Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

Można by się zastanawiać, dlaczego to akurat Wenecjanie wybudowali tak potężna twierdzę w Szkodrze, skoro nie leży ona bezpośrednio nad morzem, a przecież zainteresowania Serenissimy wiązały się ściśle z handlem morskim. Republika doskonale jednak zdawała sobie sprawę ze strategicznego znaczenia naturalnie przez strome wzgórze bronionego miejsca, znajdującego się niedaleko linii brzegowej. Jak pokazały koleje losu, desperacka momentami obrona twierdzy przed ponawiającymi się, coraz potężniejszymi atakami tureckimi była ze wszech miar uzasadniona. Wkrótce bowiem po tym, jak Wenecja została zmuszona w wyniku pokoju stambulskiego w 1479r. odstąpić niezdobytą Szkodrę Imperium Osmańskiemu i ewakuować stamtąd sześciuset niedobitków, utraciła większość posiadłości na wybrzeżu albańskim. Szkodra zaś została stolicą czwartego – po Walonie, Ochrydzie i Elbasanie – sandżaku, co zamykało proces podboju ziem, zamieszkałych przez Albańczyków.

Ja również decyduję się na opuszczenie twierdzy, chociaż robię w zdecydowanie mniej dramatycznych okolicznościach, co pozwala mi na spokojne rzucanie ciekawych spojrzeń na zdający się leżeć pośród zielonych łąk Ołowiany Meczet.

Wsiadam do samochodu i zjeżdżając stromą brukowaną dróżką, pozdrawiam panią w budce przy płatnym parkingu – w moim przypadku koszt zwiedzenia twierdzy zamknął się całkowicie w cenie biletu wejściowego w wysokości 200 leków. Jeszcze zanim wyjadę ze Szkodry, zatrzymuję się na moment przed katedrą katolicką i wchodzę do środka. Podobnie, jak w meczecie, tutaj również wszystko nowiutkie. Chodzi mi po głowie ten Ołowiany Meczet, ale nie za bardzo mam już czas. Nie wiem, co mnie czeka na dojeździe w Góry Przeklęte, a to przecież kawał drogi.













Opuszczam miasto w kierunku północnym – tak, jak przyjechałem. Znowu ten kurz, zgiełk, harmider na ruchliwej drodze, będącej właściwie placem budowy. Na zwężeniu, gdzie policja kieruje ruchem wahadłowym, ktoś wciska się wbrew ich wskazówkom, wymuszając pierwszeństwo. Wołają za nim, wymachując rękami, ale już jest po herbacie – poszedł, a nikt go gonić nie zamierza. Kiedy dojeżdżam do Koplik, wypatruję uważnie odbicia, którego w ogóle nie zauważyłem, jadąc poprzednio tą drogą. Teraz jest łatwiej, bo od tej strony jest nawet drogowskaz. Skręcam i po chwili cały ten zgiełk zostaje za mną.

Może z powodu późnej pory, albo kiepskiej pogody, ale jak ja byłem, to nie było opłaty za parking.

DarCro napisał(a):Może z powodu późnej pory, albo kiepskiej pogody, ale jak ja byłem, to nie było opłaty za parking.

To miałeś odrobinę mniejszy dylemat ode mnie.
Pewnie w takim razie stanąłeś na tym parkingu, podczas gdy ja podjechałem tak wysoko, jak tylko się dało.

Pozdrawiam,
Wojtek

Bardzo dobrej jakości asfalt pozwala na szybką jazdę. Zatrzymuję się tylko na kilka fotek po drodze i już mknę dalej, zwężającą się stopniowo doliną, zamkniętą skalistymi w większości szczytami Gór Przeklętych. Ostatnie większe skupisko domostw, to Boge. Przenoszę właśnie wzrok z przydrożnej knajpy po prawej stronie na nieco bardziej odległy kościółek po lewej, kiedy gwałtownie odczuwam brak dostatecznej uwagi, którą powinienem był poświęcić drodze. Dokładnie w tym momencie asfalt się skończył i wpadam z hukiem w dziury zaraz za nim. Błyskawicznie zwalniam, ale już zdążyłem zaalarmować całą wieś. Jakieś dzieciaki biegną w moją stronę, wymachując rękami – pozdrawiam je podniesioną dłonią, zakładając, że niczego więcej ode mnie nie chcą i wprawdzie teraz już znacznie wolniej, niemniej konsekwentnie zagłębiam się w górską dolinę, zostawiając całą cywilizację za sobą.

Coś nie wierzę, że nic te dzieciaki nie chciały...

DarCro napisał(a):Coś nie wierzę, że nic te dzieciaki nie chciały...

Tiaaa... grunt, to właściwe założenie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Patrząc na drogę, to chyba jednak nie jest tak trudno dojechać do Theth.

