2011: Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Chorwacja.

Franz napisał(a):

Crayfish napisał(a):budynek prywatny

Jakiś publiczny też będzie?

zdemaskowałeś mnie ...
.... nie miałem jak podpisać

Spóźniona jak zwykle bo już pojechałeś dalej ale ja się wróciłam do Kotoru.

Crayfish napisał(a):Zwykłe ptactwo - SĘPY ...

Nas powitało stado kóz




Na twierdzę wchodziliśmy z prawej strony skałek wiec mogliśmy uwiecznić dużo murów.

Kotor bardzo nam się podobał. W przeciwieństwie do Dubrownika odwiedzanego przez tłumy turystów pozwolił na spokojne delektowanie się swoim pięknem i zwiedzenie wszystkiego o wiele mniejszym nakładem sił i czasu.


W Peraście zatrzymaliśmy się na chwilkę w drodze do Dubrownika a że było to wczesnym rankiem gdy górskie poranne mgły schodziły z otaczających gór widok jak często w Czarnogórze był nieziemski




Z wielką ciekawością zaglądam gdzie nas ze sobą zabierzesz.

Lidia K napisał(a):a że było to wczesnym rankiem gdy górskie poranne mgły schodziły z otaczających gór widok jak często w Czarnogórze był nieziemski

Faktycznie nieziemski !

Crayfish napisał(a):Chyba drugi raz w takiej temperaturze nie zdecydowałbym się. Ale za bardzo chciałem tam wejść.

A ja mam inaczej. Jak zwiedzam, jak pot leje się ze mnie to mówię sobie:
"nigdy więcej w życiu".
A potem te trudy zacierają się w pamięci i pozostają pozytywne wrażenia.
pzdr

Lidia K napisał(a):W Peraście zatrzymaliśmy się na chwilkę w drodze do Dubrownika a że było to wczesnym rankiem gdy górskie poranne mgły schodziły z otaczających gór widok jak często w Czarnogórze był nieziemski

mariusz-w napisał(a):Faktycznie nieziemski !

... magicznie ... dziękuję Lidio za wklejki fotek. Chwyciłaś fantastyczny moment !

Lidia K napisał(a):Kotor bardzo nam się podobał. W przeciwieństwie do Dubrownika odwiedzanego przez tłumy turystów pozwolił na spokojne delektowanie się swoim pięknem i zwiedzenie wszystkiego o wiele mniejszym nakładem sił i czasu.

nam się niestety bez turystów nie udało. Ale delektować jest się czym w starym mieście.

longtom napisał(a):... A potem te trudy zacierają się w pamięci i pozostają pozytywne wrażenia...

no i tutaj już mamy tak samo ...

Pozdrawiam.

Crayfish napisał(a):

longtom napisał(a):... A potem te trudy zacierają się w pamięci i pozostają pozytywne wrażenia...

no i tutaj już mamy tak samo ...

Pozdrawiam.

Dokładnie mam tak samo. Nie pamiętam jak bolało, pamiętam, że bolało. Tak właśnie ponoć ma ludzki mózg. Usuwa z pamięci to jak bolało. Mój to robi dość szybko.

Kotor-Cetinje

Wyjeżdżamy z Perastu w kierunku Kotoru.
Jako ciekawostkę można jeszcze podać, że cieśnina Verige w XVII w. w obawie przed piratami
była ... zamykana na noc łańcuchem w rejonie dzisiejszej przeprawy promowej Kamenari-Lepetane.

Z Kotoru udajemy się drogą w kierunku Cetinje.
Droga poprowadzona po stromych zboczach górujących nad Boką Kotorską
sama w sobie jest jedną z tutejszych atrakcji. Widoczki, które oferuje mogą zachwycać,
ale również niejednemu kierowcy czy pasażerowi przyspieszy tętno.
Piękno krajobrazu uszczupla tylko zamglone powietrze - być może z powodu dzisiejszej wysokiej temperatury.


widok z trasy Kotor-Cetinje .1


widok z trasy Kotor-Cetinje .2


widok z trasy Kotor-Cetinje .3


widok z trasy Kotor-Cetinje .4


widok z trasy Kotor-Cetinje .4

W końcu dostrzegamy panoramę Cetinje, które umościło sobie posłanie na płaskowyżu wśród okolicznych wzgórz i gór.
W 1482 r. książę Ivan Crnojević przeniósł swoją siedzibę znad Jeziora Szkoderskiego
do położonego w górach Cetinje, które zostało stolicą Czarnogóry do 1918 r.


widok na Cetinje

Crayfish napisał(a):Piękno krajobrazu uszczupla tylko zamglone powietrze - być może z powodu dzisiejszej wysokiej temperatury.

