Z weekendowych wyjazdów Bracki Supetar i nie tylko

Spacerkiem po Zamku Praskim i Hradczanach
Nie dało się Tłumy, Tłumy, i jeszcze raz Tłumy. Nasz błąd powinniśmy najpierw wybrać Hradczany w tygodniu a nie w Weekend.





Na trzecim kiedyś głównym dziedzińcu Zamkowym na tle Katedry stoi konny posąg św. Jerzego - kopia oryginalnej rzeźby gotyckiej, która znajduje się w klasztorze św. Jerzego.
Hit robienia sobie zdjęć na Jego tle



Idziemy dalej. Drepcząc w globalnej wiosce językowej.



Oczywiście nie pomijając "oryginalnej" uciechy żeńskiej połowy populacji.
Panie fotografowały się na tle trzymając nieszczęśnika z przyrodzenie i ciesząc się na kolejny powrót do Pragi. Takie małe myk i wróżba na kolejny raz w Pradze.
Ciekawe czy się sprawdza



Między narodowe oczekiwanie na zmianę warty



A może spojrzymy na Pragę z tarasu widokowego, również Tłum i oczekiwanie na foto.



Nie czekamy na zmianę warty, która odbywa się o pełnej godzinie 7-18 zimą a latem 7-20. O 12 jest uroczyście z muzyką i przekazaniem sztandaru na I dziedzińcu zamkowym.

Zagęszczenie ludzi wzrastało proporcjonalnie do minut zbliżającej się zmiany warty.

Wracamy do tramwaju (bardzo polubiłam podróżowanie linią 22) i tak po drodze spotykamy



Po drodze jeszcze małe myk i w tramwaj w dół.



Jeszcze raz spójrzmy na Katedrę



A co było dalej
To w następnym odcinku

Następnie tramwajem 22 kierujemy się w stronę ul. Ujezd
Lanove Drahy przed nami.





I przed nami namiastka Paryża, wiele już pisano o widoku jaki się z niej rozciąga
Wieża Petrińska - "Petřínská rozhledna – 65,5 metrowa stalowa wieża widokowa na wzgórzu Petřín. Wybudowana w roku 1891 w związku z Wystawą Jubileuszową jako kopia wieży Eiffla, używana była jako wieża obserwacyjna i transmisyjna. Obecnie spełnia wyłącznie funkcję widokową i jest najwyższym obiektem tego typu w Czechach. Wieża otwarta jest cały rok, a dostęp na platformę widokową na wysokości 55 m umożliwia odwiedzającym 299 schodów. Z góry rozpościera się widok na całą stolicę Czech. inicjatorami budowy byli założyciele Klubu Czeskich Turystów Vilém Kurz Starszy i Vratislav Pasovský."



No właśnie pogoda



Widoki takie sobie aparat słaby a mgła dorobiła





I budynek z Labiryntem Luster na Wzgórzu Petrin "Maze Bludiste Na Petríne"



I czas na małe co nie co.
Tylko gdzie i co
A może ...... to już w następnym odcinku

Pogoda nadal nas nie rozpieszcza i szukamy jakiegoś schronienia a może Metro Praskie, po tak uroczystym otwarciu II nitki metra w Warszawie, może będzie



Jest " Hanka " powinna się przejechać, to może nie robili by takiego cyrku w Warszawie.



Coś nie coś - to może po kiełbasce nieeeee
Ma być coś dobrego



A może coś na słodko tak miło się chadza, że może



Bamborove sisky s makem REWELACJA oczywiście w HAVELSKIEJ
Popijane PLZENEM I GAMBRINEM odlot.
Dość wygrzewania i leniuchowania Praga czeka

Trochę leniwie ruszamy dalej





Szukamy kolejnego zaułku, kolejnego





Pogoda pokazuje coraz mniej przyjemne swe oblicze
Josefov - praskie Żydowskie Miasto
Powstał w XIII w na jego obecną postać wpłyneła przebudowa asanacyjna z lat 1893-1913. podczas której udało się zachować tylko kilka najważniejszych zabytków wielowiekowej historii praskich Żydów.
Mimo to stanowi najlepiej zachowany kompleks zabytków żydowskich w Europie.
Z wyjatkiem Staronowej Synagogi należy do terenu Muzeum Żydowskiego.
Niestety była sobota i obiekty były zamknięte dla zwiedzających.
Wielka szkoda - na pewno tam wrócimy.
Powoli kierujemy się w stronę metra na dzisiejszą - pożegnalną kolację, którą zainspirował nas danielZS





Po drodze mijamy Muzeum Figur Woskowych



Front przypomina zupełnie nie muzealny przybytek



I zapada zmierzch, zaczęło już całkiem nieźle padać, nawet zdięć nie chce się robić.
Dojechaliśmy do NAMESTI JIERIHO Z PODEBRAD Kościół Najświętszego Serca Pańskiego - najważniejsza czeska budowla sakralna XX w oglądamy ja już po ciemku i w strugach deszczu.
Uroki i wady wyjazdów wiosennych wcześnie zapada zmierzch.
W planach była jeszcze Wieża Telewizyjna - niestety pozostała na później - następny raz.

