4 dalmatyńskie wyspy - Hvar, Brač, Korčula i Vis

Hercklekot napisał(a):.......

Optymalna byłaby Nerežišća.

Za fatalną bazę wypadową do zwiedzania wyspy uznałbym np Sučuraj na Hvarze Skoro jednak pojawił się temat podróży po wyspie, to pojedziemy na Vidową.

anakin napisał(a):

Hercklekot napisał(a):.......

Optymalna byłaby Nerežišća.

Hehe - no tak, środeczek

Vidova Góra była naszym pierwszym celem wycieczkowym. Tego dnia było lekkie zachmurzenie, nie za gorąco, a więc idealny czas na zwiedzanie. Nie wiem, czy już o tym pisałem, ale byliśmy na przełomie sierpnia i września i pogodę mieliśmy naprawdę OK.

Miejsce naprawdę zacne - świetny widok na Zlatni Rat! Samochodem można podjechać naprawdę bardzo daleko do góry, spacerek na szczyt nie będzie męczący nawet dla leniuchów

Po wizycie na szczycie usiedliśmy w pobliskiej konobie. Zaraz za nami pojawiła się spora grupa francuskich seniorów, szturmująca Vidovą na piechotę od strony Bolu. Pełna profeska - kijki, buty turystyczne, plecaki etc. Obiecałem sobie, że też wybierzemy się kiedyś w góry gdzieś na kolejnej wyspie w Cro - tak na cały dzień. Spełniło się to za dwa lata (2014) na Visie...

Hercklekot napisał(a):Zaraz za nami pojawiła się spora grupa francuskich seniorów

U nas w tym roku Francuzi też zapunktowali kondycją fizyczną. Wchodziliśmy do Zmajevej Špilji razem z pewną francuską rodzinką - dobrzy byli nawet bez kijków.

Jak widać jest to jakaś prawidłowość - a zatem Vive la France! Po "zdobyciu" Vidowej pogoda poprawiła się na tyle, że postanowiliśmy resztę dnia spędzić na "naszej" plaży blisko zatoczki Ticja Luka. Bardzo zaskoczyło mnie bogate życie podwodne: praktycznie 3 godziny spędziłem z maską i rurką pod wodą. Fantastyczna sprawa: można się poczuć jak w wielkim akwarium! Przeróżne rybki - małe girice, większe dorady, takie, których nie znam z żółtymi kreskami, rozgwiazdy, dziwne "ogórkowate" stwory... Nakręciłem trochę filmów podwodnym aparatem, ale kolory nie te...

Po kąpieli łażąc po plaży zauważyłem dwóch gości, którzy pracowicie rozbijali młoteczkami wyjęte z wody kamienie i grzebali w nich nożami. Ciekawe, czego szukali ? Odpowiedź dostałem od Ennia, naszego gospodarza, który zresztą bardzo wzburzył się, gdy mu o tym powiedziałem. Okazuje się, że byli to... kłusownicy, wydłubujący z tych skałek będące pod ochroną małże(?)-skałotocze, po chorwacku prstaci. Przypomniałem sobie, że na forum była już o tym mowa.

Następny dzień - wyskakujemy do Selcy. Miasteczko jest większe od Povlji - takie centrum wschodniej części wyspy. Uwagę przykuwa ogromny jak na tak małą mieścinkę kościół, przy którym parkujemy.

Świetny jest ten bracki biały kamień - wokół wszystko jest z niego: kościół, trotuar, a z tyłu kościoła postumenty, na których stoją popiersia zasłużonych dla chorwackiej niepodległości: Franjo Tuđman, Hans-Dietrich Genscher, Alois Mock (w końcu to Niemcy i Austriacy bardzo wsparli młode chorwackie państwo).

Jest też akcent polski - pomnik Jana Pawła II,



i rosyjski - park Tołstoja



Tak w ogóle miasteczko robi fajne wrażenie, będziemy wpadać tu z rana na targ...

Hercklekot napisał(a): park Tołstoja

Ten park w Selcy mocno mnie rozczarował w tym roku - zaśmiecony, zapuszczony i pełen komarów...
Właściwie cała Selca w moim przewodniku była nieco... podkoloryzowana, może stąd moje lekkie rozczarowanie. Ale kilka zakamarków miało swój urok, a ten "za duży" kościół też zrobił na mnie wrażenie. Fajna też jest mniejsza świątynia Gospy od Karmena. Niestety, na targ nie zajrzałam. No i mimo wszystko ten swojski klimat miasteczka w głębi wyspy - bez nadmiaru turystów, z lokalsami siedzącymi w knajpce przy kościele - bezcenny.

A propòs morskich kłusowników - paskudy po prostu.

Relacja jest z 2012 roku - wtedy też park "z Tołstojem" nie był jakiś zachwycający Ja mam jakąś słabość do takich sennych mieścinek, często w interiorze. Na Korčuli podobny klimacik ma Blato (choć jest na pewno o wiele większe i ludniejsze). Selca jest taka poza czasem z tym swoim monumentalnym kościołem, brakiem jakiegokolwiek nastawienia "na turystów" i kompletnym bezruchem w upalne, południowe godziny.
Pamiętam, że wtedy właśnie uzmysłowiłem sobie, że tak naprawdę te chorwackie miasteczka mają mniej mieszkańców niż nasze wsie we wschodniej Małopolsce - a dodatkowo odpływają z nich regularnie mieszkańcy.
Na tej stronie można sobie sprawdzić, że np. cała gmina Selca - tj. z Povlją, Sumartinem i przyległościami nie ma nawet 2000 mieszkańców, z czego i tak pewnie połowa żyje gdzie indziej (praca). Taki niby duży i wielkomiejski Split ma mniej więcej tyle ludności co Bielsko-Biała, a całe województwo Splitskie (Splitsko-dalmatinska županija) to niecałe pół miliona dusz czyli jakieś 2/3 Krakowa. Niby banał i nic odkrywczego, ale trochę zmienia perspektywę...

Po wizycie w Selcy wpadamy jeszcze na chwilę do Sumartina - miasteczko nie robi na nas jakiegoś oszałamiającego wrażenia: jest najmłodsze na wyspie, przypływa do niego prom z Makarskiej (tak będziemy wracać). Robimy niewielkie zakupy na straganie z zieleniną, siedzimy na kawie w kawiarni przy porcie. Cisza, spokój, nic się nie dzieje...



W drodze do domu stajemy jeszcze w fajnym punkcie widokowym na Sumartin.



Po powrocie do Povlji pałaszujemy słodziutkie figi i wio na plażę...

Następny dzień do wczesnego popołudnia plażujemy, korzystając z pięknej pogody, a na obiad wybieramy się do "Hacjendy" - położonej przy głównej drodze przecinającej wyspę niedaleko zjazdu do Povlji. Odkryliśmy i obwąchaliśmy ją sami jeszcze wracając z Vidowej, a Ennio potwierdził, że faktycznie dobre jedzonko mają. Przed obiadem wpadamy jeszcze w okolice kamieniołomu - to po drodze. Tutaj wydobywa się słynny bracki kamień.