Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Gdybym potrafił utrzymać narzucone na początku tempo ...

Musisz mi przesłać próbkę krwi, żebym mógł potwierdzić,że zostaliśmy zarażeni tym samym "wirusem"

Piękne błękity ! Piękne biele ! Piękny spacer !

A piwo w schronisku czeka - i wycelowane lornetki ciekawskich na wylot doliny ...

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Gdybym potrafił utrzymać narzucone na początku tempo ...

Musisz mi przesłać próbkę krwi, żebym mógł potwierdzić,że zostaliśmy zarażeni tym samym "wirusem"

Gwarantowane, że to ten sam szczep.

Pozdrawiam,
Wojtek

Znacznie już wolniej, ale z każdym krokiem odrobinę bliżej szczytu, skręcam stopniowo w prawo, gdzie dolina łagodnie wyprowadza na szerokie wypłaszczenie we wschodniej grani.
Widać jak na dłoni grań od Lüsener Fernerkogel przez oba wierzchołki Brunnenkogel aż po piramidę Schrandele.









Wspaniale się prezentuje Schrankogel. Na jego tle, relatywnie coraz niższe, Bachfallenkopf oraz mało się stąd wyróżniający, zdobyty dziś Längentaler Weißer Kogel.



Minęła już 16:30, siły wyraźnie mnie opuszczają, ale wciąż jeszcze posuwam się do przodu. Na niektóre z bocznych grani, dotąd górujących nade mną, mogę teraz spoglądać już z góry.

maslinka napisał(a):Jak pięknie!

Nie mogłam nie zwrócić uwagi na ślady nart... Freeride'owo nigdy nie jeździłam, ale jak patrzę na Twoje zdjęcia, to mam na to wielką ochotę
Tylko najpierw trzeba by narty wnieść tam na grzbiecie...

Cieszę się, że Ci się podoba.
Co do tachania nart - nie jest tak źle. Rzuć oka na fotki tutaj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zostało mi już tak niewiele. Tyle, że organizm zaczyna się buntować...

- Popatrz, szczyt na wyciągnięcie ręki. W miarę łagodnie, tylko na koniec odrobinę stromiej. Dasz radę - mówię mu.
- Wypchaj się - słyszę w odpowiedzi...









Jednak zmuszam się do kolejnych kilku kroków i odpoczynek. Znowu kilka kroków. Odpoczynek. Jeszcze kilka kroków...

A wierzchołek zdaje się tkwić wciąż w jednakowej odległości ode mnie.

Wojtek, ja Cię proszę...

Aguha napisał(a):Wojtek, ja Cię proszę...

To wszystko po to, żeby piwa zbyt wiele nie wypić.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wojtek, dasz radę

Fresz napisał(a):Wojtek, dasz radę

Robię, co mogę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Jednak zmuszam się do kolejnych kilku kroków i odpoczynek. Znowu kilka kroków. Odpoczynek. Jeszcze kilka kroków...

A wierzchołek zdaje się tkwić wciąż w jednakowej odległości ode mnie.

... nie po śniegu, ale też takie odczucia miewałem !

Tutaj "wbiegłem" za Tobą ... i nic, a nic się nie zdyszałem !

mariusz-w napisał(a):Tutaj "wbiegłem" za Tobą ... i nic, a nic się nie zdyszałem !

Übung macht Meister.

Pozdrawiam,
Wojtek

Znowu nie mogę przepchnąć fotek. Spróbuję na raty.

Żal byłoby dać za wygraną tak blisko szczytu. Pewnie bdę wracał już po zmroku, ale teraz... po prostu trzeba iść dalej. Człapiąc, sapiąc, ostatatnie kilka metrów praktycznie na czworaka - posuwam się wciąż w górę.

Nagle... nie ma już pojęcia "w górę". Gdziekolwiek bym spojrzał, jest tylko "w dół". Jestem na wierzchołku.
Hoher Seeblaskogel zdobyty! Alpy łaszą mi się do stóp...

Spoglądam na mój ewentualny jutrzejszy szczyt - cholernie daleko... Wydawało mi się, że to jest bliżej...



Odrywam wzrok, by rozglądnąć się na pozostałe strony.

Franz napisał(a):Übung macht Meister.

... taaa !

Franz napisał(a):Nagle... nie ma już pojęcia "w górę". Gdziekolwiek bym spojrzał, jest tylko "w dół". Jestem na wierzchołku.
Hoher Seeblaskogel zdobyty! Alpy łaszą mi się do stóp...

... warto było ! ... mimo, że tak ciężko, na czterech okupione.

Franz napisał(a):Spoglądam na mój ewentualny jutrzejszy szczyt - cholernie daleko... Wydawało mi się, że to jest bliżej...

Odrywam wzrok, by rozglądnąć się na pozostałe strony.

... i jak widzimy nigdzie blisko nie jest ... ale za to jaka widoczność !!! ... po prostu bezkresna.