wiatr a słonko operowało coraz mocniej





Nie znaczy to, że się położyliśmy odłogiem, zamiast wspinaczki były… spacery











Jak widać każdy może znaleźć swą wolność, co jest piękne



Sierpniowym zabawom nie było końca, zrodził się też pomysł aby zabrać śnieg na święta



Pociechy znalazły sobie zajęcie raczej blisko wody, której latem tu nie brakuje













Pora na zjazd o poziom niżej, do schroniska



Położenie Berghotel sprzyja także temu aby coś niecoś tam skonsumować





Jak widać nie tylko my zachłysnęliśmy się nadmiarem świeżego powietrza



Kolejny z lokalnych wodospadów w dolinie, w ramach zjazdu na parking

My z kolei zrezygnowaliśmy z wejścia na Medelzkopf z powodu pogody, jak tam wjechaliśmy to było ładnie ale Pan z kolejki od razu nas ostrzegł, że mamy pół godziny i szczyt będzie cały w chmurach, i tak rzeczywiście było.

Tak jak pisałem na wstępie, przypiąłem sobie do ekranu komórki lokalne, godzinowe prognozy, niestety to była podstawa dla planowania rozkładu dnia. Gdybyśmy wjechali tutaj nawet bez deszczu ale w pełnym zachmurzeniu, to rzeczywiście jest to pretekst a nawet pewnik do powrotu.
Swoją drogą trafił się Wam niezły gość, że dał znać o zachmurzeniu, jak sądzę inaczej poszlibyście w górę. Z Twojej relacji wynika niezbicie, że jesteście zawodowcy, ferraty itd. My raczej nastawieni na widoki

Jeśli zostawało nam trochę czasu staraliśmy się wybierać alternatywnie lokalne drogi dojazdu/wyjazdu do/z naszego hotelu



Sielskie krajobrazy, lesiste i zielone, trawa dosłownie wszędzie równo przystrzyżona, niczym przy linijce



Właściwie, jeśli ktoś nie pragnie większego zwiedzania dalszych miejsc, to miasteczko powinno wystarczyć do odpoczynku









Ciekawie wygląda też charakterystyczna, drewniana zabudowa wiejska tychże okolic

Kolejny dzień spędziliśmy rekreacyjnie na Stubnerkogel. Miejsce zapewne doskonale znane narciarzom z forum



Wjeżdżamy dwuetapową kolejką gondolową na wys. 2 250 m





Już sama górna stacja jest punktem widokowym na otaczające góry i na główny grzbiet Wysokich Taurów z ich najwyższym szczytem Grossglockner











Nie, rekreacji nie zaczniemy od ławek, byłaby to profanacja zaplanowanej rekreacji



Zupa w nawieszonej na skały restauracji także będzie musiała poczekać



Niestety, góry czasem niosą ryzyko,



ale niosą także, przede wszystkim poczucie wolności





A to chyba koń Pippi Langstrumpf jak się nie mylę



Na pierwszy rzut z atrakcji poszedł wiszący most o długości 140 metrów



Jest on pierwszym mostem zawieszonym na takiej wysokości



Most był jeszcze niedawno najwyżej położonym mostem wiszącym w Europie
Konstrukcja wisi sobie nad 28-metrowa przepaścią





Podobno, jego linowa konstrukcja ma wytrzymać podmuchy wiatru sięgające do 200 km/h? Ciekawe jaki ma wtedy wychył ?
Obecnie w tej kategorii prowadzi most u szczytu góry Titlis (3238 m n.p.m.) w Alpach Berneńskich w Szwajcarii. Titlis Cliff Walk. - most o długości 100 metrów i tylko 1 m szer. został wybudowany w pobliżu lodowcowego ośrodka narciarskiego Engelberg z okazji setnej rocznicy powstania kolejki linowej Titlis. Cóż, nie wiem jak Wy ale trzeba chyba będzie go kiedyś odwiedzić … http://www.titlis.ch/en/glacier/cliff-walk ?

Myślę, że dla piechurów jest to niezły punkt startowy do dalszych wycieczek







Podziwianiu widoków pomaga nadwieszona na skale platforma widokowa Glocknerblick



Dla uatrakcyjnienia wrażeń posiada ona szklane okna w podłodze



Kolejną konstrukcją widokową jest skalna ścieżka Rock Trail. To rodzaj pomostu widokowego umocowanego nad przepaścią, kończącego się kapsułą na urwistej skale











Ruszamy dalej aby obejść sobie najbliższe okolice

















Dotlenieni zjeżdżamy w dół

Melkart napisał(a):Kolejny dzień spędziliśmy rekreacyjnie na Stubnerkogel. Miejsce zapewne doskonale znane narciarzom z forum

Znane, znane

]

Dziwnie wygląda to miejsce na zielono

Znane, znane
Dziwnie wygląda to miejsce na zielono

Oblookałem „na zielono” także trasy zjazdowe, Twoją fajną relację zimową z miejsca również zgłębiłem i widać z tego, że miejsce warte odwiedzenia z nartami

Nie tylko szczytami człowiek żyje, kiedyś należy też i zejść na dół i tam pooddychać
W ramach powyższego postanowienia udajemy się do wąwozu, w którym …trzeba się trochę powspinać
Wąwóz Kitzlochklamm wita nas chłodniejszym powietrzem z wodospadu



Wąwóz jest dobrze utrzymany a pomosty zostały wyremontowane (czemu?, o tym kawałek dalej)











Wysokie ściany przyciągają miłośników wszelakich wspinaczek z asekuracją



Uff ciepełko a tu tak na dobry początek 415 schodów w górę !





Droga wije się zakosami po skalnym zboczu



Czasem ścieżka kryje się w skalnych tunelach i grotach







Najciekawszy widokowo jest najwyżej położony odcinek szlaku









Po lewej stronie resztki mostu, który w roku 1974 zawalił się pod ciężarem grupy studentów !



W wąwozie nie trzeba powtarzać całkowicie pętli, co urozmaica powrót

Region Dienten am Hochkönig to kolejne zimowe miejsce odwiedzane przez narciarzy



Naszym zdaniem miasteczko warte odnotowania ze względu na położenie i zabudowę