2018 - Miała być przerwa od Chorwacji. I co? Była Istria!

Ten kraj jest jak narkotyk! A ja kocham być uzależniony!
Ale tytułem wstępu. Po zeszłorocznej wizycie w Pakostane poczułem lekki przesyt Chorwacją, męczącą trasą i paroma innymi czynnikami. Chciałem zobaczyć coś innego, chciałem wsiąść w samolot i nie myśleć o tych dłużących się godzinach jazdy. Namiętnie poszukiwałem rejonu wartego moich oczu a przede wszystkim akceptowalnego dla mojego portfela i po długich poszukiwaniach mój wybór padł.... na Istrię. Przyznam szczerze, że jakoś zawiedziony nie byłem .
No dobra, miejsce z grubsza wybrane, teraz konkrety. Ponieważ moim motywem na tegoroczne wakacje było lenistwo, dobrze by było zorganizować rozrywki dla dzieciaków nie ruszając się zbytnio z miejsca. Wybór padł na Camping Bijela Uvala. Najpierw udało mi się zarezerwować mobilhome na Lanternie, ale za długo zwlekałem z potwierdzeniem rezerwacji no i przepadło. A szkoda, bo camping po rozbudowie przedstawiał się niezwykle atrakcyjnie. Ostatecznie udało się w Biejla Uvala. Termin 24.06-02.07. Tanio nie wyszło, ale akceptowalnie. Jak się potem okazało, cena wynagrodziła mi to atrakcjami dla dzieci.
Podróż tradycyjnie Gdynia - Częstochowa, nocleg, nastepnęgo dnia ok 19ej wyruszamy. Trasa jedyna sensowna, czyli A1, potem Czechy, Austria, Słowenia i na miejscu ok 10ej rano. Trasa bez niespodzianek poza tą, że na sławnej stacji paliw w Czechach nie było winiet miesięcznych, więc musialem kupić 10-dniową
Na miejscu trochę spacerku po campie, ale przed 12ą dostajemy info, że mobilhome gotowy.
Następnego dnia poranek przywitał nas deszczem, więc wymuszone zwiedzanie. Wybór padł na jaskinię Baredine.
GPS poprowadził sprawnie, parkujemy po 10ej na już mocno zatłoczonym parkingu i meldujemy się w kolejce do kasy. Kolejka na ok 40 minut stania Nic dziwnego, bo przyjechało chyba pół Istrii. Godzina wejścia 1.15 więc prawie półtorej godziny czekania. Staliśmy przy punkcie zbiórek grup. Po chwili przewodnik zaczął przywoływać kolejnych chętnych. Jednak nie wszyscy zjawiali się na czas, dlatego przewodnik dopełniał grupy osobami oczekującymi na późniejszą godzinę. Nam udało się to po ok 30 minutach, więc nie było źle. Weszliśmy godzinę przed terminem.
Krotki rys historyczny o jaskini i schodzimy.
Fotki mogą być nieostre bo robione bez lampy - flesz zabroniony.












cdn

Chętnie poczytam o Istrii. Od niej zaczęła się nasza przygoda z Chorwacją w 2007 roku.
W przyszłym roku rozważamy powrót właśnie na Istrię (też z Gdyni zresztą ) Pozdrawiam

Przecież Istria to Chorwacja Może i bez góry, ale jednak Cro W tej jaskini byliśmy w upalny sierpniowy dzień AD 2009...ile to czasu już zleciało....

Slavko1974 napisał(a):Ten kraj jest jak narkotyk! A ja kocham być uzależniony!

Czasami jestem uzależniony od forumowych relacji.

piekara114 napisał(a): W tej jaskini byliśmy w upalny sierpniowy dzień AD 2009...ile to czasu już zleciało....

Ciekaw jestem, czy te robaczki w 2009 roku były w tym samym miejscu co teraz hehe.

Janusz Bajcer napisał(a):

Slavko1974 napisał(a):Ten kraj jest jak narkotyk! A ja kocham być uzależniony!

Czasami jestem uzależniony od forumowych relacji.

