Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

andeo napisał(a):Twoim panem była tylko pogoda,jeśli okazała swoją łaskawość ,to mógłbyś nawet "góry przenosić"

A tak - kiedy już wyjadę, praktycznie nic mnie już nie ogranicza. To jest bardzo miłe uczucie.

Pozdrawiam,
Wojtek

andeo napisał(a):Teraz zapewne pójdę śladem niedźwiedzia

Darzbór!

Pozdrawiam,
Wojtek

Opuszczam Kruje. Jeszcze zatrzymuję się na moment przy małym tekke na serpentynie poniżej miasta, ale nie jest specjalnie ciekawe - wewnątrz jedynie czyjś portret na ścianie oraz skarbonka w widocznym miejscu - po czym jeszcze wymieniam smsy z krajem. Minęła siódma wieczorem - czas zapolować na jakiś nocleg. Kieruję się na Durres, mijając po drodze patrole policyjne - wyraźnie aktywne - i za tym miastem molochem zaczynam wypatrywać potencjalnego noclegu.







Przychodzi mi do głowy myśl, by spróbować dotrzeć nad morze. Skręcam więc w jego stronę, ale piętrzą się trudności. Najpierw jakieś dobrze strzeżone obiekty - nie wiem, może rządowe - potem w końcu docieram na plażę, ale zabudowaną blokowiskiem. Nie podoba mi się to, jednak widzę trochę dalej na południe bardziej sympatyczne - bo odludne - miejsca. Niestety, oddziela mnie od nich potok. Zawracam więc i jadę wzdłuż niego w sumie parę kilometrów zanim pojawia się most. Przedostaję się na drugą stronę i wracam w kierunku morza, by następnie oddalać się od cywilizacji już nawet nie drogą, tylko nadmorskimi trawami.

Co jakiś czas czuję, że przejeżdżam przez betonowy murek - na szczęście, mało ponad grunt wystający - aż nagle zatrzymuję się, bo w porę zauważam, że z kolejnego murka wystają pionowo w górę metalowe pręty, już się cieszące na spotkanie z oponami samochodu. Wycofuję odrobinę i omijam plażą paskudną pułapkę. W końcu stwierdzam, że znalazłem się już w wystarczająco odludnym miejscu - znajdująca się nieopodal knajpka nie wygląda na czynną - więc się zatrzymuję na nocleg.

Otwieram piwko i wychodzę z auta.

Widok z miejsca noclegu bardzo sympatyczny

Pozdrawiam
Asia

JoannaG napisał(a):Widok z miejsca noclegu bardzo sympatyczny

W takich przypadkach ważne jest, by nie obudziło nas rano kołysanie morskich fal.

Pozdrawiam,
Wojtek

Czasem się zastanawiam Wojtku czy nie boisz się nocować w tych odludnych miejscach? masz ze sobą choćby gaz lub coś w tym stylu ,czy ufasz w ludzką dobroć , a może Ty jesteś mistrzem sztuk walki ?

andeo napisał(a):Czasem się zastanawiam Wojtku czy nie boisz się nocować w tych odludnych miejscach? masz ze sobą choćby gaz lub coś w tym stylu ,czy ufasz w ludzką dobroć , a może Ty jesteś mistrzem sztuk walki ?

Nie licząc małej siekierki, którą zwykle wożę w samochodzie oraz noszonej w plecaku finki, nie mam niczego.
Czy się boję? Wiesz, zdarzyć się może wszystko i wszędzie, ale zakładam, że zdecydowana większość ludzi jest pozytywnie nastawiona do otoczenia. Jak do tej pory, nikt mi jeszcze nie zagroził.
Zdarzało się, że ktoś się zanadto interesował moim hotelem, ale - jak dotąd - żadnych przykrych konsekwencji nie poniosłem.
Nie, nie boję się.

Pozdrawiam,
Wojtek

Szczerze mówiąc spodziewałam się takiej odpowiedzi Trzeba wierzyć w ludzi,ale trochę bym się bała .

andeo napisał(a):Szczerze mówiąc spodziewałam się takiej odpowiedzi Trzeba wierzyć w ludzi,ale trochę bym się bała .

