A Irlandia podobno jest taka zielona ...

A Irlandia podobno jest taka zielona...
Tak śpiewał Kowalski i miał stuprocentową rację.
Przekonałam się o tym osobiście i teraz chcę się z Wami podzielić wrażeniami z Irlandii Południowej.
Przejrzałam forum i znalazłam jedną relację z Irlandii napisaną w roku 2010 przez e-lkę. Niestety nie mogę w niej obejrzeć zdjęć. Nie widzę zdjęcia, lecz słowo "obrazek". Po kliknięciu w to słowo lewym przyciskiem myszy nie ma żadnej reakcji, po kliknięciu prawym przyciskiem myszy i wybraniu opcji "pokaż obrazek" pokazuje się informacja "nie udało się nawiązać połączenia". Może ktoś wie dlaczego.
Z opisów wynika, że e-lka odwiedziła między innymi te same miejsca co ja, ale nie wszystkie, w związku z tym zdecydowałam się, że spróbuję, może moja relacja wzbudzi zainteresowanie. Jeśli tak, to napiszcie, czy jesteście nią zainteresowani.
To tyle tytułem wstępu. Teraz już zacznę.
Do Irlandii Południowej wybraliśmy się na zaproszenie naszych znajomych, którzy osiedli w tym kraju na stałe. Wylatywaliśmy z Pyrzowic 6 lipca 2011 roku. Lot był wieczorny, więc lecieliśmy w kierunku zachodzącego słońca. Przelecieliśmy nad Morzem Północnym, Anglią, Morzem Celtyckim i wreszcie zobaczyliśmy Irlandię. Zbliżając się do lotniska w Cork samolot obniżał lot i wlatując nad teren Irlandii Południowej byliśmy już zupełnie nisko nad ziemią. Wiedziałam, że Irlandia jest zielona, ale czegoś takiego się nie spodziewałam. Zieleń w różnych odcieniach i tylko gdzieniegdzie pojawiał się inny kolor. Rewelacja.
Fotki z podróży

Nad Morzem Północnym




Nad Morzem Celtyckim




Już widać Irlandię














Lotnisko w Cork

dhmegi napisał(a):Przejrzałam forum i znalazłam jedną relację z Irlandii napisaną w roku 2010 przez e-lkę. Niestety nie mogę w niej obejrzeć zdjęć.

Widocznie niektóre relacje są niewidzialne.
Pomogę Ci - parę fotek możesz zobaczyć również tutaj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

dhmegi napisał(a):Przejrzałam forum i znalazłam jedną relację z Irlandii napisaną w roku 2010 przez e-lkę. Niestety nie mogę w niej obejrzeć zdjęć.

Widocznie niektóre relacje są niewidzialne.
Pomogę Ci - parę fotek możesz zobaczyć również tutaj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Witaj Franz. Dzięki za podpowiedź.
Przeszukując forum nie natrafiłam na Twoją relację z prostego powodu. Otóż skorzystałam ze spisu treści utworzonego przez wojan-a, a w nim Twoja relacja nosi tytuł "Anglia i Walia", więc nawet do niej nie zajrzałam. Dopiero przesłany przez Ciebie link skierował mnie w rejony odwiedzone przez Ciebie w Irlandii. Nie byłam w tych miejscach, więc z chęcią poczytam Twoją relację.

Pozdrawiam, Gosia

dhmegi napisał(a):Przeszukując forum nie natrafiłam na Twoją relację z prostego powodu. Otóż skorzystałam ze spisu treści utworzonego przez wojan-a, a w nim Twoja relacja nosi tytuł "Anglia i Walia", więc nawet do niej nie zajrzałam. Dopiero przesłany przez Ciebie link skierował mnie w rejony odwiedzone przez Ciebie w Irlandii. Nie byłam w tych miejscach, więc z chęcią poczytam Twoją relację.

Bo Irlandia nie jest jeszcze skończona - na razie podążam południem, ale to jest objazd całej wyspy.

