Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Franz napisał(a):

weldon napisał(a):Kurcze, pod wodą (nie mówiąc że pod lodem) mz jest gorzej z tą orientacją

Najtrudniej chyba mapę rozwinąć.

Tak jak u Wojtka, kompas i po sprawie

Roxi napisał(a):Tak jak u Wojtka, kompas i po sprawie

Ewentualnie pnie drzew omszałe od północy.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Faktycznie ... idealnie się wtopiło w pejzaż.

Na ekranie aparatu go nie widziałem. Miałem tylko nadzieję, że dobrze celuję.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Faktycznie ... idealnie się wtopiło w pejzaż.

Na ekranie aparatu go nie widziałem. Miałem tylko nadzieję, że dobrze celuję.

i "sie" udało !

Twardym trza być, nie miętkim ...

Jak płuca wyprzedzają mnie w trakcie podejścia, to ich nie gonię, tylko co pięćdziesiąt kroków każę im na mnie czekać ...
Co najmniej przez minutę muszą czekać ... Na razie czekają

A co Ci zostało do picia i jedzenia na drugim szczycie ? Czyś tak sobie spacerował "na głodniaka" ?

pozdrawiam

plavac napisał(a):A co Ci zostało do picia i jedzenia na drugim szczycie ? Czyś tak sobie spacerował "na głodniaka" ?

O ile nie wybieram się na jakąś krótką trasę, zawsze staram się mieć ze sobą zapas żarełka do ok. 18:00.
Wodę faktycznie wysuszyłem na ostatnich fragmentach podejścia, ale dzięki temu nie miałem przystanków w drodze zejściowej.

Pozdrawiam,
Wojtek

W schronisku wita mnie gwar - faktycznie jest pełno i dobrze, że chociaż na tę noc mam miejsce. Jestem zmęczony, ale rozpiera mnie radość. Dwa szczyty, nie w grani, lezcz zdobyte z doliny - to jest coś.
Nie siedzę zbyt długo. Pochłaniam kolację popartą dwoma piwami i idę spać, kiedy na dole jeszcze sporo ludzi urzęduje. Szybko zasypiam - zmęczenie robi swoje.

Wstaję przed wschodem słońca, ale w schronisku już wre jak w ulu. Rannych ptaszków jest wielu; trudno się dziwić - przy takiej pogodzie!..
Gospodarz schroniska wskazuje mi potężny kocioł z herbatą.

- Ale ja nie mam wykupionego śniadania - kryguję się.
Tylko macha ręką - cóż to jest, te trochę herbaty...

Wkrótce wyruszam. Najpierw krótki, względnie stromy odcinek i schronisko pozostaje w dole.







Nachylenie się zmniejsza i otwiera się łagodna dolinka zamknięta przełęczą Winnebach. To mój pierwszy etap.







Nie wiem, czy uda mi się wejść na Breiter Grieskogel, ale wiem, ze to będzie piękny dzień.

Słońce niesamowite , wyż trzyma mocno !
Jak mi się marzy takie słońce na śniegu ... może w najbliższą sobotę się poszczęści - ostatnia w tym roku wyprawa na rakietach. Śniegu dosypało, prognozy obiecujące - ale tyle razy się już przejechałem tej zimy na prognozach

Stromizna nad schroniskiem wzbudziła niepokój co do zagrożenia lawinowego, ale potem to wypłaszczenie terenu zdaje się wyjaśniło taką lokalizację. Też tak to postrzegasz ?

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Jak mi się marzy takie słońce na śniegu ... może w najbliższą sobotę się poszczęści - ostatnia w tym roku wyprawa na rakietach. Śniegu dosypało, prognozy obiecujące - ale tyle razy się już przejechałem tej zimy na prognozach

Ja już chyba zbyt leniwy na to jestem.
Ale Tobie życzę pięknej pogody.

plavac napisał(a):Stromizna nad schroniskiem wzbudziła niepokój co do zagrożenia lawinowego, ale potem to wypłaszczenie terenu zdaje się wyjaśniło taką lokalizację. Też tak to postrzegasz ?

