Gorąca Korčula, spopielały Pelješac i sielskie Kuterevo’15

Uwaga niedźwiedź!

W Stonie robimy przystanek na kawę i obowiązkowy zakup soli.



Potem jeszcze dolina Neretvy, Bośnia i już mkniemy autostradą w stronę Zagrzebia.

W Otocac zjeżdżamy z autostrady i kierujemy się do Kutereva. Widoki za oknem zmieniają się i czuć, że przenosimy się do innej krainy, tak różnej od dobrze znanej Dalmacji.


O tym, że gdzieś w Lice zlokalizowane jest schronisko dla niedźwiedzi słyszałam kilka lat temu, w tym roku pojawiła się w końcu okazja (kosztem Pagu ), a dzięki relacji Vesny temat stał się bliższy

Do Kutereva oddalonego od Otocac o jakieś 15 km wiedzie asfaltowa droga, dość wąska i kręta. Faktycznie po jakimś czasie zaczynamy się zastanawiać, czy ma ona kiedyś swój koniec, ale w zasadzie bez problemu trafiamy do celu, a im bliżej, tym więcej znaków


Unikalny projekt jakim jest schronisko w Kuterevie, powstał w 2002 roku we współpracy z wydziałem medycyny weterynaryjnej w Zagrzebiu i chorwackimi organizacjami ekologicznymi. To tutaj schronienie znajdują sieroty niedźwiadków, które w różnych okolicznościach straciły swoje matki.


Na miejscu pracują wolontariusze z całej Europy. W czasie naszej wizyty, obok Chorwatów, byli tam młodzi ludzie z Belgii i Francji. Każdy z nich, wyjeżdzając, zostawia włąsnoręcznie zrobiony totem.


Wszędzie czuć kult niedźwiedzia.


Podchodzi do nas młoda Chorwatka i zaczyna opowiadać o schronisku. Dowiadujemy się podstawowych informacji o miśkach i rozmieszczeniu schroniska. Szybko jednak zostajemy sami, gdyż nasza przewodniczka lepiej czuje się w języku niemieckim niż angielskim Jednak cały teren jest pokryty tabliczkami informacyjnymi



Jesteśmy po 17 i akurat trafiliśmy na porę karmienia, dzięki czemu udaje nam się zobaczyć misie. W ciągu dnia podobno śpią.



Osobiście przeżyłam dwa dość duże zaskoczenia:
-Pierwsze: to one są takie małe???
-Drugie: miśki jedzą arbuzy, kukurydzę i chrupią lód
Faktycznie dieta niedźwiadków z Kutereva składa się głównie z owoców, warzyw, a mięso jak twierdzi nasza przewodniczka dostają raz, dwa razy w miesiącu.



Obecnie pod opieką schroniska znajduje się 9 niedźwiadków w wieku od roku do 10 lat. Misie, zamieszkujące teren 2 h, zostaną tu już do końca życia, nie potrafiłyby przeżyc na wolności.

Cały czas nowe niedźwiadki potrzebują pomocy, dlatego w planie jest zakup dodatkowych działek. W Kuterevie nie ma biletów wstępu, można nabyć kartki, pamiątki ofiarując dowolne datki i w ten sposób wesprzeć misie.




Na wizytę trzeba sobie zarezerwować co najmniej 1-2 godz. Miejsce jest wyjątkowe, nie tylko ze względu na misie, ale też na spokój i atmosferę panującą wokół.
Nam bardzo się tu spodobało. Pora poszukać noclegów.

Mega klimatyczne to Kuterevo

Pięknie dziękuję za szczegółowy opis

W Kuterevie potwierdzają, że najlepiej być rano, lub późnym popołudniem, bo w ciągu dnia miśki chowają się przed upałem... zobaczymy czy uda nam się tak to zaplanować, żeby nie wyszedł środek dnia...