W międzyczasie zmieniłem ten podany wcześniej link. Początkowo wskazywał na zdezelowany dystrybutor paliwa, jako symboliczny start wędrówki, ale potem sobie przypomniałem, że zajawkowe fotki były prezentowane przez kilka wcześniejszych stron, dlatego zmieniłem ten link i teraz wskazuje już na celtycki krzyż.

Chętnie prześledzę Twoje miejsca w Irlandii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Irlandia zielona jest i to bardzo

Muszę przyznać , że polubiłem bardzo Twoje relacje , Gosiu , dlatego będę tu częstym gościem


Pozdrawiam
Piotr

Coś czuję, że będzie fajowa relacja

Chętnie pooglądam tą irlandzką zieleń.
Serdecznie pozdrawiam

Kiedyś lądowałem w Anglii pora na Irlandię

Mnie się w tym roku wakacyjna Anglia nie kroi, więc chociaż na Irlandię zerknę.

Ja również z chęcią zerknę. Czekam na ciąg dalszy

Paczam i ja

Witam chętnych do czytania relacji z Irlandii Południowej: Franz, piotrf, Roxi, Janusz Bajcer, Paulka, agata26061, Anai i zabieram się do dalszego pisania.

Z lotniska w Cork odebrała nas koleżanka i pojechaliśmy do Tralee, gdzie mieszkają nasi znajomi.
Zajechaliśmy na miejsce około godziny 22 czasu irlandzkiego. Kolacja, długie polaków rozmowy przy trunkach przywiezionych z Polski i spać poszliśmy dopiero nad ranem. Dobrze że po przebudzeniu się ujrzeliśmy na szybach krople deszczu, to nie było nam żal dnia spędzonego na odsypianiu. Po południu wybraliśmy się na zwiedzanie Tralee, ale pogoda nie zachęcała do dłuższych spacerów. Ostatecznie spacer skończyliśmy na piwie i racząc się Guinness-em wdychaliśmy klimat typowego irlandzkiego pubu.
Tego dnia poszliśmy spać wcześniej, bo następnego mieliśmy zaplanowaną wycieczkę do Parku Narodowego Killarney.

zwierzątko domowe naszych znajomych




Park w Tralee




Kościół rzymskokatolicki St John's w Tralee








Tutaj nie muszę chyba opisywać zdjęcia - patrzysz i wszystko jasne (a może ciemne)

8 lipca 2011

Pobudka, śniadanie, przygotowania do wyjazdu. W co się ubrać, będzie padać czy nie. Na razie jest ciepło, ale może zrobić się chłodniej, itd….. Dobrze że mamy samochód, to można zabrać ciuchy na wszelkie możliwe warunki atmosferyczne.
No, wreszcie wyruszamy i kierujemy się do Parku Narodowego Killarney, położonego w pobliżu miasta Killarney w hrabstwie Kerry i zajmującego ponad 10 tys. ha. Park założono w 1932 roku, natomiast w 1981 roku został uznany za rezerwat biosfery UNESCO.
Załączam mapkę gdzie zaznaczyłam przejechaną przez nas drogę oraz miejsca, w których byliśmy:
1. Punkt widokowy Ladies View
2. Wodospad Torc
3. Muckross House & Gardens
4. Muckross Abbey
5. Ross Castle


