4 dalmatyńskie wyspy - Hvar, Brač, Korčula i Vis

W Hacjendzie najpierw uderzamy do środka i ucinamy sobie pogawędkę z dwudziestoparoletnim synem właścicieli. Jest do kupienia "medalowa" oliwa, naprawdę fantastyczna, są cudowne naleweczki (szczególnie wiśniowa), jest i wino, które nie do końca nam podchodzi - szczególnie czerwone. Coś chyba lekko zakażone... Sama konoba to po prostu część dużego gospodarstwa: większość rzeczy jest produkowana na miejscu. Fajne miejsce, będziemy tu jeszcze kilka razy.







Czekając na jedzenie zamawiamy półliterek białego, dostajemy domowy kukurydziany chlebek z oliwą i ziołami na przystawkę. Oliwa - jeszcze raz powtarzam, klękajcie narody!

Jest coraz fajniej... Dyskretna muzyczka, zapachy z grilla miło drażnią nosy. Oprócz nas tylko jedna para gości - jest już koniec sezonu urlopowego i to widać, poza tym pora dosyć wczesna jak na obiady w Cro.
Co jedliśmy? Kalmary i jagnięcinę (nie załapała się na zdjęcie, bo za szybko zniknęła )



Po obiedzie jeszcze coś na trawienie, parę zakupów "na wynos". Ufff - Hacjendę polecam każdemu: ze względu na wspaniały klimat, estetykę miejsca, wyborną kuchnię i sympatycznych właścicieli. Ceny - nie zabiją

Przejeżdżaliśmy parę razy koło słynnej już na forum Haciendy - rzeczywiście, ładnie wyglądają te budynki. Niestety, jakoś nie było czasu zajrzeć do środka...


Kalmary wyglądają... hmmm... egzotycznie.
Skusiłam się w tym roku po raz pierwszy na kalmarowe krążki w panierce w Panoramie w Splitskiej. Trochę mnie kosztowało pokonanie wewnętrznych oporów, ale umotywowana przykładem córki (Mamo, ja próbuję każdego nowego dania, żeby sprawdzić jak smakuje...) wchłonęłam porcję i... No może jest to coś innego i ciekawego w smaku, pewnie były też dobrze przyrządzone, panierka pyszna i chrupiąca, ale... teraz otwieram się na inne potrawy a do tej już raczej nie wrócę. Może to dlatego, że nie zajrzałam do Haciendy...

Hmmm - jakby to powiedzieć: niech każdy je to, co lubi, ja akurat wszystko co pływa w morzu lubię. Kalmary w sumie nie są jakieś bardzo "egzotyczne" w smaku - skuś się kiedyś na grillowane właśnie, bo takie "prżene" w panierce to nie wszystko.
Hacjenda nie jest jakąś wielką rewelacją kulinarną dla wszystkich, ale ma swoje zdecydowane plusy: przede wszystkim jest domowo, sympatycznie, prawie 100% rzeczy z własnego gospodarstwa. Jest prosto i naturalnie, bez zadęcia. Wszystko jest świeże, przepisy są proste: jak ryba to po prostu grill + oliwa + zioła. Jak warzywa to podobnie. Mięsko też - najprostsza obróbka i na talerz. Chleb własnego wypieku, oliwa własna, alkohole też.
Fajne jest umiejscowienie - nie mają zbyt wiele konkurencji Da się do bardzo późna posiedzieć bez tłumów pod chmurką, jest przestrzeń, jest atmosfera, mili ludzie. Na każdym wyjeździe jakaś knajpa zarabia tytuł "konoby sezonu" i akurat padło na Hacjendę. Jako człowiek, który na urlopie jest jeszcze bardziej leniwy niż zwykle nie szukam jakiś "kwadratowych jaj" i jak mi coś pasuje to powtórzę to 2-3 razy. Także kończąc wątek "Hacjendy" - subiektywnie dla mnie extra, ale odwiedziłem raptem 5-6 konob na Braču, a więc ekspertem nie jestem.

Hercklekot napisał(a):skuś się kiedyś na grillowane właśnie

Może spróbuję. Po tych ostatnich jakoś bliżej mi było do podejścia mojego małżonka, który z zasady nie jada stworzeń mających więcej niż 4 kończyny.

Trochę żałuję, że nie wpadliśmy do Haciendy.

Ciekawa jestem dalszego ciągu Brača.

Fajnie, że piszesz, przynajmniej ta relacja nie jest monologiem
Pamiętam, że tamtej nocy po wizycie w Hacjendzie stanęliśmy na wzgórzach nad Povlją i cyknąłem parę nocnych zdjęć. Teraz tak na nie patrzę i widzę, że w ogóle ich nie obrobiłem, nawet nie wyprostowałem.





