2011: Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Chorwacja.

Crayfish
Dzięki za informacje.
PZDR.

Durmitor-Curevac

Curevac - szczyt (hmm nie za bardzo szczerze mówiąc - raczej wysokie urwisko) 1650 m. n.p.m. w Durmitorze.
Znakomite miejsce widokowe, aby zobaczyć kanion Tary, przeciskającej się tu ok. 1100 m poniżej.
Po rekomendacji Pawła (podziękowania za wskazówki) - jak najbardziej godne odwiedzenia miejsce, tym bardziej że dojście do krawędzi urwiska nie wymaga dużego wysiłku, a dostarcza wielu miłych wrażeń.

Położenie względem Żabjaka wygląda tak:


Mapka

Podjeżdża się asfaltem dość długi kawałek, zaczynając na wysokości mniej więcej informacji turystycznej w Żabjaku (pierwsza w lewo w kierunku na most na Tarze).
Już sam dojazd prowadzi widokową drogą, dopóki nie zagłębimy się w las.
Droga w lesie jest oznakowana, kończy się tablicą informacyjną i kierunkiem szlaku.

Po ok. 20-30 min. marszu docieramy do urwiska Curevac, skąd możemy pooglądać sobie uroczy krajobraz kanionu Tary.
Niestety trudno było zrobić dobre zdjęcia, słońce nisko, przeżyliśmy intensywny nalot muszek, który wygonił nas niestety z urwiska wcześniej.


Panorama pn-wsch-pd


Kierunek pn-wsch


Kierunek pn-wsch .2


Kierunek pn


Kierunek pd-wsch


Kierunek pn-zach


Kierunek pn-zach .2


Kierunek pn-zach .3


Kierunek zach

Crayfish napisał(a):Durmitor-Curevac

Jako, ze mam tendencję do czytania "c" - przed samogłoskami innymi od "e", "i" - jak nasze "k", to ciekawie mi w pierwszej chwili zabrzmiała ta nazwa.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Crayfish napisał(a):Durmitor-Curevac

Jako, ze mam tendencję do czytania "c" - przed samogłoskami innymi od "e", "i" - jak nasze "k", to ciekawie mi w pierwszej chwili zabrzmiała ta nazwa.

... też mam taką tendencję ....

Na Prutas

Wstajemy rankiem, śniadanie, rozglądamy się wypatrując warunków pogodowych, nieźle dzisiaj.
Pojedziemy znowu nieco za przełęcz pod wielkim siodłem kowbojskim aby wybrać się na Prutas (2393 m. n.p.m.).
Zaatakujemy z południa - szybciej i jakoś polubiłem tą panoramę Durmitoru z tej strony.
Czy wejdziemy ? - nie wiem, może się uda.
Mój lęk wysokości z każdym rokiem jakby maleje, jednak mojej towarzyszki - wprost odwrotnie.

Jedziemy za przełęcz, szukamy początku trasy, mam wpisany w nawigację, która idealnie wskazuje cel.
Parkujemy pod piargowym nawisem, ubieramy cięższe obuwie i zaczynamy atak dość mocnym podejściem.

Po pokonaniu pierwszych kilkudziesięciu metrów w pionie możemy zacząć zachwycać się widokami.
Nagle ... myśl ... jesteśmy tu zupełnie SAMI.
Nikogo w zasięgu oczu, nawet duże przybliżenie lornetką nie ujawnia żadnych śladów bytności człowieka.

Doświadczam w tych górach po raz pierwszy odczucia, że jesteśmy tu TYLKO MY.
Zawsze BYŁ KTOŚ na szlaku, wcześniej szedł, albo za nami, albo z nami, ale tu nie ma NIKOGO.
Niesamowite odczucie, które będzie nam towarzyszyć jeszcze przez kilka godzin.

Do tego wspaniała pogoda, jaką trudno spotkać w górach, pojedyncze obłoczki zwiastują całkowity brak kłopotów.
Nie pozostaje nam nic, jak tylko niespieszna wspinaczka na Skrcko Zdrijelo (2114 m) - przełęcz prowadzącą na Prutas.













Pamiętając o miłośnikach roślin górskich (Mariusz ) dostrzegam również najbardziej popularną tu roślinę (poza trawami)
i robię jej portret. Wg mnie to oset, ale czy mam racje nie wiem ...



W końcu docieramy na przełęcz: Skrcko Zdrijelo (2114 m)
Nie było tak źle ...
Szlak był dobrze oznaczony, świeże ślady malowania.

Widoczki z przełęczy - przednie. Można się zachwycić. Dalej jesteśmy SAMI w zasięgu wzroku.

Dostrzegam Bobotov Kuk i Sereni Pasovi z ciastolinowym wzorkiem:





Widok na południe z przełęczy też nie jest najgorszy ...







W stronę naszego celu - Prutasa, prowadzi szlak wzdłuż grani

Witam.

