Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Zgadza się - ale biorąc pod uwagę różnicę planów - podszczytowe płyty Antelao onieśmielają ...

plavac napisał(a):Zgadza się - ale biorąc pod uwagę różnicę planów - podszczytowe płyty Antelao onieśmielają ...

Nie zaprzeczę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wysokie szczyty zaczynają stopniowo zasłaniać się znacznie od siebie niższymi, ale za to bliższymi nas grzbietami. Za nami pozostaje pomarszczony skalny mur, z którego dopiero co zeszliśmy, przed nami coraz bardziej intensywna zieleń - to już dolina.

Jest niedziela i Bercik bardzo potrzebuje strawy duchowej odmiennej od tej, która była nam dana przez ostatnich kilka godzin. Toteż cieszy mnie, kiedy napotykamy okazałą kaplicę przy drodze.
- Księdza nie ma - wyraża swoją dezaprobatę Bercik.
- Może wyjątkowo Bóg wystarczy - staram się ratować sytuację.

Bercik wzdycha, ale godzi się z losem, a przynajmniej mnie się tak wydaje.

Potem już szeroką drogą zmierzamy do wioski.

Bercik - jestem z Tobą

Śliczne te różowe na drugim - pomimo, że za różowym nie przepadam

pozdrawiam

plavac napisał(a):Bercik - jestem z Tobą

Wiedziałem, Brutusie.

plavac napisał(a):Śliczne te różowe na drugim

Alpenrosen.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kiedy docieramy na parking w Fulpmes, spoglądam na zegarek. Jest dosyć późno - szliśmy jednak strasznie wolno - ale powinniśmy zdążyć przed zmrokiem dojechać do planowanego miejsca startu jutrzejszego dnia. A dokładniej - znaleźć sobie dyskretne miejsce na nocleg.

A tu - niespodzianka! Tuż obok parkingu znajduje się niewielki kościół. Co więcej - właśnie rozpoczęła się msza...

Obcowanie z Bogiem w kaplicy nie zaspokoiło potrzeb? Niemieckiego przecież nie znasz...
No, dobra - cóż mam robić. Poczekam - tylko uważaj, bo cię jeszcze na protestanta przekabacą...

Po niecałej godzinie możemy wreszcie jechać.



Teraz to już naprawdę późno się zrobiło. Na szczęście droga nie jest daleka.
Jedziemy na Innsbruck, dalej przez granicę na Mittenwald, stamtąd do Ga-Pa. Co to jest Ga-Pa? Ano, Garmisch-Partenkirchen.
Zbyt późno, by szukać jakiegoś przyzwoitego miejsca noclegowego. Coś za coś. Zajeżdżamy do Grainau na wielki parking w pobliżu Hammersbach. Parking płatny tylko w ciągu dnia. Noc mamy gratis.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Śliczne te różowe na drugim

Alpenrosen.

Taaa ... ja je zawsze podziwiam niestety już bez tego różowego !
... a w Dolomitach często ich całe połacie.

Szczyty na ostatnich fotkach też jak różaneczniki.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Taaa ... ja je zawsze podziwiam niestety już bez tego różowego !

Gdzieś mam na fotkach ich całe łany.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wojtek - jaki protestantyzm w tyrolskiej dolinie Czy przespałem jakiś fragment historii tych ziem ?

Bercik - ich bin mit Dir
Tym bardziej, że Opatrzność nagrodziła Was kolorami na dobranoc

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Wojtek - jaki protestantyzm w tyrolskiej dolinie Czy przespałem jakiś fragment historii tych ziem ?

Chyba trafił na gościnną mszę.
Ale głowy za szczegóły już dzisiaj nie dam. Wiesz, że kościół w Fulpmes ma na szpicy zamiast krzyża słońce i księżyc?

Dobrze, że Bercika na islam nie przekonwertowali - bo kilkanaście procent mieszkańców, to muzułmanie.

plavac napisał(a):Bercik - ich bin mit Dich

Dla Bercika, zamiast biernika, weź narzędnika.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rano wcześnie się zwijamy. Planowana trasa zajęłaby cały bity dzień. Ale jest nas dwóch - zatem rozbijam ją na dwa dni. W ciągu tych dwóch dni mamy zamiar przejść...
A nie! Może pozwolę sobie stopniowo uzupełniać szczegóły trasy.

Opłacamy parking i wyruszamy. Zostawiamy za sobą Hammersbach. Jeśli macie skojarzenia z analogiczną nazwą w analogicznym miejscu w Polsce - to macie rację. Skojarzenia jak najbardziej prawidłowe.





Podchodzimy pod wiszący próg doliny zamknięty prawie ściśle skałami. Prawie - gdyż pozostaje wąziutka szczelina, która stanowi pierwszy etap naszej trasy. U wylotu kasa. Koszt wstępu: 2 euro. Dla nas, na legitymację AV: 1 euro. Płacimy i zagłębiamy się w Piekielną Dolinę. Höllental.

Fajny wąwóz ... przypomina mi się zaraz nasza wędrówka w okolicach Zell am See.

mariusz-w napisał(a):Fajny wąwóz ... przypomina mi się zaraz nasza wędrówka w okolicach Zell am See.

A tego masz jeszcze trochę bliżej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Szlak prowadzi to wykutą w skale półką, to zagłębia się w tunel. Czasem przeskok mostkiem na drugą stronę, czasem małe okienko w tunelu pozwala wyjrzeć na zewnątrz. Miejscami zwały śniegu zaglądają do środka, a raz po raz z góry leje się woda. Uwaga na kołnierz!

Coraz ciekawiej się robi ... bardzo fajne miejsce, mimo że widoki ograniczone.