Gorąca Korčula, spopielały Pelješac i sielskie Kuterevo’15

Super relacja i boskie zdjęcia.

Pożegnanie z Hvarem

Z samego rana pakujemy samochód, zgodnie ze wskazówkami właścicielki klucz zostawiamy pod wycieraczką apartmanu i ruszamy krętą drogą w stronę Sucuraju. Mamy w pamięci ogromną kolejkę, jaką mijaliśmy zjeżdżając z promu i po cichu liczymy, że nie przyjdzie czekać na prom do południa albo i dłużej

Dzień dzisiejszy był przedmiotem dylematów i wielu rozmyślań Mogliśmy zostać jeszcze jedną noc na wyspie i ruszyć potem prosto do domu lub ostatnią noc spędzić na lądzie. Wybraliśmy drugą opcję - w poniedziałek musieliśmy się stawić w Polsce, a powrót w niedzielę i to jeszcze w ostatni weekend wakacji był ryzykowny i nie mogliśmy sobie pozwolić na poślizg związany np. z przeładowaniem promu
Hvar jest cudowny, ale jakaś cząstka ciągnęła nas do czegoś nowego i nieznanego...

Z bólem serca opuszczamy więc lawendową wyspę. Sobota poświęcona będzie Bośni

Ale zanim to nastąpi musimy swoje odstać


Nie wracamy sami Do Polski z nami jedzie Humak - lawendowy osiołek


Prom odpływa, a my nadal czekamy w kolejce Robimy więc ostatnią Hvarską sesję





I krótki spacer po Sucuraju...


suszenie fig


Więcej nie będzie... bo moje modlitwy zostają wysłuchane i promy tego dnia nie kursują rozkładowo

Po 10-15 min nadpływa następny


i w drugiej połówce kolejki mieścimy się na nim

Sucuraj zostaje z tyłu


autoportret


Zbliżamy się do Drvenika


Jedziemy dalej, znaki kierująde do Dubrovnika kuszą, ale w tym roku mamy inne plany...

mijamy żyzną Dolinę Neretvy i przydrożne stragany (tutaj można kupić figowy dżem)




i pomału żegnamy Dalmację...

Przed Metkovicem stajemy w korku, w którym ponad godzinę wleczemy się do granicy...
w takim momencie, gdy na zewnątrz jest ponad 40 st klima jest błogosławieństwem, przed nami rodzina w starym golfie, okna i drzwi pootwierane, ale efekt jest niewielki, gdy auto stoi... Chorwaci machają ręką żeby jechać, ale Bośniacy skrupulatnie sprawdzają paszporty i tym razem też zieloną kartę... W końcu przekraczamy granicę... jedziemy dalej, straciliśmy sporo czasu, więc trzeba nadgonić

cd za chwilę

Dzień pachnący orientem
... i nie tylko

Bośnia przywitała nas obrazkiem, jaki obawiałam się zastać na Hvarze... Oprócz skwaru jaki lał się z nieba, Bośnię trawiły pożary A my podążaliśmy w ich stronę...



Najpierw jednak trzeba było rozejrzeć się za stacją benzynową. Nigdy wcześniej nie tankowaliśmy w BiH i miałam obawy jak marudząca na tych wakacjach cytryna zareaguje na takie "orientalne danie" okazało się, że niepotrzebnie, a ceny połowę niższe niż w Cro Tankujemy na full i ruszamy dalej.

Mamy w planach zobaczyć to, co w zeszłym roku zostawiliśmy na później...

Pierwszy przystanek - Pocitejl.



Do miasta przybywamy w samo południe. Z termometr pokazuje 44 stopnie... co to dla nas Dubrovnik, Medjugorje... do listy ekstremalnych wyczynów gdy słońce w zenicie możemy dopisać wspinaczkę na mury w Pocitelj

Ma ktoś ochotę posapać z nami?

Miasto amfiteatralnie usytuowane za zboczu nad zieloną Neretvą swe początki ma w czasach rzymskich. Na gruzach rzymskich budowli w średniowieczu powstała twierdza i osada piratów. W XIV w. miasto zostało zajęte przez bośniackiego króla Tvrtka I, a w połowie XV w. przez kilkanaście lat panował tu węgierski król Maciej Korwin, który przy pomocy Dubrovnika, traktującego Pocitelj jako ważny gród obronny przed Turkami, odnowił i wzmocnił twierdzę.W 1471 miasto zajęli Turcy, a w XVIII w. przez krótki czas było pod panowaniem Wenecjan. Turcy odzyskawszy Pocitejl wznieśli wysoką basztę, wzmocnili gród i wraz z podgrodziem otoczyli murami obronnymi. Okres ich dominacji nadał miastu charakter orientalny i uczynił z niego najnowocześniejsze miasto regionu. Zbudowano meczet, medrese, łaźnię, do której wodę doprowadzono z Neretwy, han (zajazd), wieżę zegarową (sahat kula). Wsród ogródów i winnic powstały orientalne domy przystosowane do tarasowe go położenia i pochyłości miasta.
Pod panowaniem monarchii Austro-Węgierskiej rozwój miasta został zahamowany. W czasie wojny ojczyźnianej było oblegane najpierw przez oddziały serbskie, potem bombardowane przez Chorwatów. Zniszczeniu uległy meczet, łaźnia, karawanseraj i wiele tureckich domów z XVIII wieku.
Rekonstrukcja części historycznych budowli zakończyła się w 2002 roku.

