Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Wojtek, jak Ty to robisz ze w TAKICH WARUNKACH podczas wspinaczki (i to trudnej!) jeszcze zdjęcia sobie robisz ....

tony montana napisał(a):Wojtek, jak Ty to robisz ze w TAKICH WARUNKACH podczas wspinaczki (i to trudnej!) jeszcze zdjęcia sobie robisz ....

To właśnie te słynne fotki "zębami robione".

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mysza73 napisał(a):no chyba że z Diabelskiego Mostu .

A z Bramy Twardowskiego nie?

No w sumie też ,
czyli jednak najbezpieczniej będzie w Twojej Hiszpanii, Francji albo Portugalii .

mysza73 napisał(a):czyli jednak najbezpieczniej będzie w Twojej Hiszpanii, Francji albo Portugalii .

Ano. Oraz w wielu innych, których tytułów nie będę nawet przytaczał.

Pozdrawiam,
Wojtek

Skoro jest jakieś zainteresowanie, to zamieszczam tekst do kilku poprzednich odcinków.

Jeszcze kilka haków, przy każdym trzy przepięcia karabinków i zdyszany osiągam koniec trawersu. Jest!! Przeszedłem! Teraz płytkim kominkiem w górę. Łatwym? Po tym trawersie wszystko wydaje się łatwe. Tylko łapy zmęczone... Parę metrów i przede mną kamienna półeczka, metrowej szerokości. Trzymam lewą ręką linę, staję na skraju półki i przechylam się w przód by prawą dłonią dosięgnąć skały. W tym momencie czuję, jak odkrusza się stopień pod moją stopą i nie mając już żadnego oparcia zawijam się wokół liny, trzymanej kurczowo lewą ręką. Kominek jest prawie pionowy i nie mam szans się utrzymać. Zaczynam się zsuwać, nie wypuszczając liny z dłoni, łapię ją drugą ręką a nogi rozpaczliwie usiłują znaleźć oparcie. Uderzam lewym biodrem o skałę, ale zaraz któraś stopa znajduje jakieś wybrzuszenie i wyhamowuję zjazd. Przez moment uspokajam oddech i gwałtowne bicie serca, ale muszę działać szybko. W tej pozycji długo nie wytrzymam. Ruszam ponownie w górę i tym razem już pewnie staję na pechowej półce, przepinam karabinek dla pewności i chwilę odpoczywam. W dole cichną odgłosy spadających kamieni. Teraz się cieszę, że nikt za mną nie szedł.

Stąd jeszcze pionowa ścianka, krótkie zacięcie, na koniec klamry na gładkiej skale i oto przede mną złożone, metalowe dłonie, zdobiące szczyt Westliche Mitterspitze.

Siadam na skale i ogarniam wzrokiem horyzont. Czuję zmęczenie, ale i ogromną satysfakcję. Takiego trawersu dotąd jeszcze nie spotkałem. Teraz mam go już za sobą. A przede mną?.. Ha! Kolejna ferratka. Nie ma zwykłego zejścia. Ale Leoganger Nord Klettersteig jest łatwiejszą trasą niż wejściowy Süd.

Od jakiegoś czasu przy czytaniu i oglądaniu Twojej relacji określenia : "łatwe" , "trudne" przybierają dla mnie inne znaczenie i czasem dziękuję losowi , że odebrał mi możliwość poznawania "kolejnego poziomu" na żywo
Na wszelki wypadek sprawdziłem , czy fotel stoi stabilnie na podłodze


Pozdrawiam
Piotr

No, Wojtek...
Mocne masz zęby, żeby takie zdjęcia robić.
Cała reszta - to betka...



Szacunek! Wiem, co czułeś.

Gratulacje!
Piotrek

piotrf napisał(a):Od jakiegoś czasu przy czytaniu i oglądaniu Twojej relacji określenia : "łatwe" , "trudne" przybierają dla mnie inne znaczenie i czasem dziękuję losowi , że odebrał mi możliwość poznawania "kolejnego poziomu" na żywo

Wszystko jest względne.
Nie ma absolutu...

plavac napisał(a):Szacunek! Wiem, co czułeś.

Gratulacje!

Dziękuję.
To było spore przeżycie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Przy pikniku staram się uporządkować panoramkę widocznej części Alp wapiennych. Najbardziej rzucają się w oczy poszarpane turnie Reiteralpe, ale dalej w prawo dostrzegam i grań Watzmanna, którego odwiedziłem w poprzednim roku.





Czas schodzić.

plavac napisał(a):No, Wojtek...
Mocne masz zęby, żeby takie zdjęcia robić.
Cała reszta - to betka...



Szacunek! Wiem, co czułeś.

Gratulacje!
Piotrek

No właśnie też to chciałem napisać

Był taki aktor, który w serii o Bondzie grał "Buźkę", ten to dopiero mógł zdjęcia robić

tony montana napisał(a):

plavac napisał(a):Mocne masz zęby, żeby takie zdjęcia robić.

No właśnie też to chciałem napisać

Swoją drogą - zrobiłem selfie jeszcze zanim stało się modne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Najpierw kilka klamer i na rozstajach wybieram dłuższy wariant przez Diabelską Dziurę (Teufelsloch).

Łagodne z początku nachylenie stromieje po chwili, przechodząc prawie w pion.

tony montana napisał(a):Był taki aktor, który w serii o Bondzie grał "Buźkę", ten to dopiero mógł zdjęcia robić

Ale nie robił sobie selfie. To wynalazł dopiero Wojtek.

Franz napisał(a):Łagodne z początku nachylenie stromieje po chwili, przechodząc prawie w pion.

Czemu mnie to nie dziwi...

P.