Alpejskie wędrówki i wspinaczki

mariusz-w napisał(a):Tak się zapatrzyłem na te 600 metrów, że mi umknęli ... no ale oni to jakieś +- 1,70 cm.

To pozwala lepiej skalę obrazu poczuć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Tak się zapatrzyłem na te 600 metrów, że mi umknęli ... no ale oni to jakieś +- 1,70 cm.

To pozwala lepiej skalę obrazu poczuć.

Tak ... oczywiście ! ... ale ja już się nauczyłem "czytać" górskie zdjęcia !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Tak ... oczywiście ! ... ale ja już się nauczyłem "czytać" górskie zdjęcia !

Mnie to nie zawsze idzie.
Szacując czas dojścia do jakiegoś punktu, zawsze dodaję 10 - 15%, a potem się okazuje, ze i tak jeszcze drugie tyle należało dodać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Tak ... oczywiście ! ... ale ja już się nauczyłem "czytać" górskie zdjęcia !

Mnie to nie zawsze idzie.
Szacując czas dojścia do jakiegoś punktu, zawsze dodaję 10 - 15%, a potem się okazuje, ze i tak jeszcze drugie tyle należało dodać.

Dobra, dobra I ta masz taką krzepę, że pozazdrościć ... Dwie trasy w jeden dzień
Ja rozumiem,że Mama, ale natura ma swoje prawa i ograniczenia

Niemniej cieszę się, że są ludzie, których się nie ima !

plavac napisał(a):Dobra, dobra I ta masz taką krzepę, że pozazdrościć ... Dwie trasy w jeden dzień

Miałem. To się już skończyło.
Teraz mam wspomnienia...

Pozdrawiam,
Wojtek

W zasięgu wzroku pojawiają się zabudowania. Te bardziej po lewej, to zapewne zaznaczone na mapie Underbaergli, obok których biegnie szlak, prowadzący dalej do Blüemlisalp Hütte. Mnie bardziej interesują te po prawej - gdzieś przy nich powinna biec moja nieoznakowana ścieżka.









Na wysokości rozpadliny, do której wpada kaskadami kilka cienkich strużek potoków, zostawiam szlak i skręcam w prawo, kierując się do zabudowań, od których dochodzi dźwięk głosów i rąbania drewna.

Pewnie znowu będzie ekstremalnie ... patrząc na ten skalny "torcik" ....

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Pewnie znowu będzie ekstremalnie ... patrząc na ten skalny "torcik" ....

Raz za czas warto posmakować jakiegoś torcika.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Dobra, dobra I ta masz taką krzepę, że pozazdrościć ... Dwie trasy w jeden dzień

Miałem. To się już skończyło.
Teraz mam wspomnienia...

To mamy podobnie ... tempus fugit

Okolica przepiękna, "torcik" smakowity - aż boję się myśleć, co będzie "wisienką"

plavac napisał(a):Okolica przepiękna, "torcik" smakowity - aż boję się myśleć, co będzie "wisienką"

Tu już żadnej pokręconej drabiny nie będzie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Tu już żadnej pokręconej drabiny nie będzie.

Niemniej będę zaglądać.

pzdr

longtom napisał(a):Niemniej będę zaglądać.

Ty lubisz wodę, a to przecież wczasy nad jeziorem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tnę na skróty, ale teren tu łatwy - skośnie opadająca hala, oberwana dopiero bardziej w prawo. Trawersując, widzę trzech ludzi, krzątających się przy chałupie. Chmurzy się trochę, ale mam nadzieję, ze wytrzyma do wieczora.











Przy chałupie zasięgam języka. Okazuje się jednak, że jest problem. O ile spokojnie porozumiewam się w języku niemieckim, to ze Schwyzerdütsch nie potrafię sobie poradzić. Na moje pytanie o ścieżkę wokół jeziora, słyszę coś, co z grubsza fonetycznie można zapisać "ądemyjtehyje", tylko gardłowo wypowiedziane.

- Ądemyjtehyje?.. - powtarzam zaskoczony, próbując toto zrozumieć i czekając na wyjaśnienie.
Doczekuję się.

- Ądemyjtehyje - powtarzają, kiwając głowami.
Bądź tu mądry. Pokazuję dłonią kierunek.
- Dort?
- Nyyj. Ądemyjtehyje - upierają się, pokazując ręką w górę.
...
Aaa... wreszcie do mnie dociera: Hundert meter höher. Sto metrów wyżej.

- Joo, ądemyjtehyje - cieszą się, że w końcu zrozumiałem.

Franz napisał(a):- Nyyj. Ądemyjtehyje - upierają się, pokazując ręką w górę.
...
Aaa... wreszcie do mnie dociera: Hundert meter höher. Sto metrów wyżej.

No to teraz rundka !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):No to teraz rundka !

A ona - w stosunku do jeziora - będzie drejądemyjtehyje.

Pozdrawiam,
Wojtek