2018 - Kierunek Kefalonia.

Zajawka zrobiła swoje. Nie może mnie tu zabraknąć. Jak zwykle wiem, że będzie bardzo ciekawie.

Oczywiście też jestem

Wow Góra Św. Anny się załapała To moje szeroko pojęte rejony Byłem parę razy ale jeszcze nie miałem szczęścia być oprowadzanym po klasztorze Blisko amfiteatru jest zjeżdżalnia grawitacyjna (fajna atrakacja dla dzieci) i hotel z restauracją. Ceny w restauracji nie są mocno wygórowane a jedzenie dobre. Do Pławniowic wybieramy się od jakiegoś czasu ale jakoś tak zawsze nie po drodze ...

Dawigs napisał(a):Do Pławniowic wybieramy się od jakiegoś czasu ale jakoś tak zawsze nie po drodze ...

To tak jak ja do Pszczyny, bo o zamku w Pławniowicach to nawet nie słyszałam...

piekara114 napisał(a):

Dawigs napisał(a):Do Pławniowic wybieramy się od jakiegoś czasu ale jakoś tak zawsze nie po drodze ...

To tak jak ja do Pszczyny, bo o zamku w Pławniowicach to nawet nie słyszałam...

Ja też nie mimo, chiciaż mam trochę dalej. Ale zamek zapisuję bo wygląda naprawdę super

Zajawka wspaniała i pierwsze części takież zrozumiałe że będę tu stałym gościem . . .
Obydwa zamki mam do uzupełnienia wewnątrz , co bardzo mnie cieszy , bo już się klaruje wiosenny plan , do którego zastały dopisane


Pozdrawiam
Piotr

Na początek trasa dojazdu i powrotu w 2018r.

Beata W. napisał(a):

piekara114 napisał(a):

Dawigs napisał(a):Do Pławniowic wybieramy się od jakiegoś czasu ale jakoś tak zawsze nie po drodze ...

To tak jak ja do Pszczyny, bo o zamku w Pławniowicach to nawet nie słyszałam...

Ja też nie mimo, chociaż mam trochę dalej. Ale zamek zapisuję bo wygląda naprawdę super

Zawsze przy okazji zagranicznych wyjazdów po drodze coś można znaleźć ciekawego. W zeszłym roku zajechaliśmy do bajecznego zamku w Mosznej.


Ale wracając do Przczyny - rezydencji książąt Hochberg von Pless. Murowany zamek wzniesiono w tym miejscu w 1687 roku. Najdłużej panujący na zamku Hans Heinrich XI (1833–1907), z którego imieniem wiąże się okres największego rozkwitu rezydencji przebudował ją do obecnego kształtu. Pszczyna odwiedzana była przez królów pruskich, później cesarzy niemieckich, oraz ich królewskich gości z całej Europy. Właścicielem zamku od 1907 roku był Hans Heinrich XV. W 1891 ożenił się w Londynie z Angielką Marią Teresą Oliwą Cornwallis-West, nazywaną Daisy ("Stokrotką"). Jej prywatne apartamenty znajdują się na I piętrze rezydencji. Ma także swoją ławeczkę na rynku.


Klatka schodowa to jedno z najbardziej reprezentacyjnych pomieszczeń zamku, w obecnym kształcie pochodząca z okresu przebudowy z lat 1870–1876. Pomieszczenie to ukazywało się jako pierwsze gościom odwiedzającym zamek, stąd pragnienie olśnienia przepychem i bogatym wystrojem wnętrza.


Na początku klatki schodowej ustawiono dwie ogromne, ok. 2-metrowej wysokości wazy ceramiczne, jedna z motywami wschodnimi.






Salon zielony, pierwsze z pomieszczeń apartamentu gościnnego, w skład którego wchodziła też sypialnia i łazienka, utrzymany w kolorystyce zieleni. W pomieszczeniu znajduje się największa w zamku galeria porterów rodzinnych.



