Z weekendowych wyjazdów Bracki Supetar i nie tylko

a to ja napisał(a):

21monika napisał(a):(...)
PODLASIE
Kraina czterech kultur

i tak zwiedziliśmy

Tykocin
Białystok
Supraśl
Krynki
Kruszyniany
Hajnówka


W dwa dni taki mały rekonesans po tatarskich stepach w pogoni za Żubrami.
(...)

... a Białowieży już nie pociągnęliście?

P.s. może minęłyśmy się w ostatnią niedzielę w Kruszynianach?

Mieliśmy tylko dwa dni w niedzielę byliśmy już w domku.
Białowieża na następny raz. Bo na pewno będzie następny raz, a Kruszyniany SUPER miejsce wracać będziemy tam pewnie jeszcze nie raz.

Franz napisał(a):

21monika napisał(a):Wykończenie ......... tych domów.

Skojarzyło mi się z takim.

Pozdrawiam,
Wojtek

To są właśnie smaczki podróży. uwielbiamy je

W miejsce XVI-wiecznej świątyni, która była filią cerkwi w Dojlidach, w latach 1843-1846 wybudowano w Białymstoku cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy.

Wzniesiono ją w stylu neoklasycystycznym z zachowaniem elementów architektury antycznej. Styl neoklasycystyczny nawiązuje do późnobizantyjskiego budownictwa krzyżowo-kopułowego. Taki styl budowania był szeroko rozpowszechniony szczególnie na ziemiach, które znajdowały się pod wpływem Bizancjum.
Cerkiew św. Mikołaja jest obecnie główną świątynią Białegostoku. Usytuowana na placu po dawnym cmentarzu, częścią ołtarzową jest zwrócona na wschód. Od strony zachodniej nawę główną wydłuża pritwor (kruchta). Nad nim wznosi się wieża z dzwonnicą. Od strony południowo-wschodniej do cerkwi przylega zakrystia. Całą budowlę zaprojektowano na rzucie krzyża greckiego i składa się ona z dwóch zasadniczych części oraz korpusu głównego z kopułą na skrzyżowaniu sklepień wraz z dzwonnicą zwieńczoną iglicą. Cerkiew jest budowlą jednoprzestrzenną z wewnętrznym podziałem na nawę obejmującą trzy ramiona krzyża greckiego oraz w części wschodniej prezbiterium, oddzielone od nawy ikonostasem. Obiekt posiada cztery wejścia: główne od zachodu, dwa boczne na osi północ-południe, oraz jedno do zakrystii.



Zdjęcie z plakatu w soborze jest zakaz fotografowania a szkoda jest piękny.



I powoli zbliżamy się do Rynku Kościuszki.



Ratusz i Muzeum Podlaskie.



Kamienice i cisza, spokój.............





Pod arkadami. Ciekawa kamienica.

Nadal jesteśmy na Rynku Kościuszki.
Za Nami dawna Zbrojownia a przed Nami dawny Klasztor Sióstr Miłosierdzia.







A teraz do Archikatedry Białostockiej

Zespół Bazyliki Archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku tworzą dwie świątynie: katedra zbudowana w stylu neogotyckim z początku XX w. i przylegający do niej kościółek farny z okresu późnego renesansu.

Biały kościółek farny jest najstarszą murowaną budowlą w Białymstoku. Stary kościół farny powstał w latach 1617 - 1626. W miejscu istniejących wcześniej kościołów drewnianych, zbudowano murowany. Kościół ufundował ówczesny właściciel dóbr białostockich Piotr Wiesiołowski., natomiast późnobarokowe wyposażenie wnętrza świątyni ufundował Jan Klemens Branicki. Na początku świątynia miała charakter późnogotycki z elementami renesansu.