Mijamy miasto Killarney, skąd krótkim odcinkiem (ok. 15-20 km) Ring of Kerry (samochodowy szlak turystyczny o długości ok. 180 km, biegnący wokół półwyspu Iveragh) jedziemy dalej w kierunku południowym. Dojeżdżamy bez żadnych przystanków prawie do samych granic Parku Narodowego Killarney i zatrzymujemy się w punkcie widokowym nazywanym Ladies View. Ponoć widok z tego miejsca należy do najpiękniejszych i najbardziej znanych w Killarney. Przebywa tu zawsze mnóstwo turystów. Skąd się wzięła taka nazwa. Otóż w 1861 roku miejsca te odwiedziła Królowa Victoria wraz ze swoją świtą. Wszyscy byli oczarowani widokiem z tego miejsca, i właśnie ten wspaniały widok (a nie miejsce) na ich cześć otrzymał nazwę Ladies View.
Jest tam mały parking na około 30 samochodów, sklepik z pamiątkami Ladies Views Industries O’SHEA oraz mały pub o nazwie Ladies Views Pub, w którym wypiliśmy piwo (ja kawę) i zjedliśmy lody. Następnie odbyła się sesja zdjęciowa. Deszcz nie padał, ale było pochmurno. Mimo tego widok był rewelacyjny, taki dostojny i ponury. Tereny widokowe wydawały się takie odległe i niedostępne. Jak pięknie musi tam być przy słonecznej pogodzie. Jedynie samochody stojące na parkingu zakłócają harmonię tego miejsca. Aby pozbyć się ich z kadru aparatów fotograficznych trzeba się pomiędzy nimi przeciskać i przystanąć na samym brzegu parkingu, który od "widoku" oddzielony jest niewysokim (ok. 50 cm) kamiennym murkiem.
Po tym, jak nacieszyliśmy oczy pięknym widokiem ruszyliśmy z powrotem w kierunku Killarney.

Następny przystanek – Wodospad Torc

Wodospad Torc stanowi jeden z obowiązkowych przystanków w Parku Narodowym Killarney.
Położony jest u podnóża góry Torc na rzece Owengarriff, która wypływa z gór do jeziora Muckross. Aby dostać się do wodospadu należy zostawić samochód na niewielkim parkingu przy Ring Of Kerry (ok. 7 km od miasta Killarney) i udać się pieszo w kierunku południowo-wschodnim. Do wodospadu wiedzie ścieżka wśród pięknych drzew porośniętych mchem. Jeśli jesteśmy turystami pieszymi możemy dostać się tam bezpośrednio z miasta Killarney (około 6 km) trasą w ramach tzw. Kerry Way (Szlak Kerry), który stanowi odpowiednik Ring of Kerry (Pętli Kerry) dla turystyki pieszej. Cała trasa Kerry Way to około 213 km).
Nazwa wodospadu pochodzi z irlandzkiej legendy, według której Torc (dzik) w pobliżu wodospadu zabił legendarnego bohatera irlandzkiego nazywanego Fionn Mac Cumhail. Według legendy to właśnie Fionn Mac Cumhail zbudował Groblę Olbrzyma, po której miał przejść suchą nogą do Szkocji a także pewnego razu wyrwał z ziemi część Irlandii, aby rzucić nią w swojego przeciwnika, lecz nie trafił i kawał ziemi wylądował w Morzu Irlandzkim, stając się Wyspą Man, zaś miejsce z którego zaczerpnął ziemi, stało się jeziorem Lough Neagh.
Wodospad ma 18 metrów wysokości, a huk spadającej z niego wody słychać na długo przed tym, zanim się go zobaczy. Ścieżka obok wodospadu prowadzi na szczyt zbocza, z którego jest podobno przepiękny widok na jeziora.
Niestety pogoda popsuła nam przyjemność oglądania tego miejsca, bowiem zaczął padać deszcz i nie zdecydowaliśmy się na wejście na szczyt.

Muckross House & Gardens

Muckross House - piękna wiktoriańska rezydencja z 1843 roku i jeden z najsłynniejszych pałaców w Irlandii. Jego wnętrza ilustrują styl życia ziemiaństwa tych czasów, a pomieszczenia w suterenach ukazują warunki pracy służby pałacowej. Zwiedzanie możliwe tylko z przewodnikiem (maksymalna liczba osób: 35, czas trwania - 55 minut), więc my nie skorzystaliśmy z wejścia do Domu Muckross.
Ogrody Muckross House słyną na całym świecie ze swego piękna. Szczególnie podziwiane są ich wspaniałe kolekcje azalii i rododendronów. My obeszliśmy te ogrody i faktycznie robią wielkie wrażenie. Teren jest tam rozległy, wielkie przestrzenie, ogromne trawniki, różnorodna roślinność, wspaniały widok na Jezioro Leane. Nie można było koło tego przejść obojętnie. Na czas zwiedzania ogrodów rozjaśniło się, deszcz nie padał i nawet nieśmiało wyglądało słoneczko.