Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

DarCro napisał(a):Tak, do tego mostku tez chciałbym kiedyś dotrzeć...

piotrf napisał(a):Widoki - wspaniałości z mostem włącznie

W takim razie siądę i skrobnę kilka zdań do tych fotek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilka zdań tekstu do zamieszczonych ostatnio fotek:

Tyle, co zamknąłem wóz, a już szybkim krokiem zbliża się do mnie jakiś młody człowiek, za nim podąża następny, z drugiej strony też ktoś nadciąga. Początek rozmowy standardowy:

- Do you speak English?

I w zasadzie na tym się kończy znajomość języka angielskiego. Nie znaczy to, że narzekam - moja znajomość albańskiego jest jeszcze słabsza. Rozmowa toczy się jednak dalej: Skąd jesteś? Odpowiadam i nadal się rozumiemy. W następnej kolejności udaje mi się wydedukować, bardziej już z gestów, że moi rozmówcy są głodni i potrzebują leki. Jeden pokazuje, że jest chudy i że coś by zjadł; odwzajemniam mu się, wskazując, że i ja do grubych nie należę. Trochę się obawiam, jak ta sytuacja może się rozwinąć, wygląda jednak na to, że chłopcy nie są niebezpieczni i chyba mogę się od samochodu oddalić, zwłaszcza, że rozmowa z braku wspólnego języka najwyraźniej się rwie.

Przechodzę nową drogą w bliskiej odległości od pochodzącego z XVIII wieku mostu, liczącego sobie ponad 100m długości i mającego w najwyższym punkcie 18m wysokości. Rozmiary świadczą o istotnym znaczeniu, jakie ten most miał w ówczesnym czasie, kiedy nastąpił boom ekonomiczny w zachodnim Kosowie, a - w co obecnie aż trudno uwierzyć - to właśnie tędy prowadził główny trakt do Kosowa.
Kiedy wracam zabytkowym mostem, dostrzegają mnie ponownie chłopcy i wołają, żebym im zrobił zdjęcie. Ale jak wam je potem wysłać? Nie trzeba, najważniejsze, żebym ich uwiecznił.

Wsiadam do wozu, uśmiechając się do tego pierwszego spotkania z synami orłów - obawy, które poczułem w pierwszej chwili przed młodocianymi wyrostkami, były najzupełniej niepotrzebne. Dobrze, co dalej? Po drugiej stronie rzeki zauważyłem drogowskaz na kaleja Drisht. Może spróbuję dotrzeć do tego zamku?

Przejeżdżam na południowy brzeg i skręcam w lewo. Po chwili mijam wieś o tej samej nazwie - ciekawe, gdzie mogą mieć zamek? Kiedy droga się rozwidla, wybieram prawy wariant, wiodący w górę, zakładając, że gdybym ja miał stawiać fortyfikacje, zrobiłbym to na jakimś wzniesieniu. Niestety, nawierzchnia szybko staje się bardzo nieprzyjemna, więc widząc kobietę z dwoma krowami, próbuję złapać języka.

- Drisht? - pokazuję ręką.
- Drisht - zgadza się moja rozmówczyni.
- Kaleja?

Tu już mamy problemy językowe. W końcu chyba udaje nam się dojść do porozumienia i okazuje się, że mam zawrócić i jednak pojechać w górę rzeki. W porządku, zjeżdżam w dół i kontynuuję jazdę wzdłuż rzecznego koryta. Po chwili ogarniają mnie wątpliwości, co do sensu tej jazdy, ale droga zaczyna się wznosić. Dolina Kir zostaje coraz niżej, następnie tracę ją z pola widzenia, kiedy droga szerokim łukiem omija wierzchołek wzniesienia i obok rozłożystego drzewa oliwnego wjeżdżam przez ruiny dawnej bramy na ogrodzony bardzo zniszczonymi murami teren twierdzy.

Zupełnie inaczej to sobie wyobrażałem - myślałem, że to po prostu rodzaj zamku, a tymczasem ta kaleja jest rozległym terenem, obejmującym sięgające późnego antyku osiedle Drivastium, na którym obecnie stoi kilka zamieszkanych kamiennych domostw, a wszystko to nosi już współczesną nazwę wioski: Kale.

Franz napisał(a):Zupełnie inaczej to sobie wyobrażałem - myślałem, że to po prostu rodzaj zamku, a tymczasem ta kaleja jest rozległym terenem, obejmującym sięgające późnego antyku osiedle Drivastium, na którym obecnie stoi kilka zamieszkanych kamiennych domostw, a wszystko to nosi już współczesną nazwę wioski: Kale.

A to chyba dosyć typowe dla albańskich twierdz.

DarCro napisał(a):A to chyba dosyć typowe dla albańskich twierdz.

Zanim tutaj zawitałem, poznałem jedynie twierdzę w Szkodrze, która - zapewne zgodzisz się ze mną - jest jednak dosyć zwarta i zajmuje teren dający się wzrokiem ogarnąć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jak obiecałam odrabiać lekcje...tak czynię
Po kolei...systematycznie

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Jak obiecałam odrabiać lekcje...tak czynię
Po kolei...systematycznie

Masz tyle czasu?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Masz tyle czasu?

Aż nadto , chyba, że mi oczy padną od czytania

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Aż nadto , chyba, że mi oczy padną od czytania

Tego Ci nie życzę. Oszczędzaj wzrok.
Mój się bardzo ostatnio popsuł...

Pozdrawiam,
Wojtek

Przy ujęciu wody w centrum wioski kilka kobiet robi pranie, parę dzieciaków przerywa zabawę, przyglądając mi się badawczo - chyba rzadko tu ktoś obcy dociera - na dachu nowo budowanego domu uwijają się trzej mężczyźni. Nikt mnie nie atakuje, nie prosi o wsparcie - widać, że to w najmniejszym nawet stopniu nie jest miejsce turystyczne.

Wysoko widać jakieś ruiny, ale jest gorąco i nie chce mi się zasuwać na szczyt tego wzgórza - to jednak kawał drogi. Zawracam w stronę samochodu.

Zazdroszczę Ci tego "włóczęgostwa". Widzisz miejsca nie ujęte w żadnym przewodniku i nigdzie się nie spieszysz.

Witam mam pytanie gdzie w Boge można zostawić samochód ,mamy zamiar dojechać do Theth busem .pozdrawiam

katja_24 napisał(a):Zazdroszczę Ci tego "włóczęgostwa". Widzisz miejsca nie ujęte w żadnym przewodniku i nigdzie się nie spieszysz.

Kiedyś bardziej się przywiązywałem do zaplanowanej trasy. Teraz plan jest tylko ogólnym zarysem, a decyzje podejmowane są praktycznie na bieżąco. Jakoś mi z tym dobrze.

Anesia napisał(a):Witam mam pytanie gdzie w Boge można zostawić samochód ,mamy zamiar dojechać do Theth busem .pozdrawiam

Ja bym optował za przejazdem własnym wozem do Theth, o ile nie macie samochodu z wyjątkowo niskim zawieszeniem. Jeśli bym już musiał wóz zostawić, to zwykle stawiam tam gdzie nikomu nie przeszkadza, licząc na to, że również nikogo nie skusi. Jeśli macie obawy, to warto pogadać z kimś, żeby zostawić samochód w pobliżu jego chałupy - wtedy wypada jakąś opłatę za to zaproponować. Na miejscu bez trudu znajdziecie kilka takich potencjalnych miejsc.

Pozdrawiam,
Wojtek