Kiedyś kościół stanowił mauzoleum rodzinne rodu Gryfitów - Branickich. Świadczą o tym liczne nagrobki rodzinne oraz urna z sercem Jana Klemensa Branickiego. W 1980 roku został przeprowadzony kapitalny remont i konserwacja wnętrz kościelnych. Odkryto wówczas krypty grobowe, znajdujące się pod świątynią

Kiedy w połowie XIX wieku świątynia nie mogła pomieścić już wszystkich wiernych, zwrócono się do władz carskich o wyrażenie zgody na budowę nowego kościoła. Po 40 latach udzielono pozwolenia na dostawienie "przybudówki". W 1900 roku rozpoczęto dobudowę kościoła wg. projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Po 6 latach budowy, stanęła "przybudówka" wielokrotnie przerastająca sam kościół. Dzisiaj pełni rolę Bazyliki Katedralnej Arcybiskupa Białostockiego. Potocznie nazywana "czerwonym kościołem" została zbudowana na planie krzyża łacińskiego. Białostocka Katedra jest trójnawową bazyliką z pięknym, drewnianym ołtarzem. Nad głównym wejściem umieszczono płaskorzeźbę. Do Bazyliki wchodzimy przez duży przedsionek.

I tu właśnie zajrzeliśmy.



Bazylika posiada ołtarze w dwóch nawach. Są one poświęcone Matce Boskiej Częstochowskiej i Matce Bożej Miłosierdzia, której ołtarz jest diecezjalnym Sanktuarium Maryjnym.



oraz ołtarz główny przedstawiający rzeźbę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny





Idziemy dalej





Naprawdę świetnie zorganizowane zwiedzanie z tablicami może każdy sobie sam poprowadzić swoją wycieczkę.
Brawo dla Białegostoku.



Ostatnie spojrzenie na Katedrę.

cdn.

Idziemy dalej

W przewodniku opisywano to miejsce jako Wersal

Pałac Branickich w Białymstoku jest zaliczany do najpiękniejszych realizacji barokowej architektury w tej części Europy. Mecenat hetmana Jana Klemensa Branickiego doprowadził w XVIII wieku do opatrzenia białostockiego pałacu mianem „Polskiego Wersalu”.

Dziedzictwo hetmana jest kontynuowane przez Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, który od 1950 roku jest właścicielem rezydencji. Pałac stanowi główną siedzibę białostockiej Uczelni, która prowadzi systematyczne prace remontowo-konserwatorskie zmierzające do przywrócenia rezydencji XVIII-wiecznej świetności.







I tu dopiero pojawią się ludki w kadrze.
Kilka wycieczek i spacerowiczów.









Ostatnie foto i idziemy w kierunku Ogrodów.



Park Branickich to jeden z najciekawszych ogrodów barokowych w Polsce określany mianem "Podlaskiego Wersalu". Zespół pałacowo-ogrodowy Branickich położony jest w centrum miasta. Pałac, ogród i zabudowania gospodarcze tworzą zwarty kompleks rezydencji magnackiej pochodzącej z XVIII w. Rezydencja składa się z pałacu wraz z przyległymi do niego zróżnicowanymi ogrodami, zwierzyńcami oraz zespołem zabudowań: pomarańczarnią, arsenałem, stajnią, wozownią, pawilonami ogrodowymi, studniami i domem ogrodnika.

Pałac Branickich, to jeden z najciekawszych zabytków Białegostoku, jedna z najlepiej zachowanych rezydencji magnackich epoki saskiej na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej i cenny zabytek architektury późnobarokowej.

I to będzie kolejny punkt programu na kolejne odwiedzenie Białegostoku.
Zobaczyliśmy zaledwie skrawek tego pięknego Ogrodu. Szkoda, ale czas nas poganiał, dziś jeszcze musimy dotrzeć do Supraśla na nocleg.

















Powoli kierujemy się do Opelka, woleliśmy dotrzeć do Supraśla za dnia, a i tak się nie udało.













Cdn.

Białystok, ciekawe miejsce

Byłem tam bardzo dawno temu, tak jak w Białowieży

Podlasie dla mieszkańców Cieszyna jest to
nieznana kraina w porównaniu do Czech

Lednice napisał(a):Białystok, ciekawe miejsce

Byłem tam bardzo dawno temu, tak jak w Białowieży

Podlasie dla mieszkańców Cieszyna jest to
nieznana kraina w porównaniu do Czech

No właśnie.

