Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Crayfish napisał(a):Sporo zdjęć przypomina widokami Tatry Wysokie.
Chyba nie na darmo twierdzą że Wysokie mają alpejską budowę.

Dokładnie tak.

Crayfish napisał(a):Ale widoczki oczywiście inne i jak zwykle cudne.

I różnice wyskości inne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tym razem nie przystroiłem relacji ładnym alpejskim jeziorkiem (nie licząc widoku z grani na Gosauseen), ale z uwagi na dzisiejszą datę - dla wszystkich czytających Alpejskie Serducho.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie licząc skałek pod Wiedniem, w austriackich Alpach byłem tylko raz - spotkani Austriacy byli rzeczywiście bardzo sympatyczni i fajnie się z nimi gadało. W przeciwieństwie do Ciebie w ich języku tylko trochę dukam, ale na szczęście dobrze znali angielski
Ten Ahornkar to najpierw myślałem że to jakiś żołędny kocioł (skojarzenie z ang. acorn - żołądź) ale rzeczywiście sprawdziłem że masz rację.
Rzadko zaglądam bo w ogóle rzadko na forum mam czas, ale tu i na Kanarki musiałem. Pytanie gdzie dalej... chyba w Pireneje

zawodowiec napisał(a):Rzadko zaglądam bo w ogóle rzadko na forum mam czas, ale tu i na Kanarki musiałem. Pytanie gdzie dalej... chyba w Pireneje

Nie wiem, czy Ci ułatwię, ale w skrócie - to w Pirenejach akurat Faja de las Flores w Ordesie (taki trochę dolomitowy trawers), w Bośni Troglav w paśmie Dinary, a na Korsyce Dziura po Bombie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Świetna relacja.

Crayfisch mnie podpuścił, zaciekawił , doinformował więc zarezerwowałam noclegi.
Jedziemy w czerwcu.

Teraz Ty sprawiłeś, że już szukam odpowiednich butów dla mojej rodziny i chyba trochę powędrujemy.

Oczywiście, to nie może być taki hardcore jak Twój, ale znajdę jakieś szlaki dla przeciętniaków.

Dziękuję.

agnieszka-bg napisał(a):Teraz Ty sprawiłeś, że już szukam odpowiednich butów dla mojej rodziny i chyba trochę powędrujemy.

Oczywiście, to nie może być taki hardcore jak Twój, ale znajdę jakieś szlaki dla przeciętniaków.

Miło mi, Agnieszko, że zajrzałaś i tutaj.

Moje trasy, rzeczywiście, bywają czasem nieco wymagające.
Ale i ja lubię się po prostu powłóczyć, czasem bez szukania jakiegoś wybitnego szczytu, czy trudnej drogi. Znajdą się i w tym wątku spacerowe trasy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rzeczywiście, ze szczerbiny otwiera się widok na najwyższe partie Gosautal. Przeciwległe granie giną w chmurach, ale stojące u ich stóp Adamekhütte pławi się w promieniach słonecznych.
Schronisko wydaje się być na wyciągnięcie ręki, ale to złudzenie. Miną jeszcze dwie godziny, nim do niego dotrę.



Szerokim łukiem trawersuję pod ścianami Hochkesselkopf i nieco bardziej oddalonego Torstein. Spod tego drugioego szczytu, nieznacznie tylko niższego od Hoher Dachstein, opada na moją stronę maleńki lodowczyk - Kleiner Gosaugletscher - ale teraz już bardziej przypomina strome pole snieżne.





Szlak wiedzie najpierw w kierunku wschodnim i schronisko - przez cały czas widoczne - nie chce się ani trochę przybliżyć. Dopiero gdy skręcam na północny wschód, zaczyna powoli rosnąć w oczach. Przechodzę poniżej lodowca Gosau, a po lewej otwiera się widok na Gosaukamm, przez który przechodziłem rano.





Wreszcie zostawiam lodowiec za sobą i zmierzam wprost do schroniska Adamek. Nie ja jeden - akurat mała grupka schodzi lodowcem. Jak się wkrótce przy schronisku dowiaduję, przeszli właśnie z Simonyhütte, w którym spędziłem wcześniej jedną noc.
Zasiadam z piwkiem przy stole przed schroniskiem i chłonę alpejski klimat. W Gosaukamm wyróżnia się najbardziej Biskupia Mitra.





Mimo, iż niebo jest w sporej mierze zachmurzone, raz po raz coś się z obłoków wyłania. To Mitterspitz się pokaże, to znów Torstein.
A na Gosautal słońce wypuszcza wiązkę promieni. Jest cudnie.

- Noch ein Bier, bitte...

Franz napisał(a): Jest cudnie.

Prawda cudnie !

Franz napisał(a):- Noch ein Bier, bitte...

