Alanya Döner Kebab

4 dzień - Kapadocja

Część 2 - Saratli czyli Podziemne Miasto.


Schodami w górę, schodami w dół.






Nie wszędzie można wejść.








Kuchnia?



Całe szczęśnie, że nie mam klaustrofobii.






Podziemne miasta stanowiły zarówno schronienie jak i bezpieczne miejsce dla praktyk religijnych dla chrześcijan,
którzy chronili się przed prześladowcami.








Lingwistycznie - "Franek - tu byłem".




Końca nie widać czyli bezendu...








Jakieś pozostałości wykopalisk.




Kamienne koła na wzór tych "młyńskich" pełniące funkcję drzwi.
W takich drzwiach znajdował się (za przeproszeniem) Judasz.




Ciekawe czy kiedyś też mieli strzałki? Jak tu nie pobłądzić?








I jeszcze niżej.










Kanał do transportu?




Zbliżamy się do wyjścia.






Ostatni rzut oka.




Widoczne ujście kanału wentylacyjnego






Tuż za kamiennym murkiem już nie podziemne miasteczko.




Jeszcze tylko stragany z pamiątkami.









Laleczki czyli Hand Made - sposób na przeżycie poza sezonem.






Z cyklu - kwiaty niepolskie.






Opuszczamy Saratli - żegna nas osobiście Bohater Narodowy.




Kapadocja - oprócz słynnych "grzybów" (jedynych na świecie)
oraz dzięki podziemnym miastom jest na tyle tajemniczym miejscem (możliwe, że są jeszcze takie nieodkryte), że...
trzeba tu przyjechać!


Dziwny splot wydarzeń/historii człowieka i przyrody widziany na własne oczy zapiera dech w piersi.
I ten przepiękny kolor nieba.
Kapadocjo - nadchodzę...

Saratli wg Janusza Bajcera
Są tam ciekawe obrazki (też kupiłem tą książkę).



Bo każdy dzień jest muzyką - taka jest Turcja


c.d.n.

a Oko Proroka kupiłeś na pamiątkę ??

Prawdziwe jest to podarowane więc oczywiście kupiłem żeby podarowywać...

Jacek S napisał(a):Nie wszędzie można wejść.

Jak na mój gust, to można by tę kratkę podnieść

Jacek S napisał(a):Ciekawe czy kiedyś też mieli strzałki? Jak tu nie pobłądzić?

A po co? I tak nie mieli światła, to by ich nie zauważyli.

Cały czas szli w lewo, a z powrotem - w prawo

Dwadzieścia lat temu ...

... byłem w Derinkuyu ... klucz do podziemnego miasta był u handlarza dywanami ... i to on na specjalne "zaproszenie" i za drobną opłatą oprowadzał po obiekcie.

Byliśmy (14 osób) w tym czasie jedynymi zwiedzającymi ...

Po wizycie w podziemiach ... oczywiście obowiązkowa herbatka i podziwianie procesu powstawania dywanowych cudów wykonywanych przez rodzinę oprowadzającego.

Książeczek wtedy nie było !

A teraz książeczki są - z obrazkami i po polskiemu...

Panie Jacek, ładne zdjęcia Pan robisz, Panie Jacek

smuci mnie to, bo zazdroszczę - kolory ładne i różne tam takie inne też ładne, kompozycjke, na przykład ładne, niedobrze, oj niedobrze, że komuś tak to wychodzi, a mi nie

pewnie aparat masz drogi i tyle

Wiesz jak jest - Ty zazdrościsz mi, ja zazdroszczę ...nie będę wymieniał bo długa lista by powstała.


Aparat drogi jak cholera a zobacz jakie badziewie - strasznie "szumi" w ciemnościach...