Widoczności może i przeszkadza ... pięknu nie !

Pięknie !

Crayfish napisał(a):widok z trasy Kotor-Cetinje .2

Ździebko wyszczerbione te zapory ...

Nie szanują tam samochodów

weldon napisał(a):

Crayfish napisał(a):widok z trasy Kotor-Cetinje .2

Ździebko wyszczerbione te zapory ...

Nie szanują tam samochodów

Zapory są raczej wystarczające, najwięcej emocji jest na mijankach z ciężarówkami Przepiękna trasa, super też myślę na rower, szczególnie w odwrotną stronę Choć w czerwcu widzieliśmy też takich co w ponad 30-stopniowym upale drałowali tam do góry...

To i ja się wreszcie ujawniam bo poczytuję z ciekawością od jakiegoś czasu, szczególnie fajnie było zobaczyć przepiękne fotki z Durmitoru

Crayfish piękne zdjęcia.
Zawsze miło wracam do Montenegro również do zdjęć


Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):

Crayfish napisał(a):Piękno krajobrazu uszczupla tylko zamglone powietrze - być może z powodu dzisiejszej wysokiej temperatury.

Widoczności może i przeszkadza ... pięknu nie !

... o tak lepiej brzmi, zdecydowanie !

weldon napisał(a):Ździebko wyszczerbione te zapory ...
Nie szanują tam samochodów

... a wiesz, że jest w tym sporo prawdy - jeśli chodzi o samochody.
W Czarnogórze królują marki VW i pozostałości po rodzimych i sąsiedzkich konstrukcjach.

_chudy_ napisał(a):To i ja się wreszcie ujawniam bo poczytuję z ciekawością od jakiegoś czasu, szczególnie fajnie było zobaczyć przepiękne fotki z Durmitoru

Witaj Chudy - miło mi.

pelkin1971 napisał(a):Crayfish piękne zdjęcia.
Zawsze miło wracam do Montenegro również do zdjęć

Dziękuję.

PZDR.

Tą drogą jechaliśmy w przeciwną stronę, czyli w dół. To jedna z najpiękniejszych dróg, jakimi dane mi było przejechać, zwłaszcza w połączeniu z widokami z drogi na szczyt Lovcenu .
Najbardziej utkwiła mi w głowie konieczność cofania pod górę i przyklejania się do owych betonowych barierkowych klocków tak, by mogły przejechać jakieś wycieczkowe autokary .
Mimo to i tak najwięcej adrenaliny wyzwoliła we mnie droga i mijanki na sv Jure...
W Cetinje jakoś chyba za mało czasu spędziliśmy , popatrzę chętnie co tam słychać .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Tą drogą jechaliśmy w przeciwną stronę, czyli w dół. To jedna z najpiękniejszych dróg, jakimi dane mi było przejechać, zwłaszcza w połączeniu z widokami z drogi na szczyt Lovcenu .
Najbardziej utkwiła mi w głowie konieczność cofania pod górę i przyklejania się do owych betonowych barierkowych klocków tak, by mogły przejechać jakieś wycieczkowe autokary .
Mimo to i tak najwięcej adrenaliny wyzwoliła we mnie droga i mijanki na sv Jure...

... dla mnie, jeśli chodzi o byłą Jugosławię to trasa hard numer 1 to też sv. Jure,
potem droga wzdłuż Szkoderskiego od przełęczy z Albanią po Virpazar, oraz ta Kotor-Cetinje.
A cofanie pod górę - zwłaszcza małżonka przeklinała te momenty ...

kulka53 napisał(a):W Cetinje jakoś chyba za mało czasu spędziliśmy , popatrzę chętnie co tam słychać .

... i tu niestety rozczaruję.
Nie byłem - przejeżdżaliśmy tylko, za bardzo chciałem zobaczyć zakole Crnojevicy,
a dzień we wrześniu już krótki.
Chciałem dotrzeć tam za dnia i za dnia wrócić nad wybrzeże.
Droga dojazdowa do zakola przez nas obrana nie pozwalała za Cetinje rozpędzić się zbytnio,
prowadząc serpentynami raz w górę raz w dół.

kulka53 napisał(a):Tą drogą jechaliśmy w przeciwną stronę, czyli w dół.

Też zjeżdżałem w dół.
A widoki - o ile dobrze pamiętam - były jeszcze bardziej przymglone.

Pozdrawiam,
Wojtek