Spać się nie chciało, noc była młoda i pachnąca, postanowiliśmy jeszcze popstrykać w samym miasteczku.





Tutaj konoba "Stara Uljara". Tę odradzam: zgodnie z nazwą smażą na starym oleju, co chluby im nie przynosi... Piszę to na podstawie własnych doświadczeń - to było jedyne kulinarne rozczarowanie na Braču.





I dalej port i okolice...







duchy jakieś...

Następnego dnia upały nieco zelżały a my ruszyliśmy pooglądać sobie inne miasteczka. Na pierwszy ogień poszła Pučišća. Klimatyczne miasteczko obchodziliśmy niespiesznie.









Co mi się podoba? Wszystko! Fajna architektura, brak wszechobecnego w Polsce kiczu, kolorowych reklam i bałaganu wizualnego Perełka! Ratusza strzeże lew.





No i Klesarska Škola - uczą rzeźbić w kamieniu.



Efekty (prace dyplomowe ?) znajdziemy w całym miasteczku.





i jeszcze parę detali... z kamienia jest dosłownie wszystko.

Do Pučišćy niestety nie dotarłem (awaria), więc chętnie obejrzę.

A koło Hacjendy byłem raz i to akurat w drodze do Pučišćy właśnie.
Niby otwarte, ale żywego ducha nie było....dziwne.

W "Hacjendzie" jedzenie naprawdę dobre, ale jak już gdzieś pisałem wino też nas zawiodło.
Ni co bych sie tam za fest na wińsku znoł. Te co my tam wypili było jeszcze jako takie, ale to co my se "na wynos" wzieni już strasznie lurowate. Idzie powiedzieć że som zrobiłbych lepsze.
"Hacjenda" otwarta chyba dopiero wieczorem, raz zawitaliśmy ok godz 14 i nic do jedzenia nie można było zamówić. Kuchnia działa dopiero od 16, więc ruch tam raczej dopiero wieczorem

maslinka napisał(a):Pięknie prezentuje się u Ciebie Povlja nocą

Pučišća - dla mnie w ścisłej czołówce bračkich miejscowości, więc z przyjemnością oglądam Wasz spacer

Dzięki! Dla nas też czołówka, ale nie nr 1, bo nr 1 będzie teraz!

anakin napisał(a):Do Pučišćy niestety nie dotarłem (awaria), więc chętnie obejrzę.

A koło Hacjendy byłem raz i to akurat w drodze do Pučišćy właśnie.
Niby otwarte, ale żywego ducha nie było....dziwne.

Moje wiadomości na temat Hacjendy są niestety przestarzałe (2012 rok). Być może mają jakieś kłopoty, albo po prostu miałeś pecha... Z drugiej strony to jest "seosko domaćinstvo" i pewnie zawsze ktoś się tam po zagrodzie krząta. Jak ktoś był w 2015 jeszcze to niech się odezwie, bo zacna to knajpka i szkoda jakby się okazało że padła.

dids76 napisał(a):"Hacjenda" otwarta chyba dopiero wieczorem, raz zawitaliśmy ok godz 14 i nic do jedzenia nie można było zamówić. Kuchnia działa dopiero od 16, więc ruch tam raczej dopiero wieczorem

Dokładnie tak o 16tej to dopiero rozpalali pod kuchnią

Po spacerku i wypiciu kawy w Pučišćy postanowiliśmy wrócić już do Povlji: plaża i pływanie ciagnie! Na następny dzień zapuścimy się trochę w interior i poszukamy jakiejś spokojnej wioseczki. Na Hvarze bardzo spodobało mi się Pitve i chciałem odnaleźć podobny klimat na Braču.
Nazajutrz objechaliśmy Postirę, do której zajrzymy później i skręciliśmy w lewo do wioseczki Dol. Droga wiła się doliną pomiędzy górami - takie "polje": mniej sucho (choć w większości dzięki nawadnianiu), z obu stron uprawy. Winorośl, oliwki, cytrusy.

Jak widać dobrze potraktowana i nawodniona ziemia na spółkę z dalmatyńskim słoneczkiem i ciężką ludzką pracą dają tutaj niezłe plony. To było dla mnie spore zaskoczenie, bo Brač do tej pory jawił mi się jako dość suchy i jałowy. Szczególne wrażenie zawsze robią na mnie gaje oliwne ze starymi drzewkami: mógłbym spacerować godzinami oddychając tylko ciepłym i pachnącym powietrzem...







Granaty były już prawie dojrzałe...