ALGARVE, Portugalia, bardzo udana zdrada Cro

piotrf napisał(a):8) Bardzo udana zdrada , zgodnie z tym co napisałeś w tytule
Jest się czym zachwycić i z czego robić notatki , dzięki


Pozdrawiam
Piotr

Piotrze, dziękuję za miłe słowa, gościć Ciebie - globetrottera - w wątku to zaszczyt;
dokładnie było tak jak napisałeś

Jedziemy tzn. płyniemy dalej, Gefe całą drogę ciekawie i zabawnie opowiada o formacjach skalnych, które właśnie widzimy lub opływamy, także nie jest nudno, można zadawać pytania.

Foty z rejsu cz.3

"drinking elephant"








Co chwila mijanki z innymi łodziami






Jedna z całkowicie ukrytych plaż, do której wpływa się wąskim i niskim przesmykiem, już opanowana przez kajakarzy

Te wszystkie zakamarki, ukryte plaże, wąskie przesmyki, były tylko przedsmakiem, do "głównego dania" tego rejsu oraz w ogóle całego wyjazdu do Portugalii. Jak zaznaczyłem na początku to właśnie atrakcja, która jest przed nami, już na wyciągnięcie ręki, stanowiła, główną motywację do wyjazdu.

Dla przypomnienia kilka dni temu podziwialiśmy ją od góry:
https://www.cro.pl/post1996990.html#p1996990

Nasz Gefe podpływa na "redę", gdzie oczekujemy na wpłynięcie naszej jednostki do jednego z wejść do niej.... Cave de Benagil Chętnych jest wielu, kajakarze mają to szczęście, że mogą stąpać po tej turystycznej "ziemi świętej". Aczkolwiek zawirowania wód oceanu oraz podwodne skały nie ułatwiają żeglugi nawet łodzią motorową, co dopiero siłą ludzkich mięśni. Pozostają nam tylko ochy i achy... międzynarodowy język.

















Sklepienie jak w jakiejś bazylice z bezpośrednim wyjściem do nieba...






Ogrom jaskini jest nieprawdopodobny, widać to po "mrówkach" spacerujących z aparatami plażą wewnątrz


Chciałoby się, by ten spektakl trwał i trwał, ale już na redzie czekają kolejni chętni.

Nasz Gefe delikatnie wycofuje składnie manewrując wśród skał, pewnie mógłby to przepłynąć z zamkniętymi oczami, w sumie cały czas ma założone "ciemne" okulary, nie wiadomo czy widzi

Odpływając "zaglądamy" obiektywami do drugiego wejścia do Benagil...

No dobra ten rejs trzeba dokończyć, wracamy zatem jakieś 3km płynąc ok. 100, 150m od brzegu. W pewnym momencie Francuz pyta naszego Gefe jakie jest ryzyko zawalenia się klifu... Ładne pytanie sobie myślę, chociaż dobrze że już po tych wszystkich wpłynięciach do jaskiń. Gefe mówi, że jest to nieprzewidywalne, nie kontrolowane i ktoś zginął, a inni byli ranni, szczególnie jak erozji uległa Praia de Marinha, o której częściowym zawaleniu już tutaj pisałem. Zawalenie się klifu wcale nie musi nastąpić przy stormie, jak chodzi się na klifie widać mikropęknięcia, więc może zdarzyć się to w każdej chwili... Gefe wyjaśnia.

Na "redzie" Cave de Benagil:




Okolice Praia de Albandeira:




Po drodze jeszcze jedna "dziura z plażom":






Już dopływamy do naszej "przystani":






Ponieważ wsiadanie i wysiadanie odbywa się bezpośrednio z plaży, naturalnym jest, że trzeba zdjąć obuwie, bardzo miła Pani z obsługi prosi, również o zdjęcie klapek i sandałów. Potem w łodzi można je oczywiście włożyć.
Rejs był wspaniały, naprawdę te 17,5E/os jest warte wydania, to nie zapomniane chwile.

Rewelacja, pięknie ... chcę tam być .

