Alanya Döner Kebab

weldon napisał(a):Zwykłe procesy górotwórcze z jednej strony i erozja z drugiej ...

...czyli wychodzi na "zero".

weldon napisał(a):

Jacek S napisał(a):Lepszy sprzęt teraz mają?

Zwykłe procesy górotwórcze z jednej strony i erozja z drugiej ...

Tylko, że te procesy, to kwestia centymetrów.
Abstrahuję od dosyć rzadkich przypadków odpadnięcia nagle całej bryły skalnej.

Teraz sprzęt jest lepszy, za to dbałość o korektę błędów w zamieszczanych materiałach - mniejsza.

Są też różnice w zależności od tego, które morze stanowi punkt odniesienia. Ale to też tłumaczy maksimum kilka metrów różnicy pomiarów.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Tylko, że te procesy, to kwestia centymetrów.

E tam. Zobacz, co się w Japonii stało, a Turcja też sejsmiczna

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 4


Droga do Pamukkale.

Dojeżdżamy do miejsca "śniadaniowania".
To jakaś przydrożna restauracyjka niespecjalnej urody...zresztą nie ważne bo i tak nie mam zamiaru tu się stołować.
Pilotka ogłasza, że płatne spóźnienia można ewentualnie zamienić na występ artystyczny
dla autokarowej gawiedzi czyli wykonać jakąś piosenkę, taniec, wiersz zadeklamować lub...
Więcej nie usłyszałem.
Na jedzenie szkoda mi czasu. Biorę aparat i zaczynam latać po okolicy.
Przeskakuję na drugą stronę drogi, która gdzieś znika za takim wzniesieniem.



Krajobraz jest tu dość surowy - krótkie spodenki i bose stopy narażone są na ostre w tym miejscu
skały i atak kłujących krzaczorów.



Zrobię tylko małe kółko i wrócę do autokaru przechodząc koło tego cmentarza.





Podziwiam wielką "prerię" gdzie wypasane jest jakieś stadko.
Chciałbym podejść bliżej ale niestety nie mam tyle czasu.







Z cyklu: kwiaty niepolskie.










c.d.n.

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 5


Droga do Pamukkale.

Byłem tak zajęty podziwianiem okolicy, że nawet nie zauważyłem potwora,
który niepostrzeżenie podszedłbył do mnie.
Zamarłem w bezruchu.
Serce podeszło mi do gardła.
Oczami wyobraźni widziałem już te nagłówki w gazetach, których tytułów i tak bym nie rozczytał
a które brzmiałyby mniej więcej tak:
"Turysta zjedzony przez dziką bestię "
albo
"Dziki turysta zjedzony przez bestię".
Tak czy siak czas mijał a my staliśmy jak sparaliżowani, w kompletnym bezruchu, wpatrując się w siebie.

Kara finansowa wisi w powietrzu lub co gorsza autokar odjedzie...

Wreszcie bestia robi w tył zwrot i idzie węszyć sobie dalej.
Ostatkiem sił i resztką odwagi wycelowałem, przymierzyłem i strzeliłem.
Oto moje trofeum.



Uffff...

To nie koniec atrakcji, które mnie spotkały podczas tego krótkiego rekonesansu.
Idąc drogą napotykam na taki widok.







Nie mam pojęcia co o tym myśleć...


c.d.n.

Bestia uległa ludzkiemu bestialstwu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wyjaśniliście nazwę najwyższego szczytu Tarurów - to fajnie ale ja nie wiem jak wyglądają góry bryłowe.

Jacek S napisał(a):....
Taurus Wschodni (dawniej zwany również Taurusem Armeńskim) - ma charakter gór bryłowych.[/i]

Wyobrażam sobie stożki, słupy (graniaste), prostopadłościany górskie, kuliste szczyty. Czy takie właśnie są Wschodnie Taury

Ja tylko pociągnął...(wkleił znaczy się)...

Lidia K napisał(a):Wyjaśniliście nazwę najwyższego szczytu Tarurów

Poszukałem różnych map, na których są rzeczone dwa szczyty. Na razie znalazłem tylko takie, na których Demirkazik jest wyższy.
Ale czy można uznać, że ta kwestia została wyjaśniona? Może trzeba przyjąć i interpretować podług własnego widzimisię.

Nie wiem, czemu czasem podaje się ten niższy szczyt, jako najwyższy w całych górach...

Lidia K napisał(a):to fajnie ale ja nie wiem jak wyglądają góry bryłowe.

Jacek S napisał(a):....
Taurus Wschodni (dawniej zwany również Taurusem Armeńskim) - ma charakter gór bryłowych.[/i]

Wyobrażam sobie stożki, słupy (graniaste), prostopadłościany górskie, kuliste szczyty. Czy takie właśnie są Wschodnie Taury

Nie wiem, co autor określenia miał na myśli - nie spotkałem się z czymś takim. Ale nie jest to zbiór brył geometrycznych.
Kilka fotek Taurusu Wschodniego załapało się tu: Przejazd z Kapadocji do Nemrut Dagi Milli Parki i jeszcze kilka na następnej stronie.

A Wschodnie Taury są akurat teraz na tapecie w wątku alpejskim.

Pozdrawiam,
Wojtek

12 dzień - Pamukkale & Hierapolis
Część 6


Droga do Pamukkale.

Czas goni - kierunek autokar.
Po drodze jeszcze takie widoczki.





Napis na nagrobku - 1327 to chyba jednak nie jest data urodzenia czy śmierci...





Czyżby tak stary to był cmentarz?
Co oznaczają te daty?





Tablice, pomniki wyglądają na mocno zaniedbane.





Na zboczu, jeszcze przed ogrodzeniem cmentarza leży sporo kamiennych elementów - podobne widzieliśmy w muzeum
w Alanii - pozostałości po mogiłach.



Ostatni rzut migawki... i w drogę.




c.d.n.

Jacek S napisał(a):Napis na nagrobku - 1327 to chyba jednak nie jest data urodzenia czy śmierci...

Tiaaa... skróty literowe oznaczają dat narodzin i śmierci:
D - dogumlu [dooumlu] - urodzony
Ö - ölmüş, ölü - zmarły

Natomiast, nie przetrwałyby w takim stanie przez kilka wieków. Można by wysunąć hipotezę, że były odnawiane - co absolutnie nie jest w zwyczaju - ale te kamienie nie reprezentują stylu Seldżuków. Widać po nich, że są znacznie, znacznie nowsze.

Jacek S napisał(a):Tablice, pomniki wyglądają na mocno zaniedbane.

Eee... właśnie większość z kamieni nagrobnych w dobrym stanie!
A w krajach islamu nie ma zwyczaju pielęgnacji grobów - za wyjątkiem miejsc o szczególnym znaczeniu.
Co się minęło, to minęło...

Pozdrawiam,
Wojtek

Poza tym, taki alfabet, w Turcji, to dopiero Ojciec Narodu wprowadził ...

weldon napisał(a):Poza tym, taki alfabet, w Turcji, to dopiero Ojciec Narodu wprowadził ...

No właśnie!
Po co daleko szukałem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dobrze, że jesteście poważnie...
Czyli to 1327 to jakiś numer w księdze wieczystej

To jest, jak widzę, trochę bardziej skomplikowane, niż zwykłe obliczenie, na przykład od daty urodzin, czy śmierci Mahometa, ale, jakbyście jeszcze byli zainteresowani, to znalazłem taką rozpiskę o Kalendarzu arabsko-tureckim.

Można się pobawić w te hegiry i rozszyfrować daty, podane na nagrobkach