Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

Schodzę nierówno brukowaną uliczką pomiędzy kamienne mury.

Mijam zarośnięte zielskiem dojście do hamamu - tureckiej łaźni - i podchodzę nachyloną rampą pod tekke rodziny Dollma.

Fajne foty Franz



=====================
http://spearo.republika.pl

Spearo napisał(a):Fajne foty Franz

Dziękuję, niektóre jako tako wyszły.
Cieszę się, że i Tobie się podobają.

Pozdrawiam,
Wojtek

Od paru już lat śledzę Twoje wątki Wojtek.
Naprawdę ciekawe


Andrzej
=====================
http://spearo.republika.pl

Spearo napisał(a):Od paru już lat śledzę Twoje wątki Wojtek.
Naprawdę ciekawe

Sprawiłeś mi olbrzymią przyjemność.

Pozdrawiam,
Wojtek

Drzwi otwarte na oścież, wchodzę zatem do środka, zdejmując uprzednio buty, mimo iż wnętrze wygląda na nieco zaniedbane. Zwłaszcza nisza mihrabu jest mocno sfatygowana, a nasuwa mi skojarzenie z kominkiem, zapewne z powodu umieszczenia w niej rodzaju rusztu - czy jak by to nazwać - do stawiania świec.

Widzę miejsca do których nie dotarłem.
Dwa lata temu jak byliśmy w Kruji,rozpętało się piekło,burza i ulewa.
Niestety mieliśmy nocleg w Czarnogórze i trzeba było wracać,
jedno ujęcie jakby podobne.
Pozdrawiam
Piotr

Piotrek Byrdziak napisał(a):Widzę miejsca do których nie dotarłem.
Dwa lata temu jak byliśmy w Kruji,rozpętało się piekło,burza i ulewa.
Niestety mieliśmy nocleg w Czarnogórze i trzeba było wracać,
jedno ujęcie jakby podobne.

Na Twoim zdjęciu tego piekła jeszcze nie widać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Piotrek Byrdziak napisał(a):Widzę miejsca do których nie dotarłem.
Dwa lata temu jak byliśmy w Kruji,rozpętało się piekło,burza i ulewa.
Niestety mieliśmy nocleg w Czarnogórze i trzeba było wracać,
jedno ujęcie jakby podobne.

Na Twoim zdjęciu tego piekła jeszcze nie widać.

Zwiedziliśmy jeszcze muzeum Skanderbega i jak wyszliśmy to już tylko do knajpki na kawę bo uliczkami płynęła rzeka.
Pozdrawiam.
Piotr

Piotrek Byrdziak napisał(a):Zwiedziliśmy jeszcze muzeum Skanderbega i jak wyszliśmy to już tylko do knajpki na kawę bo uliczkami płynęła rzeka.

Dobrze w takim razie, że do muzeum nie wszedłem - jeszcze bym oberwanie chmury sprowokował.

Pozdrawiam,
Wojtek

Całość jednak sprawia całkiem miłe wrażenie - zachowało się sporo zdobień, w tym kaligrafowane imiona Allaha.

Po wyjściu na zewnątrz rozglądam się, zastanawiając się nad dalszymi krokami. Wtedy jakaś pani z dziećmi - już sam nie wiem, czy może robiła akurat przepierkę, czy tylko mi się tak wydawało - zwraca się do mnie czystą angielszczyzną:

- Na Górę Zamkową? To tą dróżką. A w meczecie już byłeś?

Na odgłos naszej rozmowy wychyla się z sąsiedztwa jakiś starszy pan i zapraszającym gestem pokazuje mi wejście, które właśnie opuściłem i natychmiast zmierza do niego szybkim krokiem. Niech tam - wchodzę z powrotem, a on dołącza i od razu zaczyna opowiadać po albańsku, wtrącając po kilka słów włoskich, czasem jakieś angielskie.

- Te dwa grobowce, to hadżi; ten mniejszy, to derwisz. Komuniści wiele zniszczyli, a tam jest kasa.

Omal się nie roześmiałem, ale podchodzę do puszki i wrzucam dwieście leków. Potem przechodzimy do sąsiedniego pomieszczenia, gdzie nie trzeba zdejmować butów, ale on ściąga, więc i ja postępuję podobnie. Proponuje coś do picia, ale grzecznie odmawiam. Pokazuje mi zdjęcia, w tym jest jakiś ważny Baba, którego imienia nie zapamiętam - Baba zmarł dwa miesiące temu, więc to jakaś świeża sprawa.

Franz napisał(a): a tam jest kasa.

Omal się nie roześmiałem,

A ja tak,ciekawa przygoda.
Pozdrawiam.
Piotr

Franz napisał(a):Na odgłos naszej rozmowy wychyla się z sąsiedztwa jakiś starszy pan i zapraszającym gestem pokazuje mi wejście, które właśnie opuściłem i natychmiast zmierza do niego szybkim krokiem. Niech tam - wchodzę z powrotem, a on dołącza...

Spolegliwy człek z Ciebie

Pozdrawiam.