Gorąca Korčula, spopielały Pelješac i sielskie Kuterevo’15

Będę zaglądać, skusiły mnie przepiękne foteczki i opisywane miejsce. Riwiera Makarska zawsze będzie u mnie w czołówce jeśli chodzi o najpiękniejszy region Chorwacji.

Po kolacji zakrapianej winkiem spało się wyjątkowo dobrze Kolejnego dnia postanowiliśmy wynurzyć nos z Zaostrogu i udać się na wycieczkę (huraaa w końcu ). Trochę sugestii Borysa ( i odręcznie rysowanych mapek), trochę własnych planów i powstał dość napięty program No to jedziemy


Kamienie i wino - wycieczka nr 1

Narona

Obieramy kurs na południe, dokładnie na Metkovic. Nie jedziemy zbyt długo, a krajobraz za oknem zmienia się za sprawą zielonej Neretvy i jej skarbów W Metkovicu skręcamy w stronę miasteczka Viđ i tu już zupełnie czujemy się jak w innej krainie, której nieodłącznym elementem krajobrazu są łódki, szuwarki i różnorakie ptactwo.

Pierwsze spojrzenie na Viđ






Nasze kroki kierujemy do muzeum archeologicznego, gdzie w bardzo nowoczesnej bryle zamknięto oddech starożytności.



Tu gdzie teraz jest Viđ, przed wiekami, jeszcze przed naszą erą, gdy Dalmacja była jedną z rzymskich prowincji, było dość ważne miasto - Narona. Znaczenie miasta związane jest ze szlakami handlowymi w dolinie Neretwy, jeszcze za czasów greckich, które łączyły wybrzeże śródziemnomorskie z terenami w głębi kontynentu. Trochę później Narona stała się bazą wojskową Rzymian podczas wojen z Ilirami i miasto otoczono murami o powierzchni 25 hektarów. W 1995 roku odkopano tu świątynię poświęconą cesarzowi Augustowi, w której znaleziono 16 naturalnej wielkości posągów. W tym samym miejscu stworzono muzeum archeologiczne prezentujące to co do naszych czasów zachowało się po Naronie i jej mieszkańcach.























Widok na okolicę z górnego tarasu

Po wizycie w muzeum wracamy do czasów współczesnych, no może jeszcze nie całkiem...













Rzut oka na muzeum sprowadza nas do 2013
(fotka pożyczona z netu, źródło)

Z Narony jedziemy znów do Metkoviča i ustawiamy się w sznureczku do przejścia granicznego... tracimy kilkadziesiąt minut ale w końcu jesteśmy po drugiej stronie W Bośni koło Čapljiny tankujemy samochód (ah jak ja lubię te ceny paliwa ) i kilka km dalej docieramy do następnego punktu

Mogorjelo

Pewien osadnik włoskiego pochodzenia na wzgórzu nad Neretvą w Mogorjelo wybudował sobie taki majątek wiejski tudzież haciendę, a było to w połowie I wieku naszej ery. W III wieku folwark został strawiony przez pożar. Zabudowania zostały odbudowane w IV w. i z tej odbudowy pochodzi ich obecna forma. Za dużymi, masywnymi murami mieściła się piękna willa z kruzgankami, piekarnia, wytwórnia oliwy i warsztat kowala. Wyglądało to mniej więcej tak:



Mogorjelo zaopatrywało w żywność znaną już nam Naronę i pełniło funkcje obronne. Na początku V w. prawdopodobnie wpadło w ręce Wizygotów i ponownie zostało zniszczone, niedługo później powstały tu dwie wczesnochrześcijańskie bazyliki.

Obecnie Mongorjelo wygląda tak:














Obok znajduje się stadnina koni


Z całym moim wielkim sentymentem do osiołków, tym razem nie podeszłam bliżej, bo towarzysz wyprawy nie omieszkał opowiedzieć historii o ośle, który "zagryzł" swoją właścicielkę... więc wolałam nie drażnić zwierzątka

Sporą atrakcją Mogorjela okazała się... huśtawka, raczej nie z czasów rzymskich


Kamieni na dziś chyba już wystarczy Idziemy do współczesnej haciendy coś przekąsić










Jedzonko było pyszne, posileni i doładowani dawką kofeiny możemy ruszać dalej
CDN

Mogorjelo - nie miałam o tym pojęcia Ciekawe miejsca pokazujesz

Vid widzieliśmy kiedyś, mijaliśmy, ale się nie zatrzymaliśmy. Teraz widzę, że warto!

W drodze powrotnej robimy większe zakupy w "Robocie" (wbrew nazwie to również spory market spożywczy )i wracamy na chwilę do Chorwacji, w drodze mijając żyzne pola uprawne w delcie Neretwy.









