4 dalmatyńskie wyspy - Hvar, Brač, Korčula i Vis

Warto zajrzeć do gospodarstw po drodze bo można kupić sobie w normalnych cenach wino, oliwę, miód, dżem figowy i różne inne przetwory. Co ciekawe niektórzy nie reklamują się w ogóle - pewnie, żeby nie musieć opodatkowywać działalności "Bračką spiżarnię" odwiedziliśmy potem jeszcze przed samym wyjazdem, uzupełniając zjedzone i wypite zapasy.

Droga zaczyna iść w górę, teren po bokach się zmienia



Przy wjeździe do samej wioseczki ciekawe - no właśnie co? Jaskinie ?



I wreszcie Dol. Cisza aż w uszach dzwoni, stare budynki, klimacik...

Okazuje się jednak, że jest tu jakieś życie





także wykute w kamieniu:



oraz zaprzęgnięte do pomnażania dobrobytu mieszkańców ku uciesze turystów

Osiołkowi oszczędziliśmy pracy - zresztą na mój widok (a raczej moich kilogramów) biedny magarac włączył "wsteczny" i nijak nie dał się przyprowadzić z powrotem. A wcale nie chciałem go dosiadać...

Dol zrobił na nas ogromne wrażenie. Można chodzić i chodzić, odkrywać zakamarki, focić domy, krajobraz i detale. Chyba wtedy tak naprawdę zakochałem się w Dalmacji na zabój i wiem, że jeżeli tylko będzie można to przynajmniej trzy,cztery razy na każde pięć lat będę wracał!



Fajna prasa: XIXw z Triestu...

Szczęśliwi i zauroczeni lądujemy na koniec w wiejskiej konobie. Jest pyszne jedzenie, jeszcze lepsze wino, powietrze drga, czas się po prostu zatrzymał... Małżonka chyba też zadowolona

Trochę czasu zbierałeś siły na ciąg dalszy, ale jak ruszyłeś to "z kopyta" i teraz trudno mi nadążyć. Mimo to czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki i kolejne wyspy.
Pozdrav
K

krombocher napisał(a):Trochę czasu zbierałeś siły na ciąg dalszy, ale jak ruszyłeś to "z kopyta" i teraz trudno mi nadążyć. Mimo to czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki i kolejne wyspy.
Pozdrav
K

Trochę miałem zawirowań zawodowych i nie było czasu a przede wszystkim nastroju na pisanie... Przed nami jeszcze dwie wyspy i relacje będą się wydłużać, bo im świeższe wspomnienia, tym więcej się pamięta - można więcej napisać. Pozdrawiam serdecznie!

Następny dzień po wizycie w Dolu spędzamy "u siebie" w Povlji. Zaczął się wrzesień i miejscowość radykalnie opustoszała. Wcale nam to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie. Pogoda jest wietrzna, morze zmieniło kolor, pojawiły się fale. Korzystamy z tego i pływamy aż do zmęczenia, potem przerwa na obiad w konobe "Kala" nieopodal i znowu nad wodę.







Fascynujące jest to połączenie morza z surowością wysokich gór. Cieszy nas ta zmiana pogody, to że Jadran "ożył", stał się granatowy.

Wieczór spędzamy na "proszonej" kolacji u naszych gospodarzy. Ojciec Ennia grilluje na wysuszonych gałązkach winorośli ryby, Ivana (żona Ennia) zrobiła pyszne sałatki. Od wyjazdu na Hvar trochę podciągnąłem się w chorwackim i mogę też pogadać sobie z dzieciakami i dziadkiem. Popijamy wino i travaricę, Ennio opowiada o niełatwym, ale pięknym życiu na wyspie. Mieszka tu od dziecka...
Oni i pewnie wiele innych rodzin muszą w sumie zarobić w 4 miesiące na cały rok, całe szczęście mają jeszcze dom w Makarskiej, który też na lato wynajmują. Bezrobocie jest spore, niełatwo o dobrą stałą pracę. Tak, nigdzie nie jest lekko, nawet w takim pięknym miejscu.
W mojej głowie zaczyna powoli kiełkować myśl, która w sumie nie daje mi spokoju do dziś. A może by tak na emeryturze, jakiś mały domek... Póki co, to tylko rojenia, ale przeglądam od czasu do czasu ogłoszenia na chorwackim rynku nieruchomości i jakąś na jakąś ruderę na Pelješcu, oczywiście nie przy morzu można by się pokusić. He he he - oczywiście praktyczne strony takiego przedsięwzięcia to już inna sprawa, poza tym faktycznie za cenę normalnego mieszkania w PL (w niedużym mieście) można tu faktycznie nabyć tylko bardzo stary wiejski dom do remontu, z dala od czegokolwiek, często na stoku, bez mediów. Ale to temat na inną opowieść, wracamy na Brač.