Pięęękne tereny pokazujesz.

Ta roślina to według mnie dziewięćsił, u nas w Brennej zwany "rzepikiem". Roślina pod ścisłą ochroną... choć muszę się przyznać, że jej owoc, czyli ten opuszony krążek, smakuje jak kalarepa. (Ot takie surwiwalowe zabawy z dzieciństwa i młodości)

Samatność w takich górach piękna rzecz... choć gdy jesteś całkiem sam przez cały dzień, bywa to nawet czasem niepokojące.

Pozdrawiam.
Interseal

Przepięknie
Widoki genialne
...no i ta pogoda

pozdr

Interseal napisał(a):... Samatność w takich górach piękna rzecz... choć gdy jesteś całkiem sam przez cały dzień, bywa to nawet czasem niepokojące.

Pełna zgoda .... ale jest ... MOC i CZAR !!!

Nigdy wcześniej nie miałem takiej przyjemności.

Crayfish napisał(a):podróżujemy rozkoszując się widokami, nieskażonymi ludzką ręką.
Gdzie okiem sięgnąć tam trawy, góry, morze żółci, zieleni i błękitu, można się rozmarzyć.
Uroku dodaje brak zabudowań, gdzieniegdzie stoją tylko pojedyncze szałasy pasterzy.

Takie coś to uwielbiaaaaam!

Cry- zazdroszczę tej wycieczki.
I cieszę się, że zobaczyłem Durmitor dzięki Tobie.
Pozdr.

Crayfish napisał(a):Pojedziemy znowu nieco za przełęcz pod wielkim siodłem kowbojskim aby wybrać się na Prutas (2393 m. n.p.m.).

Zacnie.

Ja miałem sporo śniegu na Prutasu i generalnie w Durmitorze. Ale pogoda też dopisywała.

Interseal napisał(a):Samotność w takich górach piękna rzecz... choć gdy jesteś całkiem sam przez cały dzień, bywa to nawet czasem niepokojące.

Serio?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Serio?

Bywa serio.

Piękna trasa przejścia i nikogo w zasięgu wzroku - zazdroszczę Ci

Jakoś ostatnimi czasy nie mam do tego szczęścia , chyba że trasa wiedzie przez las


Pozdrawiam
Piotr

Crayfish napisał(a):

Interseal napisał(a):... Samatność w takich górach piękna rzecz... choć gdy jesteś całkiem sam przez cały dzień, bywa to nawet czasem niepokojące.

Pełna zgoda .... ale jest ... MOC i CZAR !!!

Nigdy wcześniej nie miałem takiej przyjemności.

Nigdy nie zapomnę naszej pierwszej wycieczki w górach innych niż polskie, czeskie czy słowackie..... Słowenia, wrzesień, szlak z południowego wschodu na Kanjavec. Szliśmy ładnych kilka godzin i przez ten czas spotkaliśmy JEDNEGO człowieka . Byliśmy nieźle zaskoczeni, a nie dało się nawet pomyśleć, że zgubiliśmy szlak bo cały czas widać było biało-czerwone kółka . Parę dni później na Stenar szło trochę więcej osób, ale generalnie pewnie jedna dziesiąta tego, ile by szło przy takiej rewelacyjnej pogodzie na średnio popularny szlak w Polsce..... Potem byliśmy w Czarnogórze i tam nie spotykało się nikogo nawet przez cały dzień..... Od tej pory jeździliśmy już tylko na Bałkany

Piękną pogodę trafiliście w tym Prutasowym dniu.... myśmy aż takiej nie mieli. Ale wycieczka całkiem fajna była i jak na nas krótka, około 14 byliśmy już z powrotem przy aucie .

Góry Czarnogóry, a szczególnie Durmitor, to miejsca do których zawsze będę miał ogromny sentyment .

Pozdrawiam

Crayfish napisał(a):Pamiętając o miłośnikach roślin górskich (Mariusz ) dostrzegam również najbardziej popularną tu roślinę (poza trawami)
i robię jej portret. Wg mnie to oset, ale czy mam racje nie wiem ...

Tak ... oset i tak jak Mariusz napisał z uwagi na jego właściwości lecznicze u nas zwany Dziewięćsiłem.
Łacińska nazwa (Carlina acaulis L.) to podobno połączenie słów pochodzących z włoskiego i greckiego języka.
Popularny także w rejonach alpejskich, łącznie z Dolomitami oczywiście.

Interseal napisał(a):... choć muszę się przyznać, że jej owoc, czyli ten opuszony krążek, smakuje jak kalarepa. (Ot takie surwiwalowe zabawy z dzieciństwa i młodości)

Także we Włoszech był często spożywany, traktowano go jako jarzynę - gdyż koszyczki (dna kwiatowe) w smaku przypominają karczochy.

Ot jaki Świat mały ... albo mimo różnic podobny.

Pozdrawiam.