Tak, zbyt krótka ta stromizna, by się cokolwiek mogło uzbierać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Na razie prowadzą mnie ślady tych, którzy tędy wędrowali wczoraj lub tych, którzy wyszli dziś wcześniej ode mnie.
A kiedy się oglądam za siebie, widzę następnych podążających za mną.







Pomimo wczorajszego intensywnego dnia, idzie mi się dobrze i wkrótce staję na buli, z której widać, że podejście pod Winnebachjoch nie jest aż takie łagodne, jak to się wcześniej wydawało.



Ale kiedy znów spoglądam w tył, to wszystko wygląda łagodniej. Może lepiej nie patrzeć przed siebie.

Cuuuudnie !

Co do lenistwa - jak mnie się nie chce jutro wstawać o ... 8.00
Ale noblese oblige - pożegnanie zimy w Gorcach ...
Potem już tylko krokusy w Chocholowskiej

Nota bene - czy w Stubaier Alpen są krokusy ?

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Co do lenistwa - jak mnie się nie chce jutro wstawać o ... 8.00
Ale noblese oblige - pożegnanie zimy w Gorcach ...

Zapewne zostałeś przez naturę sowicie nagrodzony za tę pobudkę.

plavac napisał(a):Nota bene - czy w Stubaier Alpen są krokusy ?

Na pewno.
Przy którejś okazji pstryknąłem kiedyś łany krokusów. Nie jestem w tej chwili pewien, czy to też były Stubajskie, ale jest to możliwe. Poszukam.

Pozdrawiam,
Wojtek

Systematycznie zyskuję wysokość i na razie nie odczuwam trudów wędrówki. O dziwo! - dystans pomiędzy mną a narciarzami, którzy wystartowali chwilę później, skraca się wolniej niż wczoraj. Trafiłem dziś na słabszych, czy buzują we mnie czerwone krwinki, rozochocone wczorajszym wyczynem?









Czas płynie, a ja podchodzę coraz bliżej pod Winnebachjoch. Z bliska się okazuje, że nie da rady wejść bezpośrednio na przełęcz. Zbyt stromo, a poza tym - na sporym fragmencie widać śnieżny nawis, czekający na ochotników. Robię to samo, co robili inni przede mną - wdrapuję się na zbocze po mojej prawej stronie i z niego wytrawersuję na przełęcz.

I tak jest cholernie stromo, do tego wystają tu i ówdzie kamole i rakiety nie wszędzie chcą się trzymać śniegu, obślizgując się co chwila. Pomagam sobie nie tylko kijkami, ale i bezpośrednio łapami.







Chyba już wystarczy. Ruszam trawersem w stronę przełęczy, gdzie już widać słupek z rozpiską szlaków.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Co do lenistwa - jak mnie się nie chce jutro wstawać o ... 8.00
Ale noblese oblige - pożegnanie zimy w Gorcach ...

Zapewne zostałeś przez naturę sowicie nagrodzony za tę pobudkę.

Jakbyś tam był
Daliśmy sobie w kość - 50 cm świeżego śniegu, grupa liczyła 3 osoby, więc czasu na odpoczynek w trakcie torowania nie było za dużo ... Ale marzenie zimy 2013 się zrealizowało - Pańska Przechybka w mrozie ( -10 ), słońcu i metrowym śniegu ! I ta cisza gorczańskiego zimowego lasu ...

A wracając do Stubai - aż mnie otrzepało na widok tego nawisu. Musiałem kiedyś iść po takim w Tatrach.
Brrrr ...
Dobrze to napisałeś - czeka na ochotników ... nieświadomych pułapki ...

Za to pogoda jak marzenie ! Nie było wiatru ?
Pozdrawiam

Super się czyta i ogląda.
Mimo tego, że jak wiesz za zimą nie przepadam, to w tym wypadku chętnie bym tam powędrował.
Pogoda faktycznie wymarzona ...to i to nie dziwne, że tłok w schronisku.

pozdrawiam.