Ty masz góry na wyciągnięcie ręki a ja muszę do nich "grzeć " z 4 przy dobrym wietrze i o świcie lub 6 godz.

Miało być Podhale - Gorce lub właśnie Cieszyn i okolice. Tylko czas nas bardzo ograniczył więc cosik blisko się znalazło
A tak polecam dalszą część wyjazdu.

Tak jak wcześniej pisałam nocleg mieliśmy w Supraślu. I jak zawsze wcześnie wstaliśmy po śniadanku w drogę, bo w piątek dotarliśmy o zmierzchu i nie dało się nic oglądnąć.
Wieczorem tylko zajrzeliśmy na ul. 3 Maja do JARZĘBINKI na kolację z KISZKI ZIEMNIACZANEJ najlepszej na całym Podlasiu - podobno. ... Sprawdziliśmy i od razu zaznaczam jadałam ten przysmak dawno temu w wykonaniu mojej babci a to cudo co podali mi w Jarzębinie był kwintesencją tamtej kiszki. SZCZERZE POLECAMY.

A więc mamy sobotę i startujemy.

SUPRAŚL

Bardzo nam się spodobał i jeszcze tu wrócimy. Świetnie odnowiony, bardzo czytelnie oznakowany, dobra baza noclegowa, i bardzo dobra lokalizacja na wycieczki bliższe i dalsze.







Spacer zaczynamy od przystanki PKS i kierujemy się w stronę Pałacu







cdn

Pałac jak Pałac ale Grobowiec to ma ........ monumentalny



Buchholtz



Bo kto bogatemu zabroni
Zachert troszkę mniej wystawnie.









cdn.

W Supraślu spokojnie można posiedzieć, cisza i spokój fajnie się komponowały z naszym łazikowaniem.









LICEUM PLASTYCZNE

Ciekawe zawody związane z miastem lub całkiem nowe ale pod zupełnie innym kierunkiem tworzone.
- tkanina artystyczna (uczniowie projektują i samodzielnie wykonują oryginalne tkaniny dekoracyjne i użytkowe)
- techniki graficzne (młodzież zajmuje się wybranymi dziedzinami grafiki warsztatowej i projektowaniem graficznym z wykorzystaniem techniki komputerowej)
- snycerstwo (specjalizacja, która pozwala rozwijać myśl twórczą ucznia na wszystkich etapach od projektowania po realizację)
- fotografia i film (specjalizacja przygotowująca do posługiwania się językiem plastycznym w obrazie fotograficznym i filmowym)
- itd.

O szkole
Liceum Plastyczne liczy sobie ponad 60 lat. Przez ten czas wielokrotnie zmieniał się profil szkoły, przez jej progi przewinęło się wielu uczniów i nauczycieli.

Historia szkoły to nie tylko historia placówki. To także historia zabytkowych budynków w jakich się ona mieści. Budynki te zaś łączą się z wizerunkiem Supraśla w XIX wieku, a tkactwo artystyczne szkoły ma swoich przodków w tkackim przemyśle tego miasta. Wielu sławnych ludzi może poszczycić się ukończeniem tej szkoły.











Co kawałek spotykamy na naszej drodze takie informatory turystyczne







Przed nami nowo wybudowana promenada Supraśla



A tu zaczyna się początek Supraśla i Monastyru.
Ale o tym później



cdn

Może kilka zdań o mieście, na początek cytat
Supraśl – miasto w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Supraśl. Położone jest nad rzeką Supraślą, na Wysoczyźnie Białostockiej, jest otoczone Puszczą Knyszyńską, historycznie na Podlasiu. Zaliczane do aglomeracji białostockiej.

Według danych z 1 stycznia 2013 miasto miało 4673 mieszkańców.

W Supraślu znajduje się siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej.

