Alpejskie wędrówki i wspinaczki

plavac napisał(a):Ciekawie się zapowiada ...

Zaczynasz od bliskiego przedstawienia dramatis personae na zielonym tle - już tchnie optymizmem

W końcu zasłużyłem sobie, czy też zasłużyliśmy sobie na highlife.

weldon napisał(a):Jak przebijaliśmy się przez Alpy do Włoch, swego czasu, to zjeżdżaliśmy drogą pełną takich betonowych dachów i zasłon, a potem solidnymi mostami nad szerokimi dolinami, którędy, jeżeli już, to sobie płynęły jakieś drobne strumyczki.

Na wiosnę bywają znacznie większe te strużki.

weldon napisał(a):Podobno powstało to po tym, jak zima z Alp któregoś roku zeszła bardzo szybko ... zabierając po drodze sporo

To już lepiej, niech ona sobie spokojnie spływa z tych gór

Ano, zdarzają się takie ciekawostki. Niemniej, wolę kiedy w czerwcu, czy nawet w maju (nie mam tu na myśli Alp) mogę pochodzić, nie zapadając się po pas w rozmiękłym śniegu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Lipiec 2006r.

Wyruszamy we dwóch z Bercikiem. Zakładamy dwutygodniowy pobyt w Alpach austriackich z krótkim wypadem do Niemiec. Bagażnik mojego wozu wypełniony sprzętem po brzegi; bierzemy również linę, raki, czekan - będzie okazja by tego użyć.
Wyruszamy po pracy i nocleg około północy znajdujemy blisko Wiednia. Bercik wspinał się w okolicznych skałach i zna to miejsce. Na drugi dzień kontynuujemy jazdę - kierujemy się na Innsbruck, gdzie skręcam na południe. Niepotrzebnie pakuję się w bramki autostradowe - w efekcie płacę niewielką kwotę za krótki odcinek w olbrzymim korku. Zjeżdżamy przy pierwszej okazji i obieramy kurs na Neustift. Koniec jazdy.

Co można zrobić tutaj popołudniową porą? Niewiele. Chyba że... skorzystamy z kolejki linowej. Wtedy będziemy w stanie przejść niezbyt trudną ferratę przez Jedenastki. Zatem pakujemy plecaki i w kasie kupujemy wjazdówki w jedną stronę. W dół zejdziemy na piechotę - o tej porze i tak już kolejka nie będzie kursować.

Stubaital pozostaje w dole, a my szybko zyskujemy wysokość. Od górnej stacji podchodzimy grzbietem do prywatnego Elferhütte. Mały zgrzyt - wystarczy, że Bercik stawia plecak na ławie przy schronisku, żeby wyjąć z niego wodę, a już wyskakuje ktoś i żąda opłaty za korzystanie z ustrojstw schroniskowych. Próbuję załagodzić sprawę, że tylko przez moment plecak poleży na ławie, ale facet jest wyjątkowo nieużyty. W efekcie Bercik zbiera plecak i pije tam gdzie ja - dziesięć metrów od ławy.

Zostawiamy cywilizację z jej problemami za sobą i suniemy lekko wznoszącym się trawersem pod ścianami Jedenastek.

Franz napisał(a):...facet jest wyjątkowo nieużyty.

Dobrze, że opłaty klimatycznej od Was nie chciał.

pzdr

Bez śniegu Nareszcie


Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):... Mały zgrzyt - wystarczy, że Bercik stawia plecak na ławie przy schronisku, żeby wyjąć z niego wodę, a już wyskakuje ktoś i żąda opłaty za korzystanie z ustrojstw schroniskowych. Próbuję załagodzić sprawę, że tylko przez moment plecak poleży na ławie, ale facet jest wyjątkowo nieużyty.

A to Schwarzcharrrrakterrrr z niego!

Jak taki dalej będzie to wprowadzi opłatę za samo wejście na jego teren (a są tacy nienormalni w turystyce).

longtom napisał(a):Dobrze, że opłaty klimatycznej od Was nie chciał.

Fatamorgana napisał(a):Jak taki dalej będzie to wprowadzi opłatę za samo wejście na jego teren (a są tacy nienormalni w turystyce).

Niestety, to się zdarza, aczkolwiek w tak rygosystycznej formie spotkałem sie do tej pory tylko ten jeden raz.

piotrf napisał(a):Bez śniegu Nareszcie

Ale wiesz - raki i czekany w bagażniku leżą...

Pozdrawiam,
Wojtek

Faaajnie I ładnie toś napisał, o tych problemach cywilizacji. Z góry wydają się takie malutkie, nieważne.
Pozdrawiam

A ja to smutna jestem...

Bo w tym roku miały być Alpy, już witałam się z gąską... ale lis ją pożarł

Niestety okazało się, że "winien" nie zgodzi się z "ma" i kasa padnie.

Jednak jak bogi dadzą i progenitura pozwoli to jakieś tam Gorce albo Beskidy zaliczymy, bo ja już muszę.

Pozdrawiamy

plavac napisał(a):Faaajnie I ładnie toś napisał, o tych problemach cywilizacji. Z góry wydają się takie malutkie, nieważne.

Zupełnie co innego staje się najważniejszą kwestią do rozstrzygnięcia i zupełnie innym sprawom przywiązuje się największą wagę.

Aguha napisał(a):A ja to smutna jestem...

Bo w tym roku miały być Alpy, już witałam się z gąską... ale lis ją pożarł

Ojjj...
Szkoda. W Beskidach też ładnie, ale jednak w Alpach różnorodność krajobrazu nieporównywalnie większa.
Może w kolejnym roku...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ścieżka zaczyna się podnosić i na koniec podchodzimy dosyć stromo pod ścianę. Zrzucamy plecaki, wyjmujemy sprzęt i wkładamy uprząż. Plecak ponownie na grzbiet, karabinek wpiąć w linę i w górę!
Zaczynamy Elferkofel Klettersteig - naszą pierwszą ferratę.

Ciekawie, chociaż jakoś tak ... nostalgicznie ? ... mało słonecznie ? ... "austriacko" ?

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Ciekawie, chociaż jakoś tak ... nostalgicznie ? ... mało słonecznie ? ... "austriacko" ?

W kolejnych dniach będzie ładniej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Pierwszy odcinek ściany wyprowadza nas na mały, nieco zagruzowany taras. Taras jest częściowo odstrzelony od masywu i żeby dotrzeć pod kolejny fragment ściany, trzeba przekroczyć szczelinę, co ułatwia zaklinowany głaz.









Ściana wygląda całkiem honornie, nie jest jednak specjalnie trudna. Z kolei trzeba się przecisnąć przez dosyć wąską szczelinę.







Chmury, zamiast się rozwiewać, ogarniają nas coraz bardziej, rzadko więc zdarza się możliwość spojrzenia w dolinę.

hmm delikatnie mówiac - nie mam pytań... od samego oglądania zdjęć pojawia sie gęsia skórka i lęk wysokości ale widoki przepiękne

cronaturki napisał(a):hmm delikatnie mówiac - nie mam pytań... od samego oglądania zdjęć pojawia sie gęsia skórka i lęk wysokości ale widoki przepiękne

Miejscami może adrenalina skoczyć, ale widoki - masz zapewne na myśli te z poprzednich stron.
Bo aktualnie opisywany dzień nie obfitował w nie zanadto.

Pozdrawiam,
Wojtek