Wąskimi, kamiennymi uliczkami wspinamy się na mury, których najwyższym punktem jest wieża obronna Kula Gavran-Kapetanovića





Miasto o tej porze prawie całkowicie wyludnione, mijamy niewielu schodzących z góry, utrudzonych turystów




W końcu zdobywamy basztę


W której jest naturalna klimatyzacja


Z wieży jest doskonały widok na panoramę miasta i okolicy
Z lewej meczet, a poniżej medresa z kopulastymi sklepieniami






Dreptamy wąskimi uliczkami wiodącymi wśród orientalnych domostw


Widok na miasto z innej strony


Meczet Sisman Ibrahima-Pasy






Uff gorąco, ale było warto Skończyły się zapasy wody, więc wracamy.Na parkingu robimy zapasy owoców i ruszamy dalej

Wspaniała relacja Przepiękne zdjęcia . Po Pagu zdecydowaliśmy się w przyszłym roku na Hvar. Czytając relację zakochuję się w nim coraz bardziej . Czy mogę prosić namiary na kwaterę: adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl.
Dziękuje i pozdrawiam.

Naprawdę pięknie i jeśli to nie problem proszę o namiar na kwaterę.

trevia napisał(a):Uff gorąco, ale było warto

Ja myślę

cambriaaa napisał(a):Wspaniała relacja Przepiękne zdjęcia . Po Pagu zdecydowaliśmy się w przyszłym roku na Hvar. Czytając relację zakochuję się w nim coraz bardziej . Czy mogę prosić namiary na kwaterę: adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl.
Dziękuje i pozdrawiam.

Hvar ze swą soczystą zielenią mocno kontrastuje z Pagiem Cieszę, się że relacja nie odstraszyła, a zachęciła do odwiedzenia "Chorwackiej Madery"

ARTUR_KOLNICA napisał(a):Naprawdę pięknie i jeśli to nie problem proszę o namiar na kwaterę.

Dzięki Już wysyłam namiary

longtom napisał(a):

trevia napisał(a):Uff gorąco, ale było warto

Ja myślę

No zdecydowanie tak! Zwłaszcza, że obyło się bez udaru

A teraz tęsknię za ciepełkiem...

Pozdrawiam cieplutko

Bardzo lubię Počitelj. Widziałem go - podobnie jak Wy - w drodze powrotnej z Hvaru.

Ten dym to prawdziwy czy jakiś trik? Wygląda świetnie.

trevia napisał(a):Widok na miasto z innej strony

Krzychooo napisał(a):Bardzo lubię Počitelj. Widziałem go - podobnie jak Wy - w drodze powrotnej z Hvaru.

Ten dym to prawdziwy czy jakiś trik? Wygląda świetnie.

trevia napisał(a):Widok na miasto z innej strony

Coś mi się wydaje, że podążamy Waszymi śladami

To nie są efekty specjalne Dym jest najprawdziwszy i jeszcze pojawi się w relacji...

-Trevia-bardzo ładne zdjęcia,jakim aparatem robiłaś zdjęcia

Zdjęcia faktycznie bardzo dobre! Nawet sobie dzięki nim obiecałem, że przy najbliższej okazji odwiedzę Pocitejl, bo prezentuje się pięknie.

Pozdrawiam!

mervik napisał(a):-Trevia-bardzo ładne zdjęcia,jakim aparatem robiłaś zdjęcia

Dzięki za dobre słowo Aparat to Nikon d90+Nikkor 18-105 Vr +Nikkor 50 1.8 D + w większości przypadków polar, czasem cokinowy ND

razpol napisał(a):Zdjęcia faktycznie bardzo dobre! Nawet sobie dzięki nim obiecałem, że przy najbliższej okazji odwiedzę Pocitejl, bo prezentuje się pięknie.

Pozdrawiam!

Dzięki Bardzo mi miło, zwłaszcza, że zachęciły do odwiedzin

Coś nie bardzo mi idzie pisanie kolejnego odcinka... ale muszę się w końcu zmobilizować

Pozdrawiam!

trevia napisał(a):Coś nie bardzo mi idzie pisanie kolejnego odcinka... ale muszę się w końcu zmobilizować

No właśnie. Musisz Czekam na kolejne świetne fotki.

trevia napisał(a):Coś nie bardzo mi idzie pisanie kolejnego odcinka... ale muszę się w końcu zmobilizować

troszeczkę się postaraj zmobilizować

.