Nie ukrywam, że mieliśmy podobne odczucia. Rzadko wracamy w te same miejsca. Ale jak wróciliśmy do Breli, tak chcielibyśmy wrócić na Algarve, bo jeszcze wiele miejsc pozostało.
Liczę na to, że wprowadzisz zamysły w czyn i będziemy mogli zobaczyć super relację.

te kiero napisał(a):Cave de Benagil

Zapisałam jako punkt obowiązkowy .
Cały czas chodzi mi po głowie ten kajak . Myślę, że decyzję podejmiemy na miejscu .

marze_na napisał(a):

te kiero napisał(a):Cave de Benagil

Zapisałam jako punkt obowiązkowy .
Cały czas chodzi mi po głowie ten kajak . Myślę, że decyzję podejmiemy na miejscu .

Marzena jedź, płyń i wróć szczęśliwie, opisz wrażenia z relacji jako pierwsza Croplowiczka, która postawiła tam nogę (w każdym bądź razie nie znalazłem, by Ktoś to opisał na forum)

Ponieważ nieuchronnie zbliża się koniec naszego wyjazdu, postanawiamy tego popołudnia przede wszystkim wypocząć, sjesta, basen i może jakiś krótki spacer po okolicy. Najpierw jednak idziemy posilić się na obiad, tym razem to mix rybek i mix mięsa + dodatki, na deser nie może zabraknąć owoców i lodów, pod względem jedzenia All Inn w ogóle nas nie rozczarowuje.





Po obiedzie czas na sjestę w apartamanos, choć ja za długo drzemnąć coś nie mogę więc idę się zrelaksować na hotelowy basen.
Woda jest bardzo przyjemna. Kilkanaście szerokości basenu, trochę zwykłego moczenia i organizm zregenerowany. Na weekend zjeżdża na Algarve sporo Porugalczyków i Hiszpanów, wszędzie jest zdecydowanie więcej osób, jednak nie na tyle by było męcząco.





Gdzieś po półtorej godz. wracam do App., gdzie czeka już po wypoczynku zregenerowana żona. Postanawiamy przejść się na najbliższa plażę pospacerować i poszukać muszli.

W międzyczasie spojrzenie w tył na nasze hotelowisko na tle błękitu.



Idziemy na kawkę znajdującą się na plaży Senhora da Rocha skąd odpływaliśmy w rejs. Przyjemne 30min w pięknym otoczeniu przyrody, nawet plażowicze nie przeszkadzają, wszyscy kulturka. Hiszpanki oczywiście topless.
Z ciekawości spoglądam na menu, nie kupujemy nic więcej, bo jesteśmy pojedzeni, ale dla ciekawych cen pstrykam fotkę z menu plażowej restauracji. Apropos to kolejny punkt handlowy, gdzie można płacić wyłącznie gotówką.



Niedługo zbieramy się i idziemy na drugą plażę Praia Nova. Dla ułatwienia turystom, w klifie tuż pod kościółkiem wykonano przekop, całkiem mądre posunięcie dla turystów.





Po drugiej stronie oczywiście niezmiennie pięknie z widokiem na cypel. Piasek zdążył się na tyle nagrzać, że nie idzie po nim chodzić, po prostu parzy w stopy w dodatku jak już pisałem jest kryształki są dość ostre. Dlatego trzymam się oceanu, który chłodzi stopy. Cały czas miły odgłos szeleszczących muszelek wraz z nadejście i dopłynięciem każdej fali.





Siedzimy tutaj jakieś 1,5 godz. tzn żona siedzi, ja nie mogę i spaceruję w poszukiwaniu muszli, zresztą nie jestem w tym osamotniony. Potem zbieramy się do wyjścia tym razem po schodach w górę i jeszcze tam delektujemy się widokiem. To dotąd najcieplejszy dzień na wyjeździe.

Idziemy aleją agaw...




I znów wzrok utkwiony w przepiękny nie mogący się znudzić cypel Nossa Senhora da Roca:

Nie wracamy jeszcze do App. a odbijamy w nieznaną nam uliczkę. Uliczka wchodzi potem w niewielki plac, domyślamy się, że musiało to być kiedyś centrum miasteczka. Tutaj turyści hotelowi na pewno rzadko się zapuszczają, ale my lubimy takie nieznane trakty. W nagrodę otrzymujemy nieznane nam w PL sprzętu, zabudowań czy roślin.

Kamienna pralka z minionej epoki. Pewnie jakaś Żanuaria na niej prała odzież...


