Alanya Döner Kebab

Franz napisał(a):A kręci się przy tym jak fryga!

No tak, takie tempo wszystko tłumaczy

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 11

Szybki posiłek i zwiedzanie.
Obiadek był naprawdę szybki.
W tym miejscu pojawi się mała przestroga - jak możecie to omijajcie knajpę o nazwie Antik.
Restauracja znajduje się u podnóża tarasów - miejsce nawet fajne ale ...
Jedzenie makabra, marny wybór, dania zimne, obsługa pod psem - może miałem po prostu pecha
ale po co próbować na własnej skórze.
Coś tylko przegryźliśmy i czekamy na wejście.







Okazuje się, że nie wchodzimy tędy.
Trzeba jeszcze kawałek podjechać na górę gdzie są kasy i wejście główne.



Dalej już tylko kamienie i wapień.



Brama.
Wchodzimy całą grupą po czym następuje odprawa.
Czas do 15:30, widzimy się przy autokarze.
Spóźnienialscy znają zasady.
I grupa rozpierzchła się po terenie (a jest się gdzie rozpierzchać).







Gdzie teraz?
Piotrek zdecydował, że najpierw zobaczyć tarasy czyli w lewo.



Ale amfiteatr kusi...



No dobra - tarasy.
Poczekaj tu chwilkę (w cieniu) a ja pstryknę parę kamieni i pójdziemy dalej.















Wracam po Piotra a tu ...pusto.
Rozglądam się dookoła - nie ma.
Wracam pod bramę, pod kasy, kawałek w stronę tarasów - nie ma.
Co robić?
Wracać do autokaru i czekać?
Powiadomić strażników?


c.d.n.

Bo Piotrki to do siebie mają , że czasem na chwilę znikają

Tarasy fajne są , ale reszta . . . miodzio



Pozdrawiam
Piotr

W Pamukkale bardzo podobał mi się Amfiteatr a raczej wizja starożytnego miasta, z tym białym językiem u dołu. Widok z górnych tarasów amfiteatru na miasto musiał być powalający.

"Wielki pumeks" to czysta przyjemność dla stóp, ale i dla oczu.

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 12


Starałem się opanować zdenerwowanie, myśleć racjonalnie.
No młody - teraz to się (cenzura) doigrałeś...

Mogę latać po okolicy a i tak przy tej ilości turystów oraz przy tej ilości hektarów
do obejścia możemy na siebie nie trafić.
Co robić?

Po pierwsze primo - chłopak.
Po drugie primo - prawie dorosły.
Po trzecie primo - nie wiem.

Plan mam taki - będę szukał a przy okazji coś pstryknę.
Chciał zobaczyć tarasy - kierunek tarasy.







Ludzi mało to może gdzieś go tu wypatrzę.









Może gdzieś tam na dole będzie - podążam ścieżką, która jest przykryciem dla wodnego kanału
zasilającego tarasy - idę w stronę zejścia.



Na razie nic nie wróży widoku jaki za chwilę zobaczę.







???


c.d.n.

Nooo ... to się zaczęło !
Doczekałem się !

Jacek S napisał(a):Plan mam taki - będę szukał a przy okazji coś pstryknę.

Ty to masz nerwy !

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Ty to masz nerwy !

Jakie tam nerwy.
Zaufanie ma.

No wiesz, w końcu "... moja krew" ...

Jacek S napisał(a):Ludzi mało to może gdzieś go tu wypatrzę.

I wody też mało a tak niezwykłej urody jest w tych kilku misach w których jeszcze jest. W takim tempie to za 5 lat wszystkie misy będą puste.

Odwrotnie. Tę rabunkową gospodarkę i nieopamiętane budowanie hoteli wyposażanych w wodę ze źródeł,
to już powstrzymali, a nawet zamykają istniejące obiekty.

W hotelu gdzie mieszkałem, na przykład, basen już był odłączony, natomiast można się było pomoczyć,
w małym, napowietrzanym baseniku, z boju, pod dachem.

To, że woda nie płynie wszędzie, też jest spowodowane regulacja i reglamentacją tej wody.

Puszczają na zmianę, po różnych partiach wzgórza.
Zresztą, jak się podchodzi, też się daje to odczuć, ponieważ intensywność niektórych "wodospadów" jest zmienna.
Raczej stawiam na chęć zachowania tego jak najdłużej.

W każdym razie wspinaczka na samą górę potokami spływającej wody, z przystankami w basenikach
i pod wodospadami, nawet pomimo peelingu i wygniecenia stóp na kamieniach jest tak samo niesamowita, jak widoki zarówno samego zbocza, jak i tego, co na płaskowyżu na górze się znajduje.

mariusz-w napisał(a):Ty to masz nerwy !

Obcy ludzie, dziki kraj, nieznany język, do domu daleko...
ale z drugiej strony jak powiedział Pawlak: i tak milicja jego do mnie przyprowadzi.


Jakoś miałem przeczucie, że nie będzie źle.

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 13


Upał, ciśnienie odpowiednio podniesione a ty wody brak.
Nie tylko tej wapiennej ale i tej do picia.
Poszła a raczej trzeba napisać zgubiła się razem z Piotrem.











Z cyklu: kwiaty niepolskie:





A tak przy okazji - widziałem wcześniej sporo zdjęć z tego miejsca ale chyba
na żadnym nie było tak sucho jak na moich.



Zaglądam tu i tam ale nigdzie nie widać mojej zguby...













c.d.n.

Jacek S napisał(a):A tak przy okazji - widziałem wcześniej sporo zdjęć z tego miejsca ale chyba
na żadnym nie było tak sucho jak na moich.

Straszliwie sucho!
U mnie jednak tej wody trochę było...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Straszliwie sucho!
U mnie jednak tej wody trochę było...

W 1990 roku ... to wody było sporo ...
No ale faktycznie ... wtedy nie było jeszcze tam tak "turystycznie".

Zupełnie inaczej wyglądało ...
... aż trudno uwierzyć ! ... że to - to to samo miejsce.

Pozdrawiam.

Aż sobie zajrzałem. Nie będziesz miał pewnie za złe, jeśli wkleję jedną fotkę - dla bezpośredniego porównania.



To z Turcji w cztery tygodnie. Swoją drogą - ależ ja wtedy skrótowo to traktowałem.
Chyba powinienem ten wątek uzupełnić.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Aż sobie zajrzałem. Nie będziesz miał pewnie za złe, jeśli wkleję jedną fotkę - dla bezpośredniego porównania.

A to na pewno Pammukale?

Kolor wody i osadów wskazywał by bardziej na Karahayit