A może ... weekendowa Pszczyna?

No to idziemy dalej.



Przechodzimy przez pasy i już jesteśmy w parku zamkowym. Szczerze mówiąc o tej porze roku nie za bardzo mi się podoba :p Za to wiosna i latem jest przepięknie!

Skręcamy w pierwszą dróżkę w lewo i kierujemy się w stronę grobów Anhaltów.



Po prawej w oddali widzimy już Herbaciarnię, ale o niej później










W końcu po lewej stronie mamy cmentarz Anhaltów.



Nekropolia powstała około 1820 roku, prawdopodobnie według projektu księcia Henryka Anhalta w celu uporządkowania zlokalizowanych zgodnie z romantycznym duchem na terenie parku grobów jego rodziców i rodzeństwa. Pięć jednakowych płyt piaskowcowych ułożono nad wykonanymi z cegły sklepionymi kryptami grobowymi
1. Książę Fryderyk Erdmann (26.10.1731 - 12.12.1797)
2. Księżna Luiza Ferdynanda, hrabianka Stolberg - Wernigerode (30.09.1711 - 03.02.1784)
3. Książę Emanuel Ernest Erdmann (09.01.1768 - 07.06.1808)
4. Księżniczka Christina (08.02.1771 - 01.08.1783)
5. Książę Georg (29.05.1776 - 29.07.1777)

6. Książę Ludwik Anhalt (16.07.1783 - 05.11.1841), książę pszczyński w latach 1830 - 1841.
Na wysokim postumencie znajduje się ceglana krypta grobowa nakryta płytą z piaskowca i wysokiego cokołu, na którym odlany jest ze staliwa krzyż o liliowych zakończeniach ramion. Jest to utrzymane w romantycznej konwencji wyobrażenie symbolizującego zmartwychwstanie po śmierci węża miedzianego, który ukazał się Mojżeszowi jako prefiguracja męki i zmartwychwstania Chrystusa. Analogiczny nagrobek powstał na cmentarzu św. Jadwigi dla księżnej Marii Doroty.

7. Piaskowcowy obelisk z napisem wyrytym w ścianie czołowej:
Auferstehen ja, auferstehen wirst du, mein Staub nach Kurzer Ruh (zmartwychwstaniesz, ach zmartwychwstaniesz prochu mój, po krótkim odpoczynku) - napis ten początkowo wyryty w kamieniu i wypełniony barwną masą zmielonego piaskowca zastąpiono później nakładanymi literami mosiężnymi.

8. Klasycystyczna piaskowcowa ława.
Renowację z przywróceniem pierwotnych napisów wykonano w 2001 roku.


Wracamy z powrotem na ścieżkę, i idąc w lewo po paru krokach dochodzimy do piwnicy lodowej.

Lodownia powstała w końcu XIX wieku, na rzucie ośmioboku, jako romantyczny element architektury ogrodowej, utrzymana w stylu neoromańskim. Pierwotnie posiadała na szczycie taras ( ) dla orkiestry pałacowej, na który prowadziły zewnętrzne metalowe, spiralne schody. We wnętrzu przechowywano przez cały rok lód wycinany ze stawów.




Lodownia znajduje się na pagórku potocznie nazywanym Eiskeller, gdzie można spotkać przede wszystkim dużo młodzieży, szczególnie w okresie letnim Ale jest to też miejsce z dobrym widokiem na pszczyńską perłę, czyli zamek




Idziemy dalej uliczką, w stronę zamku. Trochę nam już zimno ale jeszcze chwilę pochodzimy zanim pójdziemy na coś ciepłego





Po drodze mamy wspominany wcześniej budynek Herbaciarni, podejdziemy do niego za chwileczkę.





Mostkami przechodzimy na małą wysepkę, na której znajduje się Herbaciarnia.

Herbaciarnia. Wybudowany w trzeciej ćwierci XIX wieku pawilon parkowy na rzucie owalu, o cechach klasycystycznych. Powstał na kanwie ponownego zainteresowania kulturą Orientu. Łączy w sobie cechy romantycznej świątyni dumania - "siedziby wyobraźni" z "chinoiserie" czyli pawilonami, gdzie przy wyrafinowanym ceremoniale picia herbaty nawiązywano połączenie z otaczającą przyrodą. Na wyspie wokół pawilonu pozostało kilka piaskowcowych, nakrytych ośmiobocznymi blatami niskich stołów, przy których pijano herbatę, w późniejszym okresie część z nich przekształcono w postumenty dla rzeźb parkowych.