Super miejsce. Muszę zapamiętać i wziąć pod uwagę przy następnej podróży do Chorwacji.
Dzieciaki byłyby zachwycone

„Sielskie Kuterevo”

Wracamy kilkaset metrów, do mijanej wcześniej karczmy. Okazuje się, że prowadzi ją sympatyczne małżeństwo Dobravka i Tomo. Żadne z nich nie mówiło po angielsku, więc miałam pierwszą okazję sprawdzić mój chorwacki w praktyce Jakimś cudem moje „imate slobodne sobe” zostaje zrozumiane, dogadaliśmy się co do pokoju (bez rezerwacji nie jest wcale o niego tak łatwo), a nawet zamówiłam kolację i śniadanie


W trakcie gdy gospodarze przyrządzali posiłek i przygotowywali pokój, rozejrzeliśmy się po okolicy.
W Kuterevie wręcz uderza spokój, cisza i harmonia. Ludzie, zwierzęta żyją w symbiozie, psy obok kogutów, owiec i kóz. Sama mieszkam na wsi, ale ta wieś była jakby z poprzedniej epoki, klimatyczna, sielska, wszystko odbywa się tu w harmonii z przyrodą. Nocleg miał być tylko tranzytem, a okazał się atrakcją samą w sobie. Tegoroczne wakacje były okraszone sporą dawką stresu, więc taka odskocznia od cywilizacji okazała się miodem na nasze serca.

Atmosfery tej nie można zamknąć w kadrach, ale spróbuję choć w części pokazać sielski klimat Kutereva.





Kolacja była wyborna, doskonale przygotowane mięsa z grilla, chleb przed momentem wyciągnięty z pieca, swojskie sery, warzywa, nie obyło się tez bez kieliszka domowej rakiji wypitej za zdrowie gospodarzy A wszystko w towarzystwie serdecznych ludzi i przyjaznych zwierzątek.






Ranek przywitał nas dzwonkami owiec biegnących na pastwisko i deszczem. W nocy temperatura bardzo spadła. Trzeba było wygrzebać z walizek ciepłe ubrania. Gospodyni zaparzyła mi przepyszną ziołową herbatę z miodem i cytryną (słysząc moje zachwyty zapakowała mi słoiczek suszu na drogę), a gospodarz opatulił mnie ciepłym pledem Od tego mementu herbata z kwiatu czarnego bzu będzie mi się kojarzyła z porankiem w Kuterevie





Do wyboru mieliśmy śniadanie ‘europejskie’ lub tradycyjne jakie jadają tutejsi mieszkańcy czyli polentę z jogurtem. Naturalnie zdecydowaliśmy się na to drugie i było przepyszne, podobnie jak domowy dżem z mirabelek


Na miejscu można też zakupić rakiję i miód (odhaczone), a na pamiątkę dostaliśmy drewniane łyżki, które teraz z sentymentem wykorzystuję w kuchni. Żal opuszczać to miejsce, ja na pewno będę tu chciała wrócić i na pewno na dłużej 


Tym miłym akcentem kończę (nareszcie) moje przynudzanie i relację z wakacji 2015.
Jubileuszowy wyjazd okazał się wyjazdem, który zapamiętam do końca życia. Jak zwykle w Chorwacji nie było nudno, pogoda dopisała, noga końcem roku wróciła do pełni sprawności Dziękuję wszystkim, którzy podróżowali z nami, za miłe słowa i cierpliwość, bo wiem, ze relacja ciągła się w nieskończoność.
Do zobaczenia, może w Cro

Przepiękna relacja. Uwielbiam ludzi z taką wrażliwością, którzy na dodatek potrafią się nią dzielić z innymi. Dziękuję za Trpanj. W ubiegłym roku, z mojego wakacyjnego tarasu w Brist patrzyłam na wieczorne światła tej miejscowości i zastanawiałam się jak tam jest. Dzięki Tobie już wiem

Nawet to sprawnie zakończyłaś Moja Korcula tez w 2015...gdzies tam jest relacja...