Oryginalne zdobienia budynków:


I dziwne rośliny, kwiaty:



Kolacja dziś pod znakiem owoców i bakalii, ale tym razem jakoś nie chciało się robić zdjęcia. W pewnym momencie urlopu po tych wszystkich atrakcjach, przychodzi taki moment uświadomienia sobie zbliżania się końca pobytu, i właśnie na kolacji dopada nas taka chandra przedwyjazdowa... Spokojnie, ale jutro też jeszcze cały dzionek.

Na niedzielne przed południe już po pierwszym ujrzeniu naszej zatoczki, czyli Praia de Fontainhas, zaplanowaliśmy musowo pobyt właśnie na niej. Po śniadaniu przeszliśmy od razu do realizacji zamierzeń. Ponieważ nie jest ona najbliżej naszego hotelu, więc najpierw spacer znaną nam już ścieżką, aczkolwiek za każdym razem wybieramy jednak inny wydeptany trakt prowadzący do celu.





Doszliśmy, jest tak jak chcieliśmy "nasza" plaża tylko dla nas, wokół ani żywego ducha. Żona umiejscawia się w znanym już miejscu, a ja realizuję to co konieczne w takich okolicznościach. Pływanie w oceanie...





Temperatura wody oceanicznej "rześka"..., aczkolwiek jak przywołam na myśl rzeskość majowego Jadranu, to jednak jest cieplejsza.

Wczorajsze pływanie w basenie, tez miało swój sens i urok, ale nie porównujmy tego do pływania w morzu, w dodatku w otoczeniu potężnych 15m klifów.
Dobra czas trochę pospacerować, co by przeschnąć i złapać nieco promieni.









Zaglądam również w różne zakamarki i znajduję ciekawą "skrytkę" między skałami. Można się tam nieźle schować. W skałach powstała niecka o średnicy 3, 4m. Pewnie przy ciepłej aurze można tam spokojnie rozbić obozowisko i nocować, nawet myślę, że można byłoby założyć prowizoryczne zadaszenie. Niecka nie jest widoczna za bardzo z góry, aczkolwiek słońce dociera tutaj dopiero po 12tej. Naprawdę świetny prywatne M.

Wracamy powoli kierując już ostatnie spojrzenia przed wyjazdem na "naszą" plażę, już jutro tu nie przyjdziemy. Zostanie ona w naszych wspomnieniach na zawsze i mam nadzieję, że kiedyś na nią wrócimy.
Tymczasem po odświeżeniu się w apartmanos idziemy na obiad jako jedno z ostatnich, jedzenia jest jednak pod dostatkiem; dziś widać był m.in. dzień Niemców, dlatego nakładam nieco Specku i różnych innych pyszności, naprawdę wybór jest ogromny. Nie spróbowaliśmy nawet połowy z wszystkiego co podają na szwedzkim... 2 puchary bursztynowego napoju dopełniają smaku i przyjemności.



Jeszcze czeka nas równie przyjemne popołudnie. Mam "naturalną" niespodziankę dla żony

Tym razem dość krótka sjesta poobiednia, mamy świadomość zbliżającego się wyjazdu dlatego chcemy jak najwięcej nacieszyć oko wybrzeżem choć w okolicy zeszliśmy je wzdłuż i wszerz.
Na to popołudnie zaplanowałem zabrać żonę w miejsce, gdzie jeszcze nie była, a byłem ja podczas samotnego spaceru ku zachodowi słońca. Idziemy w kierunku Hotelu Pestana Viking, który umiejscowiony jest bezpośrednio na klifie, widać go dobrze na mapie:
https://www.google.pl/maps/place/Pestan ... -8.3842132 .
Wspominam o tym Hotelu, ponieważ był on brany pod uwagę jako nasze miejsce noclegowe na jesień poprzedniego roku, kiedy pojawiła się pierwsza myśl o Algarve; wtedy koszt pobytu, był tylko nieco droższy od naszego, by później kwotowo urosnąć o 1,5tyś/os PLN. Na 8 m-cy przed wyjazdem nie byliśmy pewni terminu urlopu i jeszcze kilku innych spraw, dlatego nie skorzystaliśmy z oferty tego hotelu.
Otoczenie hotelu wygląda naprawdę przyjemnie, widać ciut wyższa półka, jednak nigdzie nie informują o jednej wadzie jego położenia, którą udało nam się odkryć.