Dzięki walorom ekologicznym miasta, czystości powietrza, brakowi ośrodków przemysłowych, mikroklimatowi oraz znajdującym się w pobliżu Supraśla bogatym złożom borowin, w 1999 Supraśl uzyskał status uzdrowiska.

A dla nas super miejsce na kilkudniowy wypad za miasto.
Baza noclegowa zadowoli chyba każdego, ścieżki rowerowe i masa ciekawych miejsc w okolicy.
W samym Supraślu jeszcze wiele zostawiliśmy do zobaczenia.
A tej soboty jeszcze przed nami ............

W 1501 na uroczysku Suchy Hrud powstał, przeniesiony z Gródka prawosławny monaster, którego założycielem i głównym fundatorem był wojewoda nowogródzki Aleksander Chodkiewicz, przy późniejszym wsparciu prawosławnego biskupa smoleńskiego Józefa Sołtana. Akta wydane przez królów Aleksandra Jagiellończyka w 1504 i Zygmunta Starego w 1509 potwierdziły prawa i przywileje obejmujące fundację wojewody Chodkiewicza.

Najpierw powstała drewniana cerkiew św. Jana Ewangelisty, a potem refektarz i mnisze pustelnie. Fundatorzy chcąc podnieść znaczenie monasteru zwrócili się z prośbą o błogosławieństwo do samego patriarchy Konstantynopola. W 1505 patriarcha nadaje monasterowi tomos (uroczyste błogosławieństwo z zaleceniami duchowymi). W 1516 wyświęcono cerkiew Błogowieszczeńską. Później budynki monasteru wzbogaciły się o renesansową cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego, której integralną częścią były katakumby. XVI wiek to również okres formowania się wokół monasteru osady.

W XVI wieku Monaster staje się ważnym ośrodkiem kulturalnym ziem ruskich. O jego znaczeniu świadczy fakt, iż w 1582 odwiedził go patriarcha bułgarski Gabriel, a w 1590 – patriarcha Jeremiasz II. Zakonnicy zgromadzili m.in. bogatą bibliotekę z cennymi drukami i rękopisami (np. Kodeks supraski z XI-XII w.).

I tak się zaczęło.



A dalej już tak pięknie nie było i to co dziś widzimy to wierna rekonstrukcja.

W okresie międzywojennym władze II Rzeczypospolitej przekazały opuszczony klasztor supraski Kościołowi rzymskokatolickiemu. W 1937 salezjanie zdjęli belki z krzyży na cerkwi św. Jana Teologa.

W 1944 wojska niemieckie wysadziły w powietrze budynek cerkwi.

Po II wojnie światowej w klasztorze znalazła siedzibę szkoła rolnicza. W latach 90. XX w. budynki klasztorne zostały przekazane Kościołowi Prawosławnemu.





Spacerkiem obchodzimy budynki.



Jest obiecująco





cdn...

O Supraślu wiem tyko tyle, ile zostało powiedziane w skeczu o egzaminie na studia, w wykonaniu kabaretu "Smile".

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):O Supraślu wiem tyko tyle, ile zostało powiedziane w skeczu o egzaminie na studia, w wykonaniu kabaretu "Smile".

Pozdrawiam,
Wojtek

Po przejrzeniu "Opodal" śmiem twierdzić, że spodobało by się Panu Podlasie.
Piękne Puszcze, dobra baza wypadowa, pyszne jedzenie, a wisienką na torcie nazwała bym miasteczka, ciche spokojne i urocze.

Polecam na wypad za miasto.

Po godzinnym szwendaniu się było jeszcze za wcześnie na zwiedzanie Monastyru ( właśnie odbywała się masza) więc tak ...... cichaczem ...... troszkę pokręciliśmy się w około

















Pogoda nam dopisała, słońce dopiekało i podświetlało budynki, aż zrobiło się bajkowo.
Do końca mszy nie czekaliśmy na ten dzień mieliśmy w planach troszkę zwiedzania.
Powoli kierowaliśmy się w stronę opelka, z postanowieniem, że jeszcze tu wrócimy.

W Supraślu byłam wiele lat temu na swoim pierwszym cromaniackim zlocie