Świetnie,że jesteś,bawię się z dnia na dzień oglądając Twoje zdjęcia,mam identyczne, czy -skopjowaliśmy je z tej samej stronki w internecie-to żart, u nas było trochę straszno i wesoło- właśnie klaustrofobia, no i przejścia przez niektóre wejscia,osóby trochę bardziej o nietuzinkowej posturze
mam nadzeje w przyszłym roku jeszcze raz przejśc ta trasa,a moze udostępnia dalsze?
Pozdrowienia

petris napisał(a)::lol: Świetnie,że jesteś,bawię się z dnia na dzień oglądając Twoje zdjęcia,mam identyczne, czy -skopjowaliśmy je z tej samej stronki w internecie...

Ciiiiiiiiiiiii...

Jacek S napisał(a):Aparat drogi jak cholera a zobacz jakie badziewie - strasznie "szumi" w ciemnościach...

W takich temperaturach szumu nie unikniesz - matryca się gotuje.

Fakt - gorąco było...

Aparat drogi jak cholera a zobacz jakie badziewie - strasznie "szumi" w ciemnościach

chciałbym, żeby i mój tak szumiał

4 dzień - Kapadocja

Część 3 - Droga do Avanos i Göreme


Kapadocja czeka ale jak tak...na głodnego?
Więc szybciutko kierunek Nevşehir.

Po drodze stoimy w potężnym korku.
Nikt nie wie co jest grane.
Halo mobile jak tam ścieżka na ...
W tym miejscu droga ma tylko po jednym pasie ruchu dla każdego z kierunków.

Powoli, jakoś po trawie, polu, piaskach...poboczem...
a powodem był tragiczny w skutkach wypadek dwóch ciężarówek.






Nevşehir.
Tam stare spotyka się z nowym.
Ludzie mieszkają na dwa sposoby - nowe domy, budynki ale też w dalszym ciągu dłubanki skalne.








Blisko, coraz bliżej.







Gdyby ktoś z szanownych forumwiczów wiedział co to za konik i co to za kolumny na zdjęciach powyżej to proszę o wpisy - bardzo mnie to męczy!
Po lewej stronie jadąc z Nevşehir do Avanos...


Ale widoki...










I widzę swoje pierwsze "gliniane" drzewo.
Niestety za szybko...autokar...i tak było kilka razy.
Między innymi to jest ten plus ujemny całej wycieczki...
Jeszcze kiedyś zrobię to wyśnione zdjęcie.
Przecież dobrze wiem jak ma ono wyglądać.


Teraz coś dla ciała - Avanos Restaurant.




Pyszne jedzenie.
Najbardziej smakowały mi mini naleśniczki z twarogiem ale też i jakimś mięskiem, kurczak, wspaniała zupa,
ryba (choć bardzo oścista), no i ciasta...
To był zdecydowanie najsmaczniejszy postój w całej dwudniowej wycieczce.
Może ktoś z Was tu był i ma podobne odczucia.
Może ktoś z Was tu trafi. Polecam z całego serca.

Strona internetowa:

www.avanosrestaurant.com
(niestety adres dziś nie działał - szkoda).

Można popatrzeć jak tam wygląda z tej strony


Przez to, że wszystko tak smakowało a ja byłem bardzo głodny to najpierw mi się nie chciało robić zdjęć a później jak się najadłem
to mi się nie chciało robić zdjęć...

Ale coś widać.





Winda - powrót do przeszłości.






Jedziemy.
Gdzie ten parking? Chcę już wysiadać...







Zaraz dotknę i poczuję tysiące lat geologii...



Bo każdy dzień jest muzyką - taka jest Turcja


c.d.n.

Krystof napisał(a):

Aparat drogi jak cholera a zobacz jakie badziewie - strasznie "szumi" w ciemnościach

chciałbym, żeby i mój tak szumiał

Na słońcu go połóż

To jak tak ładnie kontynuujesz podróż, to ja, w zamian, nauczę cię,
(no i innych, jakby chcieli), odszumiania i wyostrzania ...
Ale to chwileczkę mi zajmie. No i nie tutaj, ma się rozumieć