No to piszę dalej, w bólach może stworzę krotką relację. Czytanie relacji jest jednak znacznie przyjemniejsze niż ich pisanie

Wracając do jaskini. Tradycyjna trasa to zejście po około 270 stopniach w dół na głębokość ok 60 m. Przewodnicy mówią w 4 językach wliczając to chorwacki. Przy kupowaniu biletu trzeba powiedzieć do jakiej grupy językowej chcemy dołączyć. Na bilecie dostajemy nr grupy i prawdopodobną godzinę zejścia.
Wersja ekstremalna to po zejściu na poziom 60 m ubieramy się odpowiednie kombinezony, kaski, latarki itp i po linach spuszczają nas kolejne 72 metry o ile pamiętam, oczywiście przy asyście. Co tam na samym dole się robi to już nie wiem. Chyba można oglądąc kolejne robaczki.
My jednak nadal eksplorujemy tradycyjnie

I kolejna porcja









No dobra, jeśli chodzi o pisanie relacji to dniówkę odwaliłem, a teraz dobranoc

Ja również z chęcią tu u Ciebie zostanę. Od Istrii i od Campingu Bijela Uvala zaczęła się nasza przygoda z Chorwacją trwająca już od 2012 roku

Jakoś, nie mogę się przekonać do Istrii, ale może kiedyś, albo właśnie Twoja relacja mnie do niej zachęci

elka21 napisał(a):Jakoś, nie mogę się przekonać do Istrii, ale może kiedyś, albo właśnie Twoja relacja mnie do niej zachęci

Z Istrii sporo relacji i żadna nie zachęciła.

Janusz Bajcer napisał(a):

elka21 napisał(a):Jakoś, nie mogę się przekonać do Istrii, ale może kiedyś, albo właśnie Twoja relacja mnie do niej zachęci

Z Istrii sporo relacji i żadna nie zachęciła.

Jak na razie, to ciągnie mnie bardziej na południe. Mam wrażenie, ,ze tam jest ta ładniejsza Chorwacja

Istria to też ładna Chorwacja ... tylko trochę inna niż na południu.

Obawiam się, że moja relacja nie zachęci Koleżanki do odwiedzin Istrii, z tej prostej przyczyny, że będzie krótka :/
Nie będę zaśmiecał forum po raz enty mnóstwem fotek z Poreca, Rovinj, Vrsar i pozostałych miast.
Z drugiej strony, skoro nie zachwyciła Ją Istria mimo tylu relacji, to ciężko będzie Ją przekonać. Jej wybór.
A ja swoją relację wznowię wieczorkiem

I oto jestem ponownie. Co prawda to nie jest wieczór a prawie południe i trochę dni minęło, ale przypuśćmy, że zabłądziłem w jaskini .

No dobrze, zwiedzamy dalej

I oto po zejściu na poziom ok 60 m poniżej poziomu terenu dotarliśmy do głównych bohaterów tej jaskini.





Legendy głosiły, że to pierwowzór smoka, oczywiście to odmieniec jaskiniowy. Wiadome jest, że odmieńce osiągają do 40 cm, a długość życia nawet do 100 lat. Żywi się szczątkami roślin i zwierząt, pływających w wodzie, nawet ich odchodami, wszystkim co ma wartość organiczną, ponadto drobnymi owadami, ślimakami i krabami. Czym się żywią te w jaskini to nie wiem, być może żyją tam jakieś owady, których człowiek nie widzi. Podobno potrafią "wyciągnąć" składniki mineralne z wody sączącej się z gruntu. Potrafią przeżyć kilkuletnią głodówkę.

No to jeszcze kilka ujęć w drodze powrotnej i koniec wycieczki.





Generalnie:
Ciekawe miejsce do zwiedzenia. Ale nie polecam tego robić w dzień deszczowy, albo taki, który uniemożliwia opalanie się, kąpiel w Jadranie itp. My akurat byliśmy w taki dzień - niebo zachmurzone od rana, co chwilę padało. Przyjechaliśmy koło 10ej i już praktycznie parking był zapchany do ostatniego miejsca. Trudno to było nazwać parkingiem, po prostu wszyscy parkowali, gdzie się dało. Na dodatek tuż obok jest muzeum traktorów, które tego dnia też miało obłożenie zwiedzających. To oczywiście przełożyło się na długa kolejkę do kasy, długie oczekiwanie na wejście i bezustanne przyspieszanie przez przewodników. Rozmawiałem z jednym z nich po wyjściu. W słoneczne dni rzecz jasna, mało kto odwiedza jaskinię, zdarzają się grupy po kilka osób, wtedy można bez pośpiechu wszystko obejrzeć. A tak to ścisk, tymi stromymi schodkami, często śliskimi jeden za drugim trzeba schodzić, ktoś się poślizgnie, ktoś przewróci, zaraz krzyk przewodnika, żeby nie wstrzymywać, bo następna grupa idzie itd. Na dole przy tych zwierzątkach staliśmy może 3-4 minuty.
Cała wyprawa zajęła nam ok 4,5 godziny, w tym ok 45 minut w samej jaskini, a z campingu do groty mieliśmy raptem ok. 15 km. Reszta szukanie miejsca na parkingu, stanie w kolejce do kasy i potem czekanie na wejście.
Polecam odwiedzić to miejsce ale w słoneczny dzień, spokojnie można się wyrobić w dwie godziny włącznie z dojazdem.

cdn