Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Fajny "mostek" na pierwszym zdjęciu z ostatniej serii ilustro z poprzedniej


Pozdrawiam
Piotr

A mnie się tu spodobało .

A mnie miło się odpoczywało pod tym obeliskiem na trzecim w pierwszej paczce...
Piszę tak obrazowo, bo padło mi cytowanie

A gdzie to tak pięknie?
Pozdrawiam
Piotrek

piotrf napisał(a):Fajny "mostek" na pierwszym zdjęciu z ostatniej serii

Nawet sobie w nim fotkę strzeliłem.
W tym roku nie stuknęliśmy się kuflami z okazji św. Patryka...

piotrf napisał(a):i lustro z poprzedniej

Uwielbiam lustra.

mysza73 napisał(a):A mnie się tu spodobało .

Też coś się tam odzwierciedla...

plavac napisał(a):Piszę tak obrazowo, bo padło mi cytowanie

Mnie mapy Kompasu, Tobie cytowanie...

plavac napisał(a):A gdzie to tak pięknie?

Zachodni kraniec Martwych Gór.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):A gdzie to tak pięknie?

Zachodni kraniec Martwych Gór.

Śliczna martwota...

P.S. Cytowanie się zreflektowało. Nie miało wyjścia!

Pozdrawiam.
Piotrek

plavac napisał(a):size=85]P.S. Cytowanie się zreflektowało. Nie miało wyjścia! [/size]

A mnie mapy się nie wyświetlają...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):P.S. Cytowanie się zreflektowało. Nie miało wyjścia!

A mnie mapy się nie wyświetlają...

Szkoda...
U mnie działają. Był krótki czas, że nie działały w laptopie z Windows XP. Musiałem wtedy znaleźć na stronie odnośnik do starej wersji. Może to jest przyczyna?
Jak się zablokowały u mnie, czułem przez ten czas nieokreśloną pustkę. Jakby mi zatrzaśnięto okno na świat...

Dobrej nocy!
Piotrek

plavac napisał(a):Jak się zablokowały u mnie, czułem przez ten czas nieokreśloną pustkę. Jakby mi zatrzaśnięto okno na świat...

Bo są niezłe...

Pozdrawiam,
Wojtek

Rok 2008

Wyjeżdżam w niedzielne południe. Ostatnia silniejsza ulewa dopada mnie przed Bratysławą, dalej już prawie bez deszczu, a im głębiej wbijam się w Austrię, tym cieńsza staje się warstwa chmur, aż w końcu zaczyna się przebijać słońce. Kiedy już prawie zaczyna królować na niebie, to właśnie nadchodzi moment jego zachodu. Już po zmroku zatrzymuję się, by przy czołówce odczytać informacje na zauważonych przy szosie drogowskazach turystycznych. Okazuje się, że najlepiej dojechać do samej przełęczy.

Pięć minut później manewruję, by znaleźć w miarę płaskie miejsce na usytuowanym nad przełęczą, nachylonym placu, na którym stoi kilka samochodów i robię przy tej okazji niezamierzoną pobudkę komuś, kto już zdążył się położyć w Volvo na austriackich numerach. Lokuję się w pobliżu stolika i pluszczącej wody, ścielę samochód i przygotowuję z grubsza rzeczy do plecaka na następny dzień. Nastawiam budzik na 5:15 i kładę się spać. Ciekawe, czy coś mi się przyśni na nowym miejscu, którym tym razem jest Dientner Sattel.

Dzień pierwszy

Jeszcze przed dźwiękiem budzika docierają do moich uszu odgłosy zajeżdżających samochodów i wypakowujących się z nich turystów. Ranne ptaszki...

Jednak ani to, ani mój budzik nie podrywają mnie do pionu, gdyż za oknem jest jeszcze bardziej ciemno, niż szaro. W efekcie wstaję o 5:40, ścielę wóz, przestawiam go dalej od stolika i o szóstej wyruszam w trasę.

Wlokę się gdzieś tam za Tobą. Ziiiimno... Wilgotno... Też od wczoraj nastrój przygasł.
Przesilenie wiosenne?

Może jak wyjdzie słońce, ogrzeje nas i rozweseli...
P.

P.S. Ubawiła mnie nazwa Solnogród na mapce. To Twoja sprawka?

plavac napisał(a):Ubawiła mnie nazwa Solnogród na mapce. To Twoja sprawka?

Nawet nie zwróciłem na to uwagi.
Poprawiłeś mi humor...

Pozdrawiam,
Wojtek