Idziemy na kolację. Przed moim M stoi dumnie "świńskie kolano"





U TRI PRASATEK Vinohradská 122, Praha 3 http://www.triprasatka.cz/en/ genialna "knajpa" specjalizująca się w wieprzowinie POLECAM i dziękuje danielZS
Na stolik trochę się czeka ale naprawdę warto, ''czeskie zadymienie'' mówi, że tu jedzą prażanie.
Po kolacji kierujemy się na tramwaj 11 i spać jutro przed nami 570 km. do domu
Szkoda, że weekendy tak szybko się kończą.

Rano po spakowaniu się, śniadaniu i wymeldowaniu wsiadamy do auta i S 8 przed nami.



S 8 nadal, może się doczekamy dobrej drogi między Czechami a Polską co prawda A 1 już przelatuje się na Brno.





I tak dobiegł końca nasz kolejny weekend, następny już się klaruje w mojej głowie.
Dziękuje wszystkim za chęć wspólnej podróży

"Zawsze trzeba patrzeć do przodu a za siebie tylko od czasu do czasu spojrzeć, wspomnieć" -tak mawiała moja babcia. Dziś przyznaje jej rację, gdy siadam do komputera oglądam zdjęcia to po głowie biega mi następny wyjazd. I znów do przodu mnie gna. Marzy mi się Białystok i okolice. Jurty Tatarskie, żubry itd. Mam nadzieję, że jeszcze tej wiosny skoczymy. Urlop będzie marny w tym roku i pozostają weekendy.

Bardzo fajna relacja

Cieszę się, że wam się spodobało w Pradze oraz Pilźnie

Havelska Koruna rządzi

NO I STAŁO SIĘ KOLEJNY WEEKEND ZA NAMI

Było coś dla duszy czas coś dla ciała

Po przejrzeniu wszystkich prognoz pogody zapada decyzja wyjeżdżamy.

A gdzie Ha ha ha ...

NA RYBY

Gdy jest ciepełko, śłoneczko swieci czemu nie ?
Ale zimno, wiater hula gdzie mnie ciągnie ta moja " brzydsza " połowa.

Zapalony wędkarz gdy zbliża się maj ma "odleciane".

Mówię - jedź sobie sam a ja z dzieckiem na " szoping " sobie skocze.
On - Jaki "szoping" kasę odkładaj. Ja wszystko widzę przyjdzie czerwiec dziura w moim brzuchu będzie wielkości dziury budżetowej naszym kraju. Całe wieczory siedzisz i CRO przeglądasz. Przyznaj się już wiesz gdzie mnie zawleczesz w tym roku. (małe sprostowanie mój mąż nie nawiedzi jeździć samochodem i 12-14h w samochodzie - masakra)
Robię maślane oczki i co zbieram ciepłe łaszki i nad rzekę wiozę moje szczęście.
W końcu idzie w dobrym kierunku może będzie jednak na chwilę CRO w 2015r.

CDN

Tak więc w piątek 17 kwietnia wyruszamy o 12.
Moje szczęście mówi że nie daleko nad Wkrę się wybieramy.
OK. Z Warszawy godzina i jesteśmy na miejscu.



Nocować mamy w małej wiosce - jak się później okazało w bardzo małej wiosce Tomaszewo koło Cieksyna.
Oczywiście u innego zapalonego i zaprzyjaźnionego wędkarza.
Czyli wieczory zarezerwowane mam dla siebie (internet nawet działał i CRO przeglądałam)



Panowie od razu nad rzekę a ja co
Po szukaj wiosny z aparatem. I tu kisza jak mawia brać chorwacka Aparat został w doma
Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem jest smartfon to może coś z tego będzie.



Drogi jak drogi - polska wieś jest równie ciekawa tyle, że już się nam opatrzyła.
I chyba nikt jeszcze na CRO nie wklejał zdjęć z naszych Polskich wierzb, więc będę pierwsza.



Spacerkiem, rozglądam się po okolicy i szukam wiosny.



A tu w środku lasu ktoś posadził kilka drzewek owocowych.

Dalej szukam wiosny.
Pogoda na razie OK. da się spacerować, choć upałów nie ma.