Należy się ... zasłużone !

agnieszka-bg napisał(a):Świetna relacja. Crayfisch mnie podpuścił

Nie podpuścił - napisał tylko o rejonie i wkleił zdjęcia.
Masz tu prostą wyszukiwarkę szlaków w Alpach (ustawiłem na Twój region pobytowy):
Szlaki w Austrii

Na miejscu w pierwszym lepszym punkcie informacji turystycznej dostaniesz mapkę szlaków. W rejonie gdzie jedziesz aż czerwono od szlaków.

Franz:

Ostatnie zdjęcie i przed-przed ostatnie - zobacz jakie piękne powtórki skalne (pierwszy plan i kolejny) - jak kopia - tylko dalej.
Urodzaj schronisk w Austrii też mi się bardzo podoba.

mariusz-w napisał(a):Należy się ... zasłużone !

Wiesz... ja jestem z natury oszczędny i zawsze staram się wydać mniej niż więcej. Ale są pewne kwestie, których nijak pominąć się nie da.
Piwo jest wkomponowane w alpejski krajobraz.

Crayfish napisał(a):Masz tu prostą wyszukiwarkę szlaków w Alpach

Przy okazji i ja sobie też wirtualnie powędrowałem po tych szlakach. Fajne te mapy mają.

Crayfish napisał(a):Ostatnie zdjęcie i przed-przed ostatnie - zobacz jakie piękne powtórki skalne (pierwszy plan i kolejny) - jak kopia - tylko dalej.

Zgadza się.
Mnie się czasami zdarza nawet specjalnie polować na podobieństwa pierwszego planu z dalszymi. Ale w tym przypadku nie musiałem się starać.

Crayfish napisał(a):Urodzaj schronisk w Austrii też mi się bardzo podoba.

Oj, tak. Można przewędrować Alpy, korzystając z noclegów w schroniskach. Jedyny ból, to krótki czas ich funkcjonowania...

Pozdrawiam,
Wojtek

No i ceny... dla oszczędnych... jednak to kosztuje trochę.

Fatamorgana napisał(a):No i ceny... dla oszczędnych... jednak to kosztuje trochę.

Owszem, za darmo nie jest. Chociaż, przy kursie euro w ostatnich latach różnice w stosunku do cen polskich schronisk nie są specjalnie duże. Oczywiście, biorę pod uwagę zniżkę przysługującą na legitymację Alpenvereinu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Robi się już późne popołudnie i trzeba się zbierać. Dolina jest dosyć długa i zapewne końcówka drogi wypadnie już po ciemku.
Zostawiam schronisko i zaczynam schodzić pod granią Schreiberwandeck.





Szlak łagodnie wykręca w lewo i dochodzę na skraj bardzo stromej Kreidenbachtiefe. Widać stąd komplet jezior Gosau - pomiędzy leżącym u stóp Zadnim oraz dalekim Przednim daje się zauważyć maleńki Staw Gosau.
Po lewej stronie Zadniego - Hinterer Gosausee - widać drogę. Do niej teeraz muszę dotrzeć niekończącymi się krótkimi zakosami.





Kolejne ujęcie już po przejściu więcej niż połowy tego odcinka.
Aż wreszcie jestem nad jeziorem.





Różnica wysokości pomiędzy Zadnim, a Przednim Jeziorem, gdzie stoi mój samochód, to zaledwie 220 metrów. Ale dzieli je dobrych kilka kilometrów.
Ostatnie spojrzenie za siebie i teraz trzeba dobrze nogi wyciągać.





To już ostatnia fotka, którą jeszcze zamieszczę z tego dnia. Kolejną robiłem już z lampą błyskową, ale ściekająca po trawkach i mchach woda znacznie ladniej wyglądała w naturze niż potem na fotce.



Jest już zupełnie ciemno, gdy kończę trasę. Nigdzie o tej porze już nie pojadę.
Piwko, obiadek i lektura mapy przy czołówce i złocistym trunku. Decyduję się na ostatnią wycieczkę w Dachsteinie - tym razem od południa. A więc - jutro czeka mnie najpierw objazd całego masywu i dosyć późno wyruszę w trasę. Pora spać.

Dzień dobry Czy Pan zamawiał budzenie


Miłego dnia życzę . . .


Piękny ten Dachstein i kuszący bardzo . . .


Pozdrawiam
Piotr

Na trzecim zdjęciu miałeś wybitnie ciekawe efekty świetlne!
Oj, dałoby się coś z tym jeszcze zrobić....
Takie strome ściany wiszące w późnym słońcu nad jeziorami to nieczęsty widok. Tym bardziej wryły mi się właśnie w pamięć ściany Gosaukamm, bo wygląda to jakby kamień który odpadnie od takiej ściany leciał niemal prosto do jeziora.
Ciekaw jestem, czy w poprzek tych ścian jest jakaś ferratka...?
Bo poniżej idzie ścieżka- to pamiętam.

Pozdr.