DarCro napisał(a):Patrząc na drogę, to chyba jednak nie jest tak trudno dojechać do Theth.

Droga - marzenie.
Ale jesteśmy dopiero na jej początku...

Pozdrawiam,
Wojtek

Z wielką przyjemnością śledzę Twoją relację od początku, a od momentu przekroczenia albańskiej granicy z coraz większa uwagą
Albania to część naszych wakacyjnych planów na ten rok Czytałam kilka dni temu w przewodniku o wiosce Theth i zastanawiałam się czy damy radę tam dojechać naszym Scenikiem... Nie pamiętam czy pisałeś na początku relacji, w którym tam byłeś roku? Autor przewodnika napisał, że w planach jest pociągnięcie asfaltu z Boge do Theth...

JoannaG napisał(a):Z wielką przyjemnością śledzę Twoją relację od początku, a od momentu przekroczenia albańskiej granicy z coraz większa uwagą

Witam Cię, Asiu

JoannaG napisał(a):Albania to część naszych wakacyjnych planów na ten rok Czytałam kilka dni temu w przewodniku o wiosce Theth i zastanawiałam się czy damy radę tam dojechać naszym Scenikiem... Nie pamiętam czy pisałeś na początku relacji, w którym tam byłeś roku? Autor przewodnika napisał, że w planach jest pociągnięcie asfaltu z Boge do Theth...

To był czerwiec 2011r. Poprowadzenie tam asfaltowej drogi, to jednak spore przedsięwzięcie. Może się mylę, ale nie przypuszczam, żeby to mogło być w bieżącym roku gotowe. Natomiast Scenic ma chyba wyższe zawieszenie, niż przeciętne auto? Wtedy nie powinniście mieć dużych problemów z dojazdem.

Przy okazji - jak się później okazało, byłem jednym z ostatnich, którym się udało przewieźć samochód słynnym promem z Koman do Fierze. Zacna atrakcja.

Pozdrawiam,
Wojtek

Trochę wyższy jest i trochę szutrów ma już za sobą
Bardzo nas kuszą te Góry Przeklęte, mój mąż czytał kilka górskich relacji z tamtych rejonów i straszył mnie, że bez terenowego auta raczej tam nie dojedziemy... bardzo się cieszę, że jest inaczej
Śledząc Twoją relację liczyłam, że pojedziesz właśnie do Theth Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy

O tym, że nie pływa już prom z Koman przeczytałam właśnie w Twojej relacji i byłam bardzo rozczarowana. Był to jeden z punktów na mojej liście OBOWIĄZKOWO... bardzo żałuję, że nie uda nam się już tamtendy popłynąć...

Pozdrawiam
Asia.

JoannaG napisał(a):Bardzo nas kuszą te Góry Przeklęte, mój mąż czytał kilka górskich relacji z tamtych rejonów i straszył mnie, że bez terenowego auta raczej tam nie dojedziemy... bardzo się cieszę, że jest inaczej

A macie w planie jakieś piesze wędrówki, czy tylko przejazd?

JoannaG napisał(a):Śledząc Twoją relację liczyłam, że pojedziesz właśnie do Theth Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy

Na drugą stronę też zawitam, ale pod koniec wyjazdu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

JoannaG napisał(a):Bardzo nas kuszą te Góry Przeklęte, mój mąż czytał kilka górskich relacji z tamtych rejonów i straszył mnie, że bez terenowego auta raczej tam nie dojedziemy... bardzo się cieszę, że jest inaczej

A macie w planie jakieś piesze wędrówki, czy tylko przejazd?


Pozdrawiam,
Wojtek

Na razie jestem bardziej na etapie gromadzenia informacji niż konkretnego planowania. Chciałabym wybrać się na jakąś wędrówkę, myślałam o noclegu w Theth i jednodniowej wycieczce, ale po pierwsze będziemy w drugiej połowie sierpnia i nie wiem czy nie będzie za gorąco. Po drugie nie wiem jak będzie z możliwościami naszej córeczki, będzie miała 4 latka, a nie wiem czy będziemy brać nosidło... Więc może też być tak, że pojedziemy tam tylko na wycieczkę krajoznawczą i niewiele pochodzimy. Czytałam o wodospadach, wąwozie i jaskini w okolicy Theth. Byłeś tam może?

Pozdrawiam
Joanna.

JoannaG napisał(a):O tym, że nie pływa już prom z Koman przeczytałam właśnie w Twojej relacji i byłam bardzo rozczarowana. Był to jeden z punktów na mojej liście OBOWIĄZKOWO... bardzo żałuję, że nie uda nam się już tamtendy popłynąć...

Można w Koman samemu łodkę z przewodnikiem wynająć (serbia-macedonia-i-albania-tropem-tureckich-toalet-t38890-495.html),
albo rano z Fierze płynie powrotny prom, tyle, że pasażerski (a przynajmniej tak było w 2012).