W dole rzeka więc może moje szczęście znajdę.
Wiosnę już prawie za pączek trzymałam, ale mi umkneła i trochę hula



Niestety są wędkarze ale mojego osobistego nie ma. Po spytaniu się o drogę powrotną,(- nawet mi fotkę zrobili, -siebie nie kazali focić, bo są na integracji z pracy w Gdańsku - a tu masz tylko 60km. od Wawy na rybach) Zawracam, bo może być problem tyle tu dróg, drużek i ścieżek a wioska naprawdę mała i nikt o niej nie słyszał.



Jest mój gaj owocowy to chyba w dobrym kierunki jadę





Ale to nie moja figurka. I nie ta droga.



Wierzby są to chyba w dobrym kierunku



Trafiłam ha ha ha jestem wielka
Panowie nic na kolację nie przynieśli, za to z barku strumień nalewek się wylał w raz z opowieściami.
Ja po kolacji zaszyłam się na górze z książką, aby nie przynudzać.
W końcu czego się nie robi dla kilku dni w CRO.


CDN

Rano skoro świt mój mąż mnie budzi NA RYBY
Wariat czy na czapki się z głupim zamienił.
Ale judzi i judzi -wstań, chodź z nami

O godzinie 5,30 wyjeżdżamy nad rzekę rowerami.



A po drodze



Niestety jakość zdjęć budzi wiele do życzenia - smartfon jest do dzwonienia a nie zdjęć robienia.



Jesteśmy nad rzeką.



Szukamy miejscówki.



Jest. Rozstawiamy się i zanęcamy. NUDA Nieśmiało za chmur wygląda słoneczko.





Idę się przejść.



Troszkę z biegiem rzeki.



A może w drugą stronę Słoneczko to wyjrzy to się schowa.



I tak sobie spacerkiem zaglądam to tu to tam

A może coś już złapali
Ale o tym innym razem

Powoli kieruję się w stronę mojego męża

Powoli, podziwiam i wsłuchuję się w powiewy wiosny



Woł

Czyżby kolacja na haczyk się złapała



Kurczę on naprawdę ma rybkę



Już kilka złapał.



Mały cytat z MAŁEGO WĘDKARZA

Czas powolnego przebudzenia z zimowego letargu, to dobra okazja do wypadu nad wodę, aby pooddychać świeżym powietrzem i… zrobić sobie zdjęcie z jaziem, choćby jeszcze nie do końca w wiosennej aurze.Coraz szybciej ogrzewająca się woda, często zasilana spływającymi z gór pośniegowymi wodami, zachęca do coraz agresywniejszego żerowania wiele gatunków ryb. Tytułowe jazie, to tak naprawdę gatunki całoroczne, które można łowić również i zimą, jednak mi najbardziej kojarzą się z wczesną wiosną.

Ryby, które złowimy, wypuśćmy z powrotem do wody. Żadne sztuczne zarybienia nie dają tyle zdrowych ryb w populacji, co naturalne tarło zdrowych i silnych egzemplarzy. Pomijając zupełnie aspekt kulinarny, bo większość wędkarzy twierdzi, że z jazi i kleni przysmak jest żaden, to wypuszczając złowione ryby, sami walczymy o większą ilość ryb w naszych wodach, co może wymiernie przełożyć się na nasze wyniki w późniejszym czasie.

I tak też zrobiliśmy z pozostałymi rybami dwie sztuki na kolację wystarczą.

Pakując się jeszcze podziwiałam rzekę.



I w drogę powrotną.

I nastała NIEDZIELA
Po spędzeniu całego dnia na powietrzu spałam jak suseł
Nawet nie wiem kiedy wyszli wędkarze
SUPER kawka, małe co nieco i na spacer.
W pobliżu przepływa strumyk Turka



I tak w stronę ujścia do Wkry



Troszkę przedzieram się przez krzaczory ale daję radę



Pogoda w kratkę, ale idę dalej. Troszkę odchodząc od ujścia strumyka do rzeki dość podmokły grunt odstrasza.
Widoki całkiem fajne, zapach wody, ziemi i szum strumyka działa kojąco.



I do przodu



Smutny to widok. Było drzewo i niema.



Pracują tu dość wytrwale jak widać.



I trzeba się zbierać w stronę chatki.



Gdy wróciłam Panowie powoli składali sprzęt i pakowali do samochodu. Gospodarz poczęstował nas na pożegnanie zupą rybną.

Wracamy do domu

I tak dobiegł końca kolejny nasz weekend roku 2015 .

I mamy już koniec maja.
Normalnie myślami była bym w okolicach Chorwackich plaż, planując wakacje.
Ale nie w tym roku.
Pozostają długie weekendy. i taki właśnie się zbliża.
A, że to post o weekendowych wyjazdach nie będę zakładać nowego wątku
A, gdzie mnie poniesie - to jutro się wyjaśni w godz. wieczorowych
A chodzi po głowie Brać czy nie brać ten wyjazd.