Dla porównania znalazłam zdjęcie z 2009 roku.



Przyznam szczerze, że obecnym widokiem byłam nieco... zniesmaczona.

Idziemy dalej alejką, co chwilę zerkając na zamek.



Po lewej stronie już nam się ukazują budynki stajni książęcych ale do nich podejdziemy później. Zależy mi jeszcze na odwiedzeniu biura informacji turystycznej, a ta w niedziele po sezonie otwarta jest do 16:00.



Dochodzimy do innej alejki, gdzie po prawej stronie mamy pomnik/głaz pamięci Andrzeja Janko - miłośnika parku pszczyńskiego. Przeznaczył on pośmiertnie kilkanaście tysięcy złotych na wzbogacenie różnorodności botanicznej parku.
Dzięki środkom pochodzącym od ofiarodawcy, możliwe było nasadzenie ponad stu krzewów rododendronów. Nasadzenia były prowadzone pod nadzorem dyrektora Miejskiego Zakładu Zieleni Jacka Lebiody. W tym roku (2010) po zakończeniu postępowania spadkowego, planuje się kolejne nasadzenia.



A na wprost, na polance przed nami znajduje się Dąb Europejski posadzony przez Prezydenta Lecha Wałęsę z okazji VII Wielkiego Pikniku "Regiony Europy i Świata" 21 czerwca 2009 roku.



Lech Wałęsa otrzymał wtedy Orli Laur w kategorii osobowość roku.
Zgodnie z tradycją Wielkiego Pikniku, "osobowość roku" sadzi drzewo w parku pszczyńskim. Lech Wałęsa uszanował ten szlachetny zwyczaj i posadził swój dąb między stuletnimi dębami książęcymi.



Skręcamy w prawo i okrężną drogą dochodzimy pod zamek.




Zamku strzegą dwa lwy, po obu stronach schodów.

ewula91 napisał(a):

Tuti napisał(a):
A czy idąc obok tego dworca PKP w Zdroju i stawów Maciek i Zabrzeszczak dojdziemy jakąś dróżką (może polną) nad zaporę? Bo wracając się na główną ulicę to jednak kawał drogi trzeba przejść i tak się zastanawiam czy nie ma skrótu.
Dawno, dawno temu uczestniczyłam w jakimś rajdzie, nawet nie pamiętam czy pieszym czy rowerowym ale chyba właśnie przechodziliśmy (lub przejeżdżaliśmy) obok dworca i potem stawów, tylko nie wiem co było dalej...

Witam ponownie, tak idąc obok stawów Maciek i Zabrzeszczak dojdzie się do zapory, ale to raczej spacer w ładną pogodę, a tak to chyba lepiej jest objechać główną drogą ul. Szkolna i potem w lewo w ul.Jeziorną dojedzie się do samej zapory.

maslinka napisał(a):Ewula, bardzo ładne zdjęcia. Chętnie jeszcze z Tobą pospaceruję

Witaj Maslinko Dziękuję za miłe słowa.
Tak się po cichutku zastanawiałam czy tu zajrzysz, bo gdzieś kiedyś wyczytałam to co teraz napisałaś, że lubicie tu zaglądać

Zdjęcie z żubrami biegnącymi na obiad jest przeprzeprzeprześwietne Muszę się koniecznie wybrać do tej "odmienionej" zagrody.

Lodownia w letniej odsłonie dużo lepiej się prezentuje, jak zresztą cały park i okolica Jednak słoneczko i żywe kolory robią swoje.

Na Dniach Pszczyny też w tym roku byłam ale jedynie na koncertach Grubsona i Iry i to chyba było w sobotę, chociaż... nie pamiętam już. Ty pewnie byłaś w niedzielę?

A co do wydarzeń to masz rację, jak się tak zastanawiam przy pisaniu relacji to rzeczywiście w Pszczynie w okresie wiosenno - letnim dużo się dzieje.
Zresztą w innych porach roku też coś się znajdzie. Ja w tym roku przegapiłam, ale na przyszły muszę sobie koniecznie zapamiętać i wybrać się na spacer śladami pszczyńskich żydów, który organizowany jest gdzieś tak końcem października.

