Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Franz napisał(a):Rok 2006

... a naszym celem będzie najwyższy szczyt Austrii. Großglockner - Wielki Dzwonnik. 3798m n.p.m.

Zimowe wejście na Dzwonnika ... no ... no.
Z tego co wiem (czytałem) to i latem nie jest łatwo.
My go podziwialiśmy tylko z Pastrze.

Co do drugiego zdjęcia piwnego (z lampą) ... to to mina jak po piątym litrze piwa !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a):Rok 2006

... a naszym celem będzie najwyższy szczyt Austrii. Großglockner - Wielki Dzwonnik. 3798m n.p.m.

Zimowe wejście na Dzwonnika ... no ... no.
Z tego co wiem (czytałem) to i latem nie jest łatwo.
My go podziwialiśmy tylko z Pastrze.

no właśnie ...
z Pasterze też widziałem ...
ale kawałek grani w której jest widziałem też z rejonu jeziora Weisssee na północnej stronie.
Końcem czerwca też był pięknie zasypany.

Jestem pod wrażeniem
Obalasz mity o Wojtku F.

Nie lubi białego ...
Nie śpi po schroniskach ...
Unika portretów ...

To oczywiście -

Wspaniale zaczęta wyprawa, a najbardziej mnie rozbawiło rozbicie namiotu na parkingowym ( chyba ? ) asfalcie ! Wspaniałą płaśń znaleźliście

Chcę się w tym roku zmierzyć po raz pierwszy z rakietami.
Istotnie - trzeba tak szeroko rozstawiać nogi ?

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Zimowe wejście na Dzwonnika ... no ... no.
Z tego co wiem (czytałem) to i latem nie jest łatwo.

Wiesz, tam latem czy zimą - niewielka różnica.

mariusz-w napisał(a):Co do drugiego zdjęcia piwnego (z lampą) ... to to mina jak po piątym litrze piwa !

Pierwsze to nie było.
Ale ja generalnie tak wyglądam, jak mi ktoś błyśnie w oczy. Chyba najgorzej wypadłem, gdy mi przypadkowy kompan zrobił fotkę w jaskini na ferracie w Raetikonie.

Crayfish napisał(a):

mariusz-w napisał(a):My go podziwialiśmy tylko z Pastrze.

no właśnie ...
z Pasterze też widziałem ...

To tutaj będzie zupełnie inny kąt widzenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):Jestem pod wrażeniem
Obalasz mity o Wojtku F.

Nie lubi białego ...
Nie śpi po schroniskach ...
Unika portretów ...

To oczywiście -

Mity należy obalać.
Ale przecież o licznych noclegach w schroniskach - i w tym wątku, i w Skalnych Twierdzach - wspominałem.

A o ile kiedyś dziękowałem za propozycje zrobienia mi zdjęcia, mówiąc "wiem, jak wyglądam", to po jakimś czasie zmieniłem nastawienie na: "lepiej już i tak wyglądał nie będę".

plavac napisał(a):Wspaniale zaczęta wyprawa, a najbardziej mnie rozbawiło rozbicie namiotu na parkingowym ( chyba ? ) asfalcie ! Wspaniałą płaśń znaleźliście

Dokładnie tak. Pod warstewką szarego leży asfalt.

plavac napisał(a):Chcę się w tym roku zmierzyć po raz pierwszy z rakietami.
Istotnie - trzeba tak szeroko rozstawiać nogi ?

Nie. Minimalnie szerzej, niż zwykle. W marszu dźwigasz nogę, więc wystarczy ją przesuwać w odległości równej wystającej na bok części rakiety - kilka centymetrów. Tylko jak stoisz, to się te dwie szerokości sumują.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Ten Bercik podobny do Wojtka, czy mi się wydaje
pzdr

Franz napisał(a): gdy mi przypadkowy kompan zrobił fotkę w jaskini na ferracie w Raetikonie.

No proszę! Nawet w skały Ra(umlaut)tikonu dotarł!

Foty z drogi w Kals przepięknie bajeczne!!!

longtom napisał(a):Ten Bercik podobny do Wojtka, czy mi się wydaje

Bo to jest Wojtek! Bercik - to ten obok.

Fatamorgana napisał(a):No proszę! Nawet w skały Ra(umlaut)tikonu dotarł!

Dwukrotnie mnie już poniosło w tamte okolice. Jedna z tras to przejście na szwajcarską stronę i trudniejszą ferratą na szczyt, po czym zejście łatwiejszą ferratą na austriacką stronę.

W zeszłym roku byłem po raz drugi.

Fatamorgana napisał(a):Foty z drogi w Kals przepięknie bajeczne!!!

Rozumiem, że sobie zadrwiłeś. Ale będzie tu odrobinę ładnych fotek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rano wstajemy wcześnie, ale i tak nie jesteśmy pierwsi. Gdy schodzimy na jadalnię, Francuzi już kończą śniadanie. Ma to dla nas tę zaletę, że bez skrupułów korzystamy z dużego ni to dzbanka, ni termosu z gorącą herbatą, który zostawiają odchodząc. Oni mają wykupione śniadanie, my przygotowujemy we własnym zakresie, a dodatkowa gorąca herbata jest nie do pogardzenia.
Przez okna widać, że na zewnątrz piękna pogoda, więc nie marudzimy i wkrótce jesteśmy gotowi do wymarszu. Pierwsze fotki pstrykam prawie z progu schroniska.









Od Stüdlhütte kierujemy się na wschód - najpierw musimy przetrawersować południowe stoki Schere.
Schronisko zostaje w tyle. Rakiety na nogach, raki i czekany przytwierdzone do plecaków, ponadto mam ze sobą dwunastometrowy kawałek liny, gdyby okazała się konieczna asekuracja.
Jest zimno, ale humory dopisują - po wczorajszym dniu nie byliśmy pewni co do pogody, a tymczasem dzisiejszy z minuty na minutę pięknieje.

Zyskujemy stopniowo wysokość i horyzonty się poszerzają, aczkolwiek widoki mamy tylko na południową połówkę świata. Po północnej stronie horyzont zamykają skały Schere tuż nad nami.
Tymczasem stok staje się bardziej stromy i odczuwamy obaj niewygody trawersu. Rakiety w czasie marszu muszą przylegać do podłoża, co powoduje, że cały czas idziemy na mocno wygiętych nogach, a one zaczynają sygnalizować swoje niezadowolenie.









Ale oto trawers się kończy i dochodzimy do płytkiej, pochyłej niecki, jaką tworzy najwyższa partia doliny Ködnitz, którą wczoraj podchodziliśmy od Lucknerhaus do Stüdlhütte. Zbocze Schere się oddala i otwiera się - bliski, bo bliski - widok na północ.
Przed oczyma staje nie kto inny tylko on. Wielki Dzwonnik.

Pięknie ... !!!







... mimo śniegu.

mariusz-w napisał(a):Pięknie ... !!!


... mimo śniegu.

Wolę szerszą gamę kolorów. Ale zo zrobić, skoro czasami bywa zima.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Wolę szerszą gamę kolorów. Ale co zrobić, skoro czasami bywa zima.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ja też !

... ale w sumie jak zima, to lepsza taka Twoja jak ta moja ostatnio.


Pozdrawiam

Piękne - bo w śniegu

Choć nie dziewiczym - ktoś tam już próbował skitourów.

Franz napisał(a):

... widzę, że nie tylko rakiety nadają się w tym terenie o tej porze
... ślady dosyć świeże, aczkolwiek już nieco przyprószone