maslinka napisał(a):Dol jest bardzo klimatyczny i wcale się nie dziwię, że jest u Ciebie na pierwszym miejscu

Dla mnie to jednak inna kategoria: miejscowości w interiorze Trochę inna specyfika i moim zdaniem trudno je porównać z tymi na wybrzeżu.

Heh, tak to już jest z tymi klasyfikacjami: w sumie Povlja też przepiękna i otrzymuje nr 1 w kategorii "miejscowości nadbrzeżne" U Ciebie pewnia Supetar wygrywa? Niestety nasze zdjęcia z Supetru nie zachowały się - jeszcze na miejscu przypadkowo skasowałem je z karty pamięci.

Następnego dnia wybieramy się na południowe wybrzeże wyspy. W planie jest Bol i Murvica. Po drodze jednak odchodzi mnie ochota na łażenie po miasteczku i omijając Bol kierujemy się szutrówką prosto do Murvicy. Zlatni Rat oglądamy z daleka...



Widoki cudne, winnica na stoku korzysta z południowej ekspozycji na słoneczko



Roślinność egzotyczna i wybujała



Dojeżdżamy do pierwszego parkingu, wypakowujemy bambetle plażowe i szukamy jakiejś spokojnej miejscówki.



Znajdujemy ustronny kącik z mikro-plażą i dalej już tylko relaks, słonce, samotny biały żagiel etc.

Murvica nieodparcie kojarzy nam się bardziej z Hvarem i jego południowym, zatunelowym wybrzeżem. Fantastyczna miejscówka do plażowania, choć nie eksplorowaliśmy jej tak dokładnie jak np Maslinka.

Fajne fotki
Dobrze Ci idzie z tymi wyspami

Hercklekot napisał(a):Murvica nieodparcie kojarzy nam się bardziej z Hvarem i jego południowym, zatunelowym wybrzeżem.

Też wydaje mi się, że jest wiele podobieństw między tymi dwoma wyspami zarówno w ukształtowaniu powierzchni (pd i płn strona każdej) jak i w dalmatyńskim klimacie miasteczek. Na Hvarze jest pewnie więcej urokliwych zatoczek z cudnymi plażami łatwiej dostępnych od lądu (to mnie zachwyciło), za to Brač ma chyba często fajniejsze plaże w samych miasteczkach. No i na Braču jakby trochę bardziej urzekły mnie ślady historii: Pustinja Blaca, Zmajeva Špilja, w małej Povlji pozostałości bazyliki sprzed półtora tysiąca lat (!) - to wszystko zrobiło wrażenie. Na Hvarze też byłam w Špilji Sv. Nedjelji - ale bez przewodnika wprowadzającego szerzej w kontekst historyczny i klimat miejsca to już nie to samo.
Dla mnie sama Povlja też była strzałem w dziesiątkę - choć plaże w Murvicy i za nią są o wiele piękniejsze.
Sorry za te zakłócenia w relacji - ale bardzo mnie ona wciąga, pewnie dlatego, że jestem świeżo po Braču.

Danusiu, pisz jak najwięcej! I nie waż się za to przepraszać Jak czytałem relacje innych na forum, to bardzo mi się podobało, że każdy kto chciał dokładał coś od siebie. Tak ma być !