A więc te "zażyczone" przyimki
Sprawiają sporo kłopotów,bo niektóre brzmią tak jak po polsku, ale albo znaczą coś innego, albo łączą się z rzeczownikiem w innym przypadku.
Parę przykładów:
polski "do" - po chorwacku:
"k" z rzecz.w celowniku, np. idem k majci (idę do matki);
"u" z biernikiem, np. putujem u Zagreb (jadę do Zagrzebia);
"za" z biernikiem, np. autobus za Dubrownik (autobus do Dubrownika);
bez przyimka, np. idem kući (idę do domu);
polski "dla":
"za" z biernikiem,np.poklon za sestru (prezent dla siostry);
"zbog" z dopełniaczem, np. čini to zbog nje (robi to dla niej);
"prema" z miejscownikiem, np. dobar prema meni (dobry dla mnie);
polski "po':
"poslije" z dopełniaczem, np.poslije doručaka (po śniadaniu);
"nakon" z - " - np.nakon vremena (po czasie)
polski "przed":
"pred" jak w j, polskim;
"ispred" z z dopełniaczem, np. ispred kuće 9przed domem);
polski "przy":
"pokraj" z dopełniaczem, np. pokraj vrtka (przy ogródku);
"uz" z - " - np. uz nijega (przy nim);
polski "przez":
"kroz" z biernikiem, np. kroz šuma (przez las);
"preko" z dopełniaczem, np. preko mosta (przez most);
polski "w":
"u" z miejscownikiem, np. u ormaru ( w szafie);
"kod" z dopełniaczem, np. kod koće( w domu);
polski "z":
"iz" z dopełniaczem, np. iz Poljske;
"od" z - " - np.(z radości) - tu występuje zjawisko tworzenia przymiotników polskich od wyrażeń przyimkowych, np. od kamena (kamienny), od papira (papierowy), od svile ( jedwabny).
Pozdrav.
Zbogom (do widzenia)
Doviđenja (do zobaczenia).