Oczywiście masa jest takich ludzi co i tak narzekają. Zresztą jak to ludzie - jedni, że za dużo hałasu, brudu i smrodu (np. przy corocznych zawodach konnych) a jedni, że nie dzieje się nic.

To tak przy okazji jeszcze dodam dla zainteresowanych, że dziś na rynku oprócz jarmarku świątecznego można jeszcze zobaczyć pokaz iluminacji świetlnych na kamieniczkach Planujemy się wybrać z mężem, więc może uda mi się zrobić jakieś zdjęcia
A więcej info i filmik tutaj

Tuti napisał(a):Witam ponownie, tak idąc obok stawów Maciek i Zabrzeszczak dojdzie się do zapory, ale to raczej spacer w ładną pogodę, a tak to chyba lepiej jest objechać główną drogą ul. Szkolna i potem w lewo w ul.Jeziorną dojedzie się do samej zapory.

W takim razie zostawiam to na wiosenną wycieczkę rowerową

maslinka napisał(a):Nie, też byliśmy w sobotę Ale koło południa i przed 17:00 już się zwijaliśmy.

Dzieje się, dzieje Na pewno więcej niż w Gliwicach...

A jakoś sobie uznałam, że skoro były te zawody to musiała być niedziela
W Gliwicach przyznam byłam tylko raz na politechnice, chyba na jakimś dniu otwartym. Tak to o mieście nie wiem nic ani nawet za bardzo tamtych okolic nie kojarzę.

Kręcimy się trochę koło zamku, oglądając go z każdej strony. Niektóre wejścia na taras są zamknięte i odgrodzone, ale za to z innej strony bramki mamy pootwierane więc gdybyśmy chcieli to możemy dojść wszędzie. Ale tego nie robimy. Skoro zagrodzili to miało to jakiś cel, nie będziemy się tak wszędzie wciskać. Tym bardziej, że oprócz nas nikogo tutaj nie ma a nie wiadomo jak tam w środku.
Ostatecznie jednak nikt nas nie przegania














Ze schodów zaglądamy jeszcze na park i miejsca, w których byliśmy przed chwilą



A po prawej stronie mamy wieżyczki kościoła Wszystkich Świętych i kościoła ewangelickiego, a pomiędzy nimi (ten biały budynek) to część urzędu miasta z urzędem stanu cywilnego.



Schodzimy, skręcamy w lewo i wzdłuż murów przechodzimy na drugą stronę zamku, do właściwego wejścia

Spoglądamy na zamek z bocznej strony








Znajdujemy informację o tajnym przejściu ale nie bardzo wiem, co ona w tym miejscu robi. No bo chyba ta studnia (obecnie zakryta, ale widać w niej grosiki) nie ma z tym nic wspólnego?








No i to by było na tyle. Dalej, pod główne wejście nie przejdziemy, bo kolejna furtka jest już zamknięta. Musimy się wrócić i przejść na około

Wracamy i drugą stroną wchodzimy na placyk




Na wprost przed nami Brama Wybrańców, w której mieści się biuro informacji turystycznej oraz kawiarnia Cafe u Telemanna.

A po lewej stronie mamy obskurny budynek dawnej oficyny dworskiej.

Budynek oficyny dworskiej przy zamku w Pszczynie został wzniesiony w miejscu stajni, które zburzono w 1779 roku. Za czasów książąt Anhaltów mieścił pralnię, mieszkania dla urzędników i zarząd lasów. W okresie panowania Hochbergów, ostatnich panów na Pszczynie, mieszkała w nich służba dworska. Tutaj znajdowały się także pokoje noclegowe dla służących gości zapraszanych na polowania, bale i bankiety. Do rejestru zabytków budynek został wpisany jako "późnorenesansowa oficyna z XIX wieku" 7 lutego 1966 roku




No niezły kontrast...
Już w 2010 roku pisano, jak to pszczyński zabytek się sypie...

Idziemy dalej, podziwiać zamek od frontu.
Znajdujemy jeszcze tabliczki informujące, że w zamku oprócz muzeum mieści się także oddział archiwum państwowego, oraz o przyznanej w 1995 roku nagrodzie w konkursie Europa Nostra. Została ona przyznana za pieczołowite odtworzenie wnętrz zamku z ich wyposażeniem, oparte na wnikliwych historycznych badaniach, które przywróciły blask początku XX wieku.

