Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

Franz napisał(a):Zostaję sam, zapadły ciemności, na niebo wzeszedł księżyc, w zupełnej ciszy słabo dobiega szum fal.

Można tak siedzieć...i siedzieć...

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Można tak siedzieć...i siedzieć...

Kilka lat wcześniej w analogicznej sytuacji witałem zapadający zmierzch na tureckim wybrzeżu. A do tego z radia dobiegała wspaniała muzyka...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień czwarty

Budzik próbuje mnie przywrócić do świata żywych - czy chociażby przytomnych - o piątej, ale mu się nie daję i śpię jeszcze przez całą godzinę, w efekcie wstając o szóstej. Pusto na plaży, nikt się jeszcze przy sieciach nie uwija. Poranną potrzebę zaspokajam przy zauważonym wczoraj ustrojstwie - parawanikiem dyskretnie ochraniana dziura w piachu - gdzie wieczorem widziałem analogiczną czynność wykonywaną przez jednego z synów sympatycznego pana. Kiedy już spakowany opuszczam to miejsce, rowerem zajeżdża młodszy z synów, więc się witamy i żegnamy zarazem.



Odbijam prostopadle od linii brzegowej, a kiedy mijam kolejny rower, ktoś - najwyraźniej z wczorajszej ekipy - macha do mnie wesoło, więc odpowiadam w podobny sposób. Nie ujeżdżam daleko, kiedy z naprzeciwka jadący na rowerze gość również energicznie wymachuje ręką. Zatrzymuję się tym razem - to głowa rodziny, z którą wymieniam ostatnie grzeczności o pozdrowienia.

Być może powinienem był skręcić przez most w lewo, jadę jednak wciąż prosto i w efekcie polną już drogą, obok jakichś fabrycznych zabudowań, wylatuję na szosę. Skręcam na południe, mijam Kavaje - droga w porównaniu z pierwszym przejechanym albańskim odcinkiem jest w całkiem dobrym stanie - i na rozwidleniu w Lushnje skręcam w prawo, zostawiając tym samym Berat na drogę powrotną. Dojeżdżam do Fier, gdzie znajduję drogowskaz na Apollonię. Po chwili mam trochę błądzenia, gdyż natrafiam na zakaz wjazdu, który próbuję objechać w prawo, co po kolejnym nakazie skrętu w prawo cofa mnie w kierunku przeciwnym do zaplanowanego. Po chwili podejmuję drugą próbę, tym razem na rondzie wybierając inny wariant zjazdu i to jest strzał w dziesiątkę.

Na rogatkach patrol policyjny zatrzymuje jadący na albańskich numerach samochód, a dzielący mnie od niego wóz na greckich tablicach próbuje ominąć tę przeszkodę, jednak szybka reakcja policjantów kończy się jakimś ustnym upomnieniem tego Greka. Mnie pokazują, że mam jechać, więc omijam ich, gdy tylko przeciwny pas ruchu na to pozwala.

Wkrótce nieco pordzewiały drogowskaz informuje o zjeździe w lewo na Pojan i Apollonię, więc już po chwili parkuję na sporej wielkości placu.

Apolonia-miło wspominam,moc żółwi.
Pozdrawiam.
Piotr

Piotrek Byrdziak napisał(a):Apolonia-miło wspominam,moc żółwi.

Mnie również witały.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zapomniałem dać mapkę przejazdów na zakończenie poprzedniego dnia, więc teraz już wersja przedłużona o kolejny punkt na trasie.



A - Theth
B - Ura e Mesit
C - Drisht
D - Szkodra
E - Lezhe
F - Kruje
G - nocleg
H - Apollonia

Apolonii niestety nie odwiedziliśmy, wybraliśmy Berat, a drogi powrotnej przez tą cześć Albanii już nie było

Pozdrawiam
Asia

JoannaG napisał(a):Apolonii niestety nie odwiedziliśmy, wybraliśmy Berat, a drogi powrotnej przez tą cześć Albanii już nie było

Jeśli musiałbym wybierać, też bym wybrał Berat.

Pozdrawiam,
Wojtek

W kasie widnieje informacja, że bilet kosztuje 300 leków, ale... kasa zamknięta. Podchodzę wyżej, trafiając na drugi plac, gdzie stoi kilka samochodów - w niektórych chyba jeszcze śpią ludzie, zdaje się, że po imprezie nocnej. Niestety, brama do monastyru zamknięta. Jestem nazbyt rannym ptaszkiem - zamiast spać, jak ci w tych samochodach obok.
W tej sytuacji kieruję się w drugą stronę.

Co się od razu rzuca w oczy, to obiekt opatrzony tablicą informacyjną: "Prytaneion", zaś w przewodniku figuruje pod określeniem: "Bouleuterion". Sześć kolumn porządku korynckiego podtrzymuje - w sporej części oryginalny - rzeźbiony architraw.

Tuż obok, na nawet dosyć znacznie nachylonym zboczu znajduje się odeon.

u Ciebie monastyr był zamknięty bo zbyt wcześnie, ja go zobaczyłem, ale z kolei zamknięte było muzeum... z tą Apollonią fajna sprawa, że teren jest na tyle rozległy, że nawet jak się pojawi więcej ludzi to nie ma korków w moim przypadku zwiedzających było może z 5-7 osób plus, standardowo, młoda para focąca się na tle odeonu

Pudelek napisał(a):u Ciebie monastyr był zamknięty bo zbyt wcześnie

Może, kiedy obejdę teren, to już otworzą.

Pudelek napisał(a):w moim przypadku zwiedzających było może z 5-7 osób plus, standardowo, młoda para focąca się na tle odeonu

Takie zdarzenie zawsze miło urozmaica historyczne obiekty.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Takie zdarzenie zawsze miło urozmaica historyczne obiekty.

mi akurat niemiło, bo wolę historyczny obiekt bez sukni weselnej, a tym się nie spieszyło

Pudelek napisał(a):mi akurat niemiło, bo wolę historyczny obiekt bez sukni weselnej, a tym się nie spieszyło

A ja na ogół, starając się nie być nachalnym, próbuję jakąś fotkę parze młodej strzelić. Lub chociażby pannie młodej.

Pozdrawiam,
Wojtek