Sala lustrzana – jedno z najbardziej reprezentacyjnych pomieszczeń w zamku, powstałe podczas przebudowy w XIX w. Najwyższa (dwukondygnacyjna) sala w zamku jest oświetlona trzema oknami o wysokości 7,5 m; od strony korytarza odpowiadają im przeszklone drzwi porte-fenêtre, nad którymi umieszczono trzy balkony z balustradami z kutego żelaza. Nazwa sali pochodzi od dwóch ogromnych luster (każde o powierzchni 14m²), umieszczonych naprzeciwko siebie, wyprodukowanych w Paryżu i przewiezionych do Pszczyny, do dzisiaj zachowanych w doskonałym stanie. Sala jest przykryta pozornym sklepieniem z malowidłami, na którym zawieszono pięć kryształowych żyrandoli. Sala początkowo odgrywała rolę reprezentacyjnej jadalni (przy ścianie wschodniej do dzisiaj stoi ustawiony marmurowy bufet z popiersiami różnych postaci), obecnie odbywają się tu koncerty pod nazwą "Wieczory u Telemanna".





Rynek w Pszczynie - ławeczka z księżną Daisy.



Spacer po rynku w mieście, obiad i dalej koronkowy Koniaków.
Zatrzymujemy się tutaj.

Bez rozpakowania udajemy się na wzgórze Koczy Zamek (847 m n.p.m.).

Legenda mówi, że:
"(...) stał tu niegdyś zamek węgierskiego grafa, który przywędrował tu z rodzinnych stron, albowiem ojciec chciał go ożenić z niemiłą mu baronówną. Graf ów, nazwiskiem Kocsi, zakochał się w pięknej Jadwidze, góralce z Koniakowa i ożenił się z nią. Niedługo potem zjechał stary graf. Na wiadomość o ożenku syna z prostą góralką kazał pachołkom porwać Jadwigę. Jeden z nich zabił ją czekanem. Kocsi mszcząc śmierć żony zranił w bitwie ojca, który umarł z powodu odniesionych ran. Na skutek tych tragicznych wydarzeń młody graf, trawiony tęsknotą i rozpaczą dostał pomieszania zmysłów, podpalił zamek i przepadł gdzieś bez śladu. Ruiny zamku rozebrali miejscowi górale. Pozostała jedynie nazwa. Nocami w kamieniołomach pod szczytem coś płacze i zawodzi. Podobno to dusza grafa szuka Jadwigi"


Szczyt Koczego Zamku jest doskonałym punktem widokowym, łatwo dostępnym w kilka minut z położonego u jego stóp parkingu. Dookolna panorama niewiele ustępuje swym zasięgiem słynnemu widokowi z niedalekiej Ochodzitej. Poniżej kamieniołomu polną drogą wiodą znaki niebieskie szlaku turystycznego ze Zwardonia na Baranią Górę.
My jednak tego dnia program mamy wyczerpany i został tylko grill w ogrodowej altance.

Jako, że Koniaków jest królestwem koronek więc także tutaj możemy je popodziwiać a nawet kupić w całkiem niezłej cenie.
Zainteresowanie jak widać jest.

Dzień następny - pakowanie i dojazd do Węgier.
Do przejechania dystans 483km, z tego sporo autostradą.


Po drodze zatrzymujemy się przy winnych piwniczkach i restauracji w Tokaju.



CDN.

Steftes

piotrf napisał(a):Zajawka wspaniała i pierwsze części takież zrozumiałe że będę tu stałym gościem . . .
Obydwa zamki mam do uzupełnienia wewnątrz , co bardzo mnie cieszy , bo już się klaruje wiosenny plan , do którego zastały dopisane


Pozdrawiam
Piotr

Miło, że jesteś. Witam serdecznie Ciebie i jeszcze raz wszystkich, którzy do mnie zawitali.
W miarę wolnego czasu będą powstawały kolejne odcinki i raczej jak zwykle z przewagą zdjęć niż tekstu.

Steftes

W Pszczynie byłem kilkanaście lat temu będąc w L.O i do dziś wracam miło wspomnieniami do tego miejsca. Pamiętam jak na zamieszczonych przez Ciebie schodach z chórem śpiewaliśmy renesansowe i barokowe utwory. Obiecałem sobie i rodzinie, że na pewno tam kiedyś zawitamy gdyż jak dla mnie jest to pierwsza trójka zamków w PL.