Już większe obawy mam zwykle, czy zastanę po powrocie samochód w takim stanie, w jakim go zostawiłem. Na razie to się udaje...

Pozdrawiam,
Wojtek

A tak,to też .Życzę Ci żeby nigdy żadna przykra niespodzianka Cię nie spotkała .

andeo napisał(a):A tak,to też .Życzę Ci żeby nigdy żadna przykra niespodzianka Cię nie spotkała .

Dziękuję i wzajemnie. Tego sobie wszyscy życzymy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Spaceruję brzegiem w zapadającym powoli zmierzchu, potem wracam w pewnym oddaleniu od łagodnie plażę ochlapujących fal, a kiedy przechodzę w pobliżu tej knajpki, napotykam ludzi. Pozdrawiamy się i - oczywiście - panowie od razu próbują nawiązać konwersację. Po albańsku idzie nam kiepsko, zdecydowanie z mojej winy. Starszy pan zna odrobinę język włoski, który jednak nie jest moją silną stroną, dowiaduję się jednak kilku rzeczy. To nie knajpka, tylko domek rybacki, a pan z synem przybyli tutaj, żeby zarzucić na noc sieci. Z kolei wypytują o mnie - kto, gdzie, jak oraz gdzie będę spał. Pada propozycja nie do odrzucenia, żebyśmy przeszli kawałek plażą do ich przyjaciela, który zna angielski. Po chwili zasiadamy na nieco zapiaszczonym tarasie maleńkiej knajpki i zostaję poczęstowany kawą - małą, ale bardzo smaczną, a nie taką nieszczęsną, dająca kopa siekierą.

Dochodzi jeszcze dwóch z sąsiedztwa i tworzy się już niezła kompania. Oczywiście, jestem ośrodkiem zainteresowania wszystkich; ten znajomy zna słabo angielski - na przykład, mówiąc o Albanii, używa sformułowania "your country" - ale jakoś się dogadujemy, potem on tłumaczy to na albański. Padają pytania gdzie byłem, dokąd jeszcze mam zamiar pojechać. Wykrzykują, że wymieniam wszystkie najładniejsze miejsca w ich kraju. Chcą również wiedzieć, jak oceniam Albańczyków, czy są przyjaźni. Tłumaczę, że nie miałem jeszcze wielu okazji poznania ich krajan, ale na razie spotykam miłych ludzi. No, to się ucieszyli.
Na odchodnym chcę zapłacić za kawę, ale nie - to poczęstunek. Żegnam się, a starszy pan odprowadza mnie do samochodu, proponując, żebym go przestawił pod ich domek.

Zostaję sam, zapadły ciemności, na niebo wzeszedł księżyc, w zupełnej ciszy słabo dobiega szum fal. Popijając kolejne piwko, przebiegam w myślach ten dzień - piękny był. Wspominam ich pytanie o wrażenia ze spotkań z Albańczykami - miałem pewne obawy o tych młodziaków przy moście, ale okazali się mili i przyjaźni, teraz ta gromadka tutaj. Cóż mogę powiedzieć - oby tak dalej...

Bilans wychodzi na razie 2:2 ,na plus młode orły i ci panowie ,na minus chłopak parkingowy i dziadek przewodnik na twierdzy

andeo napisał(a):Bilans wychodzi na razie 2:2 ,na plus młode orły i ci panowie ,na minus chłopak parkingowy i dziadek przewodnik na twierdzy

Dziadek był w porządku - coś za jego tłumaczenia, z których mało co rozumiałem, przecież się należy.
Chłopak był upierdliwy, ale w efekcie nieszkodliwy. Zmusił mnie tylko do przestawienia samochodu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Popijając kolejne piwko, przebiegam w myślach ten dzień - piękny był.

Piękny dzień, bardzo miłe zakończenie... i wspomnienia

MarDomi napisał(a):Piękny dzień, bardzo miłe zakończenie... i wspomnienia

A teraz przeżywam to sobie wszystko jeszcze raz.

Pozdrawiam,
Wojtek