Alpejskie wędrówki i wspinaczki

Ostatnie spojrzenia ze szczytu (nie podaję nazw, żeby nie zanudzać, ale oczywiście - jeśli któryś kogoś zainteresował, to odpowiem) i ruszam w drogę powrotną.









Jestem już prawie sam. Wszyscy sobie pojechali, tylko ja człapię w dół. Jedynie gdzieś w dali dostrzegam dwie zapóźnione sylwetki na śniegu...

Franz napisał(a):Ostatnie spojrzenia ze szczytu (nie podaję nazw, żeby nie zanudzać, ale oczywiście - jeśli któryś kogoś zainteresował, to odpowiem) i ruszam w drogę powrotną.

Pięknie ...

... jak znajdziesz czas to nazywaj !

Oj, jak mi się zamarzyła taka samotność w takiej ciszy pod tak błękitnym niebem ...
No wiem, jak człapiesz, to szurasz - ale jak staniesz i uspokoisz oddech - to słychać w uszach, jak serce się raduje
Że wciąż bije

Sorry, do roboty " idę na bój" , stąd takie ontologiczno-fizjologiczne przemyślenia o poranku

Dobrego dnia !

mariusz-w napisał(a):... jak znajdziesz czas to nazywaj !

Z czasem zawsze najgorzej.
Tak tylko pytałem, czy coś konkretnego wpadło w oko. Jeśli nie, to poświęcę ten czas na podciągnięcie innych wątków.

plavac napisał(a):Oj, jak mi się zamarzyła taka samotność w takiej ciszy pod tak błękitnym niebem ...

Też się stęskniłem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Podczas zejścia moje myśli krążą wokół najbliższych kilkudziesięciu godzin. Jeden z trzech zaplanowanych szczytów udało mi się zdobyć. Niestety, na dwa pozostałe nie mam już dwóch dni, jak myślałem, a tylko jeden. Który z tych szczytów wybrać na następny dzień? Z którego zrezygnować?..
Breiter Grieskogel leży dosyć daleko stąd - dokładnie na zachód od schroniska - zaś Hoher Seeblaskogel bliżej, będę miał po lewej ręce dolinkę, którą prowadzi droga na wierzchołek.

I jakoś tak, mimowolnie, może jeszcze nie całkiem świadomie, nie podążam wprost w dół, tylko trzymam się lewej strony doliny.







Jest dopiero około 13:30. Wprawdzie normalni turyści o tej porze już schodzą z gór, ale czy ja jestem normalnym turystą? Bardziej się widzę jako wędrowiec, włóczykij, wagabunda...
Gdyby tak się zdarzyło - czysto teoretycznie zakładam - gdyby tak się zdarzyło, że zdążyłbym dziś przed zmrokiem wejść na drugi z zaplanowanych szczytów i jeszcze zdążyć z niego wrócić do schroniska, to... To na jutro zostałby mi już tylko ten ostatni! I wtedy zrealizowałbym plan w stu procentach. Byłoby cudnie. Ale... czy drugi szczyt w jeden dzień, atakowany od dołu, czy to w ogóle jest możliwe??

Niewątpliwie szalone, ale... czy możliwe?..

Ha! Jeśli nie spróbuję, to się nie dowiem! Czyli - muszę spróbować.

Pierwsza przeszkoda pojawia się bardzo szybko. Potężna niecka przekreśla moje plany trawersu ponad dnem doliny.
Nie pozostaje mi nic innego, jak obejść przeszkodę do miejsca, w którym nachylenie pozwoli się obniżyć i bez sięgania samego dna, wyjść z niej na drugą stronę.





Kilka chwil później, kiedy wychodzę z niecki stromym zboczem po jej drugiej stronie, słońce zaczyna już mocno przygrzewać. Pot spływa mi strużkami po skroniach.

Niedobrze - zakładając, że chciałbym dziś wejść na Hoher Seeeblaskogel, znajduję się właśnie na początku drogi...

Jesteś niemożliwy!!!!

Pozdrawiam przytłoczona pięknem, dodam, że gór

Aguha napisał(a):Jesteś niemożliwy!!!!

Żliwy, żliwy.
Może tylko trochę lekkomyślny. Ale że ja w czepku rodzony, to szczęście mnie nie opuszcza.

Aguha napisał(a):Pozdrawiam przytłoczona pięknem, dodam, że gór

A ja pozdrawiam obie panie A.A.
Wojtek

Włóczykiju - bajoku jeden Nieświadomie ... Hipotetycznie ...



A okulary Ci nie zaparowały od tego gorąca

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Włóczykiju - bajoku jeden Nieświadomie ... Hipotetycznie ...

Zawsze coś w człowieku drzemie. Czasami się budzi...

plavac napisał(a):A okulary Ci nie zaparowały od tego gorąca

Wycieraczki od wewnątrz?

Pozdrawiam,
Wojtek

... a jak tam z zagrożeniem lawiną ?
... bo fotki zapewne jednak przekłamują nachylenie stoków.

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):... a jak tam z zagrożeniem lawiną ?

Staram się zawsze ograniczać ryzyko. Kiedy zagrożenie jest powyżej "3", w ogóle nie wychodzę. Rzadko zdarza się komfort dwójki, ale i wtedy należy uważać. Kiedy chodzę podczas trzeciego stopnia zagrożenia (zwykle jest tak, że jedne stoki "2", inne "3", lub do południa "2", po południu "3"), to staram się nie wkraczać na stoki o ryzykownym nachyleniu.
Czasami jednak nie ma wyboru i trzeba zaryzykować...

Pozdrawiam,
Wojtek

Do tej pory sam wyznaczałem trasę - za mną pozostają jedynie ślady moich rakiet i kijków - teraz jednak docieram do szlaku, biegnącego od schroniska na mój ewentualny drugi szczyt.









Rozsądnie byłoby jednak zejść, jak wszyscy. Co robić?..
Jeśli postąpię rozsądnie, to na pewno jedna góra mi ucieknie, a poza tym - spędzę w schronisku kilka dodatkowych godzin. Na... opalaniu się? Na piciu piwa?..

Nie! Zapewne i tak mi się nie uda wejść na szczyt, ale co tam! Zamiast kiblować w schronisku, zrobię spacer w górę bocznej dolinki. Chociaż rzucę okiem z bliska na Hoher Seeblaskogel.

Spacer dobra rzecz ...

Ale co jest złego w piwie na słonecznym tarasie

No chyba, że na taras tak zbudowany, że wypijesz na nim piwo razem z zachodzącym słońcem

plavac napisał(a):Ale co jest złego w piwie na słonecznym tarasie

Kufelek w cenie 3,50. W przypadku noclegu w schronisku pozwalam sobie na dwa do trzech piwek. Wiesz, ile by mnie kosztowało całe popołudnie?

P.S.
Jak się udał wypad z rakietami?

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie obawisz się Franz lawin. Przecież Ty je prowokujesz góry.