Tak jak w Stonie można zatrudnić się do pracy przy solankach, tak w dolinie Neretwy, znanej też jako dolina mandarynek, mieszkańcy oferują turystom możliwość udziału w cytrusowych zbiorach, podczas których ochotnicy zapoznawani są z historią i tajnikami tej pracy

Czy ja coś wspominałam o Stonie? To właśnie tam się teraz udamy Aby tam dotrzeć znów musimy przejechać kawałek Bośni, na szczęście tym razem obyło się bez kolejek na granicy, ale śmiejemy się, że w powrotnej drodze pewnie ściągną nas na bok i przetrzepią samochód Przemytnik ze mnie żaden, ale wracając z Pelješca średnio mam ochotę chwalić się zakupami

Piękne zdjęcia, zazdroszczę talentu (zapewne i sprzęt do cykania fotek też nienajgorszy )

Iwona75 napisał(a):Będę zaglądać, skusiły mnie przepiękne foteczki i opisywane miejsce. Riwiera Makarska zawsze bedzie u mnie w czołówce jeśli chodzi o najpiękniejszy region Chorwacji.

Hej! Zapraszam i teraz już też podzielam tą opinię

maslinka napisał(a):Mogorjelo - nie miałam o tym pojęcia Ciekawe miejsca pokazujesz

Vid widzieliśmy kiedyś, mijaliśmy, ale się nie zatrzymaliśmy. Teraz widzę, że warto!

Jeśli ktoś interesuje się archeologią i lubi takie ruinki (ja lubię ) to warto

EithelAmarth napisał(a):Piękne zdjęcia, zazdroszczę talentu (zapewne i sprzęt do cykania fotek też nienajgorszy )

Cześć EithelAmarth Dzięki, sprzęt bez szaleństw, ale generalnie to nie mogę narzekać

Ok, więc następny przystanek robimy w Stonie. Ston bardzo mi się podoba, brakowało mi już takich kamiennych, klimatycznych, wąskich uliczek, więc tu sobie odbiłam

Nie wchodzimy na mury-to będzie następnym razem Bankomat wypluwa kilka kun, które zamierzam wydać jedyny słuszny trunek z półwyspu

Co też się dzieje niedługo później w jednej z winnic




Najpierw jednak odbywa się cały rytuał degustacji. Jak się okazało, winiarnia specjalizuje się też w wycieczkach po winnicach, więc poznajemy całą historię uprawy i charakterystykę każdego z degustowanych win... przy ostatnim niewiele już pamiętam Chwiejnym krokiem, naturalnie z zapasami , wracamy do samochodu, po drodze spotykając taką fotogeniczną kicie

Trevia jak zwykle superowe fotki w Twojej relacji kicia sympatyczna nam niestety kociaki nie chciały tak pozowac

Jak pisałam na początku, w tym roku mieliśmy kilka potencjalnych miejscówek. Jedną z nich była Żuljana, więc jedziemy zobaczyć co straciliśmy wybierając Zaostrog

Najpierw spacerujemy wokół portu...






Idziemy,a w zasadzie wspinamy się w stronę drugiej plaży




Wracamy do centrum...


I podziwiamy chylące się ku zachodowi słońce



Ładnie tu i spokojnie, choć ludzi całkiem sporo. Zaostrog jednak zdecydowanie wygrywa w kategorii " miejsce wypadowe"

W powrotnej drodze pojawiają się chmurki i jesteśmy świadkami najpiękniejszego z dotychczasowych zachodów słońca jakie widzieliśmy w Chorwacji... musicie mi uwierzyć na słowo, bo nie było gdzie zatrzymać samochodu i zrobić zdjęcia...

W Neum robimy krótki postój na zakupy owoców i ulubionej orzechówki niani moich psiaków


A gdzieś w okolicach Neretwy, pod osłoną nocy robimy zapas rakiji i prošku



Na jeden dzień chyba wystarczy? Załadowani "pamiątkami" wracamy do apartmanu, a tu w progu wita nas Borys z dużym półmiskiem wyśmienitego Burka

CDN

Plażowanie i Gradac w blasku świateł
Skoro wczoraj była wycieczka, to oznacza, że:
1. dziś kolej na plażowanie
2. pora na planowanie kolejnej wycieczki

Popijając kawkę na tarasie wysyłam maila z zapytaniem do raft.hr , pakuję manatki i na plażę





L

I coś dla widzów o mocnych nerwach

A pod wieczór jedziemy na lody do Gradaca W Gradacu jest zdecydowanie więcej knajpek, kramików z pamiątkami, organizatorów turystyki, wypożyczalni sprzętu.... i ludzi Z każdą minutą na nadmorskim deptaku tłum gęstnieje i mam wrażenie, że co druga mijana osoba to Polak

Wracamy do Zaostroga. Sprawdzam maila - jest wiadomość od Bruna - pisze, że możemy płynąć jutro, przesyła info i prosi aby potwierdzić smsem do 22 dnia poprzedzającego rafting... jest 21:57 szybko piszę smsa bookując miejsca na popołudniowy spływ Po chwili dostaję potwierdzenie Uff zdążyłam

cdn