Ostatnia przebudowa zamku została dokonana za czasów panowania Hochbergów (1847 - 1944) w latach 1870 - 1876 według projektu francuskiego architekta Aleksandra Destailleura. Pałac otrzymał dwa reprezentacyjne pomieszczenia: westybul z paradną klatką schodową i salę lustrzaną. Od zachodu i północy powstały tarasy.













Odrestaurowany zamek robi wrażenie. Nie mogę się napatrzeć

Przed głównym wejściem, po prawej stronie rosną róże księżnej Daisy, specjalna odmiana.






Przydatne informacje:
Muzeum Zamkowe oraz Stajnie Książęce są zamknięte do 16 stycznia 2017 roku, z powodu prac porządkowo-konserwatorskich
Muzeum oferuje dni darmowego zwiedzania: w sezonie (01.04 - 31.10) jest to poniedziałek, poza sezonem (01.11 - 31.03) - wtorek.
a szczegółowe informacje można znaleźć na stronie internetowej http://www.zamek-pszczyna.pl/

Nie wejdziemy dziś do środka, ale na pewno jeszcze tu kiedyś zajrzymy.
Jeśli ktoś z Was ma możliwość to serdecznie polecam odwiedziny np. podczas nocy muzeów, w której co roku pszczyński zamek uczestniczy. Ja się wybrałam raz, ale to lata świetlne temu i byłam zadowolona. Chociaż w kolejce do kasy stałyśmy z koleżanką chyba ponad godzinę. Przyszłyśmy zaraz na rozpoczęcie akcji, albo i nawet dużo wcześniej, a kolejka już wychodziła poza Bramę Wybrańców, na rynek. Mimo wszystko warto było poczekać, bo w tym czasie za 1 zł można było sporo zobaczyć, udostępniono kilka dodatkowych pomieszczeń, typu zbrojownia. Do tego po zamku przechadzali się tamtejsi goście, czyli poprzebierani uczniowie i dorośli, którzy odgrywali różne scenki z dawnych lat. To też robiło niezły klimat


Tymczasem wracamy na rynek, po drodze zahaczając o biuro informacji turystycznej, gdzie odbieramy mapkę i folder informacyjny o najważniejszych punktach w mieście. Na zamek jeszcze dziś spojrzymy w wieczornym wydaniu

Wracając spoglądamy w stronę rynku





Przechodzimy przez Bramę Wybrańców, gdzie jak już pisałam oprócz BIT mieści się także Cafe u Telemanna



Georg Philipp Telemann był niemieckim barokowym kompozytorem. W 1705 roku został kapelmistrzem hrabiów Promnitz.

Wychodzimy na rynek



i akurat trafiamy na drugą część protestu antyaborcyjnego Wśród takich pięknych obrazów po lodowisku jeżdżą sobie najmłodsze dzieciaczki.

Po naszej lewej stronie stoi kościół ewangelicki oraz ratusz.





Skręcamy w lewo, przed kościołem i kierujemy się znów w stronę parku. Po drodze mijamy drugi kościół - Wszystkich Świętych.



Wchodzimy do parku i zaraz po prawej stronie mamy budynki stajni książęcych.
W pierwszej części mieści się obecnie hala MOSiR a kiedyś była to ujeżdżalnia. Następna część, już odnowiona to właściwe stajnie.



Część, którą mamy na wprost, to powozownia.







Właściwe wejście do stajni znajdziemy z drugiej strony budynku.

Dalej znajduje się jeszcze garaż i młyn ale już sobie odpuszczamy. Wracamy przez rynek i kierujemy się powspominać czasy naszych randek w kawiarni/cukierni u Brzęczka.

Ech... czas kończyć ten spacer... Już od jakiegoś czasu próbuję tu coś napisać ale ciągle mnie wyrzuca z forum

Może to wina sprzętu bo u mnie forum działa bardzo dobrze

Chyba faktycznie jest jakiś problem na forum. Dostałem powiadomienia o otrzymanych PW a żadnych wiadomości nie dostałem.
Wysłałem też do Ciebie PW a nie mam jej w wiadomościach wysłanych

Może zaczekaj z relacją do jutra albo opisz problem tutaj: sprawy-techniczne-t47607.html