Witam,
niemalże sąsiada z odległego ode mnie o ok. 60 km miasta, który wybrał się w tym samym kierunku.
My zrobiliśmy ok. 5900 km, ale Twoja droga zdecydowanie dłuższa i połączona ze zwiedzaniem. Super
Zamki i pałace dopisuje do miejsc do zobaczenia, bo też bardzo lubię takie klimaty.
My akurat na Kefalonię jechaliśmy najkrótszą drogą, bo jednak młodzież oczekiwała przede wszystkim plaż i chcieliśmy jak najwięcej dni mieć na poznanie wyspy.
Pewnie jak kiedyś będziemy jeździć już sami z żoną obierzemy podobny sposób podróży.
Czekam za dalszymi odcinkami.
ps
W jakim terminie byłeś na Kefalonii?

Następna super relacja z Kefalonii się szykuje, nie może mnie zabraknąć - może coś jeszcze dopiszę do planu wakacyjnego...

tompakosc napisał(a):Witam,
niemalże sąsiada z odległego ode mnie o ok. 60 km miasta, który wybrał się w tym samym kierunku.
My zrobiliśmy ok. 5900 km, ale Twoja droga zdecydowanie dłuższa i połączona ze zwiedzaniem. Super
Zamki i pałace dopisuje do miejsc do zobaczenia, bo też bardzo lubię takie klimaty.
My akurat na Kefalonię jechaliśmy najkrótszą drogą, bo jednak młodzież oczekiwała przede wszystkim plaż i chcieliśmy jak najwięcej dni mieć na poznanie wyspy.
Pewnie jak kiedyś będziemy jeździć już sami z żoną obierzemy podobny sposób podróży.
Czekam za dalszymi odcinkami.
ps
W jakim terminie byłeś na Kefalonii?

Dotarliśmy na Kefalonię w tym samym czasie, czyli 15 lipca. Nie zauważyłem jednak na moich trasach polskich rejestracji, ani też nie utkwił mi w pamięci żaden rowerzysta. Może dlatego, że później wstawałem.

Steftes.

Piękne perełki wyszukałeś po drodze
Nie może mnie tu zabraknąć

Wpierw degustacja i zakupy tokaju. Jest kilka rodzajów i ceny też są różne. Dobrą, sprawdzoną opcją są zakupy tych w pojemnikach pięciolitrowych(10-11E).

Na obiad jak zawsze dla mnie tutaj węgierska zupa gulaszowa w kociołku.

Zatrzymujemy się planowo na campingu Hajdu w domku dla 6 osób z trzema pokojami i sporym salonem.
Korzystając z tego campingu dostaje się zniżkę na baseny( bilety w recepcji).
Pora sprawdzić jakość tokaju.

Dzień następny - kąpielisko termalne.


Reklamowane jest jako największe kąpielisko termalne w Europie.
My zdążyliśmy przejść część odkrytą. Za dodatkową niewielką opłatą można przejść na teren parku wodnego, gdzie znajduje się dziewięć rodzajów zjeżdżalni, z których najwyższa wznosi się na wysokość ponad 10 metrów. Zjeżdżalnie w zależności od efektów mają różne nazwy - „Cztery tory”, „Kamikaze”, „Zjeżdżalnia wodna”, „Czarna dziura”, „Szalona rzeka”, „Wielka zjeżdżalnia”, czy „Wielka dziura”, „Tornado” i „Niagara”. Obszar Aquaparku w Hajdúszoboszló został w 2014 roku powiększony o hektar, gdzie wybudowano ekstremalną strefę z 6 ogromnymi zjeżdżalniami i ścianą wspinaczki. Na nowym terenie z wieży startowej o wysokości 16 metrów wychodzą zjeżdżalnie, tunel grawitacyjny, pętle wodne, superfale, cunami, łódź kosmiczna i rura wodna, jako nowe zabawy stwarzające ekstremalne wrażenia dla wszystkich odważnych. O zwykłej sztucznej fali nie wspomnę. Jest też kilka basenów z atrakcjami dla dzieci. Na zdjęciu poniżej widok basenów z tarasu.




Jest plaża z parasolami, latarnia morska, statek.
Tutaj tłoku nie było, natomiast ciepłe baseny miały większe powodzenie.









Tutaj można spokojnie spędzić cały dzień.
Jest chłodne piwo i mnóstwo specjalności węgierskich do jedzenia.

My jak zwykle zamawiamy langosze.




I dalej grzanie tyłków.



I na koniec pożegnalne zdjęcie.


I przed nami pusta węgiersko-rumuńska granica. Ten odcinek będzie liczył 383km.


CDN.
Steftes.

Langoš na Węgrzech!? Marzenie!